عثمان بن عیسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| آثار = {{ فهرست جعبه افقی |«المياه» |القضايا|الأحكام|الوصايا|الصلاة|}} | | آثار = {{ فهرست جعبه افقی |«المياه» |القضايا|الأحكام|الوصايا|الصلاة|}} | ||
}} | }} | ||
'''عثمان بن | '''عثمان بن عیسی رواسی''' از بزرگان محدّثان نامی و فقهای شیعه است که معاصر امام صادق (علیه‌السلام)، امام کاظم (علیه‌السلام)، امام رضا(علیه‌السلام) و امام جواد(علیه‌السلام) بوده و از اصحاب اجماع شمرده می‌شود. | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
کنیه عثمان بن | کنیه عثمان بن عیسی ابو عمرو و از موالی بنی رؤاس بوده و لقب العامری، الرؤاسی و الکلابی هم داشته است<ref>رجال النجاشي؛ ص 300.</ref> رُؤاسی و رَوّاسی گفته شده است؛ چون منسوب رؤاس بن کلاب بن ربیعة بن عامر بن صعصعة بن معاویة بن بکر بن هوازن است<ref>رجال ابن داود: 258تا 317.</ref> یا اینکه که از موالی بنی رؤاس بوده است<ref>الرجال (كتاب الرجال (برقى))، الرجال الحلى ق2، ص: 477.</ref> و یا اینکه از فرزندان عبید یا عبیداللّه یا عبدالله ابن روّاس است<ref>إيضاح الاشتباه؛ ص 246.</ref>. | ||
وی از راویان طبقه ششم محسوب می‌شود. | وی از راویان طبقه ششم محسوب می‌شود. | ||
کشّی در رجالش<ref>(ص۵۵۶، ش ۱۰۵۰)</ref> پس از نام‌بردن شش نفر آخر از اصحاب اجماع، از بعضی نقل می‌کند که به‌جای «ابن فضّال» از «عثمان بن عیسی» یاد کرده‌اند. | |||
== از سران واقفیه == | == از سران واقفیه == | ||
وی از ناحیه [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام کاظم (علیه‌السلام)]] در مصر، وکالت داشت و وجوه مختلف مالی را از شیعیان اخذ نموده و به حضرت تحویل می‌داد و چون نهاد وکالت گسترش چشمگیری یافته بود و از طرفی حضرت (علیه‌السلام) در زندان به سر می‌برد، امکان ارسال وجوه به خدمت حضرت وجود نداشت. به همین دلیل اموال زیادی از حضرت، پس از شهادت، در نزد وی بود. [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا (علیه‌السلام)]] برای او نوشت تا اموال و کنیزکان را نزد ایشان بفرستد، وی ابتدا خودداری کرد. حضرت خشمگین شد. وی پشیمان شد و توبه کرد و اموال را برای حضرت فرستاد<ref>ر.ك به: رجال الكشى، ص۵۹۷، ش ۱۱۱۷؛ رجال النجاشى، ص۳۰۰، ش ۸۱۷؛ الغيبة، شيخ طوسى، ص۴۳؛ سفينة البحار، چاپ جديد، ج۶، ص۱۴۷.</ref>. | |||
== در نگاه رجالیون و علمای معاصر == | == در نگاه رجالیون و علمای معاصر == | ||
شکی نیست که عثمان بن عیسی واقفی شده است و با امام رضا مخالفت کرده و اموال و کنیزان را به وی نداده است و ولایت خود بر آنها را ثابت دانسته است؛ لذا علامه حلی وی را از قسم دوم راویان ضعیف شمرده است<ref>خلاصة الأقوال: ص 382.</ref> و ابن داوود حلی وی را از دسته اول رجال مجروح و مجهول قار داده است<ref>رجال ابن داوود: ص 258.</ref> و جزائری در قسم چهارم از روات ضعیف از وی نام برده است<ref>حاوي الأقوال: ج 4 ص 160- 162.</ref> و محمّد طه نجف در قسم سوم رجال خویش که مختص به ضعفای از راویان است از وی بحث کرده است<ref>إتقان المقال: ص 319- 322.</ref> . | شکی نیست که عثمان بن عیسی [[واقفیه|واقفی]] شده است و با امام رضا مخالفت کرده و اموال و کنیزان را به وی نداده است و ولایت خود بر آنها را ثابت دانسته است؛ لذا [[حسن بن یوسف حلی|علامه حلی]] وی را از قسم دوم راویان ضعیف شمرده است<ref>خلاصة الأقوال: ص 382.</ref> و [[ابن داوود]] حلی وی را از دسته اول رجال مجروح و مجهول قار داده است<ref>رجال ابن داوود: ص 258.</ref> و [[جزائری]] در قسم چهارم از روات ضعیف از وی نام برده است<ref>حاوي الأقوال: ج 4 ص 160- 162.</ref> و محمّد طه نجف در قسم سوم رجال خویش که مختص به ضعفای از راویان است از وی بحث کرده است<ref>إتقان المقال: ص 319- 322.</ref> . | ||
[[شیخ طوسی]] او را واقفی دانسته لذا گفته که در روایاتی که سند فقط به آنها می‌رسد باید توقف کرد. | |||
حاجی نوری در «[[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک‌الوسائل]]» می‌نویسد: وی ثقه است و اخبار او مورد اعتماد و نسبت وقف و خیانت به دلیل استبصار و بازگشت ضرری به وثاقت او نمی‌زند وی سپس استدلال کرده که او یکی از [[اصحاب اجماع]] است. <ref>سفينة البحار، ج۶،ص۱۴۷.</ref> | |||
طبق نقل مؤلف «أحسن التراجم»، نام او در 743 مورد در اسناد | طبق نقل مؤلف «أحسن التراجم»، نام او در 743 مورد در اسناد روایات واقع شده است<ref>أحسن التراجم، ج۱، ص۳۹۲.</ref>. | ||
