احمد بن حسین بن احمد بن عمران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - ' در باره ' به ' درباره ')
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:احمد بن حسین بن احمد بن عمران.jpg |احمد بن حسین بن احمد بن عمران|پیوند=Special:FilePath/احمد بن حسین بن احمد بن عمرانjpg]]
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| عنوان = احمد بن حسین بن احمد بن عمران
!نام
| تصویر = عالمان شیعه.jpg
!احمد بن حسین بن احمد بن عمران
| نام =  
|-
| نام‌های دیگر =  
|زاده
| سال تولد =
|نیمه دوم سده چهارم هجری [[قم]]
| تاریخ تولد = نیمه دوم قرن چهارم هجری
|-
| محل تولد = [[قم]]
|استادان
| سال درگذشت =
|احمد بن هارون فامی ابن ولید قمی ابومحمد مؤمن قمی ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی و...
| تاریخ درگذشت =
|-
| محل درگذشت =
|شاگردان
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[احمد بن هارون فامی]] |ابن ولید قمی |ابومحمد مؤمن قمی |ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی |و... }}
|[[شیخ مفید]]
| شاگردان = [[شیخ مفید]]
|-
| دین = [[اسلام]]
|آثار
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
|الاختصاص
| آثار = الاختصاص
|-
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
|[[دین]] و [[مذهب]]
| وبگاه =
|[[اسلام]] [[تشیع]]
}}
|-
'''احمد بن حسین بن احمد بن عمران'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در نیمه دوم قرن چهارم هجری. از معاصران [[شیخ صدوق]] است و در [[قم]] و [[کوفه]] حضور داشته و از اساتید این دو شهر بهره برده است. دارای کتابی به نام الاختصاص است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است.
|}
</div>


[[احمد بن حسین بن احمد بن عمران]]، (000 – حدود 381ق) ابوعلی. [[محدث]] [[شیعی]] در نیمه دوم سده چهارم هجری. از معاصران شیخ صدوق است و در قم و کوفه حضور داشته و از اساتید این دو شهر بهره برده است. دارای کتابی به نام الاختصاص است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است.
== معرفی اجمالی ==
احمد بن حسین بن احمد بن عمران، ابوعلی. محدث شیعی در نیمه دوم قرن چهارم [[هجری]]. درباره تولد و وفات او و هم‌چنین محل آن ‏دو گزارشی در منابع وجود ندارد. وی از معاصران «شیخ صدوق» است پس وفات او در همین حدود می‏‌تواند بوده باشد. از شرح‌حال اندکی که از او در دست است استفاده می‌‏شود که وی در [[قم]] و [[كوفه|کوفه]] حضور داشته و از اساتید این دو شهر بهره برده است. از این‌که وی نزد اساتید قمی نظیر «احمد بن هارون فامی»، «ابن ولید قمی»(م343ق) و «ابومحمد مؤمن قمی»(م340ق) شاگردی نموده است، بر می‌‏آید که وی تحصیلات خود را در قم آغاز نموده است، زیرا وی از معاصران «صدوق»(م381ق) است و هنگام وفات استادان او در [[قم]]، دوران جوانی‌‏اش را سپری می‌‏کرده است.  


=معرفی اجمالی=
پس از آن به [[کوفه]] آمد و در درس «ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی» جلوس نمود و به استماع حدیث پرداخت. از شاگردان او کسی در منابع معرفی نشده است. «شیخ مفید»(م413ق) نخستین کسی است که نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردی نیز کرده باشد. وی دارای کتابی به نام «الاختصاص» است و شیخ مفید بخش «عیون و محاسن» این کتاب را استخراج نموده است. در این بخش احادیثی است که وی از اساتید خود نقل کرده و بدین‌وسیله برخی از استادان او روشن گشته است. از دیگر اساتید او افزون بر آنچه گفته شد «حسن بن براء»، «[[احمد بن علی بن حسین بن رنجویه]]» و «ابوعبدالله حسین بن احمد علوی» هستند. تنها اثر تألیفی او همین «کتاب الاختصاص» است که شیخ مفید بخشی از این کتاب را به ضمیمه کتاب‏‌هایی از نویسندگان دیگر نظیر «محن امیرالمؤمنین»، «فضائل امیرالمؤمنین» و «صفه الجنه و النار» در آمیخته و نام آن را «اختصار الاختصاص» گذاشته است.


