احمد بن محمد بن سری تمیمی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = احمد بن محمد بن سری تمیمی كوفی
| عنوان = احمد بن محمد بن سری تمیمی كوفی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر = عالمان شیعه.jpg  
| نام = کوفی ابوبکر
| نام = کوفی ابوبکر
| نام‌های دیگر = ابن ابی دارم كوفی
| نام‌های دیگر = ابن ابی دارم كوفی
خط ۷: خط ۷:
| تاریخ تولد =  
| تاریخ تولد =  
| محل تولد = [[کوفه|كوفه]]
| محل تولد = [[کوفه|كوفه]]
| سال درگذشت = 352 هجری قمری
| سال درگذشت = 352 ق
| تاریخ درگذشت =  
| تاریخ درگذشت =  
| محل درگذشت =  
| محل درگذشت =  
| استادان = {{فهرست جعبه افقی |موسی بن هارون |احمد بن موسی بن اسحاق تمیمی | حسن بن حباش بن یحیی كوفی |هناد بن سری صغیر دارمی }}  
| استادان = {{فهرست جعبه افقی |موسی بن هارون |احمد بن موسی بن اسحاق تمیمی | حسن بن حباش بن یحیی كوفی |هناد بن سری صغیر دارمی }}  
| شاگردان = {{فهرست جعبه افقی |شیخ تلعكبری ابوعبدالله حاكم نبشابوری |ابوبكر احمد بن حسن حیری شافعی |ابن نجار |ابوالحسن دارقطنی |«حمد بن عثمان بن ابی شیبه كوفی |محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی كوفی |محمد بن علی بن ابراهیم مروزی |ابراهیم بن عبدالله عبسی قصا|ابوعبدالله حسین بن محمد بجلی }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه افقی |شیخ تلعكبری ابوعبدالله حاكم نبشابوری |ابوبكر احمد بن حسن حیری شافعی |ابن نجار |ابوالحسن دارقطنی |حمد بن عثمان بن ابی شیبه كوفی |محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی كوفی |محمد بن علی بن ابراهیم مروزی |ابراهیم بن عبدالله عبسی قصا|ابوعبدالله حسین بن محمد بجلی }}
| دین = [[اسلام]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''احمد بن محمد بن سری تمیمی كوفی'''. كوفی(000 – 357ق) ابوبکرمعروف به «ابن ابی دارم كوفی». [[فقیه]]، حافظ و [[محدّث|محدث]] شیعی. ذهبی در تذكره ‏الحفاظ وفات او را 352 هجری و به نقلی 351 هجری اعلام كرده، اما [[ابن‏ حجر]] در [[لسان المیزان]] آن را 357 هجری گزارش كرده است. وی اصالتاً اهل [[کوفه|كوفه]] از تیره «بنی دارم» شاخه‏‌ای از «[[بنی‌تمیم|بنی‌‏تمیم]]» از [[قبیله عدنان]] است. وی در كوفه نزد بسیاری از بزرگان عصر خود حدیث شنید و روایات فراوانی در خاطر سپرد تا آن‌جا كه او را «حافظ» و «مسند» لقب داده‏‌اند. [[ذهبی]] می‏‌گوید: «وی در بیشتر عمر خود دارای اعتقادی سالم بود اما در آخرالایام از این اعتقاد رجوع نمود و به مثالب و مطاعن سلف پرداخت و شاگردان او را می‌‏دیدم كه حدیث لگدزدن [[عمر بن خطاب|عمر]] بر [[حضرت فاطمه زهرا|فاطمه]] و سقط ‏شدن محسن را نزد او فرا می‏‌گرفتند». وی در [[علوم حدیث]] بسیار ماهر و زبردست بود و در كوفه شاگردان زیادی از علمای [[مذهب شیعه|شیعه]] و [[اهل‏‌سنت]] در مجلس درس او شركت داشتند.
'''احمد بن محمد بن سری تمیمی کوفی'''. ابوبکر معروف به «ابن ابی دارم کوفی». [[فقیه]]، حافظ و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]].