مرحوم تبریزی در ارشاد الطالب در توضیح روایتی می‌فرمایند: همه روات در سلسله سند این روایت، امامی عادل هستند و تنها نقصی که در روایت وجود دارد، به لحاظ حضور جناب «عثمان بن عیسی است که از واقفیّه است و اگرچه وثاقت او ثابت است، ولی عدالت نداشته و لذا روایت به سبب حضور ایشان در سند، از صحیحه تبدیل به موثّقه می‌شود، زیرا اعتبار سند یک روایت، تابع اخسّ روات است<ref>ارشاد الطالب الی اسرار المکاسب، جلد 1، صفحه 227؛</ref> | مرحوم تبریزی در ارشاد الطالب در توضیح روایتی می‌فرمایند: همه روات در سلسله سند این روایت، امامی عادل هستند و تنها نقصی که در روایت وجود دارد، به لحاظ حضور جناب «عثمان بن عیسی است که از واقفیّه است و اگرچه وثاقت او ثابت است، ولی عدالت نداشته و لذا روایت به سبب حضور ایشان در سند، از صحیحه تبدیل به موثّقه می‌شود، زیرا اعتبار سند یک روایت، تابع اخسّ روات است<ref>ارشاد الطالب الی اسرار المکاسب، جلد 1، صفحه 227؛</ref> | ||
مرحوم کشّی در ترجمه جناب عثمان بن عیسی می‌فرمایند: «جناب عثمان بن عیسی که از وکلای امام کاظم (علیه‌السلام) بود، برای خودداری از پرداخت وجوهات شرعیّه و | مرحوم کشّی در ترجمه جناب عثمان بن عیسی می‌فرمایند: «جناب عثمان بن عیسی که از وکلای امام کاظم (علیه‌السلام) بود، برای خودداری از پرداخت وجوهات شرعیّه و کنیز‌هایی که از ایشان در دست داشت، از واقفیّه شده و امامت امام رضا (علیه‌السلام) را نپذیرفت، ولی در پایان عمر، توبه نموده و تمامی اموالی را که از امام کاظم (علیه‌السلام) در دست داشت، به امام رضا (علیه‌السلام) تسلیم نمود».<ref>إختيار معرفة الرجال المعروف بـ رجال الكشي، الشيخ الطوسي، ج2، ص860.</ref> | ||
باید توجّه داشت که صرف واقفی بودن این افراد اگرچه دلیل بر عدم عدالت آنهاست، ولی دلیل بر عدم وثاقت آنها نخواهد بود، زیرا اصحاب امامیّه روایاتی که این‌گونه روات در زمان صحّت مذهب و عقیده‌شان نقل نموده‌اند را معتبر می‌دانند؛ به عنوان مثال: مرحوم کشّی راجع به ایشان می‌فرمایند: «و لا | باید توجّه داشت که صرف واقفی بودن این افراد اگرچه دلیل بر عدم عدالت آنهاست، ولی دلیل بر عدم وثاقت آنها نخواهد بود، زیرا اصحاب امامیّه روایاتی که این‌گونه روات در زمان صحّت مذهب و عقیده‌شان نقل نموده‌اند را معتبر می‌دانند؛ به عنوان مثال: مرحوم [[محمد بن عمر کشی|کشّی]] راجع به ایشان می‌فرمایند: «و لا یتهمون عثمان بن عیسی» یعنی اصحاب امامیّه، ایشان را متّهم به کذب نمی‌کرده‌اند<ref>إختيار معرفة الرجال المعروف بـ رجال الكشي، الشيخ الطوسي، ج2، ص860.</ref>، و در جای دیگر بالاتر رفته و می‌فرمایند: «برخی به جای «حسن بن علی بن فضّال»، جناب «عثمان بن عیسی» را به عنوان اصحاب اجماع ذکر نموده‌اند»<ref>إختيار معرفة الرجال المعروف بـ رجال الكشي، الشيخ الطوسي، ج2، ص831.</ref>، یعنی کسانی که امامیّه اجماع دارند از غیر ثقه روایت نقل نمی‌کنند. | ||
شیخ طوسی در کتاب عدۀ می‌فرمایند علمای ما به روایات عثمان بن عیسی عمل کرده‌اند؛ چرا که دیدند اینها احتراز از کذب دارند و فساد مذهب آنها مانع از اخذ به حدیث در مواردی که معارض ندارد، نیست<ref>عدة الأصول، شیخ طوسی، ج1، ص150.</ref> «. لکن جای این بحث وجود دارد که نقل‌هایی که راجع به عثمان بن عیسی در کتاب الغیبۀ شیخ طوسی وارد شده است که اینها به‌خاطر طمع در مال دنیا اموالی که امام کاظم (علیه‌السلام)نزد اینها داشت، در دوره امامت امام رضا (علیه‌السلام)را انکار کردند<ref>الغیبة، شیخ طوسی، ج 1، ص 65 .</ref> وَ | شیخ طوسی در کتاب عدۀ می‌فرمایند علمای ما به روایات عثمان بن عیسی عمل کرده‌اند؛ چرا که دیدند اینها احتراز از کذب دارند و فساد مذهب آنها مانع از اخذ به حدیث در مواردی که معارض ندارد، نیست<ref>عدة الأصول، شیخ طوسی، ج1، ص150.</ref> «. لکن جای این بحث وجود دارد که نقل‌هایی که راجع به عثمان بن عیسی در کتاب الغیبۀ شیخ طوسی وارد شده است که اینها به‌خاطر طمع در مال دنیا اموالی که امام کاظم (علیه‌السلام) نزد اینها داشت، در دوره امامت امام رضا (علیه‌السلام)را انکار کردند<ref>الغیبة، شیخ طوسی، ج 1، ص 65 .</ref> وَ رَوَی مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ وَ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّه الْأَشْعَرِیِّ جَمِیعاً عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ الْأَنْبَارِیِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ قَالَ مَضَی أَبُو إِبْرَاهِیمَ(علیه‌السلام)وَ عِنْدَ زِیَادٍ الْقَنْدِیِّ سَبْعُونَ أَلْفَ دِینَارٍ وَ عِنْدَ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَی الرَّوَّاسِیِّ ثَلَاثُونَ أَلْفَ دِینَارٍ وَ خَمْسُ جَوَارٍ وَ مَسْکَنُهُ بِمِصْرَ فَبَعَثَ إِلَیْهِمْ أَبُو الْحَسَنِ الرِّضَا(علیه‌السلام)أَنِ احْمِلُوا مَا قِبَلَکُمْ مِنَ الْمَالِ وَ مَا کَانَ اجْتَمَعَ لِأَبِی عِنْدَکُمْ مِنْ أَثَاثٍ وَ جَوَارٍ فَإِنِّی وَارِثُهُ وَ قَائِمٌ مَقَامَهُ وَ قَدِ اقْتَسَمْنَا مِیرَاثَهُ وَ لَا عُذْرَ لَکُمْ فِی حَبْسِ مَا قَدِ اجْتَمَعَ لِی وَ لِوَارِثِهِ قِبَلَکُمْ وَ کَلَامٌ یُشْبِهُ هَذَا.