احمد بن اسماعیل فقیه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = احمد بن اسماعیل فقیه | |||
| تصویر = عالمان شیعه.jpg | |||
| نام = | |||
| | | نامهای دیگر = | ||
| | | سال تولد = | ||
|اواسط | | تاریخ تولد = اواسط قرن چهارم هجری | ||
| | | محل تولد = | ||
|درگذشت | | سال درگذشت = | ||
| | | تاریخ درگذشت = 385 ق | ||
| | | محل درگذشت = | ||
| | | استادان = | ||
|شیخ تلعكبری | | شاگردان = شیخ تلعكبری | ||
| | | دین = [[اسلام]] | ||
| | | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | ||
|کتاب امامت | | آثار = کتاب امامت | ||
| | | فعالیتها = {{فهرست جعبه عمودی |[[محدث]] |[[فقیه]] |متكلم }} | ||
|[[ | | وبگاه = | ||
|[[ | }} | ||
| | '''احمد بن اسماعیل فقیه'''، [[محدّث|محدث]]، [[فقیه]] و [[متكلم|متکلم]] [[شیعی|شیعه]] در اواسط قرن چهارم هجری. [[تلعكبری|تلعکبری]] از شاگردان او بوده و وی پیش از وفات تلعکبری (پیش از 385ق) دار فانی را وداع گفته بود. [[شیخ طوسی]]، نخستین کسی است که نام او را در [[رجال]] خود یادآور شده و گفته استکه وی دارای کتابی در موضوع «امامت» بوده است. | ||
| | |||
== معرفی اجمالی == | |||
احمد بن اسماعیل فقیه، محدث، فقیه و متکلم شیعی در اواسط قرن چهارم هجری. ولادت و وفات او روشن نیست. تنها مدرک آگاهی ما دراینباره آن است که شیخ تلعکبری اجازه نقل احادیثش را از او گرفته است، بنابراین تلعکبری از شاگردان او بوده و وی پیش از وفات تلعکبری (پیش از 385ق) دار فانی را وداع گفته بود. همچنین این مطلب نیز به دست میآید که وی هنگام دادن اجازه به تلعکبری، جزء اساتید بوده و دوران جوانی و میانسالی خود را سپری کرده بود، بنابراین اگر سن او در آن زمان 60 سال بوده باشد، ولادت او را میتوان حدود 300هجری تخمین زد. قرائن نشان میدهد که وی در [[بغداد]] [[حدیث]] میگفت اما اکنون در منابع معتبر هیچ حدیثی از او باقی نمانده است، از اینرو اساتید و شاگردان او برای ما ناشناختهاند. | |||
شیخ طوسی، نخستین کسی است که نام او را در رجال خود یادآور شده و گفته است که وی دارای کتابی در موضوع «امامت» بوده است. | |||
= | == شاگردان == | ||
[[شیخ تلعكبری|شیخ تلعکبری]] یکی از شاگردان معروف او بوده است. | |||
== آثار == | |||
[[شیخ طوسی]] نخستین کسی است که نام او را در [[رجال]] خود یادآور شده و گفته استکه وی دارای کتابی در موضوع [[امامت]] بوده است. | |||
= | == جستارهای وابسته == | ||
* [[رجال]] | |||
* [[شیخ طوسی]] | |||
* [[بغداد]] | |||
* | |||
== منابع == | |||
* تنقيح المقال(حجري)، ج1ص51 شماره 298؛ | |||
* رجال طوسي، ص412 شماره 5969؛ | |||
* طبقات اعلام الشيعه، ج1ص20. | |||
{{علمای اسلام}} | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۲
احمد بن اسماعیل فقیه | |
---|---|
اطلاعات شخصی | |
روز تولد | اواسط قرن چهارم هجری |
روز درگذشت | 385 ق |
دین | اسلام، شیعه |
شاگردان | شیخ تلعكبری |
آثار | کتاب امامت |
فعالیتها | |
احمد بن اسماعیل فقیه، محدث، فقیه و متکلم شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. تلعکبری از شاگردان او بوده و وی پیش از وفات تلعکبری (پیش از 385ق) دار فانی را وداع گفته بود. شیخ طوسی، نخستین کسی است که نام او را در رجال خود یادآور شده و گفته استکه وی دارای کتابی در موضوع «امامت» بوده است.
معرفی اجمالی
احمد بن اسماعیل فقیه، محدث، فقیه و متکلم شیعی در اواسط قرن چهارم هجری. ولادت و وفات او روشن نیست. تنها مدرک آگاهی ما دراینباره آن است که شیخ تلعکبری اجازه نقل احادیثش را از او گرفته است، بنابراین تلعکبری از شاگردان او بوده و وی پیش از وفات تلعکبری (پیش از 385ق) دار فانی را وداع گفته بود. همچنین این مطلب نیز به دست میآید که وی هنگام دادن اجازه به تلعکبری، جزء اساتید بوده و دوران جوانی و میانسالی خود را سپری کرده بود، بنابراین اگر سن او در آن زمان 60 سال بوده باشد، ولادت او را میتوان حدود 300هجری تخمین زد. قرائن نشان میدهد که وی در بغداد حدیث میگفت اما اکنون در منابع معتبر هیچ حدیثی از او باقی نمانده است، از اینرو اساتید و شاگردان او برای ما ناشناختهاند. شیخ طوسی، نخستین کسی است که نام او را در رجال خود یادآور شده و گفته است که وی دارای کتابی در موضوع «امامت» بوده است.
شاگردان
شیخ تلعکبری یکی از شاگردان معروف او بوده است.
آثار
شیخ طوسی نخستین کسی است که نام او را در رجال خود یادآور شده و گفته استکه وی دارای کتابی در موضوع امامت بوده است.
جستارهای وابسته
منابع
- تنقيح المقال(حجري)، ج1ص51 شماره 298؛
- رجال طوسي، ص412 شماره 5969؛
- طبقات اعلام الشيعه، ج1ص20.