احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '[[حسن بن علی' به '[[حسن بن علی (مجتبی)')
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری
| عنوان = احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری
| تصویر = احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری.jpg  
| تصویر = عالمان شیعه.jpg
| نام = احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری
| نام = احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری
| نام‌های دیگر =  
| نام‌های دیگر =  
| سال تولد =  
| سال تولد =  
| تاریخ تولد = 285ق.
| تاریخ تولد = 285 ق
| محل تولد =  
| محل تولد =  
| سال درگذشت =  
| سال درگذشت =  
| تاریخ درگذشت = 385ق.
| تاریخ درگذشت = 385 ق
| محل درگذشت =  
| محل درگذشت =  
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[احمد بن علویه بن جعفر اصفهانی|احمد بن علویه اصفهانی]] |[[شیخ کلینی]] |علی بن محمد بن یعقوب کسائی |احمد بن محمد بن سعیدبن عقده |محمد بن همام اسکافی }}
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[احمد بن علویه بن جعفر اصفهانی|احمد بن علویه اصفهانی]] |شیخ کلینی |علی بن محمد بن یعقوب کسائی |احمد بن محمد بن سعیدبن عقده |محمد بن همام اسکافی }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |[[شیخ مفید]] |ابن غضائری |ابوطالب بن عزور |احمدبن عبدون }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | شیخ مفید |ابن غضائری |ابوطالب بن عزور |احمدبن عبدون }}
| دین = [[اسلام]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری'''، [[فقیه]] و محدث امامی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. وی از دودمان [[آل ابی‏‌رافع]] است‌که در ترویج فرهنگ [[شیعه]] نقش اساسی داشتند. مؤسس این سلسله [[ابورافع]] است که غلام آزاد شده [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)]] و از یاران نزدیک [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)]] و [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن (علیه‌السلام)]] بود.
'''احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری'''، [[فقیه]] و محدث امامی در نیمه دوم قرن چهارم هجری.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری، ابوعبدالله. فقیه و محدث امامی در نیمه دوم سده چهارم هجری. ولادت و وفات او روشن نیست. کهن‏‌ترین استاد او «حسن بن محمد بن جمهور عمی»(م. ح310ق) است که ظاهراً تا رأس قرن چهارم یا اندکی بعد از آن حیات داشته است، بنابراین وی در آن زمان از رشد کافی برخوردار و توانایی نقل [[حدیث]] را داشته است، از این رو ولادت او می‏‌بایست در اواخر قرن سوم روی داده باشد. درباره تاریخ وفات او تنها می‌‏دانیم که وی از اساتید «ابن غضائری»(م411ق) و «[[شیخ مفید]]»(م413ق) بوده است، بنابراین مرگ او تقریباً در اواخر قرن چهارم و احتمالاً در [[بغداد]] اتفاق افتاده است. هم‌چنین به گواه این‌که معاصر او [[تلعكبری|تلعکبری]](م385ق) احتراماً از او نقل [[حدیث]] می‏‌کرده، در می‌‏یابیم که وی از نظر سنی کمی بزرگ‏تر از تلعکبری بوده و پیش از او وفات یافته است.  
احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری، ابوعبدالله. [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|امامی]] در نیمه دوم قرن چهارم هجری. ولادت و وفات او روشن نیست. کهن‏‌ترین استاد او «حسن بن محمد بن جمهور عمی» (م. ح310ق) است‌که ظاهراً تا رأس قرن چهارم یا اندکی بعد از آن حیات داشته است، بنابراین وی در آن زمان از رشد کافی برخوردار و توانایی نقل [[حدیث]] را داشته است، از این رو ولادت او می‏‌بایست در اواخر قرن سوم روی داده باشد. درباره تاریخ وفات او تنها می‌‏دانیم که وی از اساتید «[[ابن غضائری]]» (م411ق) و «[[محمد بن محمد بن نعمان|شیخ مفید]]» (م413ق) بوده است، بنابراین [[مرگ]] او تقریباً در اواخر قرن چهارم و احتمالاً در [[بغداد]] اتفاق افتاده است. هم‌چنین به گواه این‌که معاصر او [[تلعكبری|تلعکبری]] (م385ق) احتراماً از او نقل [[حدیث]] می‏‌کرده، در می‌‏یابیم که وی از نظر سنی کمی بزرگ‏تر از تلعکبری بوده و پیش از او وفات یافته است.  


