سعید بن محمد باعلی باعشن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = | |||
| تصویر = عالمان اهل سنت.jpg | |||
| نام = سعید بن محمد باعلی باعشن یمانی شافعی | |||
| | | نام‌های دیگر = | ||
| | | سال تولد = | ||
| | | تاریخ تولد = | ||
| | | محل تولد = | ||
| | | سال درگذشت = 1270 ق | ||
| | | تاریخ درگذشت = | ||
| محل درگذشت = | |||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | عبدالله بن حجازی الشرقاوی | إبراهیم بن محمد الباجوری}} | |||
| شاگردان = | |||
| دین = [[اسلام]] | |||
| مذهب = [[شافعی]]، [[اهل سنت]] | |||
| آثار = {{فهرست جعبه افقی | المواهب السنیة بشرح المقدمة الحضرمیة | بشری الکریم بشرح مسائل التعلیم | مواهب الدیان شرح فتح الرحمن}} | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''سعید بن محمد باعلی باعشن''' ( | '''سعید بن محمد باعلی باعشن''' (المتوفی 1270 هـ/ 1854) عالم دینی و فقیه [[شافعی]] یمانی است، از مهمترین امامان مکتب شافعی در قرن سیزدهم هجری قمری<ref>التقریرات السدیدة فی المسائل المفیدة ص 35</ref> و از مهمترین علمای [[حضرموت]] به شمار می‌رود. برای دریافت و طلب علم بسیار به او مراجعه می‌کردند. بسیاری از علما و فقها شاگردی او را کرده‌اند. | ||
برای دریافت و طلب علم بسیار به او مراجعه | |||
=نسب و عشیره= | == نسب و عشیره == | ||
او از خاندان آل باعشن است و مفتی حضرموت عبدالرحمن بن | او از خاندان آل باعشن است و مفتی حضرموت عبدالرحمن بن عبیداللّه السقاف آنان را ستود و گفت: «آل باعشن خانه علم و درخت فضیلت و پرورشگاه صلاح و رستگاری است»<ref>فی کتابه الشهیر إدام القوت (73/ص)</ref>.یکی از بیوت ریشه دار منطقه دوعن است که این روستا به دلیل جایگاه علمی این خاندان مشهور شده است و همانطور که گفته شد نسب آنها به محمد بن عبدالرحمن بن [[ابوبکر|ابی‌بکر]] می‌رسد <ref>کتاب الدر والیاقوت فی بیوتات عرب المهجر وحضرموت الجزء الثانی</ref>. | ||
=تولد و تربیت= | == تولد و تربیت == | ||
شیخ سعید در اوایل قرن سیزدهم هجری در روستای معروف رباط باعشن در دره دوعن ایمن به دنیا آمد. او در | شیخ سعید در اوایل قرن سیزدهم هجری در روستای معروف رباط باعشن در دره دوعن ایمن به دنیا آمد. او در خانواده‌ای علمی تربیت مناسبی را دریافت و تحت تعلیم شیوخ روستای خود قرار گرفت، از این رو به حفظ [[قرآن]]، خواندن [[احادیث]] و مهمترین کتب علمی پرداخت. سپس در حدود سال 1220 هجری قمری برای طلب علم عازم [[مصر]] شد. | ||
=اساتید= | == اساتید == | ||
او نزد اساتید بسیاری در حضرموت یمن و مصر کسب علم کرد که از آن میان | او نزد اساتید بسیاری در حضرموت یمن و مصر کسب علم کرد که از آن میان می‌توان به: عبدالله بن حجازی الشرقاوی<ref>(الخلاصة الشافیة فی الأسانید العالیة) خ ورقة (6/ب) للعلامة علوی بن طاهر الحداد</ref> و إبراهیم بن محمد الباجوری<ref>کما صرح الشیخ سعید باعشن فی کتاب (مواهب الدیان) ص 27</ref>اشاره کرد. | ||
=شاگردان= | == شاگردان == | ||
بسیاری از مشاهیر و بزرگان فقها و علمای حضرموت نزد او شاگردی | بسیاری از مشاهیر و بزرگان فقها و علمای حضرموت نزد او شاگردی کرده‌اند که بعضی از آنان عبارتند از: | ||
صالح بن | صالح بن عبدالله العطاس<ref>کتاب (تاج الاعراس) (628-627 /1)</ref> | ||
عبدالله الهدار بن طه الحداد | |||
أحمد بن محمد المحضار | أحمد بن محمد المحضار | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۳: | ||
علی بن أحمد باصبرین | علی بن أحمد باصبرین | ||
عمر بن حسن بن | عمر بن حسن بن عبدالله الحداد | ||