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
احمد بن محمد بن سری تمیمی كوفی ابوبکر معروف به «ابن ابی دارم كوفی». [[فقیه]]، حافظ و محدث شیعی. در باره تاریخ تولد او گزارشی در منابع نیامده است اما زادگاه او در كوفه بوده است.  سلسله اجداد او به «دارم بن مالك بن حنظله» منتسب است. وی در كوفه پرورش یافت و روزگار درازی در این شهر اقامت داشته است. مدتی نیز در بغداد به سر برد و در آنجا ظاهراً از [[موسی بن هارون]] احادیثی شنیده است، هر چند [[خطیب بغدادی]] از اقامت تحصیلی او در [[بغداد]] گزارشی نقل نكرده است.  
احمد بن محمد بن سری تمیمی کوفی ابوبکر معروف به «ابن ابی دارم کوفی». [[فقیه]]، حافظ و محدث [[مذهب شیعه|شیعی]]. در‌باره تاریخ تولد او گزارشی در منابع نیامده است اما زادگاه او در کوفه بوده است.  سلسله اجداد او به «دارم بن مالک بن حنظله» منتسب است. وی در کوفه پرورش یافت و روزگار درازی در این شهر اقامت داشته است. مدتی نیز در بغداد به سر برد و در آنجا ظاهراً از [[موسی بن هارون]] احادیثی شنیده است، هر چند [[خطیب بغدادی]] از اقامت تحصیلی او در [[بغداد]] گزارشی نقل نکرده است.


== اساتید ==
== اساتید ==
از معاصران او در كوفه «ابوالعباس بن عقده»(م333ق) است كه با هم به فراگیری حدیث نزد «احمد بن موسی بن اسحاق تمیمی»(م286ق) و «حسن بن حباش بن یحیی كوفی»(م303ق) اشتغال داشتند. وی در كوفه نزد بسیاری از بزرگان عصر خود [[حدیث]] شنید و روایات فراوانی در خاطر سپرد تا آنجا كه او را «حافظ» و «مسند» لقب داده‌‏اند. ذهبی در یك گزارش تعصب ‏آمیز، ضمن اینكه وی را «شیخ گمراه» معرفی نموده، می‏‌گوید: «وی در بیشتر عمر خود دارای اعتقادی سالم بود اما در آخرالایام از این اعتقاد رجوع نمود و به مثالب و مطاعن سلف پرداخت و شاگردان او را می‌‏دیدم كه حدیث لگدزدن عمر بر فاطمه و سقط ‏شدن محسن را نزد او فرا می‏‌گرفتند». وی هم‌چنین حدیث چگونگی عبور [[حضرت فاطمه زهرا|فاطمه (سلام الله علیها)]] از [[قیامت]] را كه با سندی صحیح نقل شده، گزارش نموده است اما ذهبی این حدیث را جعلی و ساختگی معرفی كرده است. بسیاری از احادیث او در باره فضیلت [[علی بن ابی طالب|علی (علیه‌السلام)]] و ظهور [[مهدی موعود|مهدی آخرالزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)]] است و حدیثی نیز در باب [[ اصحاب کسا ‏|اهل كساء]] دارد كه در آنجا به فضیلت [[اهل‌بیت علیهم‌السلام|اهل‏‌بیت (علیه‌السلام)]] اشاره نموده است.  
از معاصران او در کوفه «ابوالعباس بن عقده»(م333ق) است که با هم به فراگیری حدیث نزد «احمد بن موسی بن اسحاق تمیمی»(م286ق) و «حسن بن حباش بن یحیی کوفی»(م303ق) اشتغال داشتند. وی در کوفه نزد بسیاری از بزرگان عصر خود [[حدیث]] شنید و روایات فراوانی در خاطر سپرد تا آنجا که او را «حافظ» و «مسند» لقب داده‌‏اند. [[ذهبی]] در یک گزارش تعصب ‏آمیز، ضمن اینکه وی را «شیخ گمراه» معرفی نموده، می‏‌گوید: «وی در بیشتر عمر خود دارای اعتقادی سالم بود اما در آخرالایام از این اعتقاد رجوع نمود و به مثالب و مطاعن سلف پرداخت و شاگردان او را می‌‏دیدم که حدیث لگدزدن عمر بر فاطمه و سقط ‏شدن محسن را نزد او فرا می‏‌گرفتند». وی هم‌چنین حدیث چگونگی عبور فاطمه (سلام الله علیها) از [[قیامت]] را که با سندی صحیح نقل شده، گزارش نموده است اما ذهبی این حدیث را جعلی و ساختگی معرفی کرده است. بسیاری از احادیث او در‌باره فضیلت [[علی بن ابی‌طالب|علی (علیه‌السلام)]] و ظهور [[حجت بن الحسن (مهدی)|مهدی آخرالزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)]] است و حدیثی نیز در باب [[ اصحاب کسا ‏|اهل کساء]] دارد که در آنجا به فضیلت [[اهل بیت|اهل‏‌بیت (علیه‌السلام)]] اشاره نموده است.