وی از دودمان «آل ابی‏‌رافع» است که در ترویج فرهنگ [[مذهب شیعه|شیعه]] نقش اساسی داشتند. مؤسس این سلسله «ابورافع» است که غلام آزاد شده رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و از یاران نزدیک علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) و امام حسن (علیه‌السلام) بود. نسب او به [[عبید الله بن عازب]] برادر [[براء بن عازب انصاری صیمری]] می‏رسد. عبیدالله کاتب [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)]] و نخستین تدوین‏‌گر نام یاران علی (علیه‌السلام) بود و در جنگ‏‌های بسیاری نیز با آن امام مشارکت داشت. وی اصالتاً اهل [[كوفه|کوفه]] بود اما در [[بغداد]] سکونت دائم داشت و در همان‌جا پرورش یافت. تحصیلات خود را در بغداد گذراند و در [[فقه]] و حدیث تبحر یافت. وی فردی با دیانت، راست‌گو و دارای اعتقاد سالمی بود. وی هم‌چنین نزد «ابوطالب محمد بن احمد بن اسحاق» و «احمد بن محمد بن زیاد» حدیث شنیده است. از معاصران او در بغداد «هارون بن موسی تلعکبری»(م385ق) و [[ابوالمفضل شیبانی]](م387ق) هستند.
وی از دودمان «[[آل ابی‌رافع|آل ابی‏‌رافع]]» است‌که در ترویج فرهنگ [[مذهب شیعه|شیعه]] نقش اساسی داشتند. مؤسس این سلسله «ابورافع» است که غلام آزاد شده [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)]] و از یاران نزدیک [[علی بن ابی‌طالب|علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)]] و [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن (علیه‌السلام)]] بود. نسب او به [[عبید الله بن عازب]] برادر [[براء بن عازب انصاری صیمری]] می‏‌رسد. عبیدالله کاتب [[علی بن ابی‌طالب|امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)]] و نخستین تدوین‏‌گر نام یاران [[علی بن ابی‌طالب|علی (علیه‌السلام)]] بود و در جنگ‏‌های بسیاری نیز با آن امام مشارکت داشت. وی اصالتاً اهل [[کوفه]] بود اما در [[بغداد]] سکونت دائم داشت و در همانجا پرورش یافت. تحصیلات خود را در بغداد گذراند و در [[فقه]] و حدیث تبحر یافت. وی فردی با دیانت، راست‌گو و دارای اعتقاد سالمی بود. وی هم‌چنین نزد «ابوطالب محمد بن احمد بن اسحاق» و «احمد بن محمد بن زیاد» حدیث شنیده است. از معاصران او در بغداد «هارون بن موسی تلعکبری» (م385ق) و [[ابوالمفضل شیبانی]] (م387ق) هستند.


== استادان ==
== استادان ==
از اساتید معروف وی [[احمد بن علویه اصفهانی]](م320ق)، [[شیخ کلینی|محمدبن یعقوب كلینی]](م329ق)، [[علی بن محمد بن یعقوب كسائی|علی بن محمد بن یعقوب کسائی]]، [[احمد بن محمد بن سعیدبن عقده]](م333ق) و [[محمد بن همام اسکافی]](م336ق) هستند.
اساتید معروف وی:
# [[احمد بن علویه اصفهانی]] (م320ق)؛
# [[شیخ کلینی|محمدبن یعقوب کلینی]] (م329ق)؛
# [[علی بن محمد بن یعقوب كسائی|علی بن محمد بن یعقوب کسائی]]؛
# [[احمد بن محمد بن سعیدبن عقده]] (م333ق)؛
# [[محمد بن همام اسکافی]] (م336ق) هستند.


== شاگردان ==
== شاگردان ==
پس از آن در بغداد شاگردان چندی تربیت کرد که معروف‏‌ترین آنها [[شیخ مفید]]، ابن غضائری، ابوطالب بن عزور و احمدبن عبدون هستند.
پس از آن در [[بغداد]] شاگردان چندی تربیت کرد که معروف‏‌ترین آنها:
# [[محمد بن محمد بن نعمان|شیخ مفید]]؛
# ابن غضائری؛
# ابوطالب بن عزور؛
# احمدبن عبدون هستند.


== آثار ==
== آثار ==
وی تألیفاتی داشته که برخی از آنها چنین‌‏اند:  
وی تألیفاتی داشته که برخی از آنها چنین‌‏اند:  
# الکشف فیما یتعلق بالسقیفه،
# الکشف فیما یتعلق بالسقیفه؛
# الاشربه و ما حلل منها و ما حرم؛  
# الاشربه و ما حلل منها و ما حرم؛  
# الفضائل درباره فضیلت [[اهل بیت (علیهم‌السلام)|اهل‏‌بیت علیه‌السلام]]؛  
# الفضائل درباره فضیلت [[اهل بیت|اهل‏‌بیت علیه‌السلام]]؛  
# الضعفاء(درباره تاریخ ائمه)؛
# الضعفاء(درباره تاریخ ائمه)؛
# السرائر(درباره مطاعن خلفاء)؛  
# السرائر(درباره مطاعن خلفاء)؛  
# کتاب النوادر (درباره تازه‌‏های حدیث).
# کتاب النوادر (درباره تازه‌‏های حدیث).
== جستارهای وابسته ==
* [[شیخ مفید]]
* [[علی بن ابی‌طالب |علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)]]
* [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن (علیه‌السلام)]]


