احمد بن حسین بن احمد بن عمران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
{{جعبه اطلاعات شخصیت
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست|پیوند=Special:FilePath/Ambox_clock.svg]]
| عنوان = احمد بن حسین بن احمد بن عمران
<br>
| تصویر = عالمان شیعه.jpg
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
| نام =
| نام‌های دیگر =
| سال تولد =
| تاریخ تولد = نیمه دوم قرن چهارم هجری
| محل تولد = [[قم]]
| سال درگذشت =
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت =
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[احمد بن هارون فامی]] |ابن ولید قمی |ابومحمد مؤمن قمی |ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی |و... }}
| شاگردان = [[شیخ مفید]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار = الاختصاص
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =
}}
'''احمد بن حسین بن احمد بن عمران'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در نیمه دوم قرن چهارم هجری. از معاصران [[شیخ صدوق]] است و در [[قم]] و [[کوفه]] حضور داشته و از اساتید این دو شهر بهره برده است. دارای کتابی به نام الاختصاص است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است.


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
== معرفی اجمالی ==
<br>
احمد بن حسین بن احمد بن عمران، ابوعلی. محدث شیعی در نیمه دوم قرن چهارم [[هجری]]. درباره تولد و وفات او و هم‌چنین محل آن ‏دو گزارشی در منابع وجود ندارد. وی از معاصران «شیخ صدوق» است پس وفات او در همین حدود می‏‌تواند بوده باشد. از شرح‌حال اندکی که از او در دست است استفاده می‌‏شود که وی در [[قم]] و [[كوفه|کوفه]] حضور داشته و از اساتید این دو شهر بهره برده است. از این‌که وی نزد اساتید قمی نظیر «احمد بن هارون فامی»، «ابن ولید قمی»(م343ق) و «ابومحمد مؤمن قمی»(م340ق) شاگردی نموده است، بر می‌‏آید که وی تحصیلات خود را در قم آغاز نموده است، زیرا وی از معاصران «صدوق»(م381ق) است و هنگام وفات استادان او در [[قم]]، دوران جوانی‌‏اش را سپری می‌‏کرده است.
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛


<noinclude>
پس از آن به [[کوفه]] آمد و در درس «ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی» جلوس نمود و به استماع حدیث پرداخت. از شاگردان او کسی در منابع معرفی نشده است. «شیخ مفید»(م413ق) نخستین کسی است که نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردی نیز کرده باشد. وی دارای کتابی به نام «الاختصاص» است و شیخ مفید بخش «عیون و محاسن» این کتاب را استخراج نموده است. در این بخش احادیثی است که وی از اساتید خود نقل کرده و بدین‌وسیله برخی از استادان او روشن گشته است. از دیگر اساتید او افزون بر آنچه گفته شد «حسن بن براء»، «[[احمد بن علی بن حسین بن رنجویه]]» و «ابوعبدالله حسین بن احمد علوی» هستند. تنها اثر تألیفی او همین «کتاب الاختصاص» است که شیخ مفید بخشی از این کتاب را به ضمیمه کتاب‏‌هایی از نویسندگان دیگر نظیر «محن امیرالمؤمنین»، «فضائل امیرالمؤمنین» و «صفه الجنه و النار» در آمیخته و نام آن را «اختصار الاختصاص» گذاشته است.
</div>
<div class="wikiInfo">[[پرونده:احمد بن حسین بن احمد بن عمران.jpg |احمد بن حسین بن احمد بن عمران|پیوند=Special:FilePath/احمد بن حسین بن احمد بن عمرانjpg]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!احمد بن حسین بن احمد بن عمران
|-
|القاب و سایر نام‌ها
| ؟؟؟
|-
|زاده
|ابتدا زمان تولد و سپس مکان 
|-
|درگذشت
|ابتدا زمان وفات و سپس مکان
|-
|استادان
|؟؟؟
|-
|شاگردان
|؟؟؟
|-
|آثار
|؟؟؟
|-
|دین و مذهب 
|اسلام • تشیع
|-
|فعالیت‌ها
|؟؟؟
|-
|}
</div>


