اسحاق بن عیسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
خط ۳۶: خط ۳۶:
* کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص19، باب33 حدیث26؛  
* کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص19، باب33 حدیث26؛  
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص61.
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص61.
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ ‏۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۸

اسحاق بن عیسی
عالمان شیعه.jpg
نام کاملاسحاق بن عیسی
اطلاعات شخصی
روز تولدنیمه دوم سده سوم هجری
محل تولدقم
سال درگذشت345 ق، ۳۳۵ ش‌، ۹۵۶ م
محل درگذشتقم
دیناسلام، شیعه
شاگردانشیخ صدوق
فعالیت‌هامحدث شیعی

اسحاق بن عیسی، محدث شیعی می‌باشد. از معاصران و هم‏ بحثان او در قم محمد بن حسن بن ولید قمی است که با هم از سعد بن عبدالله اشعری روایت دارند.

معرفی اجمالی

اسحاق بن عیسی، محدث شیعی.کنیه او در منابع ذکر نشده است. وی ظاهراً در نیمه دوم قرن سوم هجری در قم دیده به جهان گشود و در اواسط قرن چهارم در همین شهر چشم از جهان فرو بست. از معاصران و هم‏‌بحثان او در قم محمد بن حسن بن ولید قمی است که با هم از سعد بن عبدالله اشعری روایت دارند. شیخ صدوق نیز که در قم اقامت داشت از شاگردان او بوده و روایتی از او درباره همراهی علی بن ابی‌طالب (علیه السلام) با رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در زمان غیبتش، نقل کرده است.

درباره ارزش روایات او با توجه به این که شرح‏‌حال او در منابع رجالی نیامده، سخن قاطعی نمی‏‌توان گفت، اما شیخ صدوق در روایت مذکور، با جمله «رضی الله عنه» از او تجلیل کرده است. نکته‌‏ای که درباره او مایه شگفتی است آن است که شیخ صدوق در نقل روایت مذکور که به‏ صورت مشترک از او و معاصرش ابن ولید قمی، نقل کرده، اسم او را بر نام معاصرش مقدم داشته است و این گویای آن است که وی می‏‌بایست از اساتید مشهور و کثیرالحدیث شیخ صدوق بوده باشد، ولی در سراسر کتاب‏‌های صدوق، تنها همین روایت است که از او نقل شده است. به همین دلیل برخی از صاحب نظران بر آنند که شیخ صدوق احتمالاً این روایت را از پدرش از سعد بن عبدالله نقل کرده نه از صاحب ترجمه. از تألیفات او گزارشی در منابع ذکر نشده است.

شاگردان

از شاگردان وی تنها نام شیخ صدوق در منابع دیده می‌شود.

جستارهای وابسته

منابع

  • کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص19، باب33 حدیث26؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص61.