== شاگردان ==
== شاگردان ==
وی در علوم حدیث بسیار ماهر و زبردست بود و در كوفه شاگردان زیادی از علمای شیعه و اهل‏‌سنت در مجلس درس او شركت داشتند. از جمله آنها «[[شیخ تلعكبری]]»(م385ق) است كه در 333 هجری و بعد از آن، در كوفه از او حدیث شنیده و اجازه نقل آن‌ها را از وی دریافت نموده است. هم‌چنین «[[ابواعبدالله حاكم نیشابوری|ابوعبدالله حاكم نبشابوری]]»(م405ق)، «ابوبكر احمد بن حسن حیری شافعی»(م421ق)، «[[محمد بن جعفر تمیمی]]»(م402ق، معروف به «[[ابن نجار]]» و مولف كتاب تاریخ كوفه) و «ابوالحسن دارقطنی»(م385ق) از دیگر شاگردان او در كوفه بوده‏‌اند. وی به دلیل اینكه بیشتر عمر خود را با گرایشات اهل‏‌سنت به سر آورده، از اساتید شیعی او كسی شناخته ‏شده نیست، اما از اساتید سنی او می‏‌توان نخست عموی او «هناد بن سری صغیر دارمی»(م331ق) را نام برد و سپس به افرادی چون «محمد بن عثمان بن ابی شیبه كوفی»(م297ق)، «محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی كوفی» ملقب به «مطین»(م297ق)، «محمد بن علی بن ابراهیم مروزی»(م306ق)، «ابراهیم بن عبدالله عبسی قصار»، «ابوعبدالله حسین بن محمد بجلی» و بسیاری دیگر اشاره نمود.  
وی در علوم حدیث بسیار ماهر و زبردست بود و در کوفه شاگردان زیادی از علمای [[مذهب شیعه|شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‏‌سنت]] در مجلس درس او شرکت داشتند. از جمله آنها «[[شیخ تلعكبری|شیخ تلعکبری]]» (م385ق) است که در 333 هجری و بعد از آن، در کوفه از او حدیث شنیده و اجازه نقل آنها را از وی دریافت نموده است. هم‌چنین «[[ابواعبدالله حاكم نیشابوری|ابوعبدالله حاکم نبشابوری]]»(م405ق)، «ابوبکر احمد بن حسن حیری شافعی»(م421ق)، «[[محمد بن جعفر تمیمی]]»(م402ق، معروف به «ابن نجار» و مولف کتاب تاریخ کوفه) و «ابوالحسن دارقطنی» (م385ق) از دیگر شاگردان او در کوفه بوده‏‌اند. وی به دلیل اینکه بیشتر عمر خود را با گرایشات اهل‏‌سنت به سر آورده، از اساتید شیعی او کسی شناخته ‏شده نیست، اما از اساتید سنی او می‏‌توان نخست عموی او «هناد بن سری صغیر دارمی»(م331ق) را نام برد و سپس به افرادی چون «محمد بن عثمان بن ابی شیبه کوفی»(م297ق)، «محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی کوفی» ملقب به «مطین»(م297ق)، «محمد بن علی بن ابراهیم مروزی»(م306ق)، «ابراهیم بن عبدالله عبسی قصار»، «ابوعبدالله حسین بن محمد بجلی» و بسیاری دیگر اشاره نمود.


== آثار ==
== آثار ==
از كتاب‌‏های او ذكری در منابع به میان نیامده است، اما بنا به گفته ذهبی وی كتابی در انحطاطات برخی از [[صحابه پیامبر|صحابه]] تألیف نموده است.  
از کتاب‌‏های او ذکری در منابع به میان نیامده است، اما بنا به گفته ذهبی وی کتابی در انحطاطات برخی از [[صحابه پیامبر|صحابه]] تألیف نموده است.