أَمَّا ابْنُ أَبِی حَمْزَةَ فَإِنَّهُ أَنْکَرَهُ وَ لَمْ یَعْتَرِفْ بِمَا عِنْدَهُ وَ کَذَلِکَ زِیَادٌ الْقَنْدِیُّ وَ أَمَّا عُثْمَانُ بْنُ عِیسَی فَإِنَّهُ کَتَبَ إِلَیْهِ أَنَّ أَبَاکَ لَمْ یَمُتْ وَ هُوَ حَیٌّ قَائِمٌ وَ مَنْ ذَکَرَ أَنَّهُ مَاتَ فَهُوَ مُبْطِلٌ وَ أَعْمَلُ عَلَی أَنَّهُ قَدْ مَضَی کَمَا تَقُولُ فَلَمْ یَأْمُرْنِی بِدَفْعِ شَیْ‌ءٍ إِلَیْکَ وَ أَمَّا الْجَوَارِی فَقَدْ أَعْتَقَهُنَّ وَ تُزُوِّجَتْ بِهِن. | ||
حال شبهه این است که کسانی که به‌خاطر طمع در مال دنیا، اصل مذهب را انکار کرده‌اند، امامت امام من الله را انکار کرده‌اند، از کجا تضمین داشته باشیم که در فروع مورد اطمینان باشند؟ وقتی در اصول دروغ بسته‌اند و گفته‌اند که امام کاظم زنده است و امامت امام رضا (علیه‌السلام)را انکار کردند، چطور در فروع مورد وثوق باشند؟ | حال شبهه این است که کسانی که به‌خاطر طمع در مال دنیا، اصل مذهب را انکار کرده‌اند، امامت امام من الله را انکار کرده‌اند، از کجا تضمین داشته باشیم که در فروع مورد اطمینان باشند؟ وقتی در اصول دروغ بسته‌اند و گفته‌اند که امام کاظم زنده است و امامت امام رضا (علیه‌السلام)را انکار کردند، چطور در فروع مورد وثوق باشند؟ | ||
سوال: شاید در زمان استقامت باشد. | سوال: شاید در زمان استقامت باشد. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
از نظر اصطلاح رجالی فرق بین صحیحه با موثّقه در این است که روایتی صحیحه است که همه راویان آن شیعه اثنی‌عشری بوده و در نقل هم مورد وثوق هستند؛ امّا روایتی موثقّه است که همه راویان آن در نقل مورد وثوق باشند، امّا یکی از راویان شیعه اثنی‌عشری نباشد که شیعه اثنی‌عشری بودن یا نبودن را باتوجه‌به عصری که در آن بوده‌اند و امامی که تا آن عصر درک کرده‌اند، باید سنجید. بنابراین صِرف اینکه «عثمان بن عیسی» واقفی است موجب نمی‌شود که روایات او را کنار بگذاریم و او هم از نظر وثاقت، در علم رجال اصلاً تضعیف نشده است؛ بنابراین آن چیزی که مورد قبول ماست، وثاقت در نقل است و همین هم کافی است.<ref>درس خارج فقه آیت‌الله مجتبی تهرانی، کتاب الطهارة، 89/08/18، https://www.eshia.ir/Feqh/Archive/text/tehrani/feqh/89/890818 | از نظر اصطلاح رجالی فرق بین صحیحه با موثّقه در این است که روایتی صحیحه است که همه راویان آن شیعه اثنی‌عشری بوده و در نقل هم مورد وثوق هستند؛ امّا روایتی موثقّه است که همه راویان آن در نقل مورد وثوق باشند، امّا یکی از راویان شیعه اثنی‌عشری نباشد که شیعه اثنی‌عشری بودن یا نبودن را باتوجه‌به عصری که در آن بوده‌اند و امامی که تا آن عصر درک کرده‌اند، باید سنجید. بنابراین صِرف اینکه «عثمان بن عیسی» واقفی است موجب نمی‌شود که روایات او را کنار بگذاریم و او هم از نظر وثاقت، در علم رجال اصلاً تضعیف نشده است؛ بنابراین آن چیزی که مورد قبول ماست، وثاقت در نقل است و همین هم کافی است.<ref>درس خارج فقه آیت‌الله مجتبی تهرانی، کتاب الطهارة، 89/08/18، https://www.eshia.ir/Feqh/Archive/text/tehrani/feqh/89/890818 | ||
</ref> | </ref> | ||
* آیت الله خوئی اگرچه در مصباح الفقاهة، عثمان بن عیسی را تضعیف می‌کنند، ولی در معجم رجال الحدیث با تکیه به توثیق شیخ و ابن شهرآشوب و وقوع در تفسیر قمی حکم به توثیق ایشان کرده‌اند، هرچند که ممکن است وی واقفی باشد.<ref>معجم رجال الحدیث، خوئی، ج 12، ص 129 وبعد.</ref> | * [[سید ابوالقاسم خوئی|آیت الله خوئی]] اگرچه در مصباح الفقاهة، عثمان بن عیسی را تضعیف می‌کنند، ولی در معجم رجال الحدیث با تکیه به توثیق شیخ و ابن شهرآشوب و وقوع در تفسیر قمی حکم به توثیق ایشان کرده‌اند، هرچند که ممکن است وی واقفی باشد.<ref>معجم رجال الحدیث، خوئی، ج 12، ص 129 وبعد.</ref> | ||
* | * [[حسین نوری همدانی|آیت الله نوری همدانی]] روایات وی را موثق می‌داند و گفته که روایت عثمان بن عیسی هر چند واقفی است ولی موثق است<ref>درس خارج فقه آیت الله نوری، کتاب الصوم، 89/08/18، https://www.eshia.ir/Feqh/Archive/text/noori/feqh/89/890818/ | ||
* .</ref> | * .</ref> | ||
