احمد بن اصفهبد قمی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
|||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | {{جعبه اطلاعات شخصیت | ||
| عنوان = احمد بن اصفهبد قمی | | عنوان = احمد بن اصفهبد قمی | ||
| تصویر = | | تصویر = عالمان شیعه.jpg | ||
| نام = احمد بن اصفهبد قمی | | نام = احمد بن اصفهبد قمی | ||
| نام‌های دیگر = مفسر، ضریر | | نام‌های دیگر = مفسر، ضریر | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
| محل تولد = [[قم]] | | محل تولد = [[قم]] | ||
| سال درگذشت = | | سال درگذشت = | ||
| تاریخ درگذشت = | | تاریخ درگذشت = 350 ق | ||
| محل درگذشت = [[قم]] | | محل درگذشت = [[قم]] | ||
| استادان = | | استادان = | ||
| شاگردان = ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه | | شاگردان = ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه | ||
| دین = اسلام | | دین = [[اسلام]] | ||
| مذهب = شیعه | | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | ||
| آثار = تعبیر الرؤیا یا تفسیر الرؤیا | | آثار = تعبیر الرؤیا یا تفسیر الرؤیا | ||
| فعالیت‌ها = | | فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه عمودی |[[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] |مفسر }} | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''احمد بن اصفهبد قمی'''، مفسر و [[محدث]] [[شیعی]] در اواسط | '''احمد بن اصفهبد قمی'''، مفسر و [[محدّث|محدث]] [[شیعی|شیعه]] در اواسط قرن چهارم [[سال قمری|هجری]]. در [[قم]] شاگردانی داشته و در [[علم تفسیر]] زبانزد دیگران بود به همین سبب لقب «مفسر» به او داده شد. «ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه» (م369ق) صاحب کتاب «کاملالزیارات» از شاگردان مشهور وی بوده است. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
احمد بن اصفهبد قمی، ابوالعباس ضریر. [[مفسر]] و [[محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در اواسط قرن چهارم هجری. ولادت او تقریباً در اواخر قرن سوم هجری و احتمالاً در [[قم]] اتفاق افتاده است و وفات او پیش از 369هجری در قم روی داده است، زیرا برخی از شاگردان او در سال 369هجری وفات یافتهاند، پس وی پیش از این تاریخ وفات یافته است. وی در قم اقامت داشت و پس از گذراندن مراتب تحصیلی جزء اساتید قم به شمار آمد. | احمد بن اصفهبد قمی، ابوالعباس ضریر. [[مفسر]] و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در اواسط قرن چهارم هجری. ولادت او تقریباً در اواخر قرن سوم هجری و احتمالاً در [[قم]] اتفاق افتاده است و وفات او پیش از 369هجری در قم روی داده است، زیرا برخی از شاگردان او در سال 369هجری وفات یافتهاند، پس وی پیش از این تاریخ وفات یافته است. وی در قم اقامت داشت و پس از گذراندن مراتب تحصیلی جزء اساتید قم به شمار آمد. | ||
از لقب «ضریر» که به او نسبت داده میشود بر میآید که وی یا صاحب همسران متعدد بوده یا در زندگی مردی شکیب و بردبار بوده است. با این حال هیچ گزارشی درباره چگونگی زندگی او به ما نرسیده است. شاید از این‌که وی فرزند «اصفهبد» است به دست آید که پدرش از امیران لشکر [[اصفهان]] بوده است، زیرا بسیاری از فرماندهان نظامی اصفهان، در تاریخ به همین لقب شهرت دارند. | از لقب «ضریر» که به او نسبت داده میشود بر میآید که وی یا صاحب همسران متعدد بوده یا در زندگی مردی شکیب و بردبار بوده است. با این حال هیچ گزارشی درباره چگونگی زندگی او به ما نرسیده است. شاید از این‌که وی فرزند «اصفهبد» است به دست آید که پدرش از امیران لشکر [[اصفهان]] بوده است، زیرا بسیاری از فرماندهان نظامی اصفهان، در تاریخ به همین لقب شهرت دارند. | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
