احمد بن حسن مكتب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
{{جعبه اطلاعات شخصیت
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست|پیوند=Special:FilePath/Ambox_clock.svg]]
| عنوان = احمد بن حسن مكتب
<br>
| تصویر = عالمان شیعه.jpg
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
| نام = احمد بن حسن مكتب
| نام‌های دیگر = حسن بن احمد مکتب
| سال تولد =
| تاریخ تولد =
| محل تولد =
| سال درگذشت = 355 ق
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت = {{فهرست جعبه افقی |[[عراق]] |[[بغداد]] }}
| استادان = ابن همام اسكافی
| شاگردان = [[شیخ صدوق]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی |[[فقیه]] |[[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] }}
| وبگاه =
}}
'''احمد بن حسن مکتب'''، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. نام او در برخی منابع '''حسن بن احمد مکتب''' آمده است. چند روز قبل از وفات نایب چهارم [[حجت بن الحسن (مهدی)|امام عصر (عجل الله فرجه الشریف)]] [[ابوالحسن علی بن محمد سمری]] در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را که امام عصر درباره [[مرگ]] ابوالحسن سمری نوشته بود مشاهده کرد و سپس نسخه‌ه‏ای از آن تهیه نمود و مضمون توقیع را به رؤیت [[مذهب شیعه|شیعیان]] آن حضرت رساند. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
== معرفی اجمالی ==
<br>
احمد بن حسن مکتب، ابومحمد. فقیه و محدث شیعی. نام او در برخی منابع «حسن بن احمد مکتب» آمده است. لقب «مکتب» (بر وزن مصدق) شاید از آن‏‌روی به او داده شده است که دارای خطی خوش و در امر نویسندگی مهارت داشته است. از تاریخ ولادت او اطلاعی نداریم اما وفات او بعد از 336هجری در [[بغداد]] روی داد زیرا وی شاگرد «ابوعلی بن همام اسکافی بغدادی» (م336ق) بوده است. وی چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصر (عجل الله فرجه الشریف) ابوالحسن علی بن محمد سمری در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را که امام عصر درباره مرگ [[ابوالحسن سمری]] نوشته بود مشاهده کرد و سپس نسخه‌ای از آن تهیه نمود و مضمون توقیع را به رؤیت شیعیان آن حضرت رساند.  
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛


<noinclude>
شرح‏‌حال او در منابع نیامده است، اما وی بی‏‌گمان در بغداد اقامت داشت و بخش عمده‏‌ای از تحصیلات خود را در آن‌جا گذرانده است. قرائن حاکی از آن است‌که وی و استادش [[ابن همام اسكافی|ابن همام اسکافی]]، با هم مدتی نزد «ابوالحسن سمری» شاگردی نموده و از او [[حدیث]] شنیده‌‏اند زیرا هر دو از سمری روایت دارند. پس از آن نزد ابن‏‌همام اسکافی که از نظر سنی و علمی از او کامل‏‌تر بود بهره‏‌ها برد و بزودی در [[فقه]] و [[حدیث]] به حد کمال رسید. ظاهراً وی بعد از وفات این استادش در 336هجری، نزدیک به دو دهه دیگر حیات داشته است زیرا «شیخ صدوق» از شاگردان او بوده و در سال 354هجری که در بغداد به ‏سر می‏‌برده، از وی حدیث شنیده است. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.
</div>
<div class="wikiInfo">[[پرونده:احمد بن حسن مكتب.jpg |احمد بن حسن مكتب|پیوند=Special:FilePath/احمد بن حسن مكتب.jpg]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!احمد بن حسن مكتب
|-
|القاب و سایر نام‌ها
|مكتب
|-
|درگذشت
|حدود 355ق • بغداد • عراق
|-
|استادان
|ابن همام اسكافی
|-
|شاگردان
|شیخ صدوق
|-
|دین و مذهب 
|اسلام • تشیع
|-
|فعالیت‌ها
|خطاطی ونویسندگی
|-
|}
</div>


== استادان ==
معروف‌ترین و مشهورترین استادش ابوعلی بن همام اسکافی بغدادی بوده.


احمد بن حسن مكتب، (000 – حدود 355ق) ابومحمد. فقیه و محدث شیعی. نام او در برخی منابع «حسن بن احمد مكتب» آمده است. چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصرعلیه السلام «ابوالحسن علی بن محمد سمری» در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را كه امام عصر در باره مرگ ابوالحسن سمری نوشته بود مشاهده كرد و سپس نسخه‌ه‏ای از آن تهیه نمود و مضمون توقیع را به رؤیت شیعیان آن حضرت رساند. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.
== شاگردان ==
[[شیخ صدوق]] از شاگردانش بوده و در سال 354هجری که در [[بغداد]] به ‏سر می‏‌برده، از وی حدیث شنیده است.