== درگذشت ==
== درگذشت ==
در باره وفات او نیز گزارش‌‏ها مختلف است. ذهبی در تذكره‌‏الحفاظ وفات او را 352هجری و به نقلی 351هجری اعلام كرده، اما [[ابن‌حجر|ابن‏‌حجر]] در لسان المیزان آن را 357هجری گزارش كرده است. وی اصالتاً اهل كوفه از تیره «بنی دارم» شاخه‏‌ای از «بنی‏تمیم» از قبیله «عدنان» است.
درباره وفات او نیز گزارش‌‏ها مختلف است. ذهبی در تذکره‌‏الحفاظ وفات او را 352هجری و به نقلی 351هجری اعلام کرده، اما [[ابن‌ حجر|ابن‏‌حجر]] در لسان المیزان آن را 357هجری گزارش کرده است. وی اصالتاً اهل کوفه از تیره «بنی دارم» شاخه‏‌ای از «بنی‏تمیم» از قبیله «عدنان» است.
 
== جستارهای وابسته ==
* [[خطیب بغدادی]]
* [[امام جماعت|امامت جماعت]]
* [[ذهبی]]


== منابع ==
== منابع ==
# لغیبه، طوسی، ص178 حدیث 135؛  
* لغیبه، طوسی، ص178 حدیث 135؛  
# رجال طوسی، ص411 شماره 5961؛  
* رجال طوسی، ص411 شماره 5961؛  
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص46؛  
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص46؛  
# فیض القدیر، مناوی، ج1ص549 حدیث822؛
* فیض القدیر، مناوی، ج1ص549 حدیث822؛
# شواهد التنزیل، ج1ص109 حدیث123، وص387 حدیث407، وج2ص99حدیث725؛
* شواهد التنزیل، ج1ص109 حدیث123، وص387 حدیث407، وج2ص99حدیث725؛
# سیر اعلام النبلاء، ج15ص576 شماره 349؛
* سیر اعلام النبلاء، ج15ص576 شماره 349؛
# الانساب، سمعانی، ج2ص440، ذیل دارمی
* الانساب، سمعانی، ج2ص440، ذیل دارمی.
 
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۸

احمد بن محمد بن سری تمیمی كوفی
عالمان شیعه.jpg
نام کاملکوفی ابوبکر
نام‌های دیگرابن ابی دارم كوفی
اطلاعات شخصی
محل تولدكوفه
سال درگذشت352 ق، ۳۴۲ ش‌، ۹۶۳ م
دیناسلام، شیعه
استادان
  • موسی بن هارون
  • احمد بن موسی بن اسحاق تمیمی
  • حسن بن حباش بن یحیی كوفی
  • هناد بن سری صغیر دارمی
شاگردان
  • شیخ تلعكبری ابوعبدالله حاكم نبشابوری
  • ابوبكر احمد بن حسن حیری شافعی
  • ابن نجار
  • ابوالحسن دارقطنی
  • حمد بن عثمان بن ابی شیبه كوفی
  • محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی كوفی
  • محمد بن علی بن ابراهیم مروزی
  • ابراهیم بن عبدالله عبسی قصا
  • ابوعبدالله حسین بن محمد بجلی

احمد بن محمد بن سری تمیمی کوفی. ابوبکر معروف به «ابن ابی دارم کوفی». فقیه، حافظ و محدث شیعی.

معرفی اجمالی

احمد بن محمد بن سری تمیمی کوفی ابوبکر معروف به «ابن ابی دارم کوفی». فقیه، حافظ و محدث شیعی. در‌باره تاریخ تولد او گزارشی در منابع نیامده است اما زادگاه او در کوفه بوده است. سلسله اجداد او به «دارم بن مالک بن حنظله» منتسب است. وی در کوفه پرورش یافت و روزگار درازی در این شهر اقامت داشته است. مدتی نیز در بغداد به سر برد و در آنجا ظاهراً از موسی بن هارون احادیثی شنیده است، هر چند خطیب بغدادی از اقامت تحصیلی او در بغداد گزارشی نقل نکرده است.

