اسماعیل بن موسی بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۱: خط ۲۱:


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
اسماعیل بن موسی بن ابراهیم، محدث شیعی اواسط قرن چهارم هجری است. کنیه او در منابع ذکر نشده است. از شاگردان معروف او [[محمد بن حسین بن حکم کوفی]] است که معاصر [[شیخ تلعکبری]] است و حدود 380 هجری وفات یافته است، بنابراین وفات او طبعاً می‏‌بایست پیش از این تاریخ اتفاق افتاده باشد اما زمان دقیق آن روشن نیست. ظاهراً در [[کوفه]] پرورش یافت و بخش عمده‏ای از حیات علمی خود را در بغداد سپری کرده است.  
اسماعیل بن موسی بن ابراهیم، محدث شیعی اواسط قرن چهارم هجری است. کنیه او در منابع ذکر نشده است. از شاگردان معروف او [[محمد بن حسین بن حکم کوفی]] است که معاصر [[شیخ تلعکبری]] است و حدود 380 هجری وفات یافته است، بنابراین وفات او طبعاً می‏‌بایست پیش از این تاریخ اتفاق افتاده باشد اما زمان دقیق آن روشن نیست. ظاهراً در [[کوفه]] پرورش یافت و بخش عمده‏ای از حیات علمی خود را در [[بغداد]] سپری کرده است.  


از معاصران او حسین بن حکم کوفی، حسین بن حمدان خصیبی و علی بن عباس بن ولید بجلی هستند که در بغداد و کوفه شاگردان مشترکی داشته‏‌اند. با توجه به این‌که شرح‏ حال او در هیچ‌ ‏یک از منابع معتبر نیامده است، بخش‌‏های زیادی از زندگی او برای ما ناشناخته است. در منابع حدیثی تنها یک روایت از او باقی مانده است. مضمون این حدیث خطبه‌‏ای است که [[علی بن ابی‌طالب|امیرالمؤمنین (علیه السلام)]] بر بالای [[منبر]] کوفه ایراد کرده و بر [[امامت]] [[امامان شیعه|امامان دوازده‏‌گانه شیعه]] تصریح نموده است. وی این [[حدیث]] را از [[سلیمان بن حبیب]] نقل کرده است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است.
از معاصران او [[حسین بن حکم کوفی]]، [[حسین بن حمدان خصیبی]] و [[علی بن عباس بن ولید بجلی]] هستند که در بغداد و [[کوفه]] شاگردان مشترکی داشته‏‌اند. با توجه به این‌که شرح‏‌حال او در هیچ‌ ‏یک از منابع معتبر نیامده است، بخش‌‏های زیادی از زندگی او برای ما ناشناخته است. در منابع حدیثی تنها یک روایت از او باقی مانده است. مضمون این حدیث خطبه‌‏ای است که [[علی بن ابی‌طالب|امیرالمؤمنین (علیه السلام)]] بر بالای [[منبر]] کوفه ایراد کرده و بر [[امامت]] [[امامان شیعه|امامان دوازده‏‌گانه شیعه]] تصریح نموده است. وی این [[حدیث]] را از [[سلیمان بن حبیب]] نقل کرده است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است.


== استادان ==  
== استادان ==  
در منابع تنها نام محمد بن حسین بن حکم کوفی بعنوان استاد ایشان ذکر شده است.
در منابع تنها نام [[محمد بن حسین بن حکم کوفی]] بعنوان استاد ایشان ذکر شده است.
 
== جستارهای وابسته ==
* [[علی بن ابی‌طالب|امیرالمؤمنین (علیه السلام)]]
* [[امامت]]
* [[منبر]]


== منابع ==
== منابع ==
# کفایه الاثر، خزاز قمی، ص213؛
* کفایه الاثر، خزاز قمی، ص213؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1صص65 و267.
* طبقات اعلام الشیعه، ج1صص65 و267.
 
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۶

اسماعیل بن موسی بن ابراهیم
عالمان شیعه.jpg
نام کاملاسماعیل بن موسی بن ابراهیم
اطلاعات شخصی
سال درگذشت350 ق، ۳۴۰ ش‌، ۹۶۱ م
دیناسلام، شیعه
استادانمحمد بن حسین بن حکم کوفی
فعالیت‌هامحدث شیعی

اسماعیل بن موسی بن ابراهیم، محدث شیعی اواسط قرن چهارم هجری است. منابع حدیثی تنها یک روایت از او باقی مانده است.

معرفی اجمالی

اسماعیل بن موسی بن ابراهیم، محدث شیعی اواسط قرن چهارم هجری است. کنیه او در منابع ذکر نشده است. از شاگردان معروف او محمد بن حسین بن حکم کوفی است که معاصر شیخ تلعکبری است و حدود 380 هجری وفات یافته است، بنابراین وفات او طبعاً می‏‌بایست پیش از این تاریخ اتفاق افتاده باشد اما زمان دقیق آن روشن نیست. ظاهراً در کوفه پرورش یافت و بخش عمده‏ای از حیات علمی خود را در بغداد سپری کرده است.

از معاصران او حسین بن حکم کوفی، حسین بن حمدان خصیبی و علی بن عباس بن ولید بجلی هستند که در بغداد و کوفه شاگردان مشترکی داشته‏‌اند. با توجه به این‌که شرح‏‌حال او در هیچ‌ ‏یک از منابع معتبر نیامده است، بخش‌‏های زیادی از زندگی او برای ما ناشناخته است. در منابع حدیثی تنها یک روایت از او باقی مانده است. مضمون این حدیث خطبه‌‏ای است که امیرالمؤمنین (علیه السلام) بر بالای منبر کوفه ایراد کرده و بر امامت امامان دوازده‏‌گانه شیعه تصریح نموده است. وی این حدیث را از سلیمان بن حبیب نقل کرده است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است.

استادان

در منابع تنها نام محمد بن حسین بن حکم کوفی بعنوان استاد ایشان ذکر شده است.

جستارهای وابسته

منابع

  • کفایه الاثر، خزاز قمی، ص213؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1صص65 و267.