محمد بن ابی غریب ضبی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[حضرت فاطمه زهرا' به '[[فاطمه بنت محمد (زهرا)') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | {{جعبه اطلاعات شخصیت | ||
| عنوان = احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی | | عنوان = احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی | ||
| تصویر = | | تصویر = عالمان شیعه.jpg | ||
| نام = احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی | | نام = احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی | ||
| نام‌های دیگر = ضبی | | نام‌های دیگر = ضبی | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد = [[عراق]] | | محل تولد = [[عراق]] | ||
| سال درگذشت = | | سال درگذشت = 325 ق | ||
| تاریخ درگذشت = | | تاریخ درگذشت = | ||
| محل درگذشت = [[بصره]] | | محل درگذشت = [[بصره]] | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی'''، [[محدّث|محدث]] [[ | '''احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعه]] است. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی، محدث | احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی، محدث شیعه. لقب «ضبی» (به فتح ضاد و تشدید باء) یا از این جهت است که وی اهل روستایی به همین نام در «تهامه» واقع در ساحل دریا در مسیر [[شام (شامات)|شام]] است، و یا بدین سبب است که وی منسوب به طائفهای از عرب است که نسب آنها به «ضبه بن ادّ بن طابخه» منتهی میشود. در بعضی از منابع به همراه «ضبی» لقب «نصیبی» نیز ضبط شده است. در این صورت وی از مردم «نصیبین» واقع در دیار بکر از اهالی شمال [[عراق]] نزدیک موصل خواهد بود. در‌باره زمان وفات او تنها می‌توان گفت که یک‌بار در سال 322هجری [[تلعکبری|شیخ تلعکبری]] بهطور مستقیم از او [[حدیث]] شنیده است اما بیشتر استماعات تلعکبری از طریق پدرش از او بوده است، بنابراین شاگردی تلعکبری نزد او میبایست در اواخر عمر ابیغریب بوده باشد، از این رو وفات او را می‌توان حدود 325 هجری تخمین زد. | ||
وی بخش عمدهای از حیات علمی خود را در بصره گذرانده است و در آن‌جا از «محمد بن زکریا غلابی» (م298ق) بهرههای فراوان برد و به اندازهای از دانش رسید که اجازه نقل تمام روایاتش را دریافت کرده است. وی هم‌چنین در بصره روایاتی از «حسن بن محمد بن جمهور عمی» (م.ح310ق) شنید و در علوم حدیث تبحر یافت. سپس به [[بغداد]] آمد و در آن‌جا شاگردان چندی تربیت نمود. اکنون تعداد انگشت شماری از احادیث او در جوامع روایی [[مذهب شیعه|شیعه]] به چشم میخورد که در‌باره فضیلت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و دعاهای وارده است. بیشتر صاحب نظران [[روایات]] او را قابل قبول دانسته و در‌باره شخصیت او اظهار رضایت نمودهاند. از شاگردان او غیر از تلعکبری و پدرش می‌توان به «احمد بن محمد بن عیاش»( | وی بخش عمدهای از حیات علمی خود را در [[بصره]] گذرانده است و در آن‌جا از «محمد بن زکریا غلابی» (م298ق) بهرههای فراوان برد و به اندازهای از دانش رسید که اجازه نقل تمام روایاتش را دریافت کرده است. وی هم‌چنین در بصره روایاتی از «حسن بن محمد بن جمهور عمی» (م.ح310ق) شنید و در [[علوم حدیث]] تبحر یافت. سپس به [[بغداد]] آمد و در آن‌جا شاگردان چندی تربیت نمود. اکنون تعداد انگشت شماری از احادیث او در جوامع روایی [[مذهب شیعه|شیعه]] به چشم میخورد که در‌باره فضیلت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و دعاهای وارده است. بیشتر صاحب نظران [[حدیث|روایات]] او را قابل قبول دانسته و در‌باره شخصیت او اظهار رضایت نمودهاند. از شاگردان او غیر از تلعکبری و پدرش می‌توان به «احمد بن محمد بن عیاش» (م401ق) صاحب [[مقتضب الاثر (کتاب)|کتاب مقتضب الاثر]] اشاره کرد. | ||
