ابوطیب رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:ابوطیب رازی.jpg |جایگزین=ابوطیب رازی|ابوطیب رازی]]
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| عنوان = ابوطیب رازی
!نام
| تصویر = عالمان شیعه.jpg
!ابوطیب رازی
| نام = ابوطیب رازی
|-
| نام‌های دیگر =
|القاب و سایر نام‌ها
| سال تولد =  350 ق
|رازی
| تاریخ تولد =
|-
| محل تولد =
|زاده
| سال درگذشت =
|حدود 350ق
| تاریخ درگذشت =
|-
| محل درگذشت =
|درگذشت
| استادان =
|حدود 350ق
| شاگردان = ابومحمد حسن بن حمزه طبری
|-
| دین = [[اسلام]]
|شاگردان
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
|ابومحمد حسن بن حمزه طبری
| آثار = زیاره الامام الرضا (علیه‌السلام)
|-
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی |متکلم |[[فقیه]] |[[محدث]] }}
|آثار
| وبگاه =
|زیاره الامام الرضاعلیه السلام
}}
|-
'''ابوطیب رازی'''، [[متكلم|متکلم]]، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]]. وی متکلمی چیره‌دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از [[مرجئه|مذهب مرجئه]] بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. هم‌چنین کتابی با عنوان زیارة الامام الرضا (علیه‌السلام) درباره فضیلت و معجزات آن امام نوشته است.
|[[دین]] و [[مذهب]]
|[[اسلام]] [[تشیع]]  
|-
|}
</div>


== معرفی اجمالی ==
ابوطیب رازی، متکلم، فقیه و محدث [[مذهب شیعه|شیعی]]. نام او در منابع به چشم نمی‏‌خورد و تنها از روی کنیه‌‏اش شناسایی می‏‌شود. ولادت و زادگاه او روشن نیست. وفات او در اواسط قرن چهارم اتفاق افتاد زیرا شاگرد او در 358 هجری درگذشت، از این‌رو درنظر گرفتن [[مرگ]] او در اواسط قرن چهارم بعید به نظر نمی‌رسد. وی به دلیل اینکه مدت زیادی در «[[ری]]» اقامت داشت و به همین سبب شهرت او «رازی» است، محتمل است محل وفات او نیز در ری بوده باشد. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی نداریم. بخشی از حیات علمی او در [[بغداد]] سپری شد ولی روشن نیست در آنجا نزد چه کسی درس خوانده است. وی متکلمی چیره ‏دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از [[مرجئه|مذهب مرجئه]] بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. متکلم از کسانی که با وی هم ‏روزگار بوده‏‌اند می‏‌توان [[محمد بن علی عبدكی|محمد بن علی عبدکی]] معروف به [[ابن عبدك جرجانی|ابن عبدک جرجانی]] و «[[ابومنصور صرام]]» را نام برد که در مباحث کلامی با وی مخالفت کرده و به [[مذهب وعید]] (خلود در آتش و عقاب ابدی صاحبان گناهان کبیره) گرایش داشتند.


'''ابوطیب رازی'''، (000 – حدود 350ق) [[متكلم]]، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]]. وی به دلیل اینكه مدت زیادی در [[ری]] اقامت داشت و به همین سبب شهرت او '''رازی''' است. وی متكلمی چیره ‏دست بود. اعتقادات كلامی او برخاسته از [[مذهب مرجئه]] بود كه قائل به اصالت عقیده و كافی بودن ایمان قلبی هستند. همچنین كتابی با عنوان [[زیاره الامام الرضاعلیه السلام]] در باره فضیلت و معجزات آن امام نوشته كه به دویست ورقه می‏‌رسید.
== شاگردان ==
از شاگردان معروف او «[[ابومحمد حسن بن حمزه طبری]]» است که صاحب‌نظران به دلیل حسن سابقه‏‌ شاگردش، وی را نیز قابل اعتماد معرفی نموده‏‌اند.


=معرفی اجمالی=
== آثار ==
وی کتاب‌‏های زیادی در باب [[امامت]]، [[فقه]] و [[حدیث]] تألیف نمود که اکنون نام و نشانی از آنها نیست. هم‌چنین کتابی با عنوان «زیاره الامام الرضا (علیه‌السلام)» درباره فضیلت و معجزات آن امام نوشته که به دویست ورقه می‏‌رسید.


ابوطیب رازی، متكلم، فقیه و محدث شیعی. نام او در منابع به چشم نمی‏‌خورد و تنها از روی كنیه‌‏اش شناسایی می‏‌شود. ولادت و زادگاه او روشن نیست. وفات او در اواسط سده چهارم(حدود 350ق) اتفاق افتاد زیرا شاگرد او در 358هجری درگذشت، از این‌رو درنظر گرفتن مرگ او در اواسط سده چهارم بعید به نظر نمی‌رسد. وی به دلیل اینكه مدت زیادی در «ری» اقامت داشت و به همین سبب شهرت او «رازی» است، محتمل است محل وفات او نیز در ری بوده باشد. از دوران كودكی و محل پرورش او اطلاعی نداریم. بخشی از حیات علمی او در بغداد سپری شد ولی روشن نیست در آنجا نزد چه كسی درس خوانده است. وی متكلمی چیره ‏دست بود.اعتقادات كلامی او برخاسته از مذهب «مرجئه» بود كه قائل به اصالت عقیده و كافی بودن ایمان قلبی هستند. متكلم از كسانی كه با وی هم ‏روزگار بوده‏‌اند می‏‌توان [[محمد بن علی عبدكی]] معروف به [[ابن عبدك جرجانی]](م.ب360ق) و «ابومنصور صرام»(م.ح350ق) را نام برد كه در مباحث كلامی با وی مخالفت كرده و به [[مذهب وعید]](خلود در آتش و عقاب ابدی صاحبان گناهان كبیره) گرایش داشتند.
== جستارهای وابسته ==
* [[مرگ]]
* [[ابومنصور صرام]]
* [[فقه]]