* نظر آیت‌الله مکارم شیرازی در مورد عثمان بن عیسی این است که حال این راوی مشوش است و نمی‌توان به روایات او اعتماد کرد.<ref>درس خارج فقه آیت‌الله مکارم، درس خارج کتاب الحج، 87/11/12، https://www.eshia.ir/Feqh/Archive/text/makarem/feqh/87/871112/</ref> | * نظر [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] در مورد عثمان بن عیسی این است که حال این راوی مشوش است و نمی‌توان به روایات او اعتماد کرد.<ref>درس خارج فقه آیت‌الله مکارم، درس خارج کتاب الحج، 87/11/12، https://www.eshia.ir/Feqh/Archive/text/makarem/feqh/87/871112/</ref> | ||
* حضرت امام خمینی در مورد استدلال به روایت | * حضرت [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در مورد استدلال به روایت علیّ بن أبی حمزة می‌فرمایند که منافات ندارد که کسی ضعیف باشد و به روایات او بتوان عمل کرد، چون می‌توان باتکیه‌بر قول شیخ طوسی که گفته علمای شیعه به روایت وی عمل کرده‌اند، استناد کرد علاوه‌برآن علمای زیادی در که از مشایخ و بزرگان و حتی اصحاب اجماع هستند روایات ایشان را نقل کرده انداز جمله ابن أبی عمیر، و صفوان بن یحیی، و الحسن بن محبوب، و أحمد بن محمّد بن أبی نصر، و یونس بن عبدالرحمن، و أبان بن عثمان، و أبی بصیر، و حمّاد بن عیسی، و الحسن بن علیّ الوشّاء، و الحسین بن سعید، و عثمان بن عیسی که تعداد آنان به حدود پنجاه نفر می‌رسد. پس روایت ابن ابی حمزه قابل‌اعتماد است<ref>كتاب البيع، ج2، صص 631و 632.</ref> ما همین استدلال را برای عثمان بن عیسی هم می‌توانیم بیاوریم و به روایاتش عمل کنیم. | ||
== در محضر معصوم == | == در محضر معصوم == | ||
عثمان بن عیسی از اصحاب امام کاظم<ref>رجال شيخ طوسی ۳۵۵ ر ۲۸.</ref> و امام رضا علیهماالسلام<ref>رجال شيخ طوسی ۳۸۰ ر ۸.</ref>است<ref>رجال النجاشي 2: 156، الفهرست: 206، نضد الايضاح: 206. رجال الشيخ الطوسي: 355.</ref> | عثمان بن عیسی از اصحاب امام کاظم<ref>رجال شيخ طوسی ۳۵۵ ر ۲۸.</ref> و امام رضا علیهماالسلام<ref>رجال شيخ طوسی ۳۸۰ ر ۸.</ref>است<ref>رجال النجاشي 2: 156، الفهرست: 206، نضد الايضاح: 206. رجال الشيخ الطوسي: 355.</ref> | ||
[[برقی]] در رجالش وی را از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیه‌السلام) دانسته است<ref>رجال البرقي: ص 119.</ref> | |||
شیخ طوسی گفته ایشان از | شیخ طوسی گفته ایشان از ابی جعفر ثانی یعنی امام جواد (علیه‌السلام)هم نقل روایت دارند<ref>تهذيب شيخ طوسی ۹ / ۱۲۶ ح ۵۴۶.</ref>. | ||
== تعابیر اسناد از ایشان == | == تعابیر اسناد از ایشان == | ||
در اسناد روایات از ایشان با عناوین متعددی ذکر نام شده است از جمله: | در اسناد روایات از ایشان با عناوین متعددی ذکر نام شده است از جمله: | ||
عثمان بن | عثمان بن عیسی أبو عمرو العامری الکلابی الرؤاسی؛ | ||
عثمان بن | عثمان بن عیسی الکلابی؛ | ||
عثمان بن | عثمان بن عیسی الرواسی الکوفی؛ | ||
عثمان بن | عثمان بن عیسی العامری؛ | ||
عثمان بن | عثمان بن عیسی الرؤاسی العامری؛ | ||
عثمان بن | عثمان بن عیسی الرواسی؛ | ||
عثمان بن | عثمان بن عیسی الکلابی رواسی کوفی. | ||
== مشایخ و راویان == | == مشایخ و راویان == | ||
=== مشایخ === | === مشایخ === | ||
وی از جمعی از بزرگان روایت می‌کند، از جمله: | |||
ابوحمزه | ابوحمزه ثمالی؛ | ||
اسحاق بن عمار؛ | اسحاق بن عمار؛ | ||
حماد بن عثمان؛ | حماد بن عثمان؛ | ||
زراره؛ | زراره؛ | ||
علی بن ابی حمزة؛ | |||
علی بن مهزیار؛ | |||
علی بن سندی؛ | |||
سهل بن | سهل بن زیاد آدمی؛ | ||
ابن | ابن مسکان؛ | ||
ابو | ابو بصیر؛ | ||
ابن | ابن ابی شجرة؛ | ||
ابو اسحاق | ابو اسحاق الجرجانی؛ | ||
ابو الجارود؛ | ابو الجارود؛ | ||
ابو المغرا؛ | ابو المغرا؛ | ||
ابو | ابو ایوب؛ | ||
ابو | ابو ایوب الخزاز؛ | ||
ابو | ابو بکر الحضرمی؛ | ||
ابو | ابو جریر؛ | ||
ابو حمزة؛ | ابو حمزة؛ | ||
ابو زهرة؛ | ابو زهرة؛ | ||
ابو | ابو سعید؛ | ||
ابو | ابو شیبة؛ | ||
ابو | ابو مریم؛ | ||
ابو هلال؛ | ابو هلال؛ | ||
اسامة بن حفص؛ | اسامة بن حفص؛ | ||
اسحاق بن | اسحاق بن جریر؛ | ||
اسحاق بن | اسحاق بن عبد‌العزیز؛ | ||
اسماعیل بن جابر؛ | |||
بکر بن محمد؛ | |||
بن | بن اذینة؛ | ||
حریز بن عبدالله؛ | |||
الحسین بن المختار؛ | |||
الحسین بن نعیم الصحاف؛ | |||
حماد السراج؛ | حماد السراج؛ | ||
حمید بن المثنی العجلی ابی المغراء؛ | |||
خالد بن | خالد بن نجیح؛ | ||
خطاب الاعور؛ | خطاب الاعور؛ | ||
سعید الاعرج؛ | |||
سعید بن یسار؛ | |||
سلیمان بن هلال؛ | |||
سماعة بن مهران؛ | سماعة بن مهران؛ | ||
شیخ من اهل المدینة؛ | |||
طلحة بن | طلحة بن زید؛ | ||
ظریف الاکفانی؛ | |||
ظریف الاکفانی؛ | |||
عبدالرحمن بن | عبدالرحمن بن سیابة؛ | ||
عبد‌الصمد بن بشیر؛ | |||
عبدالله بن سنان؛ | |||
العلاء بن | العلاء بن الفضیل؛ | ||
علی بن سالم؛ | |||
عمر بن | عمر بن اذینة؛ | ||
عمرو بن | عمرو بن جمیع؛ | ||
