احمد بن علی بغدادی سورایی: تفاوت میان نسخه‌ها
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '=منابع=↵↵#' به '== منابع == #') |
(←منابع) |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = احمد بن علی بغدادی سورایی | |||
| تصویر = عالمان شیعه.jpg | |||
| نام = احمد بن علی بغدادی سورایی | |||
| | | نام‌های دیگر = بزاز | ||
| | | سال تولد = | ||
| | | تاریخ تولد = اوایل قرن چهارم | ||
| | | محل تولد = {{فهرست جعبه افقی |[[عراق]] |[[بغداد]] |روستای سوراء }} | ||
| | | سال درگذشت = | ||
| | | تاریخ درگذشت = 395 ق | ||
| | | محل درگذشت = [[بغداد]] | ||
|درگذشت | | استادان = | ||
| | | شاگردان = [[طبری|ابن جریر طبری]] | ||
| | | دین = [[اسلام]] | ||
|شاگردان | | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | ||
|ابن جریر طبری | | آثار = [[محدث]] [[شیعی]] | ||
| | | فعالیت‌ها = | ||
| وبگاه = | |||
|[[ | }} | ||
|} | '''احمد بن علی بغدادی سورایی'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. از او [[حدیث|روایات]] اندکی در منابع [[مذهب شیعه|شیعه]] به چشم میخورد که بیشتر آنها در کتاب [[دلائل الامامه (کتاب)|دلائل الامامه]] تألیف [[طبری|ابن جریر طبری]] شیعی آمده است. | ||
== معرفی اجمالی == | |||
احمد بن علی بغدادی سورایی، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. در اوایل قرن چهارم در روستای «سوراء» از نواحی [[بغداد]] دیده به جهان گشود و تا سال 395 [[سال قمری|هجری]] حیات داشته است. وی از آنجا به [[بغداد]] آمد و تحصیلات خود را در این شهر گذراند و ظاهراً در همین شهر وفات یافته است. | |||
از او [[روایات]] | از او [[حدیث|روایات]] اندکی در منابع [[مذهب شیعه|شیعه]] به چشم میخورد که بیشتر آنها در کتاب دلائل الامامه تألیف [[طبری|ابن جریر طبری]] [[مذهب شیعه|شیعی]] آمده است. | ||
از معاصران و هموطنان او [[حسین بن یزید سورایی]] است | از معاصران و هموطنان او [[حسین بن یزید سورایی]] است که با هم در بغداد اقامت داشتند. در منابع رجالی با لقب «بزاز» (پارچه فروش) از او یاد شده است که احتمالاً این لقب نشانه شغلی است‌که وی در بغداد داشته است. برخی نیز به خاطر این لقب و یا به دلایل دیگر، وی را با محمد بن مخلد بزاز یکی دانستهاند. | ||
== شاگردان == | |||
از شاگردان او «[[طبری|ابن جریر طبری]]» برادر ابوجعفر محمد بن جریر طبری امامی است. | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[محدّث|محدث]] | |||
* [[مذهب شیعه|شیعه]] | |||
* [[طبری|ابن جریر طبری]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
* ایضاح الاشتباه، ص325 شماره795؛ | |||
* تهذیب المقال، ج1ص58 شماره 15؛ | |||
* دلائل الامامه، ص30 حدیث1، وص210 حدیث134؛ | |||
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص33؛ | |||
* المسترشد فی الامامه، ص49؛ | |||
* مشایخ الثقات، ص38 شماره 44؛ | |||
* معجم رجال الحدیث، ج14ص290 شماره 9347. | |||
{{علمای اسلام}} | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۹
| احمد بن علی بغدادی سورایی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن علی بغدادی سورایی |
| نام‌های دیگر | بزاز |
| اطلاعات شخصی | |
| روز تولد | اوایل قرن چهارم |
| محل تولد | |
| روز درگذشت | 395 ق |
| محل درگذشت | بغداد |
| دین | اسلام، شیعه |
| شاگردان | ابن جریر طبری |
| آثار | محدث شیعی |
احمد بن علی بغدادی سورایی، محدث شیعی. از او روایات اندکی در منابع شیعه به چشم میخورد که بیشتر آنها در کتاب دلائل الامامه تألیف ابن جریر طبری شیعی آمده است.
معرفی اجمالی
احمد بن علی بغدادی سورایی، محدث شیعی. در اوایل قرن چهارم در روستای «سوراء» از نواحی بغداد دیده به جهان گشود و تا سال 395 هجری حیات داشته است. وی از آنجا به بغداد آمد و تحصیلات خود را در این شهر گذراند و ظاهراً در همین شهر وفات یافته است.
از او روایات اندکی در منابع شیعه به چشم میخورد که بیشتر آنها در کتاب دلائل الامامه تألیف ابن جریر طبری شیعی آمده است. از معاصران و هموطنان او حسین بن یزید سورایی است که با هم در بغداد اقامت داشتند. در منابع رجالی با لقب «بزاز» (پارچه فروش) از او یاد شده است که احتمالاً این لقب نشانه شغلی است‌که وی در بغداد داشته است. برخی نیز به خاطر این لقب و یا به دلایل دیگر، وی را با محمد بن مخلد بزاز یکی دانستهاند.
شاگردان
از شاگردان او «ابن جریر طبری» برادر ابوجعفر محمد بن جریر طبری امامی است.
جستارهای وابسته
منابع
- ایضاح الاشتباه، ص325 شماره795؛
- تهذیب المقال، ج1ص58 شماره 15؛
- دلائل الامامه، ص30 حدیث1، وص210 حدیث134؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص33؛
- المسترشد فی الامامه، ص49؛
- مشایخ الثقات، ص38 شماره 44؛
- معجم رجال الحدیث، ج14ص290 شماره 9347.