=شاگردان=
== منابع ==
* اعیان الشیعه(قطع بزرگ)، ج2ص370 شماره 2177؛
* تنقیح المقال(حجری)، ج3ص22 فصل کنیه‏‌ها؛
* خلاصه الاقوال، ص301 شماره 16؛
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص13؛
* الفهرست، طوسی، ص277 شماره 877، و ص282 شماره 909؛
* موسوعه مؤلفی الامامیه، ج2ص215.


از شاگردان معروف او «ابومحمد حسن بن حمزه طبری»(م358ق) است كه صاحب‌نظران به دلیل حسن سابقه‏‌ی شاگردش، وی را نیز قابل اعتماد معرفی نموده‏‌اند.
{{علمای اسلام}}


=آثار=
[[رده:عالمان]]
 
[[رده:عالمان شیعه]]
وی كتاب‏های زیادی در باب [[امامت]]، [[فقه]] و [[حدیث]] تألیف نمود كه اكنون نام و نشانی از آنها نیست. همچنین كتابی با عنوان «زیاره الامام الرضاعلیه السلام» در باره فضیلت و معجزات آن امام نوشته كه به دویست ورقه می‏‌رسید.
[[رده:محدثان شیعه]]
 
=منابع=
 
# اعیان الشیعه(قطع بزرگ)، ج2ص370 شماره 2177؛
# تنقیح المقال(حجری)، ج3ص22 فصل كنیه‏‌ها؛
# خلاصه الاقوال، ص301 شماره 16؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص13؛
# الفهرست، طوسی، ص277 شماره 877، و ص282 شماره 909؛
# موسوعه مؤلفی الامامیه، ج2ص215.
#
[[رده:عالمان مسلمان]]
[[رده:متكلم شیعی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۴

ابوطیب رازی
عالمان شیعه.jpg
نام کاملابوطیب رازی
اطلاعات شخصی
سال تولد350 ق، ۳۴۰ ش‌، ۹۶۱ م
دیناسلام، شیعه
شاگردانابومحمد حسن بن حمزه طبری
آثارزیاره الامام الرضا (علیه‌السلام)
فعالیت‌ها

ابوطیب رازی، متکلم، فقیه و محدث شیعی. وی متکلمی چیره‌دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از مذهب مرجئه بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. هم‌چنین کتابی با عنوان زیارة الامام الرضا (علیه‌السلام) درباره فضیلت و معجزات آن امام نوشته است.

معرفی اجمالی

ابوطیب رازی، متکلم، فقیه و محدث شیعی. نام او در منابع به چشم نمی‏‌خورد و تنها از روی کنیه‌‏اش شناسایی می‏‌شود. ولادت و زادگاه او روشن نیست. وفات او در اواسط قرن چهارم اتفاق افتاد زیرا شاگرد او در 358 هجری درگذشت، از این‌رو درنظر گرفتن مرگ او در اواسط قرن چهارم بعید به نظر نمی‌رسد. وی به دلیل اینکه مدت زیادی در «ری» اقامت داشت و به همین سبب شهرت او «رازی» است، محتمل است محل وفات او نیز در ری بوده باشد. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی نداریم. بخشی از حیات علمی او در بغداد سپری شد ولی روشن نیست در آنجا نزد چه کسی درس خوانده است. وی متکلمی چیره ‏دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از مذهب مرجئه بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. متکلم از کسانی که با وی هم ‏روزگار بوده‏‌اند می‏‌توان محمد بن علی عبدکی معروف به ابن عبدک جرجانی و «ابومنصور صرام» را نام برد که در مباحث کلامی با وی مخالفت کرده و به مذهب وعید (خلود در آتش و عقاب ابدی صاحبان گناهان کبیره) گرایش داشتند.

شاگردان

از شاگردان معروف او «ابومحمد حسن بن حمزه طبری» است که صاحب‌نظران به دلیل حسن سابقه‏‌ شاگردش، وی را نیز قابل اعتماد معرفی نموده‏‌اند.

آثار

وی کتاب‌‏های زیادی در باب امامت، فقه و حدیث تألیف نمود که اکنون نام و نشانی از آنها نیست. هم‌چنین کتابی با عنوان «زیاره الامام الرضا (علیه‌السلام)» درباره فضیلت و معجزات آن امام نوشته که به دویست ورقه می‏‌رسید.

جستارهای وابسته

منابع

  • اعیان الشیعه(قطع بزرگ)، ج2ص370 شماره 2177؛
  • تنقیح المقال(حجری)، ج3ص22 فصل کنیه‏‌ها؛
  • خلاصه الاقوال، ص301 شماره 16؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص13؛
  • الفهرست، طوسی، ص277 شماره 877، و ص282 شماره 909؛
  • موسوعه مؤلفی الامامیه، ج2ص215.