احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم
| عنوان = احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم
| تصویر = احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم.jpg
| تصویر = عالمان شیعه.jpg  
| نام =  
| نام =  
| نام‌های دیگر =  
| نام‌های دیگر =  
| سال تولد =  
| سال تولد =  
| تاریخ تولد = نیمه اول سده چهارم هجری
| تاریخ تولد = نیمه اول قرن چهارم [[سال قمری|هجری]]
| محل تولد = طبرستان
| محل تولد = [[طبرستان]]
| سال درگذشت =  
| سال درگذشت =  
| تاریخ درگذشت = حدود 330هجری
| تاریخ درگذشت = حدود 330هجری
خط ۱۳: خط ۱۳:
| شاگردان = احمدبن حسن هارونی  
| شاگردان = احمدبن حسن هارونی  
| دین = [[اسلام]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[تشیع]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =   
| آثار =   
| فعالیت‌ها =  
| فعالیت‌ها =  
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم'''، (000 – حدود 330ق) سید ابوالعباس. عالم و دانشمند [[شیعی|شیعه]] در نیمه اول سده چهارم هجری.  
'''احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم'''، (000 – حدود 330ق) سید ابوالعباس. عالم و دانشمند [[شیعی|شیعه]] در نیمه اول قرن چهارم [[سال قمری|هجری]].  


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم، سید ابوالعباس. عالم و دانشمند شیعی در نیمه اول سده چهارم هجری. وی از اعقاب «[[حسن مثنی]]» فرزند [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن مجتبی علیه‌السلام]] است. ولادت او در دست نیست. وفات او حدود 330هجری در طبرستان روی داده است. در منابع تاریخی گزارشی از شرح‏ حال او نیامده است. تنها [[احمدبن یحیی]] معروف به امام مهدی (م836ق) نویسنده [[ریاض الفكر (كتاب)|کتاب ریاض الفکر]] نوشته است: وی دانشمند روزگار بود و خواهرزاده‏‌هایی به نام «احمدبن حسن هارونی» (312- 411ق) و «یحیی بن حسن هارونی» (م424ق) داشت که اهل طبرستان بودند و در دوران جوانی نزد دایی خود مشغول تحصیل بوده‏‌اند. از این گزارش به دست می‌‏آید که وی اهل طبرستان بوده و در آنجا بستگانی داشته است. بنابراین قویاً محتمل است که وی در طبرستان دیده به جهان گشوده باشد و پس از گذراندن مراتب تحصیلی در مراکز علمی (مانند [[ری]]، [[قم]]، [[بغداد]] و [[كوفه|کوفه]]) دوباره به وطن بازگشته و در آنجا مقیم شده باشد. [[علی بن عبیدالله رازی|شیخ منتجب ‏الدین بن بابویه]] (م585ق) در کتاب «چهل حدیث» روایاتی نقل می‌‏کند که راویان آن در ری و آمل این روایات را نقل کرده و در سند [[حدیث]]، کسی به نام «سید ابوالعباس احمد بن ابراهیم حسنی» قرار دارد. به نظر می‌رسد فرد مذکور همان صاحب شرح ‏حال است که در مازندران و ری مشغول نقل حدیث بوده است. به هر حال در منابع حدیثی و تاریخی اطلاعات بیشتری از او به ما نرسیده است.
احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم، سید ابوالعباس. عالم و دانشمند شیعی در نیمه اول قرن چهارم هجری. وی از اعقاب «[[حسن مثنی]]» فرزند [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)]] است. ولادت او در دست نیست. وفات او حدود 330هجری در [[طبرستان]] روی داده است. در منابع تاریخی گزارشی از شرح‏ حال او نیامده است. تنها [[احمدبن یحیی]] معروف به امام مهدی (م836ق) نویسنده [[ریاض الفكر (كتاب)|کتاب ریاض الفکر]] نوشته است: وی دانشمند روزگار بود و خواهرزاده‏‌هایی به نام «احمدبن حسن هارونی» (312- 411ق) و «یحیی بن حسن هارونی» (م424ق) داشت که اهل طبرستان بودند و در دوران جوانی نزد دایی خود مشغول تحصیل بوده‏‌اند. از این گزارش به دست می‌‏آید که وی اهل طبرستان بوده و در آنجا بستگانی داشته است. بنابراین قویاً محتمل است که وی در طبرستان دیده به جهان گشوده باشد و پس از گذراندن مراتب تحصیلی در مراکز علمی (مانند [[ری]]، [[قم]]، [[بغداد]] و [[كوفه|کوفه]]) دوباره به وطن بازگشته و در آنجا مقیم شده باشد. [[علی بن عبیدالله رازی|شیخ منتجب ‏الدین بن بابویه]] (م585ق) در کتاب «چهل حدیث» روایاتی نقل می‌‏کند که راویان آن در [[ری]] و [[آمل]] این روایات را نقل کرده و در سند [[حدیث]]، کسی به نام «سید ابوالعباس احمد بن ابراهیم حسنی» قرار دارد. به نظر می‌رسد فرد مذکور همان صاحب شرح ‌حال است که در [[مازندران]] و ری مشغول نقل [[حدیث]] بوده است. به هر حال در منابع حدیثی و تاریخی اطلاعات بیشتری از او به ما نرسیده است.