اساتید

از معاصران او در کوفه «ابوالعباس بن عقده»(م333ق) است که با هم به فراگیری حدیث نزد «احمد بن موسی بن اسحاق تمیمی»(م286ق) و «حسن بن حباش بن یحیی کوفی»(م303ق) اشتغال داشتند. وی در کوفه نزد بسیاری از بزرگان عصر خود حدیث شنید و روایات فراوانی در خاطر سپرد تا آنجا که او را «حافظ» و «مسند» لقب داده‌‏اند. ذهبی در یک گزارش تعصب ‏آمیز، ضمن اینکه وی را «شیخ گمراه» معرفی نموده، می‏‌گوید: «وی در بیشتر عمر خود دارای اعتقادی سالم بود اما در آخرالایام از این اعتقاد رجوع نمود و به مثالب و مطاعن سلف پرداخت و شاگردان او را می‌‏دیدم که حدیث لگدزدن عمر بر فاطمه و سقط ‏شدن محسن را نزد او فرا می‏‌گرفتند». وی هم‌چنین حدیث چگونگی عبور فاطمه (سلام الله علیها) از قیامت را که با سندی صحیح نقل شده، گزارش نموده است اما ذهبی این حدیث را جعلی و ساختگی معرفی کرده است. بسیاری از احادیث او در‌باره فضیلت علی (علیه‌السلام) و ظهور مهدی آخرالزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است و حدیثی نیز در باب اهل کساء دارد که در آنجا به فضیلت اهل‏‌بیت (علیه‌السلام) اشاره نموده است.

شاگردان

وی در علوم حدیث بسیار ماهر و زبردست بود و در کوفه شاگردان زیادی از علمای شیعه و اهل‏‌سنت در مجلس درس او شرکت داشتند. از جمله آنها «شیخ تلعکبری» (م385ق) است که در 333 هجری و بعد از آن، در کوفه از او حدیث شنیده و اجازه نقل آنها را از وی دریافت نموده است. هم‌چنین «ابوعبدالله حاکم نبشابوری»(م405ق)، «ابوبکر احمد بن حسن حیری شافعی»(م421ق)، «محمد بن جعفر تمیمی»(م402ق، معروف به «ابن نجار» و مولف کتاب تاریخ کوفه) و «ابوالحسن دارقطنی» (م385ق) از دیگر شاگردان او در کوفه بوده‏‌اند. وی به دلیل اینکه بیشتر عمر خود را با گرایشات اهل‏‌سنت به سر آورده، از اساتید شیعی او کسی شناخته ‏شده نیست، اما از اساتید سنی او می‏‌توان نخست عموی او «هناد بن سری صغیر دارمی»(م331ق) را نام برد و سپس به افرادی چون «محمد بن عثمان بن ابی شیبه کوفی»(م297ق)، «محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی کوفی» ملقب به «مطین»(م297ق)، «محمد بن علی بن ابراهیم مروزی»(م306ق)، «ابراهیم بن عبدالله عبسی قصار»، «ابوعبدالله حسین بن محمد بجلی» و بسیاری دیگر اشاره نمود.

آثار

از کتاب‌‏های او ذکری در منابع به میان نیامده است، اما بنا به گفته ذهبی وی کتابی در انحطاطات برخی از صحابه تألیف نموده است.

درگذشت

درباره وفات او نیز گزارش‌‏ها مختلف است. ذهبی در تذکره‌‏الحفاظ وفات او را 352هجری و به نقلی 351هجری اعلام کرده، اما ابن‏‌حجر در لسان المیزان آن را 357هجری گزارش کرده است. وی اصالتاً اهل کوفه از تیره «بنی دارم» شاخه‏‌ای از «بنی‏تمیم» از قبیله «عدنان» است.

جستارهای وابسته

منابع

  • لغیبه، طوسی، ص178 حدیث 135؛
  • رجال طوسی، ص411 شماره 5961؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص46؛
  • فیض القدیر، مناوی، ج1ص549 حدیث822؛
  • شواهد التنزیل، ج1ص109 حدیث123، وص387 حدیث407، وج2ص99حدیث725؛
  • سیر اعلام النبلاء، ج15ص576 شماره 349؛
  • الانساب، سمعانی، ج2ص440، ذیل دارمی.