جعفر بن احمد علوی رقی عریضی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
}} | }} | ||
'''جعفر بن احمد علوی رقی عریضی'''، [[محدّث|محدثی]] است [[مذهب شیعه|شیعی]]. مضامین [[حدیث|روایات]] او درباره تشرف سی تن از [[رجال]] [[مذهب شیعه|شیعه]]، به محضر [[حجت بن | '''جعفر بن احمد علوی رقی عریضی'''، [[محدّث|محدثی]] است [[مذهب شیعه|شیعی]]. مضامین [[حدیث|روایات]] او درباره تشرف سی تن از [[رجال]] [[مذهب شیعه|شیعه]]، به محضر [[حجت بن الحسن (مهدی)|امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)]] در ایام [[حج]] در سال 293 هجری، و هم‌چنین درباره [[معراج]] [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه)]] و برخی مناقب [[علی بن ابی‌طالب|امیرالمؤمنین (علیه السلام)]] است. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
جعفر بن احمد علوی رقی عریضی، محدث شیعی. در برخی از منابع حدیثی نام پدر او «محمد» آمده است. از لقب «رقی»(به فتح راء و تشدید قاف) بر میآید که وی حداقل مدتی در «رقه» واقع در ساحل [[فرات]] نزدیک موصل اقامت داشته است. اما آنطورکه از لقب | جعفر بن احمد علوی رقی عریضی، محدث شیعی. در برخی از منابع حدیثی نام پدر او «محمد» آمده است. از لقب «رقی»(به فتح راء و تشدید قاف) بر میآید که وی حداقل مدتی در «رقه» واقع در ساحل [[فرات]] نزدیک موصل اقامت داشته است. اما آنطورکه از لقب «عُرَیضی» (به ضم عین و فتح راء) استفاده می‌شود وی اصالتاً اهل «عریض» از روستاهای نزدیک [[مدینه]] بوده و ظاهراً نیاکان او از نوادگان [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه السلام)]] بودهاند. از جزئیات زندگی او هیچ گزارشی در منابع دیده نشده است، بنابراین تاریخ تولد، زمان وفات و چگونگی تحصیلات او بر ما مجهول است. شاید از آن روی که [[شیخ صدوق]] با یک واسطه از او نقل [[حدیث]] میکند، بتوان وفات او را در اوایل سده چهارم در نظر گرفت. از او احادیث اندکی باقی مانده که آنها را از استادان خود [[ابوالحسن علی بن احمد عقیقی]] و [[ابوعبدالله احمد بن محمد بن خلیل]] نقل کرده است. مضامین روایات او درباره تشرف سی تن از رجال شیعه، به محضر امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در ایام حج در سال 293 هجری، و هم‌چنین درباره معراج پیامبر (صلی الله علیه) و برخی مناقب امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. از شاگردان او [[احمد بن زیاد بن جعفر همدانی]] است که خود استاد [[شیخ صدوق]] بوده است. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است. | ||
== استادان == | == استادان == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۲
| جعفر بن احمد علوی رقی عریضی | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| سال درگذشت | 315 ق، ۳۰۶ ش، ۹۲۷ م |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان |
|
| شاگردان | احمد بن زیاد بن جعفر همدانی |
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
جعفر بن احمد علوی رقی عریضی، محدثی است شیعی. مضامین روایات او درباره تشرف سی تن از رجال شیعه، به محضر امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در ایام حج در سال 293 هجری، و هم‌چنین درباره معراج پیامبر (صلی الله علیه) و برخی مناقب امیرالمؤمنین (علیه السلام) است.
معرفی اجمالی
جعفر بن احمد علوی رقی عریضی، محدث شیعی. در برخی از منابع حدیثی نام پدر او «محمد» آمده است. از لقب «رقی»(به فتح راء و تشدید قاف) بر میآید که وی حداقل مدتی در «رقه» واقع در ساحل فرات نزدیک موصل اقامت داشته است. اما آنطورکه از لقب «عُرَیضی» (به ضم عین و فتح راء) استفاده می‌شود وی اصالتاً اهل «عریض» از روستاهای نزدیک مدینه بوده و ظاهراً نیاکان او از نوادگان امام صادق (علیه السلام) بودهاند. از جزئیات زندگی او هیچ گزارشی در منابع دیده نشده است، بنابراین تاریخ تولد، زمان وفات و چگونگی تحصیلات او بر ما مجهول است. شاید از آن روی که شیخ صدوق با یک واسطه از او نقل حدیث میکند، بتوان وفات او را در اوایل سده چهارم در نظر گرفت. از او احادیث اندکی باقی مانده که آنها را از استادان خود ابوالحسن علی بن احمد عقیقی و ابوعبدالله احمد بن محمد بن خلیل نقل کرده است. مضامین روایات او درباره تشرف سی تن از رجال شیعه، به محضر امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در ایام حج در سال 293 هجری، و هم‌چنین درباره معراج پیامبر (صلی الله علیه) و برخی مناقب امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. از شاگردان او احمد بن زیاد بن جعفر همدانی است که خود استاد شیخ صدوق بوده است. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است.
استادان
ابوالحسن علی بن احمد عقیقی و ابوعبدالله احمد بن محمد بن خلیل از استادان وی هستند.
شاگردان
در میان شاگردان وی تنها احمد بن زیاد بن جعفر همدانی هست که نامش در منابع ذکر شده است.
منابع
- کمال الدین و تمام النعمه، ص470، باب 50 حدیث24؛
- بحارالانوار، ج65صص76 و77؛
- معجم البلدان، ج4ص114 ذیل عریض؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص68.