عیدروس بن | عیدروس بن عمرالحبشی<ref>کتاب (عقد الیواقیت الجوهریة) (47/2)</ref> | ||
طاهر بن | طاهر بن عمرالحداد | ||
عبدالله بن عمر باناجة | |||
سعید بن | سعید بن عبدالله بادکوک<ref>توجد منه نسخة بمکتبة الأحقاف تحت رقم (2547)</ref> | ||
محمد بن حسن البار | محمد بن حسن البار | ||
مکانته العلمیة | |||
=جایگاه علمی= | == جایگاه علمی == | ||
او کتاب‌هایش را برای شاگردانش می‌خواند و عباراتش را | او کتاب‌هایش را برای شاگردانش می‌خواند و عباراتش را برای ایشان توضیح و تفسیر می‌نمود. طلاب علوم در مدرسه محله الفتح و الامداد واقع در شهر شبام بودند. اگر در علم فقه می‌خواستند عمیق‌تر وارد شوند به سراغ او می‌رفتند تا بهره‌مند شوند. در آثار متأخر او بسیار مورد توجه علما بوده و از آن سخن به میان آورده‌اند، به‌ویژه از «بشری کریم» که به بعضی از آنها اشاره می‌شود: | ||
طلاب علوم در مدرسه محله الفتح و الامداد واقع در شهر شبام بودند. اگر | |||
بکری شطا الدمیاطی در حاشیه «إعانة الطالبین علی فتح المعین» | |||
علوی بن أحمد السقاف در | علوی بن أحمد السقاف در کتاب «ترشیح المستفیدین علی فتح المعین» | ||
صالح بن محمد بافضل در حاشیه | صالح بن محمد بافضل در حاشیه «المسلک القویم» | ||
محمد محفوظ بن | محمد محفوظ بن عبدالله الترمسی در کتاب «موهبة ذی الفضل» | ||
محمد بن | محمد بن عبدالله الجردانی در کتاب «فتح العلام» و«مفید العوام» | ||
علی بن أحمد باصبرین در | علی بن أحمد باصبرین در کتاب «إثمد العینین فی اختلاف الشیخین»ابن حجر الهیتمی والشمس الرملی | ||
=آثار= | == آثار == | ||
شیخ سعید آثار گرانقدری در علم [[فقه]]، [[ | شیخ سعید آثار گرانقدری در علم [[فقه]]، [[توحید|توحید]] و نحو بر جای گذاشته است که بعضی از آنان عبارتند از: | ||
«المواهب السنیة بشرح المقدمة الحضرمیة» | «المواهب السنیة بشرح المقدمة الحضرمیة» | ||
«بشری الکریم بشرح مسائل التعلیم» | |||
«مواهب الدیان شرح فتح الرحمن» | «مواهب الدیان شرح فتح الرحمن» | ||
| خط ۸۶: | خط ۹۱: | ||
«مفتاح السعادة» | «مفتاح السعادة» | ||
=وفات= | == وفات == | ||
او در شب سه‌شنبه به وقت طلوع فجر در اول جمادی الاخره سال ۱۲۷۰ هجری قمری/ ۱۸۵۴ درگذشت و در همان روستا در قبرستانی به نام سیده به خاک سپرده شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%B9%D9%8A%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D8%A7%D8%B9%D8%B4%D9%86#cite_note-13 | او در شب سه‌شنبه به وقت طلوع فجر در اول جمادی الاخره سال ۱۲۷۰ هجری قمری/ ۱۸۵۴ درگذشت و در همان روستا در قبرستانی به نام سیده به خاک سپرده شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%B9%D9%8A%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D8%A7%D8%B9%D8%B4%D9%86#cite_note-13 سعید بن محمد باعشن]</ref>. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
{{ | {{علمای اسلام}} | ||
[[رده:عالمان]] | |||
[[رده:عالمان اهل سنت]] | |||
[[رده:یمن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۷
| سعید بن محمد باعلی باعشن | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | سعید بن محمد باعلی باعشن یمانی شافعی |
| اطلاعات شخصی | |
| سال درگذشت | 1270 ق، ۱۲۳۲ ش، ۱۸۵۴ م |
| دین | اسلام، شافعی، اهل سنت |
| استادان |
|
| آثار |
|
سعید بن محمد باعلی باعشن (المتوفی 1270 هـ/ 1854) عالم دینی و فقیه شافعی یمانی است، از مهمترین امامان مکتب شافعی در قرن سیزدهم هجری قمری[۱] و از مهمترین علمای حضرموت به شمار می‌رود. برای دریافت و طلب علم بسیار به او مراجعه می‌کردند. بسیاری از علما و فقها شاگردی او را کرده‌اند.