احمد بن حسین بن احمد بن عمران، ابوعلی. محدث شیعی در نیمه دوم سده چهارم [[هجری]]. درباره تولد و وفات او و همچنین محل آن ‏دو گزارشی در منابع وجود ندارد. وی از معاصران «شیخ صدوق»(م381ق) است پس وفات او در همین حدود می‏‌تواند بوده باشد. از شرح ‏حال اندکی که از او در دست است استفاده می‌‏شود که وی در [[قم]] و [[كوفه|کوفه]] حضور داشته و از اساتید این دو شهر بهره برده است. از این‌که وی نزد اساتید قمی نظیر «احمد بن هارون فامی»، «ابن ولید قمی»(م343ق) و «ابومحمد مؤمن قمی»(م340ق) شاگردی نموده است، بر می‌‏آید که وی تحصیلات خود را در قم آغاز نموده است، زیرا وی از معاصران «صدوق»(م381ق) است و هنگام وفات استادان او در قم، دوران جوانی‌‏اش را سپری می‌‏کرده است.  
== استادان ==
احمد بن حسین بن احمد بن عمران نزد اساتیدی چون [[احمد بن هارون فامی]]، [[ابن ولید قمی]]، [[ابومحمد مؤمن قمی]]، [[ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی]]، [[حسن بن براء]]، [[احمد بن علی بن حسین بن رنجویه]] و [[ابوعبدالله حسین بن احمد علوی]] شاگردی نموده است.


پس از آن به کوفه آمد و در درس «ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی» جلوس نمود و به استماع حدیث پرداخت. از شاگردان او کسی در منابع معرفی نشده است. «شیخ مفید»(م413ق) نخستین کسی است که نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردی نیز کرده باشد. وی دارای کتابی به نام «الاختصاص» است و شیخ مفید بخش «عیون و محاسن» این کتاب را استخراج نموده است. در این بخش احادیثی است که وی از اساتید خود نقل کرده و بدین‌وسیله برخی از استادان او روشن گشته است. از دیگر اساتید او افزون بر آنچه گفته شد «حسن بن براء»، «احمد بن علی بن حسین بن رنجویه» و «ابوعبدالله حسین بن احمد علوی» هستند. تنها اثر تألیفی او همین «کتاب الاختصاص» است که شیخ مفید بخشی از این کتاب را به ضمیمه کتاب‏‌هایی از نویسندگان دیگر نظیر «محن امیرالمؤمنین»، «فضائل امیرالمؤمنین» و «صفه الجنه و النار» در آمیخته و نام آن را «اختصار الاختصاص» گذاشته است.
== شاگردان ==
از شاگردان او کسی در منابع معرفی نشده است. [[محمد بن محمد بن نعمان|شیخ مفید]] نخستین کسی است که نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردی نیز کرده باشد.


=استادان=
== آثار ==
تنها اثر باقی مانده از وی کتابی به نام الاختصاص است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است.


احمد بن حسین بن احمد بن عمران نزد اساتیدی چون [[احمد بن هارون فامی]]، [[ابن ولید قمی]]، [[ابومحمد مؤمن قمی]]، ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی، حسن بن براء، احمد بن علی بن حسین بن رنجویه و [[ابوعبدالله حسین بن احمد علوی]] شاگردی نموده است.
== جستارهای وابسته ==
* [[شیخ صدوق]]
* [[قم]]
* [[کوفه]]


=شاگردان=
== منابع ==
* الاختصاص، شیخ مفید، ص319؛
* اوائل المقالات، شیخ مفید، ص257؛
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص25.