درباره اساتید او گزارشی در منابع به چشم نمیخورد اما وی در قم شاگردانی داشته و در علم تفسیر زبانزد دیگران بود به همین سبب لقب «مفسر» به او داده شد. گفتنی است برخی از صاحب نظران، وی را با [[ابوالعباس احمدبن حسن اسفراینی]] که او نیز لقب «مفسر» و «ضریر» دارد متحد میدانند. | درباره اساتید او گزارشی در منابع به چشم نمیخورد اما وی در قم شاگردانی داشته و در علم تفسیر زبانزد دیگران بود به همین سبب لقب «مفسر» به او داده شد. گفتنی است برخی از صاحب نظران، وی را با [[ابوالعباس احمدبن حسن اسفراینی]] که او نیز لقب «مفسر» و «ضریر» دارد متحد میدانند. | ||
= | == شاگردان == | ||
معروفترین شاگرد او [[ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه]] صاحب [[كامل الزیارات (کتاب)|کتاب کاملالزیارات]] است. | |||
تنها اثر تألیفی او | == آثار == | ||
تنها اثر تألیفی او تعبیر الرؤیا یا تفسیر الرؤیا است. | |||
= | == جستارهای وابسته == | ||
* [[محدّث|محدث]] | |||
* [[مذهب شیعه|شیعه]] | |||
* [[قم]] | |||
* [[اصفهان]] | |||
== منابع == | |||
* جامع الرواه، ج1صص43 و44؛ | |||
* الذريعه، ج4ص207 شماره1031؛ | |||
* رجال نجاشي، ص97 شماره 241؛ | |||
* طبقات اعلام الشيعه، ج1ص20؛ | |||
* معالم العلماء، ص54 شماره 83. | |||
{{علمای اسلام}} | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۸
| احمد بن اصفهبد قمی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن اصفهبد قمی |
| نام‌های دیگر | مفسر، ضریر |
| اطلاعات شخصی | |
| روز تولد | اواخر قرن سوم هجری |
| محل تولد | قم |
| روز درگذشت | 350 ق |
| محل درگذشت | قم |
| دین | اسلام، شیعه |
| شاگردان | ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه |
| آثار | تعبیر الرؤیا یا تفسیر الرؤیا |
| فعالیت‌ها | |
احمد بن اصفهبد قمی، مفسر و محدث شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. در قم شاگردانی داشته و در علم تفسیر زبانزد دیگران بود به همین سبب لقب «مفسر» به او داده شد. «ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه» (م369ق) صاحب کتاب «کاملالزیارات» از شاگردان مشهور وی بوده است.
معرفی اجمالی
احمد بن اصفهبد قمی، ابوالعباس ضریر. مفسر و محدث شیعی در اواسط قرن چهارم هجری. ولادت او تقریباً در اواخر قرن سوم هجری و احتمالاً در قم اتفاق افتاده است و وفات او پیش از 369هجری در قم روی داده است، زیرا برخی از شاگردان او در سال 369هجری وفات یافتهاند، پس وی پیش از این تاریخ وفات یافته است. وی در قم اقامت داشت و پس از گذراندن مراتب تحصیلی جزء اساتید قم به شمار آمد.
از لقب «ضریر» که به او نسبت داده میشود بر میآید که وی یا صاحب همسران متعدد بوده یا در زندگی مردی شکیب و بردبار بوده است. با این حال هیچ گزارشی درباره چگونگی زندگی او به ما نرسیده است. شاید از این‌که وی فرزند «اصفهبد» است به دست آید که پدرش از امیران لشکر اصفهان بوده است، زیرا بسیاری از فرماندهان نظامی اصفهان، در تاریخ به همین لقب شهرت دارند.
درباره اساتید او گزارشی در منابع به چشم نمیخورد اما وی در قم شاگردانی داشته و در علم تفسیر زبانزد دیگران بود به همین سبب لقب «مفسر» به او داده شد. گفتنی است برخی از صاحب نظران، وی را با ابوالعباس احمدبن حسن اسفراینی که او نیز لقب «مفسر» و «ضریر» دارد متحد میدانند.
شاگردان
معروفترین شاگرد او ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه صاحب کتاب کاملالزیارات است.
آثار
تنها اثر تألیفی او تعبیر الرؤیا یا تفسیر الرؤیا است.
جستارهای وابسته
منابع
- جامع الرواه، ج1صص43 و44؛
- الذريعه، ج4ص207 شماره1031؛
- رجال نجاشي، ص97 شماره 241؛
- طبقات اعلام الشيعه، ج1ص20؛
- معالم العلماء، ص54 شماره 83.