عمرو بن شمر؛ | عمرو بن شمر؛ | ||
عنبسة؛ | عنبسة؛ | ||
عیسی بن الضحاک؛ | |||
فرات بن احنف؛ | فرات بن احنف؛ | ||
مبارک غلام شعیب؛ | |||
محمد بن عجلان؛ | محمد بن عجلان؛ | ||
محمد بن | محمد بن یوسف؛ | ||
مسمع ابو | مسمع ابو السیار؛ | ||
مسمع بن عبدالملک؛ | مسمع بن عبدالملک؛ | ||
معاویة بن شریح؛ | |||
معلی ابی شهاب؛ | |||
معلی بن شهاب؛ | |||
المفضل بن عمر؛ | المفضل بن عمر؛ | ||
منصور بن حازم؛ | منصور بن حازم؛ | ||
مهران بن محمد؛ | مهران بن محمد؛ | ||
میسر؛ | |||
وهب بن | وهب بن عبد‌ربه؛ | ||
هارون بن خارجة | هارون بن خارجة الکوفی؛ | ||
یونس بن ظبیان؛ | |||
یونس بن عمار؛ | |||
=== راویان === | === راویان === | ||
راویان از عثمان بن عیسی نیز بسیار زیاد هستند، از جمله: | راویان از عثمان بن عیسی نیز بسیار زیاد هستند، از جمله: | ||
ابراهیم بن عبدالحمید؛ | |||
ابراهیم بن هاشم؛ | |||
ابوجعفر؛ | ابوجعفر؛ | ||
ابوطالب؛ | ابوطالب؛ | ||
ابوعبدالله | ابوعبدالله البرقی؛ | ||
ابواسحاق؛ | ابواسحاق؛ | ||
احمد بن ابی‌عبدالله؛ | احمد بن ابی‌عبدالله؛ | ||
احمد بن محمد بن خالد | احمد بن محمد بن خالد البرقی؛ | ||
احمد بن محمد بن | احمد بن محمد بن عیسی؛ | ||
احمد بن محمد بن | احمد بن محمد بن یحیی؛ | ||
احمد بن هلال؛ | احمد بن هلال؛ | ||
جعفر الاحول؛ | جعفر الاحول؛ | ||
الحسن بن | الحسن بن علی الکوفی؛ | ||
الحسن بن | الحسن بن علی بن یوسف؛ | ||
الحسین بن سعید؛ | |||
سندی بن الربیع؛ | |||
سهل بن | سهل بن زیاد؛ | ||
صفوان؛ | صفوان؛ | ||
العباس؛ | العباس؛ | ||
العبیدی؛ | |||
علی بن اسماعیل؛ | |||
علی بن الحسن؛ | |||
علی بن السندی؛ | |||
علی بن مهزیار؛ | |||
محمد بن | محمد بن الحسین بن ابی الخطاب؛ | ||
محمد بن | محمد بن علی الکوفی؛ | ||
محمد بن | محمد بن عیسی؛ | ||
موسی بن القاسم؛ | |||
یعقوب بن یزید. | |||
== روایات و آثار == | == روایات و آثار == | ||
در آثار و منابع روایی از عنوان عثمان بن | در آثار و منابع روایی از عنوان عثمان بن عیسی۷۴۳ روایت، از عنوان عثمان بن عیسی الکلابی ۴ روایت و از عنوان عثمان بن عیسی العامری ۱ روایت نقل شده که مجموعاً ۷۴۸ روایت می‌شود. در کتب اربعه 734 روایت از ایشان ضبط شده است.<ref>معجم رجال الحديث: ج 11 ص 120 الرقم 7610 من طبقات الرواة.</ref> | ||
عثمان بن | عثمان بن عیسی تألیفاتی دارد، از جمله: | ||
* | * «المیاه»؛ | ||
* | * القضایا؛ | ||
* | * الأحکام؛ | ||
* | * الوصایا؛ | ||
* الصلاة<ref>رجال النجاشى، ص۳۰۰، ش ۸۱۷</ref> (البته | * الصلاة<ref>رجال النجاشى، ص۳۰۰، ش ۸۱۷</ref> (البته نجاشی نیز از «کتاب المیاه» نام می‌برد و اینکه علیّ بن اسماعیل بن عیسی از آن خبر می‌دهد).<ref>الفهرست، ص۱۹۳، ش ۵۴۵ .</ref>. | ||
== در گذشت == | == در گذشت == | ||
عثمان بن | عثمان بن عیسی در خواب دید که در حیر (حیر، مخفف همان حائر است و منظور حائر حسینی است) می‌میرد و در همان‌جا دفن می‌شود؛ لذا از کوفه به حیر رفت فرزندانش هم او را همراهی کردند. او گفت که هرگز از حیر برنمی‌گردد تا تقدیر الهی انجام پذیرد، او در آنجا تا زمان مرگ خویش به عبادت پرداخت و فرزندانش بعد از دفن او به کوفه بازگشتند.<ref>اختيار معرفة الرجال المعروف برجال الكشى (مع تعليقات مير داماد الأسترآبادى) ؛ ج2؛ ص 860؛ الرجال (كتاب الرجال (برقى))، الرجالالحلىق2، ص: 477؛ نقد الرجال، ج3، ص: 195.</ref> | ||
وی،60 سال عمر کرد و تا قبل از سال 203ق، در قید حیات بوده است<ref>براى كسب آگاهى بيشتر از اين راوى، رجوع كنيد به: الاختصاص، ۷۸ و ۲۸۵؛ أحسن التراجم، ج۱، ص۳۹۱ـ ۳۹۴؛ ايضاح الاشتباه، ص۶۶؛ بهجة الآمال، ج۵، ص۲۲۳؛ التحرير الطاووسى، ص۱۹۹؛ تنقيح المقال، ج۲، ص۲۴۷؛ توضيح الاشتباه، ص۲۱۹؛ جامع الرواة، ج۱،ص۵۲۴؛ جامع المقال، ص۸۰؛ خلاصة الأقوال، ص۳۸۲، ش ۱۵۳۵؛ الغيبة، طوسى، ص۲۱۳؛ كامل الزيارات، ص۱۱؛ مجمع الرجال، ج۴،ص۱۳۳ـ ۱۳۵؛ معالم العلماء، ص۸۸؛ معجم الثقات، ص۷۸ و ۳۱۶؛ معجم رجال الحديث، ج۱۲،ص۱۲۹ ـ ۱۳۶؛ معجم المؤلفين، ج۶، ص۲۶۶؛ منهج المقال، ص۲۱۹؛ نقدالرجال، ص۲۱۹؛ هداية المحدّثين، ص۱۱۱؛ هدية العارفين، ج۱، ص۶۵۱؛ الوجيزة، ص۴۰</ref>. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۳
| عثمان بن عيسى | |
|---|---|
 | |
| نام | عثمان بن عيسى |
| نام کامل | ابوعلى عثمان بن عيسى |
| محل تولد | کوفه |
| هم عصر امام | امام صادق (علیه‌السلام) |
| اساتید |
|
| شاگردان |
|
| آثار |
|
عثمان بن عیسی رواسی از بزرگان محدّثان نامی و فقهای شیعه است که معاصر امام صادق (علیه‌السلام)، امام کاظم (علیه‌السلام)، امام رضا(علیه‌السلام) و امام جواد(علیه‌السلام) بوده و از اصحاب اجماع شمرده می‌شود.
