ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] | '''ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] از [[سادات هاشمی]] است. [[ابی مصعب زهری]] استاد وی بود و [[محمدبن عیسی بن هارون]] و قاضی [[ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف]] (استاد [[نجاشی]]) از شاگردان وی هستند. از او هیچ اثر تألیفی بجای نمانده است. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] | ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] و از [[سادات |سادات هاشمی]] است كه نسب او به [[ابراهیم امام]] (مقتول در 131هجری) از نوادگان عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب میرسد. تاریخ ولادت او معلوم نیست ولی در [[سامرا]] دیده به جهان گشود و در 325هجری در زادگاهش وفات یافت. وی در [[سامرا|سامراء]] پس از تحصیلات مقدماتی و كسب معارف بیشتر، به [[بغداد]] سفر كرد و در آنجا بخشی دیگر از [[علوم حدیث]] را فرا گرفت. سپس شاگردانی تربیت نمود و به انتشار [[حدیث]] پرداخت. | ||
پدر و جدش از عالمان حدیث بودند و وی برخی از گزارشات حدیثی را از پدرش نقل میكند. علاوه بر این، پدرش امیر حاجیان [[عراق]] در دوره [[متوکل|متوكل عباسی]] بود. جد پدرش «محمدبن ابراهیم» معروف به <big>ابن الامام</big> از شاگردان ویژه [[جعفر بن محمد (صادق)]] بود. هم‌چنین جد اعلای او | پدر و جدش از عالمان حدیث بودند و وی برخی از گزارشات حدیثی را از پدرش نقل میكند. علاوه بر این، پدرش امیر حاجیان [[عراق]] در دوره [[متوکل|متوكل عباسی]] بود. جد پدرش «محمدبن ابراهیم» معروف به <big>ابن الامام</big> از شاگردان ویژه [[جعفر بن محمد (صادق)]] بود. هم‌چنین جد اعلای او ابراهیم امام برادر [[منصور عباسی]]، پایهگذار نهضت [[عباسیان]] بر ضد [[بنی امیه|امویان]] و پیشوای [[کیسانیه]] بوده است. | ||
شواهد موجود نشان میدهد كه وی با این‌كه از تیره عباسیان است اما گرایشات شیعی داشته و به تربیت راویان شیعی اشتغال داشت. | شواهد موجود نشان میدهد كه وی با این‌كه از تیره عباسیان است اما گرایشات شیعی داشته و به تربیت راویان شیعی اشتغال داشت. | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
از شاگردان او [[محمدبن عیسی بن هارون]] و قاضی [[ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف]](استاد [[نجاشی]]) هستند. از او هیچ اثر تألیفی به جای نمانده است. | از شاگردان او [[محمدبن عیسی بن هارون]] و قاضی [[ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف]] (استاد [[نجاشی]]) هستند. از او هیچ اثر تألیفی به جای نمانده است. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۲
| ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | سامرا |
| سال درگذشت | 325 ق، ۳۱۶ ش، ۹۳۷ م |
| محل درگذشت | سامرا |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان | ابی مصعب زهری |
| شاگردان |
|
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، محدث شیعی از سادات هاشمی است. ابی مصعب زهری استاد وی بود و محمدبن عیسی بن هارون و قاضی ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف (استاد نجاشی) از شاگردان وی هستند. از او هیچ اثر تألیفی بجای نمانده است.
معرفی اجمالی
ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، محدث شیعی و از سادات هاشمی است كه نسب او به ابراهیم امام (مقتول در 131هجری) از نوادگان عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب میرسد. تاریخ ولادت او معلوم نیست ولی در سامرا دیده به جهان گشود و در 325هجری در زادگاهش وفات یافت. وی در سامراء پس از تحصیلات مقدماتی و كسب معارف بیشتر، به بغداد سفر كرد و در آنجا بخشی دیگر از علوم حدیث را فرا گرفت. سپس شاگردانی تربیت نمود و به انتشار حدیث پرداخت.
پدر و جدش از عالمان حدیث بودند و وی برخی از گزارشات حدیثی را از پدرش نقل میكند. علاوه بر این، پدرش امیر حاجیان عراق در دوره متوكل عباسی بود. جد پدرش «محمدبن ابراهیم» معروف به ابن الامام از شاگردان ویژه جعفر بن محمد (صادق) بود. هم‌چنین جد اعلای او ابراهیم امام برادر منصور عباسی، پایهگذار نهضت عباسیان بر ضد امویان و پیشوای کیسانیه بوده است. شواهد موجود نشان میدهد كه وی با این‌كه از تیره عباسیان است اما گرایشات شیعی داشته و به تربیت راویان شیعی اشتغال داشت.
اساتید
از اساتید او جز پدرش كسی در منابع شیعه شناسایی نشده است، اما ابی مصعب زهری را میتوان از اساتید سنی او معرفی كرد.
شاگردان
از شاگردان او محمدبن عیسی بن هارون و قاضی ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف (استاد نجاشی) هستند. از او هیچ اثر تألیفی به جای نمانده است.
منابع
- تاريخ بغداد، ج6ص136 شماره 3177، و ج1ص402 شماره 357؛
- رجال نجاشي، ص355 شماره 951؛
- طبقات اعلام الشيعه، ج1ص2؛
- معجم رجال الحديث، ج15ص229 شماره 9957.