احمد بن حسین بن احمد بن عمران، (000 – حدود 381ق) ابوعلی. محدث شیعی در نیمه دوم سده چهارم هجری. در باره تولد و وفات او و همچنین محل آن‏دو گزارشی در منابع وجود ندارد. وی از معاصران «شیخ صدوق»(م381ق) است پس وفات او در همین حدود می‏تواند بوده باشد. از شرح‏حال اندكی كه از او در دست است استفاده می‏شود كه وی در قم و كوفه حضور داشته و از اساتید این دو شهر بهره برده است. از اینكه وی نزد اساتید قمی نظیر «احمد بن هارون فامی»، «ابن ولید قمی»(م343ق) و «ابومحمد مؤمن قمی»(م340ق) شاگردی نموده است، بر می‏آید كه وی تحصیلات خود را در قم آغاز نموده است، زیرا وی از معاصران «صدوق»(م381ق) است و هنگام وفات استادان او در قم، دوران جوانی‏اش را سپری می‏كرده است. پس از آن به كوفه آمد و در درس «ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم كوفی» جلوس نمود و به استماع حدیث پرداخت. از شاگردان او كسی در منابع معرفی نشده است. «شیخ مفید»(م413ق) نخستین كسی است كه نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردی نیز كرده باشد. وی دارای كتابی به نام «الاختصاص» است و شیخ مفید بخش «عیون و محاسن» این كتاب را استخراج نموده است. در این بخش احادیثی است كه وی از اساتید خود نقل كرده و بدینوسیله برخی از استادان او روشن گشته است. از دیگر اساتید او افزون بر آنچه گفته شد «حسن بن براء»، «احمد بن علی بن حسین بن رنجویه» و «ابوعبدالله حسین بن احمد علوی» هستند. تنها اثر تألیفی او همین «كتاب الاختصاص» است كه شیخ مفید بخشی از این كتاب را به ضمیمه كتاب‏هایی از نویسندگان دیگر نظیر «محن امیرالمؤمنین»، «فضائل امیرالمؤمنین» و «صفه الجنه و النار» در آمیخته و نام آن را «اختصار الاختصاص» گذاشته است.
== استادان ==
احمد بن حسین بن احمد بن عمران نزد اساتیدی چون [[احمد بن هارون فامی]]، [[ابن ولید قمی]]، [[ابومحمد مؤمن قمی]]، [[ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی]]، [[حسن بن براء]]، [[احمد بن علی بن حسین بن رنجویه]] و [[ابوعبدالله حسین بن احمد علوی]] شاگردی نموده است.


== شاگردان ==
از شاگردان او کسی در منابع معرفی نشده است. [[محمد بن محمد بن نعمان|شیخ مفید]] نخستین کسی است که نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردی نیز کرده باشد.
== آثار ==
تنها اثر باقی مانده از وی کتابی به نام الاختصاص است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است.
== جستارهای وابسته ==
* [[شیخ صدوق]]
* [[قم]]
* [[کوفه]]
== منابع ==
* الاختصاص، شیخ مفید، ص319؛
* اوائل المقالات، شیخ مفید، ص257؛
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص25.
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۸

احمد بن حسین بن احمد بن عمران
عالمان شیعه.jpg
اطلاعات شخصی
روز تولدنیمه دوم قرن چهارم هجری
محل تولدقم
دیناسلام، شیعه
استادان
شاگردانشیخ مفید
آثارالاختصاص
فعالیت‌هامحدث شیعی

احمد بن حسین بن احمد بن عمران، محدث شیعی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. از معاصران شیخ صدوق است و در قم و کوفه حضور داشته و از اساتید این دو شهر بهره برده است. دارای کتابی به نام الاختصاص است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است.

معرفی اجمالی

احمد بن حسین بن احمد بن عمران، ابوعلی. محدث شیعی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. درباره تولد و وفات او و هم‌چنین محل آن ‏دو گزارشی در منابع وجود ندارد. وی از معاصران «شیخ صدوق» است پس وفات او در همین حدود می‏‌تواند بوده باشد. از شرح‌حال اندکی که از او در دست است استفاده می‌‏شود که وی در قم و کوفه حضور داشته و از اساتید این دو شهر بهره برده است. از این‌که وی نزد اساتید قمی نظیر «احمد بن هارون فامی»، «ابن ولید قمی»(م343ق) و «ابومحمد مؤمن قمی»(م340ق) شاگردی نموده است، بر می‌‏آید که وی تحصیلات خود را در قم آغاز نموده است، زیرا وی از معاصران «صدوق»(م381ق) است و هنگام وفات استادان او در قم، دوران جوانی‌‏اش را سپری می‌‏کرده است.

پس از آن به کوفه آمد و در درس «ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی» جلوس نمود و به استماع حدیث پرداخت. از شاگردان او کسی در منابع معرفی نشده است. «شیخ مفید»(م413ق) نخستین کسی است که نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردی نیز کرده باشد. وی دارای کتابی به نام «الاختصاص» است و شیخ مفید بخش «عیون و محاسن» این کتاب را استخراج نموده است. در این بخش احادیثی است که وی از اساتید خود نقل کرده و بدین‌وسیله برخی از استادان او روشن گشته است. از دیگر اساتید او افزون بر آنچه گفته شد «حسن بن براء»، «احمد بن علی بن حسین بن رنجویه» و «ابوعبدالله حسین بن احمد علوی» هستند. تنها اثر تألیفی او همین «کتاب الاختصاص» است که شیخ مفید بخشی از این کتاب را به ضمیمه کتاب‏‌هایی از نویسندگان دیگر نظیر «محن امیرالمؤمنین»، «فضائل امیرالمؤمنین» و «صفه الجنه و النار» در آمیخته و نام آن را «اختصار الاختصاص» گذاشته است.

استادان

احمد بن حسین بن احمد بن عمران نزد اساتیدی چون احمد بن هارون فامی، ابن ولید قمی، ابومحمد مؤمن قمی، ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی، حسن بن براء، احمد بن علی بن حسین بن رنجویه و ابوعبدالله حسین بن احمد علوی شاگردی نموده است.

شاگردان

از شاگردان او کسی در منابع معرفی نشده است. شیخ مفید نخستین کسی است که نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردی نیز کرده باشد.

آثار

تنها اثر باقی مانده از وی کتابی به نام الاختصاص است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است.

جستارهای وابسته

منابع

  • الاختصاص، شیخ مفید، ص319؛
  • اوائل المقالات، شیخ مفید، ص257؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص25.