=معرفی اجمالی=
== جستارهای وابسته ==
* [[مرگ]]
* [[فقه]]
* [[شیخ صدوق]]


احمد بن حسن مكتب، ابومحمد. فقیه و محدث شیعی. نام او در برخی منابع «حسن بن احمد مكتب» آمده است. لقب «مكتب»(بر وزن مصدق) شاید از آن‏‌روی به او داده شده است كه دارای خطی خوش و در امر نویسندگی مهارت داشته است. از تاریخ ولادت او اطلاعی نداریم اما وفات او بعد از 336هجری در بغداد روی داد زیرا وی شاگرد «ابوعلی بن همام اسكافی بغدادی»(م336ق) بوده است. وی چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصرعلیه السلام «ابوالحسن علی بن محمد سمری» در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را كه امام عصر در باره مرگ ابوالحسن سمری نوشته بود مشاهده كرد و سپس نسخه‌ه‏ای از آن تهیه نمود و مضمون توقیع را به رؤیت شیعیان آن حضرت رساند. شرح‏ حال او در منابع نیامده است، اما وی بی‏‌گمان در بغداد اقامت داشت و بخش عمده‏‌ای از تحصیلات خود را در آنجا گذرانده است. قرائن حاكی از آن است كه وی و استادش «ابن همام اسكافی»، با هم مدتی نزد «ابوالحسن سمری» شاگردی نموده و از او حدیث شنیده‌‏اند زیرا هر دو از سمری روایت دارند. پس از آن نزد ابن‏‌همام اسكافی كه از نظر سنی و علمی از او كامل‏تر بود بهره‏‌ها برد و بزودی در فقه و حدیث به حد كمال رسید. ظاهراً وی بعد از وفات این استادش در 336هجری، نزدیك به دو دهه دیگر حیات داشته است زیرا «شیخ صدوق»(م381ق) از شاگردان او بوده و در سال 354هجری كه در بغداد به ‏سر می‏‌برده، از وی حدیث شنیده است. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.
== منابع ==
* الخرائج و الجرائح، راوندی، ج 3 صص 1128 حدیث 46؛
* الغیبه، شیخ طوسی، ص 395 حدیث 365؛
* کمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج 2 ص 287 حدیث 44، وص 294 حدیث 45؛
* معجم رجال الحدیث، ج 13 ص 182 شماره 8508.


=استادان=
{{علمای اسلام}}
 
معروفترین و مشهورترین اشادش ابن همام اسكافی بوده.
 
=شاگردان=
 
شیخ صدوق از شاگردانش بوده و در سال 354هجری كه در بغداد به ‏سر می‏‌برده، از وی حدیث شنیده است.
 
=منابع=


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۳

احمد بن حسن مكتب
عالمان شیعه.jpg
نام کاملاحمد بن حسن مكتب
نام‌های دیگرحسن بن احمد مکتب
اطلاعات شخصی
سال درگذشت355 ق، ۳۴۵ ش‌، ۹۶۶ م
محل درگذشت
دیناسلام، شیعه
استادانابن همام اسكافی
شاگردانشیخ صدوق
فعالیت‌ها

احمد بن حسن مکتب، فقیه و محدث شیعی. نام او در برخی منابع حسن بن احمد مکتب آمده است. چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصر (عجل الله فرجه الشریف) ابوالحسن علی بن محمد سمری در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را که امام عصر درباره مرگ ابوالحسن سمری نوشته بود مشاهده کرد و سپس نسخه‌ه‏ای از آن تهیه نمود و مضمون توقیع را به رؤیت شیعیان آن حضرت رساند. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.

معرفی اجمالی

احمد بن حسن مکتب، ابومحمد. فقیه و محدث شیعی. نام او در برخی منابع «حسن بن احمد مکتب» آمده است. لقب «مکتب» (بر وزن مصدق) شاید از آن‏‌روی به او داده شده است که دارای خطی خوش و در امر نویسندگی مهارت داشته است. از تاریخ ولادت او اطلاعی نداریم اما وفات او بعد از 336هجری در بغداد روی داد زیرا وی شاگرد «ابوعلی بن همام اسکافی بغدادی» (م336ق) بوده است. وی چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصر (عجل الله فرجه الشریف) ابوالحسن علی بن محمد سمری در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را که امام عصر درباره مرگ ابوالحسن سمری نوشته بود مشاهده کرد و سپس نسخه‌ای از آن تهیه نمود و مضمون توقیع را به رؤیت شیعیان آن حضرت رساند.

شرح‏‌حال او در منابع نیامده است، اما وی بی‏‌گمان در بغداد اقامت داشت و بخش عمده‏‌ای از تحصیلات خود را در آن‌جا گذرانده است. قرائن حاکی از آن است‌که وی و استادش ابن همام اسکافی، با هم مدتی نزد «ابوالحسن سمری» شاگردی نموده و از او حدیث شنیده‌‏اند زیرا هر دو از سمری روایت دارند. پس از آن نزد ابن‏‌همام اسکافی که از نظر سنی و علمی از او کامل‏‌تر بود بهره‏‌ها برد و بزودی در فقه و حدیث به حد کمال رسید. ظاهراً وی بعد از وفات این استادش در 336هجری، نزدیک به دو دهه دیگر حیات داشته است زیرا «شیخ صدوق» از شاگردان او بوده و در سال 354هجری که در بغداد به ‏سر می‏‌برده، از وی حدیث شنیده است. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.

استادان

معروف‌ترین و مشهورترین استادش ابوعلی بن همام اسکافی بغدادی بوده.

شاگردان

شیخ صدوق از شاگردانش بوده و در سال 354هجری که در بغداد به ‏سر می‏‌برده، از وی حدیث شنیده است.

جستارهای وابسته

منابع

  • الخرائج و الجرائح، راوندی، ج 3 صص 1128 حدیث 46؛
  • الغیبه، شیخ طوسی، ص 395 حدیث 365؛
  • کمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج 2 ص 287 حدیث 44، وص 294 حدیث 45؛
  • معجم رجال الحدیث، ج 13 ص 182 شماره 8508.