از شاگردان او کسی در منابع معرفی نشده است. [[شیخ مفید]] نخستین کسی است که نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردی نیز کرده باشد.
{{علمای اسلام}}
 
=آثار=
 
تنها اثر باقی مانده از وی کتابی به نام [[الاختصاص]] است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است.
 
=منابع=
 
# الاختصاص، شیخ مفید، ص319؛
# اوائل المقالات، شیخ مفید، ص257؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص25.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۸

احمد بن حسین بن احمد بن عمران
عالمان شیعه.jpg
اطلاعات شخصی
روز تولدنیمه دوم قرن چهارم هجری
محل تولدقم
دیناسلام، شیعه
استادان
شاگردانشیخ مفید
آثارالاختصاص
فعالیت‌هامحدث شیعی

احمد بن حسین بن احمد بن عمران، محدث شیعی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. از معاصران شیخ صدوق است و در قم و کوفه حضور داشته و از اساتید این دو شهر بهره برده است. دارای کتابی به نام الاختصاص است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است.

معرفی اجمالی

احمد بن حسین بن احمد بن عمران، ابوعلی. محدث شیعی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. درباره تولد و وفات او و هم‌چنین محل آن ‏دو گزارشی در منابع وجود ندارد. وی از معاصران «شیخ صدوق» است پس وفات او در همین حدود می‏‌تواند بوده باشد. از شرح‌حال اندکی که از او در دست است استفاده می‌‏شود که وی در قم و کوفه حضور داشته و از اساتید این دو شهر بهره برده است. از این‌که وی نزد اساتید قمی نظیر «احمد بن هارون فامی»، «ابن ولید قمی»(م343ق) و «ابومحمد مؤمن قمی»(م340ق) شاگردی نموده است، بر می‌‏آید که وی تحصیلات خود را در قم آغاز نموده است، زیرا وی از معاصران «صدوق»(م381ق) است و هنگام وفات استادان او در قم، دوران جوانی‌‏اش را سپری می‌‏کرده است.

پس از آن به کوفه آمد و در درس «ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی» جلوس نمود و به استماع حدیث پرداخت. از شاگردان او کسی در منابع معرفی نشده است. «شیخ مفید»(م413ق) نخستین کسی است که نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردی نیز کرده باشد. وی دارای کتابی به نام «الاختصاص» است و شیخ مفید بخش «عیون و محاسن» این کتاب را استخراج نموده است. در این بخش احادیثی است که وی از اساتید خود نقل کرده و بدین‌وسیله برخی از استادان او روشن گشته است. از دیگر اساتید او افزون بر آنچه گفته شد «حسن بن براء»، «احمد بن علی بن حسین بن رنجویه» و «ابوعبدالله حسین بن احمد علوی» هستند. تنها اثر تألیفی او همین «کتاب الاختصاص» است که شیخ مفید بخشی از این کتاب را به ضمیمه کتاب‏‌هایی از نویسندگان دیگر نظیر «محن امیرالمؤمنین»، «فضائل امیرالمؤمنین» و «صفه الجنه و النار» در آمیخته و نام آن را «اختصار الاختصاص» گذاشته است.

استادان

احمد بن حسین بن احمد بن عمران نزد اساتیدی چون احمد بن هارون فامی، ابن ولید قمی، ابومحمد مؤمن قمی، ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی، حسن بن براء، احمد بن علی بن حسین بن رنجویه و ابوعبدالله حسین بن احمد علوی شاگردی نموده است.

شاگردان

از شاگردان او کسی در منابع معرفی نشده است. شیخ مفید نخستین کسی است که نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردی نیز کرده باشد.

آثار

تنها اثر باقی مانده از وی کتابی به نام الاختصاص است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است.

جستارهای وابسته

منابع

  • الاختصاص، شیخ مفید، ص319؛
  • اوائل المقالات، شیخ مفید، ص257؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص25.