حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
| سال تولد =  
| سال تولد =  
| تاریخ تولد =  
| تاریخ تولد =  
| محل تولد = [[قم]]، [[ایران]]
| محل تولد = {{فهرست جعبه افقی |[[قم]] |[[ایران]] }}
| سال درگذشت = 320 ق
| سال درگذشت = 320 ق
| تاریخ درگذشت =  
| تاریخ درگذشت =  
| محل درگذشت = [[کوفه]]، [[عراق]]
| محل درگذشت = {{فهرست جعبه افقی |[[کوفه]] |[[عراق]] }}
| استادان =  
| استادان =  
| شاگردان =  
| شاگردان =  
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حِمیَری'''، یکی از [[محدّث|محدثین شیعه]] محسوب می‌شود.
'''جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حِمیَری'''، یکی از [[محدّث|محدثین شیعه]] محسوب می‌شود.



نسخهٔ ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۴

حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری
عالمان شیعه.jpg
نام کاملجعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری
اطلاعات شخصی
محل تولد
سال درگذشت320 ق، ۳۱۱ ش‌، ۹۳۲ م
محل درگذشت
دیناسلام، شیعه
فعالیت‌هامحدث شیعی

جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حِمیَری، یکی از محدثین شیعه محسوب می‌شود.

معرفی اجمالی

جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری، محدث شیعی. در باره تاریخ تولد و وفات او گزارشی نرسیده است. برادرش «محمد» حدود 304هجری وفات یافت. همچنین از معاصران او محمد بن موسی بن متوکل و علی بن حسین بن بابویه هستند که مشترکاً نزد پدرش شاگردی نموده‏‌اند. بنابراین می‌‏توان وفات او را در دهه‌‏های نخست سده چهارم حدود 320 هجری تخمین زد. وی اصالتاً عرب یمنی و از قبیله «حمیر»(بر وزن منبر) است که در کوفه سکونت داشتند، اما نیاکان او همراه با ورود سلسله جلیل‏‌القدر اشعری به قم، به این شهر آمدند و در قم مسکن گزیدند. وی خود در قم پرورش یافت و احتمالاً در همین شهر زندگی را به سر آورده است. پدرش از چهره‌‏های برجسته قم و نماینده سفیر دوم محمدبن عثمان عمری بود که در سال297 هجری وارد کوفه شد و برای اهل آن‌جا نقل حدیث کرد و کتاب‌‏های زیادی تصنیف نمود. به گفته نجاشی وی برادرانی به نام‌‏های «حسین»، «احمد» و «محمد» داشته که هرکدام با امام عصر (عج) مکاتبه داشتند. خود او نیز در عصر غیبت صغری می‌‏زیسته و با امام دوازدهم مکاتباتی انجام داده است. اکنون از مکاتبات او چیزی در منابع ذکر نشده، چنان‌که از احادیث او اثری در منابع به چشم نمی‏‌خورد. بنابراین شناسایی اساتید و شاگردان او با توجه به این‌که نام آنها در کتب رجالی نیز نیامده، ممکن نیست. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است.

منابع

  • رجال نجاشی، ص354 شماره 949، وص219 شماره 573؛
  • خلاصه الاقوال، ص92 شماره 23.