== شاگردان ==
== شاگردان ==
خواهرزاده‏‌هایی به نام «احمدبن حسن هارونی» (312- 411ق) و «یحیی بن حسن هارونی» (م424ق) داشت که اهل طبرستان بودند و در دوران جوانی نزد دایی خود مشغول تحصیل بوده‏‌اند.
خواهرزاده‏‌هایی به نام «[[احمدبن حسن هارونی]]» (312- 411ق) و «[[یحیی بن حسن هارونی]]» (م424ق) داشت که اهل طبرستان بودند و در دوران جوانی نزد دایی خود مشغول تحصیل بوده‏‌اند.


== آثار ==
== آثار ==
اثر تألیفی از او گزارش نشده است.
اثر تألیفی از او گزارش نشده است.
== جستارهای وابسته ==
* [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)]]
* [[طبرستان]]
* [[ری]]
* [[قم]]


== منابع ==
== منابع ==
# الاربعون حدیثاً، صص28 و82؛
* الاربعون حدیثاً، صص28 و82؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص17.
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص17.
 
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۷

احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم
عالمان شیعه.jpg
اطلاعات شخصی
روز تولدنیمه اول قرن چهارم هجری
محل تولدطبرستان
روز درگذشتحدود 330هجری
محل درگذشتطبرستان
دیناسلام، شیعه
شاگرداناحمدبن حسن هارونی

احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم، (000 – حدود 330ق) سید ابوالعباس. عالم و دانشمند شیعه در نیمه اول قرن چهارم هجری.

معرفی اجمالی

احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم، سید ابوالعباس. عالم و دانشمند شیعی در نیمه اول قرن چهارم هجری. وی از اعقاب «حسن مثنی» فرزند امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) است. ولادت او در دست نیست. وفات او حدود 330هجری در طبرستان روی داده است. در منابع تاریخی گزارشی از شرح‏ حال او نیامده است. تنها احمدبن یحیی معروف به امام مهدی (م836ق) نویسنده کتاب ریاض الفکر نوشته است: وی دانشمند روزگار بود و خواهرزاده‏‌هایی به نام «احمدبن حسن هارونی» (312- 411ق) و «یحیی بن حسن هارونی» (م424ق) داشت که اهل طبرستان بودند و در دوران جوانی نزد دایی خود مشغول تحصیل بوده‏‌اند. از این گزارش به دست می‌‏آید که وی اهل طبرستان بوده و در آنجا بستگانی داشته است. بنابراین قویاً محتمل است که وی در طبرستان دیده به جهان گشوده باشد و پس از گذراندن مراتب تحصیلی در مراکز علمی (مانند ری، قم، بغداد و کوفه) دوباره به وطن بازگشته و در آنجا مقیم شده باشد. شیخ منتجب ‏الدین بن بابویه (م585ق) در کتاب «چهل حدیث» روایاتی نقل می‌‏کند که راویان آن در ری و آمل این روایات را نقل کرده و در سند حدیث، کسی به نام «سید ابوالعباس احمد بن ابراهیم حسنی» قرار دارد. به نظر می‌رسد فرد مذکور همان صاحب شرح ‌حال است که در مازندران و ری مشغول نقل حدیث بوده است. به هر حال در منابع حدیثی و تاریخی اطلاعات بیشتری از او به ما نرسیده است.

شاگردان

خواهرزاده‏‌هایی به نام «احمدبن حسن هارونی» (312- 411ق) و «یحیی بن حسن هارونی» (م424ق) داشت که اهل طبرستان بودند و در دوران جوانی نزد دایی خود مشغول تحصیل بوده‏‌اند.

آثار

اثر تألیفی از او گزارش نشده است.

جستارهای وابسته

منابع

  • الاربعون حدیثاً، صص28 و82؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص17.