زندگی‌نامه
کنیه عثمان بن عیسی ابو عمرو و از موالی بنی رؤاس بوده و لقب العامری، الرؤاسی و الکلابی هم داشته است[۱] رُؤاسی و رَوّاسی گفته شده است؛ چون منسوب رؤاس بن کلاب بن ربیعة بن عامر بن صعصعة بن معاویة بن بکر بن هوازن است[۲] یا اینکه که از موالی بنی رؤاس بوده است[۳] و یا اینکه از فرزندان عبید یا عبیداللّه یا عبدالله ابن روّاس است[۴]. وی از راویان طبقه ششم محسوب می‌شود. کشّی در رجالش[۵] پس از نام‌بردن شش نفر آخر از اصحاب اجماع، از بعضی نقل می‌کند که به‌جای «ابن فضّال» از «عثمان بن عیسی» یاد کرده‌اند.
از سران واقفیه
وی از ناحیه امام کاظم (علیه‌السلام) در مصر، وکالت داشت و وجوه مختلف مالی را از شیعیان اخذ نموده و به حضرت تحویل می‌داد و چون نهاد وکالت گسترش چشمگیری یافته بود و از طرفی حضرت (علیه‌السلام) در زندان به سر می‌برد، امکان ارسال وجوه به خدمت حضرت وجود نداشت. به همین دلیل اموال زیادی از حضرت، پس از شهادت، در نزد وی بود. امام رضا (علیه‌السلام) برای او نوشت تا اموال و کنیزکان را نزد ایشان بفرستد، وی ابتدا خودداری کرد. حضرت خشمگین شد. وی پشیمان شد و توبه کرد و اموال را برای حضرت فرستاد[۶].
در نگاه رجالیون و علمای معاصر
شکی نیست که عثمان بن عیسی واقفی شده است و با امام رضا مخالفت کرده و اموال و کنیزان را به وی نداده است و ولایت خود بر آنها را ثابت دانسته است؛ لذا علامه حلی وی را از قسم دوم راویان ضعیف شمرده است[۷] و ابن داوود حلی وی را از دسته اول رجال مجروح و مجهول قار داده است[۸] و جزائری در قسم چهارم از روات ضعیف از وی نام برده است[۹] و محمّد طه نجف در قسم سوم رجال خویش که مختص به ضعفای از راویان است از وی بحث کرده است[۱۰] . شیخ طوسی او را واقفی دانسته لذا گفته که در روایاتی که سند فقط به آنها می‌رسد باید توقف کرد. حاجی نوری در «مستدرک‌الوسائل» می‌نویسد: وی ثقه است و اخبار او مورد اعتماد و نسبت وقف و خیانت به دلیل استبصار و بازگشت ضرری به وثاقت او نمی‌زند وی سپس استدلال کرده که او یکی از اصحاب اجماع است. [۱۱] طبق نقل مؤلف «أحسن التراجم»، نام او در 743 مورد در اسناد روایات واقع شده است[۱۲]. مرحوم تبریزی در ارشاد الطالب در توضیح روایتی می‌فرمایند: همه روات در سلسله سند این روایت، امامی عادل هستند و تنها نقصی که در روایت وجود دارد، به لحاظ حضور جناب «عثمان بن عیسی است که از واقفیّه است و اگرچه وثاقت او ثابت است، ولی عدالت نداشته و لذا روایت به سبب حضور ایشان در سند، از صحیحه تبدیل به موثّقه می‌شود، زیرا اعتبار سند یک روایت، تابع اخسّ روات است[۱۳] مرحوم کشّی در ترجمه جناب عثمان بن عیسی می‌فرمایند: «جناب عثمان بن عیسی که از وکلای امام کاظم (علیه‌السلام) بود، برای خودداری از پرداخت وجوهات شرعیّه و کنیز‌هایی که از ایشان در دست داشت، از واقفیّه شده و امامت امام رضا (علیه‌السلام) را نپذیرفت، ولی در پایان عمر، توبه نموده و تمامی اموالی را که از امام کاظم (علیه‌السلام) در دست داشت، به امام رضا (علیه‌السلام) تسلیم نمود».[۱۴] باید توجّه داشت که صرف واقفی بودن این افراد اگرچه دلیل بر عدم عدالت آنهاست، ولی دلیل بر عدم وثاقت آنها نخواهد بود، زیرا اصحاب امامیّه روایاتی که این‌گونه روات در زمان صحّت مذهب و عقیده‌شان نقل نموده‌اند را معتبر می‌دانند؛ به عنوان مثال: مرحوم کشّی راجع به ایشان می‌فرمایند: «و لا یتهمون عثمان بن عیسی» یعنی اصحاب امامیّه، ایشان را متّهم به کذب نمی‌کرده‌اند[۱۵]، و در جای دیگر بالاتر رفته و می‌فرمایند: «برخی به جای «حسن بن علی بن فضّال»، جناب «عثمان بن عیسی» را به عنوان اصحاب اجماع ذکر نموده‌اند»[۱۶]، یعنی کسانی که امامیّه اجماع دارند از غیر ثقه روایت نقل نمی‌کنند. شیخ طوسی در کتاب عدۀ می‌فرمایند علمای ما به روایات عثمان بن عیسی عمل کرده‌اند؛ چرا که دیدند اینها احتراز از کذب دارند و فساد مذهب آنها مانع از اخذ به حدیث در مواردی که معارض ندارد، نیست[۱۷] «. لکن جای این بحث وجود دارد که نقل‌هایی که راجع به عثمان بن عیسی در کتاب الغیبۀ شیخ طوسی وارد شده است که اینها به‌خاطر طمع در مال دنیا اموالی که امام کاظم (علیه‌السلام) نزد اینها داشت، در دوره امامت امام رضا (علیه‌السلام)را انکار کردند[۱۸] وَ رَوَی مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ وَ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّه الْأَشْعَرِیِّ جَمِیعاً عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ الْأَنْبَارِیِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ قَالَ مَضَی أَبُو إِبْرَاهِیمَ(علیه‌السلام)وَ عِنْدَ زِیَادٍ الْقَنْدِیِّ سَبْعُونَ أَلْفَ دِینَارٍ وَ عِنْدَ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَی الرَّوَّاسِیِّ ثَلَاثُونَ أَلْفَ دِینَارٍ وَ خَمْسُ جَوَارٍ وَ مَسْکَنُهُ بِمِصْرَ فَبَعَثَ إِلَیْهِمْ أَبُو الْحَسَنِ الرِّضَا(علیه‌السلام)أَنِ احْمِلُوا مَا قِبَلَکُمْ مِنَ الْمَالِ وَ مَا کَانَ اجْتَمَعَ لِأَبِی عِنْدَکُمْ مِنْ أَثَاثٍ وَ جَوَارٍ فَإِنِّی وَارِثُهُ وَ قَائِمٌ مَقَامَهُ وَ قَدِ اقْتَسَمْنَا مِیرَاثَهُ وَ لَا عُذْرَ لَکُمْ فِی حَبْسِ مَا قَدِ اجْتَمَعَ لِی وَ لِوَارِثِهِ قِبَلَکُمْ وَ کَلَامٌ یُشْبِهُ هَذَا.