== استادان == | == استادان == | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
شیخ تلعکبری و احمد بن محمد بن عیاش از مشهورترین شاگردان وی می‌باشند. | شیخ تلعکبری و [[محمد بن مسعود سمرقندی کوفی|احمد بن محمد بن عیاش]] از مشهورترین شاگردان وی می‌باشند. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
از تألیفات او چیزی در منابع گزارش نشده است. | از تألیفات او چیزی در منابع گزارش نشده است. | ||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[شام (شامات)|شام]] | |||
* [[علوم حدیث]] | |||
* [[محمد بن مسعود سمرقندی کوفی|احمد بن محمد بن عیاش]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۵: | ||
* طرائف المقال، ج 1 ص 158 شماره 785؛ | * طرائف المقال، ج 1 ص 158 شماره 785؛ | ||
* معجم رجال الحدیث، ج 3 ص 17 شماره 801، تنقیح المقال(حجری)، ج 1 ص 77 شماره 466. | * معجم رجال الحدیث، ج 3 ص 17 شماره 801، تنقیح المقال(حجری)، ج 1 ص 77 شماره 466. | ||
{{علمای اسلام}} | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۱
| احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی |
| نام‌های دیگر | ضبی |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | عراق |
| سال درگذشت | 325 ق، ۳۱۶ ش، ۹۳۷ م |
| محل درگذشت | بصره |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان |
|
| شاگردان |
|
| فعالیت‌ها | محدث امامی |
احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی، محدث شیعه است.
معرفی اجمالی
احمد بن محمد بن ابی غریب ضبی، محدث شیعه. لقب «ضبی» (به فتح ضاد و تشدید باء) یا از این جهت است که وی اهل روستایی به همین نام در «تهامه» واقع در ساحل دریا در مسیر شام است، و یا بدین سبب است که وی منسوب به طائفهای از عرب است که نسب آنها به «ضبه بن ادّ بن طابخه» منتهی میشود. در بعضی از منابع به همراه «ضبی» لقب «نصیبی» نیز ضبط شده است. در این صورت وی از مردم «نصیبین» واقع در دیار بکر از اهالی شمال عراق نزدیک موصل خواهد بود. در‌باره زمان وفات او تنها می‌توان گفت که یک‌بار در سال 322هجری شیخ تلعکبری بهطور مستقیم از او حدیث شنیده است اما بیشتر استماعات تلعکبری از طریق پدرش از او بوده است، بنابراین شاگردی تلعکبری نزد او میبایست در اواخر عمر ابیغریب بوده باشد، از این رو وفات او را می‌توان حدود 325 هجری تخمین زد.
وی بخش عمدهای از حیات علمی خود را در بصره گذرانده است و در آن‌جا از «محمد بن زکریا غلابی» (م298ق) بهرههای فراوان برد و به اندازهای از دانش رسید که اجازه نقل تمام روایاتش را دریافت کرده است. وی هم‌چنین در بصره روایاتی از «حسن بن محمد بن جمهور عمی» (م.ح310ق) شنید و در علوم حدیث تبحر یافت. سپس به بغداد آمد و در آن‌جا شاگردان چندی تربیت نمود. اکنون تعداد انگشت شماری از احادیث او در جوامع روایی شیعه به چشم میخورد که در‌باره فضیلت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و دعاهای وارده است. بیشتر صاحب نظران روایات او را قابل قبول دانسته و در‌باره شخصیت او اظهار رضایت نمودهاند. از شاگردان او غیر از تلعکبری و پدرش می‌توان به «احمد بن محمد بن عیاش» (م401ق) صاحب کتاب مقتضب الاثر اشاره کرد.
استادان
از اساتید مشهور او می‌توان محمد بن زکریا غلابی و حسن بن محمد بن جمهور عمی را نام برد.
شاگردان
شیخ تلعکبری و احمد بن محمد بن عیاش از مشهورترین شاگردان وی می‌باشند.
آثار
از تألیفات او چیزی در منابع گزارش نشده است.
جستارهای وابسته
منابع
- رجال طوسی، ص 410 شماره 5951؛
- مستدرک الوسائل، ج 14 ص 204 حدیث 15612، و ص 311 حدیث 16798؛
- اقبال الاعمال، ج 3 ص 209؛
- طرائف المقال، ج 1 ص 158 شماره 785؛
- معجم رجال الحدیث، ج 3 ص 17 شماره 801، تنقیح المقال(حجری)، ج 1 ص 77 شماره 466.