== منابع ==  
== منابع ==  
خط ۴۶: خط ۶۰:
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص18؛
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص18؛
* معالم العلماء، ص55 شماره 87.
* معالم العلماء، ص55 شماره 87.
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۱

احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری
عالمان شیعه.jpg
نام کاملاحمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری
اطلاعات شخصی
روز تولد285 ق
روز درگذشت385 ق
دیناسلام، شیعه
استادان
شاگردان
  • شیخ مفید
  • ابن غضائری
  • ابوطالب بن عزور
  • احمدبن عبدون
آثار
  • الکشف فیما یتعلق بالسقیفه
  • الاشربه و ما حلل منها و ما حرم
  • الفضائل
  • الضعفاء السرائر
  • کتاب النوادر

احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری، فقیه و محدث امامی در نیمه دوم قرن چهارم هجری.

معرفی اجمالی

احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صیمری، ابوعبدالله. فقیه و محدث امامی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. ولادت و وفات او روشن نیست. کهن‏‌ترین استاد او «حسن بن محمد بن جمهور عمی» (م. ح310ق) است‌که ظاهراً تا رأس قرن چهارم یا اندکی بعد از آن حیات داشته است، بنابراین وی در آن زمان از رشد کافی برخوردار و توانایی نقل حدیث را داشته است، از این رو ولادت او می‏‌بایست در اواخر قرن سوم روی داده باشد. درباره تاریخ وفات او تنها می‌‏دانیم که وی از اساتید «ابن غضائری» (م411ق) و «شیخ مفید» (م413ق) بوده است، بنابراین مرگ او تقریباً در اواخر قرن چهارم و احتمالاً در بغداد اتفاق افتاده است. هم‌چنین به گواه این‌که معاصر او تلعکبری (م385ق) احتراماً از او نقل حدیث می‏‌کرده، در می‌‏یابیم که وی از نظر سنی کمی بزرگ‏تر از تلعکبری بوده و پیش از او وفات یافته است.

وی از دودمان «آل ابی‏‌رافع» است‌که در ترویج فرهنگ شیعه نقش اساسی داشتند. مؤسس این سلسله «ابورافع» است که غلام آزاد شده رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و از یاران نزدیک علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) و امام حسن (علیه‌السلام) بود. نسب او به عبید الله بن عازب برادر براء بن عازب انصاری صیمری می‏‌رسد. عبیدالله کاتب امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و نخستین تدوین‏‌گر نام یاران علی (علیه‌السلام) بود و در جنگ‏‌های بسیاری نیز با آن امام مشارکت داشت. وی اصالتاً اهل کوفه بود اما در بغداد سکونت دائم داشت و در همانجا پرورش یافت. تحصیلات خود را در بغداد گذراند و در فقه و حدیث تبحر یافت. وی فردی با دیانت، راست‌گو و دارای اعتقاد سالمی بود. وی هم‌چنین نزد «ابوطالب محمد بن احمد بن اسحاق» و «احمد بن محمد بن زیاد» حدیث شنیده است. از معاصران او در بغداد «هارون بن موسی تلعکبری» (م385ق) و ابوالمفضل شیبانی (م387ق) هستند.

استادان

اساتید معروف وی:

  1. احمد بن علویه اصفهانی (م320ق)؛
  2. محمدبن یعقوب کلینی (م329ق)؛
  3. علی بن محمد بن یعقوب کسائی؛
  4. احمد بن محمد بن سعیدبن عقده (م333ق)؛
  5. محمد بن همام اسکافی (م336ق) هستند.

شاگردان

پس از آن در بغداد شاگردان چندی تربیت کرد که معروف‏‌ترین آنها:

  1. شیخ مفید؛
  2. ابن غضائری؛
  3. ابوطالب بن عزور؛
  4. احمدبن عبدون هستند.

آثار

وی تألیفاتی داشته که برخی از آنها چنین‌‏اند:

  1. الکشف فیما یتعلق بالسقیفه؛
  2. الاشربه و ما حلل منها و ما حرم؛
  3. الفضائل درباره فضیلت اهل‏‌بیت علیه‌السلام؛
  4. الضعفاء(درباره تاریخ ائمه)؛
  5. السرائر(درباره مطاعن خلفاء)؛
  6. کتاب النوادر (درباره تازه‌‏های حدیث).

جستارهای وابسته

منابع

  • رجال ابن داود، ص35 شماره 51؛
  • رجال طوسی، ص411 شماره 5960؛
  • رجال نجاشی، ص84شماره 203؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص18؛
  • معالم العلماء، ص55 شماره 87.