أَمَّا ابْنُ أَبِی حَمْزَةَ فَإِنَّهُ أَنْکَرَهُ وَ لَمْ یَعْتَرِفْ بِمَا عِنْدَهُ وَ کَذَلِکَ زِیَادٌ الْقَنْدِیُّ وَ أَمَّا عُثْمَانُ بْنُ عِیسَی فَإِنَّهُ کَتَبَ إِلَیْهِ أَنَّ أَبَاکَ لَمْ یَمُتْ وَ هُوَ حَیٌّ قَائِمٌ وَ مَنْ ذَکَرَ أَنَّهُ مَاتَ فَهُوَ مُبْطِلٌ وَ أَعْمَلُ عَلَی أَنَّهُ قَدْ مَضَی کَمَا تَقُولُ فَلَمْ یَأْمُرْنِی بِدَفْعِ شَیْ‌ءٍ إِلَیْکَ وَ أَمَّا الْجَوَارِی فَقَدْ أَعْتَقَهُنَّ وَ تُزُوِّجَتْ بِهِن. حال شبهه این است که کسانی که به‌خاطر طمع در مال دنیا، اصل مذهب را انکار کرده‌اند، امامت امام من الله را انکار کرده‌اند، از کجا تضمین داشته باشیم که در فروع مورد اطمینان باشند؟ وقتی در اصول دروغ بسته‌اند و گفته‌اند که امام کاظم زنده است و امامت امام رضا (علیه‌السلام)را انکار کردند، چطور در فروع مورد وثوق باشند؟ سوال: شاید در زمان استقامت باشد. جواب: فرض این است که توثیق عثمان را از شیخ طوسی قبول کردیم که تصریح می‌کند که اینها بعد از اینکه می‌دانیم منحرف بوده‌اند متحرز از کذب بوده‌اند. از کجا معلوم که این روایات را قبل از واقفی شدن نقل کرده است؟ حسین بن سعید که از اصحاب امام رضا (علیه‌السلام)است، از عثمان بن عیسی نقل کرده است، ظاهرش این است که بعد از وقف وی از وی نقل می‌کند، برفرض که چنین ظهوری نیز نباشد احتمال می‌دهیم که او بعد از واقفی شدن نقل کرده باشد، برفرض که استصحاب بقای وثاقت عثمان تا زمان صدور این حدیث جاری باشد، تعارض با استصحاب عدم صدور این حدیث از وی تا زمان انحراف می‌کند. مگر اینکه شما بگویید بعد از تعارض توثیق و تضعیف استصحاب بقای وثاقت تا آخر عمر می‌کنیم که آن بحث دیگری است. به نظر ما تنافی ندارد که انسان وسوسه شود که به‌خاطر طمع دنیا سراغ شبهاتی برود و تحت‌تأثیر آنها انحراف اعتقادی پیدا کند لکن ملتزم باشد که در احکام فقهی به ائمه که قبول دارد دروغ نبندد. اینها با هم قابل‌جمع هستند. انسان موجود پیچیده و ناشناخته‌ای است که ممکن است در برخی چیزها لغزش کند که مهم است؛ ولی در برخی امور پایبند ارزش‌ها باشد که خیلی هم به‌اندازه اموری که در آن لغزیده اهمیت نداشته باشد. برخی معتقدند که در رجال، عقائد افراد مهمّ نیست؛ عقیده افراد در نزد ما مطرح نیست. بلکه وثاقت در نقل برای ما مهمّ است. اینکه کسی واقفی باشد یا فَتَحی باشد مهمّ نیست. بحث ما در رجال، بحث نقل است، فلذا وثاقت در نقل مهمّ است. مثلاً همه روایات «سُماعة‌ابن‌مهران» را قبول می‌کنند؛ با اینکه او واقفی است و از عقیده خود هم اصلاً برنگشته است. آن‌وقت چطور می‌توان روایات عثمان بن عیسی را نپذیرفت؟! از نظر اصطلاح رجالی فرق بین صحیحه با موثّقه در این است که روایتی صحیحه است که همه راویان آن شیعه اثنی‌عشری بوده و در نقل هم مورد وثوق هستند؛ امّا روایتی موثقّه است که همه راویان آن در نقل مورد وثوق باشند، امّا یکی از راویان شیعه اثنی‌عشری نباشد که شیعه اثنی‌عشری بودن یا نبودن را باتوجه‌به عصری که در آن بوده‌اند و امامی که تا آن عصر درک کرده‌اند، باید سنجید. بنابراین صِرف اینکه «عثمان بن عیسی» واقفی است موجب نمی‌شود که روایات او را کنار بگذاریم و او هم از نظر وثاقت، در علم رجال اصلاً تضعیف نشده است؛ بنابراین آن چیزی که مورد قبول ماست، وثاقت در نقل است و همین هم کافی است.[۱۹]
- آیت الله خوئی اگرچه در مصباح الفقاهة، عثمان بن عیسی را تضعیف می‌کنند، ولی در معجم رجال الحدیث با تکیه به توثیق شیخ و ابن شهرآشوب و وقوع در تفسیر قمی حکم به توثیق ایشان کرده‌اند، هرچند که ممکن است وی واقفی باشد.[۲۰]
- آیت الله نوری همدانی روایات وی را موثق می‌داند و گفته که روایت عثمان بن عیسی هر چند واقفی است ولی موثق است[۲۱]
- نظر آیت‌الله مکارم شیرازی در مورد عثمان بن عیسی این است که حال این راوی مشوش است و نمی‌توان به روایات او اعتماد کرد.[۲۲]
- حضرت امام خمینی در مورد استدلال به روایت علیّ بن أبی حمزة می‌فرمایند که منافات ندارد که کسی ضعیف باشد و به روایات او بتوان عمل کرد، چون می‌توان باتکیه‌بر قول شیخ طوسی که گفته علمای شیعه به روایت وی عمل کرده‌اند، استناد کرد علاوه‌برآن علمای زیادی در که از مشایخ و بزرگان و حتی اصحاب اجماع هستند روایات ایشان را نقل کرده انداز جمله ابن أبی عمیر، و صفوان بن یحیی، و الحسن بن محبوب، و أحمد بن محمّد بن أبی نصر، و یونس بن عبدالرحمن، و أبان بن عثمان، و أبی بصیر، و حمّاد بن عیسی، و الحسن بن علیّ الوشّاء، و الحسین بن سعید، و عثمان بن عیسی که تعداد آنان به حدود پنجاه نفر می‌رسد. پس روایت ابن ابی حمزه قابل‌اعتماد است[۲۳] ما همین استدلال را برای عثمان بن عیسی هم می‌توانیم بیاوریم و به روایاتش عمل کنیم.
