جمال‌الدین سیروان

از ویکی‌وحدت

جمال‌الدین سیروان خطیب، مبلغ و متفکر سوری است که در سال 1944 م، در دمشق در خانواده‌ای دمشقی و مرتبط با برخی از عالمان به دنیا آمد. برخی از آنان عبارتند از: شيخ ابراهيم الغلاييـنی، حافظ و قاری شيخ عبدالوهاب الحافظ ملقب به دبس وزيت، شيخ عبدالكريم الرفاعی، حافظ و قاری و فقيه شيخ محیی‌الدين الكردی، شيخ حسن حبنكی الميدانی و شيخ أحمد الشامی. تحصیلات 1. تحصیل در دبیرستان جودت الهاشمی در دمشق؛ 2. مدتی تحصیل در دندان‌پزشکی؛ 3. لیسانس آداب زبان عربی از دانشگاه دمشق؛ 4. تحصیل در علوم شریعت.

برخی از استادان مشهور او در دانش‌های اسلامی عبارتند از: 1. شيخ عبدالكريم الرفاع؛ 2. شيخ محيی‌الدين الكردی؛ 3. شيخ نايف العباس؛ 4. شيخ أحمد الشامی مفتی حنابله. شایان ذکر است او پس از سال‌ها شرکت در دروس شیخ احمد الشامی فقیه حنابله در بلاد شام به همراه شیخ اسامه عبدالکریم الرفاعی اجازه‌ای در فقه حنبلی دریافت کرد. برخی از استادان او در دانش‌های زبانی و ادبیات عبارتند از: 1. سعيد الأفغانی؛ 2. شكری فيصل؛ 3. احمد راتب النفاخ.

فعالیت‌ها

1. فعالیت‌های تبلیغی در مسجد زيد بن ثابت الانصاری تحت نظر شیخ عبدالكريم الرفاعی؛ 2. تدریس در مسجد القصور در دمشق؛ 3. فعالیت‌های تبلیغی در شهر مدینه؛ 4. فعالیت‌های تبلغی در مسجد «الرحمة» در شهر جده؛ 5. برگزاری درس عمومی در جده به همراهی شيخ نورالدين قره علی در روزهای دوشنبه؛ 6. سخنرانی‌های تبلیغی در کشورهای مختلف و شرکت در سمینارها و میزگردهای مختلف؛ 7. مشارکت در تأسیس سایت مشهور «اسلام آنلاین»: Islamonline؛ 8. مشارکت در تأسیس «اتحادیۀ جهانی عالمان مسلمان» («الاتحاد العالمي لعلماء المسلمين»). 9. مشارکت در تأسیس «مؤسسة علماء ودعاء الثورة السورية»؛ 10. مشارکت در تأسیس «رابطة علماء الشام»؛ 11. گرفتن جوایز مختلف از جمعیت‌های مختلف اسلامی؛ 12. ارتباط و دیدار با شخصیت‌های سیاسی مانند: رجب طيب اردوغان، نجم‌الدين اربکان، عزت بگوویچ رئیس‌جمهور بوسنی و هرز‌گوین، يوسف حبيبی رئیس‌جمهور اندونزی و ... .

تألیف و تحقیق

  1. الوسطية في هذا الدین؛
  2. شرح احادیث كتاب «رياض الصالحين» به همراهی شيخ نورالدين قره علی؛
  3. مشارکت در تحقيق كتاب «الشفا في تعريف حقوق المصطفى» نوشته‌ قاضی عياض؛
  4. تحقيق كتاب «ابن الكافی» نوشته ابن قدامة المقدسی؛
  5. حقیق کتاب «التاج الجامع للأصول».

منابع

  • ر. ک: ذبیح‌الله نعیمیان، جریان‌شناسی سوریه، انتشارت مجمع تقریب مذاهب اسلامی، قم 1402 ش.