نسب و عشیره
او از خاندان آل باعشن است و مفتی حضرموت عبدالرحمن بن عبیداللّه السقاف آنان را ستود و گفت: «آل باعشن خانه علم و درخت فضیلت و پرورشگاه صلاح و رستگاری است»[۲].یکی از بیوت ریشه دار منطقه دوعن است که این روستا به دلیل جایگاه علمی این خاندان مشهور شده است و همانطور که گفته شد نسب آنها به محمد بن عبدالرحمن بن ابی‌بکر می‌رسد [۳].
تولد و تربیت
شیخ سعید در اوایل قرن سیزدهم هجری در روستای معروف رباط باعشن در دره دوعن ایمن به دنیا آمد. او در خانواده‌ای علمی تربیت مناسبی را دریافت و تحت تعلیم شیوخ روستای خود قرار گرفت، از این رو به حفظ قرآن، خواندن احادیث و مهمترین کتب علمی پرداخت. سپس در حدود سال 1220 هجری قمری برای طلب علم عازم مصر شد.
اساتید
او نزد اساتید بسیاری در حضرموت یمن و مصر کسب علم کرد که از آن میان می‌توان به: عبدالله بن حجازی الشرقاوی[۴] و إبراهیم بن محمد الباجوری[۵]اشاره کرد.
شاگردان
بسیاری از مشاهیر و بزرگان فقها و علمای حضرموت نزد او شاگردی کرده‌اند که بعضی از آنان عبارتند از: صالح بن عبدالله العطاس[۶]
عبدالله الهدار بن طه الحداد
أحمد بن محمد المحضار
علی بن أحمد باصبرین
عمر بن حسن بن عبدالله الحداد
عیدروس بن عمرالحبشی[۷]
طاهر بن عمرالحداد
عبدالله بن عمر باناجة
سعید بن عبدالله بادکوک[۸]
محمد بن حسن البار
مکانته العلمیة
جایگاه علمی
او کتاب‌هایش را برای شاگردانش می‌خواند و عباراتش را برای ایشان توضیح و تفسیر می‌نمود. طلاب علوم در مدرسه محله الفتح و الامداد واقع در شهر شبام بودند. اگر در علم فقه می‌خواستند عمیق‌تر وارد شوند به سراغ او می‌رفتند تا بهره‌مند شوند. در آثار متأخر او بسیار مورد توجه علما بوده و از آن سخن به میان آورده‌اند، به‌ویژه از «بشری کریم» که به بعضی از آنها اشاره می‌شود:
بکری شطا الدمیاطی در حاشیه «إعانة الطالبین علی فتح المعین»
علوی بن أحمد السقاف در کتاب «ترشیح المستفیدین علی فتح المعین»
صالح بن محمد بافضل در حاشیه «المسلک القویم»
محمد محفوظ بن عبدالله الترمسی در کتاب «موهبة ذی الفضل»
محمد بن عبدالله الجردانی در کتاب «فتح العلام» و«مفید العوام»
علی بن أحمد باصبرین در کتاب «إثمد العینین فی اختلاف الشیخین»ابن حجر الهیتمی والشمس الرملی
آثار
شیخ سعید آثار گرانقدری در علم فقه، توحید و نحو بر جای گذاشته است که بعضی از آنان عبارتند از:
«المواهب السنیة بشرح المقدمة الحضرمیة»
«بشری الکریم بشرح مسائل التعلیم»
«مواهب الدیان شرح فتح الرحمن»
«سلم الطلاب شرح قلائد الإعراب»
«بهجة الطلاب شرح قلائد الإعراب»
«التحفة السنیة شرح العمریطیة»
«مفتاح السعادة»
وفات
او در شب سه‌شنبه به وقت طلوع فجر در اول جمادی الاخره سال ۱۲۷۰ هجری قمری/ ۱۸۵۴ درگذشت و در همان روستا در قبرستانی به نام سیده به خاک سپرده شد[۹].
پانویس
- ↑ التقریرات السدیدة فی المسائل المفیدة ص 35
- ↑ فی کتابه الشهیر إدام القوت (73/ص)
- ↑ کتاب الدر والیاقوت فی بیوتات عرب المهجر وحضرموت الجزء الثانی
- ↑ (الخلاصة الشافیة فی الأسانید العالیة) خ ورقة (6/ب) للعلامة علوی بن طاهر الحداد
- ↑ کما صرح الشیخ سعید باعشن فی کتاب (مواهب الدیان) ص 27
- ↑ کتاب (تاج الاعراس) (628-627 /1)
- ↑ کتاب (عقد الیواقیت الجوهریة) (47/2)
- ↑ توجد منه نسخة بمکتبة الأحقاف تحت رقم (2547)
- ↑ سعید بن محمد باعشن
