ابراهیم بن علی بن عيسی رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''ابراهیم بن علی بن عیسی رازی'''، [[محدّث|محدث]] و [[شیخ]] [[مذهب شیعه|شیعه]] در اواخر قرن چهارم. از هم ‏بحثان [[محمد بن علی بن بابویه قمی|شیخ صدوق]] به شمار می‌رود. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار»(م. ب356ق) است كه در [[قم]] نزد او حدیث شنیده است. از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او كتاب یا رساله‏‌ای معرفی نشده است.
'''ابراهیم بن علی بن عیسی رازی'''، [[محدّث|محدث]] و [[شیخ]] [[مذهب شیعه|شیعه]] در اواخر قرن چهارم. از هم ‏بحثان [[محمد بن علی بن بابویه قمی|شیخ صدوق]] به شمار می‌رود. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار» (م. ب356ق) است که در [[قم]] نزد او حدیث شنیده است. از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او کتاب یا رساله‏‌ای معرفی نشده است.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، [[محدّث|محدث]] و شیخ [[مذهب شیعه|شیعه]] در اواخر قرن چهارم. ولادت و وفات او در دست نیست، ولی این اندازه روشن است كه وی معاصر [[محمد بن علی بن بابویه قمی|محمدبن علی بن بابویه]] معروف به [[محمد بن علی بن بابویه قمی|شیخ صدوق]](م381ق) بوده و هر دو دارای استاد مشتركی بوده‌‏اند. بنابراین می‏‌توان وی را از هم ‏بحثان «شیخ صدوق» به شمار می‌رود. از لقب «رازی» و هم‌چنین از استاد او كه ساكن [[قم]] بوده است. بر می‏‌آید كه وی در [[ری]] و [[قم]] پرورش یافته و در این دو شهر تحصیلات خود را تكمیل نموده است.
ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، [[محدّث|محدث]] و شیخ [[مذهب شیعه|شیعه]] در اواخر قرن چهارم. ولادت و وفات او در دست نیست، ولی این اندازه روشن است که وی معاصر [[محمد بن علی بن بابویه قمی|محمدبن علی بن بابویه]] معروف به [[محمد بن علی بن بابویه قمی|شیخ صدوق]] (م381ق) بوده و هر دو دارای استاد مشترکی بوده‌‏اند. بنابراین می‏‌توان وی را از هم ‏بحثان «شیخ صدوق» به شمار می‌رود. از لقب «رازی» و هم‌چنین از استاد او که ساکن [[قم]] بوده است. بر می‏‌آید که وی در [[ری]] و [[قم]] پرورش یافته و در این دو شهر تحصیلات خود را تکمیل نموده است.


== لقب ==
== لقب ==
[[ابن حجر]] در [[لسان‌‏المیزان]] او را «شیخ شیعه» معرفی كرده و این مطلب حاكی از آن است كه وی از نظر علمی دارای مقام بلندی بوده و شاگردانی داشته است.
[[ابن حجر عسقلانی|ابن حجر]] در [[لسان‌‏المیزان]] او را «شیخ شیعه» معرفی کرده و این مطلب حاکی از آن است که وی از نظر علمی دارای مقام بلندی بوده و شاگردانی داشته است.


== استادان ==
== استادان ==
استاد او [[احمد بن محمد بن یحیی عطار]](م. ب356ق) است كه در قم نزد او [[حدیث]] شنیده است.
استاد او [[احمد بن محمد بن یحیی عطار]] (م. ب356ق) است که در قم نزد او [[حدیث]] شنیده است.


== شاگردان ==
== شاگردان ==
خط ۳۳: خط ۳۳:


== آثار ==
== آثار ==
از او كتاب یا رساله‌‏ای معرفی نشده است.
از او کتاب یا رساله‌‏ای معرفی نشده است.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
* فهرست منتجب الدین، ص12؛
* فهرست منتجب الدین، ص12؛
* لسان المیزان، ج1ص85 شماره 242.
* لسان المیزان، ج1ص85 شماره 242.
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۷

ابراهیم بن علی بن عيسی رازی
عالمان شیعه.jpg
نام کاملابراهیم بن علی بن عیسی رازی
نام‌های دیگرشیخ شیعه، رازی
اطلاعات شخصی
محل تولدقم
سال درگذشت381 ق، ۳۷۰ ش‌، ۹۹۱ م
دیناسلام، شیعه
استاداناحمد بن محمد بن یحیی عطار
شاگردان
  • ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی
  • جعفربن محمد بونسی
فعالیت‌ها

ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. از هم ‏بحثان شیخ صدوق به شمار می‌رود. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار» (م. ب356ق) است که در قم نزد او حدیث شنیده است. از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او کتاب یا رساله‏‌ای معرفی نشده است.

معرفی اجمالی

ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. ولادت و وفات او در دست نیست، ولی این اندازه روشن است که وی معاصر محمدبن علی بن بابویه معروف به شیخ صدوق (م381ق) بوده و هر دو دارای استاد مشترکی بوده‌‏اند. بنابراین می‏‌توان وی را از هم ‏بحثان «شیخ صدوق» به شمار می‌رود. از لقب «رازی» و هم‌چنین از استاد او که ساکن قم بوده است. بر می‏‌آید که وی در ری و قم پرورش یافته و در این دو شهر تحصیلات خود را تکمیل نموده است.

لقب

ابن حجر در لسان‌‏المیزان او را «شیخ شیعه» معرفی کرده و این مطلب حاکی از آن است که وی از نظر علمی دارای مقام بلندی بوده و شاگردانی داشته است.

استادان

استاد او احمد بن محمد بن یحیی عطار (م. ب356ق) است که در قم نزد او حدیث شنیده است.

شاگردان

از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد.

آثار

از او کتاب یا رساله‌‏ای معرفی نشده است.

منابع

  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص3؛
  • فهرست منتجب الدین، ص12؛
  • لسان المیزان، ج1ص85 شماره 242.