ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۱: خط ۲۱:


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] و  از [[سادات |سادات هاشمی]] است كه نسب او به [[ابراهیم امام]] (مقتول در 131هجری) از نوادگان عبدالله بن عباس ‏بن عبدالمطلب می‏‌رسد. تاریخ ولادت او معلوم نیست ولی در [[سامرا]] دیده به جهان گشود و در 325هجری در زادگاهش وفات یافت. وی در [[سامرا|سامراء]] پس از تحصیلات مقدماتی و كسب معارف بیشتر، به [[بغداد]] سفر كرد و در آنجا بخشی دیگر از [[علوم حدیث]] را فرا گرفت. سپس شاگردانی تربیت نمود و به انتشار [[حدیث]] پرداخت.  
ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] و  از [[سادات |سادات هاشمی]] است که نسب او به [[ابراهیم امام]] (مقتول در 131هجری) از نوادگان عبدالله بن عباس ‏بن عبدالمطلب می‏‌رسد. تاریخ ولادت او معلوم نیست ولی در [[سامرا]] دیده به جهان گشود و در 325هجری در زادگاهش وفات یافت. وی در [[سامرا|سامراء]] پس از تحصیلات مقدماتی و کسب معارف بیشتر، به [[بغداد]] سفر کرد و در آنجا بخشی دیگر از [[علوم حدیث]] را فرا گرفت. سپس شاگردانی تربیت نمود و به انتشار [[حدیث]] پرداخت.  


پدر و جدش از عالمان حدیث بودند و وی برخی از گزارشات حدیثی را از پدرش نقل می‏‌كند. علاوه بر این، پدرش امیر حاجیان [[عراق]] در دوره [[متوکل|متوكل عباسی]] بود. جد پدرش «محمدبن ابراهیم» معروف به <big>ابن الامام</big> از شاگردان ویژه [[جعفر بن محمد (صادق‌)]] بود. هم‌چنین جد اعلای او ابراهیم امام برادر [[منصور عباسی]]، پایه‌‏گذار نهضت [[عباسیان]] بر ضد [[بنی امیه|امویان]] و پیشوای [[کیسانیه]] بوده است.  
پدر و جدش از عالمان حدیث بودند و وی برخی از گزارشات حدیثی را از پدرش نقل می‏‌کند. علاوه بر این، پدرش امیر حاجیان [[عراق]] در دوره [[متوکل|متوکل عباسی]] بود. جد پدرش «محمدبن ابراهیم» معروف به <big>ابن الامام</big> از شاگردان ویژه [[جعفر بن محمد (صادق‌)]] بود. هم‌چنین جد اعلای او ابراهیم امام برادر [[منصور عباسی]]، پایه‌‏گذار نهضت [[عباسیان]] بر ضد [[بنی امیه|امویان]] و پیشوای [[کیسانیه]] بوده است.  
شواهد موجود نشان می‌‏دهد كه وی با این‌كه از تیره عباسیان است اما گرایشات شیعی داشته و به تربیت راویان شیعی اشتغال داشت.
شواهد موجود نشان می‌‏دهد که وی با این‌که از تیره عباسیان است اما گرایشات شیعی داشته و به تربیت راویان شیعی اشتغال داشت.


== اساتید ==
== اساتید ==
از اساتید او جز پدرش كسی در منابع [[مذهب شیعه|شیعه]] شناسایی نشده است، اما [[ابی مصعب زهری]] را می‏‌توان از اساتید [[اهل سنت و جماعت|سنی]] او معرفی كرد.
از اساتید او جز پدرش کسی در منابع [[مذهب شیعه|شیعه]] شناسایی نشده است، اما [[ابی مصعب زهری]] را می‏‌توان از اساتید [[اهل سنت و جماعت|سنی]] او معرفی کرد.


== شاگردان ==
== شاگردان ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۳

ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی
عالمان شیعه.jpg
نام کاملابراهیم بن عبدالصمد بن موسی
اطلاعات شخصی
محل تولدسامرا
سال درگذشت325 ق، ۳۱۶ ش‌، ۹۳۷ م
محل درگذشتسامرا
دیناسلام، شیعه
استادانابی مصعب زهری
شاگردان
  • محمدبن عیسی بن هارون
  • قاضی ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف
فعالیت‌هامحدث شیعی

ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، محدث شیعی از سادات هاشمی است. ابی مصعب زهری استاد وی بود و محمدبن عیسی بن هارون و قاضی ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف (استاد نجاشی) از شاگردان وی هستند. از او هیچ اثر تألیفی بجای نمانده است.

معرفی اجمالی

ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، محدث شیعی و از سادات هاشمی است که نسب او به ابراهیم امام (مقتول در 131هجری) از نوادگان عبدالله بن عباس ‏بن عبدالمطلب می‏‌رسد. تاریخ ولادت او معلوم نیست ولی در سامرا دیده به جهان گشود و در 325هجری در زادگاهش وفات یافت. وی در سامراء پس از تحصیلات مقدماتی و کسب معارف بیشتر، به بغداد سفر کرد و در آنجا بخشی دیگر از علوم حدیث را فرا گرفت. سپس شاگردانی تربیت نمود و به انتشار حدیث پرداخت.

پدر و جدش از عالمان حدیث بودند و وی برخی از گزارشات حدیثی را از پدرش نقل می‏‌کند. علاوه بر این، پدرش امیر حاجیان عراق در دوره متوکل عباسی بود. جد پدرش «محمدبن ابراهیم» معروف به ابن الامام از شاگردان ویژه جعفر بن محمد (صادق‌) بود. هم‌چنین جد اعلای او ابراهیم امام برادر منصور عباسی، پایه‌‏گذار نهضت عباسیان بر ضد امویان و پیشوای کیسانیه بوده است. شواهد موجود نشان می‌‏دهد که وی با این‌که از تیره عباسیان است اما گرایشات شیعی داشته و به تربیت راویان شیعی اشتغال داشت.

اساتید

از اساتید او جز پدرش کسی در منابع شیعه شناسایی نشده است، اما ابی مصعب زهری را می‏‌توان از اساتید سنی او معرفی کرد.

شاگردان

از شاگردان او محمدبن عیسی بن هارون و قاضی ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف (استاد نجاشی) هستند. از او هیچ اثر تألیفی به جای نمانده است.

منابع

  • تاريخ بغداد، ج6ص136 شماره 3177، و ج1ص402 شماره 357؛
  • رجال نجاشي، ص355 شماره 951؛
  • طبقات اعلام الشيعه، ج1ص2؛
  • معجم رجال الحديث، ج15ص229 شماره 9957.