در محضر معصوم
عثمان بن عیسی از اصحاب امام کاظم[۲۴] و امام رضا علیهماالسلام[۲۵]است[۲۶] برقی در رجالش وی را از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیه‌السلام) دانسته است[۲۷]
شیخ طوسی گفته ایشان از ابی جعفر ثانی یعنی امام جواد (علیه‌السلام)هم نقل روایت دارند[۲۸].
تعابیر اسناد از ایشان
در اسناد روایات از ایشان با عناوین متعددی ذکر نام شده است از جمله: عثمان بن عیسی أبو عمرو العامری الکلابی الرؤاسی؛ عثمان بن عیسی الکلابی؛ عثمان بن عیسی الرواسی الکوفی؛ عثمان بن عیسی العامری؛ عثمان بن عیسی الرؤاسی العامری؛ عثمان بن عیسی الرواسی؛ عثمان بن عیسی الکلابی رواسی کوفی.
مشایخ و راویان
مشایخ
وی از جمعی از بزرگان روایت می‌کند، از جمله: ابوحمزه ثمالی؛ اسحاق بن عمار؛ حماد بن عثمان؛ زراره؛ علی بن ابی حمزة؛ علی بن مهزیار؛ علی بن سندی؛ سهل بن زیاد آدمی؛ ابن مسکان؛ ابو بصیر؛ ابن ابی شجرة؛ ابو اسحاق الجرجانی؛ ابو الجارود؛ ابو المغرا؛ ابو ایوب؛ ابو ایوب الخزاز؛ ابو بکر الحضرمی؛ ابو جریر؛ ابو حمزة؛ ابو زهرة؛ ابو سعید؛ ابو شیبة؛ ابو مریم؛ ابو هلال؛ اسامة بن حفص؛ اسحاق بن جریر؛ اسحاق بن عبد‌العزیز؛ اسماعیل بن جابر؛ بکر بن محمد؛ بن اذینة؛ حریز بن عبدالله؛ الحسین بن المختار؛ الحسین بن نعیم الصحاف؛ حماد السراج؛ حمید بن المثنی العجلی ابی المغراء؛ خالد بن نجیح؛ خطاب الاعور؛ سعید الاعرج؛ سعید بن یسار؛ سلیمان بن هلال؛ سماعة بن مهران؛ شیخ من اهل المدینة؛ طلحة بن زید؛ ظریف الاکفانی؛ ظریف الاکفانی؛ عبدالرحمن بن سیابة؛ عبد‌الصمد بن بشیر؛ عبدالله بن سنان؛ العلاء بن الفضیل؛ علی بن سالم؛ عمر بن اذینة؛ عمرو بن جمیع؛ عمرو بن شمر؛ عنبسة؛ عیسی بن الضحاک؛ فرات بن احنف؛ مبارک غلام شعیب؛ محمد بن عجلان؛ محمد بن یوسف؛ مسمع ابو السیار؛ مسمع بن عبدالملک؛ معاویة بن شریح؛ معلی ابی شهاب؛ معلی بن شهاب؛ المفضل بن عمر؛ منصور بن حازم؛ مهران بن محمد؛ میسر؛ وهب بن عبد‌ربه؛ هارون بن خارجة الکوفی؛ یونس بن ظبیان؛ یونس بن عمار؛
راویان
راویان از عثمان بن عیسی نیز بسیار زیاد هستند، از جمله: ابراهیم بن عبدالحمید؛ ابراهیم بن هاشم؛ ابوجعفر؛ ابوطالب؛ ابوعبدالله البرقی؛ ابواسحاق؛ احمد بن ابی‌عبدالله؛ احمد بن محمد بن خالد البرقی؛ احمد بن محمد بن عیسی؛ احمد بن محمد بن یحیی؛ احمد بن هلال؛ جعفر الاحول؛ الحسن بن علی الکوفی؛ الحسن بن علی بن یوسف؛ الحسین بن سعید؛ سندی بن الربیع؛ سهل بن زیاد؛ صفوان؛ العباس؛ العبیدی؛ علی بن اسماعیل؛ علی بن الحسن؛ علی بن السندی؛ علی بن مهزیار؛ محمد بن الحسین بن ابی الخطاب؛ محمد بن علی الکوفی؛ محمد بن عیسی؛ موسی بن القاسم؛ یعقوب بن یزید.
روایات و آثار
در آثار و منابع روایی از عنوان عثمان بن عیسی۷۴۳ روایت، از عنوان عثمان بن عیسی الکلابی ۴ روایت و از عنوان عثمان بن عیسی العامری ۱ روایت نقل شده که مجموعاً ۷۴۸ روایت می‌شود. در کتب اربعه 734 روایت از ایشان ضبط شده است.[۲۹]
عثمان بن عیسی تألیفاتی دارد، از جمله:
- «المیاه»؛
- القضایا؛
- الأحکام؛
- الوصایا؛
- الصلاة[۳۰] (البته نجاشی نیز از «کتاب المیاه» نام می‌برد و اینکه علیّ بن اسماعیل بن عیسی از آن خبر می‌دهد).[۳۱].
در گذشت
عثمان بن عیسی در خواب دید که در حیر (حیر، مخفف همان حائر است و منظور حائر حسینی است) می‌میرد و در همان‌جا دفن می‌شود؛ لذا از کوفه به حیر رفت فرزندانش هم او را همراهی کردند. او گفت که هرگز از حیر برنمی‌گردد تا تقدیر الهی انجام پذیرد، او در آنجا تا زمان مرگ خویش به عبادت پرداخت و فرزندانش بعد از دفن او به کوفه بازگشتند.[۳۲] وی،60 سال عمر کرد و تا قبل از سال 203ق، در قید حیات بوده است[۳۳].
پانویس
- ↑ رجال النجاشي؛ ص 300.
- ↑ رجال ابن داود: 258تا 317.
- ↑ الرجال (كتاب الرجال (برقى))، الرجال الحلى ق2، ص: 477.
- ↑ إيضاح الاشتباه؛ ص 246.
- ↑ (ص۵۵۶، ش ۱۰۵۰)
- ↑ ر.ك به: رجال الكشى، ص۵۹۷، ش ۱۱۱۷؛ رجال النجاشى، ص۳۰۰، ش ۸۱۷؛ الغيبة، شيخ طوسى، ص۴۳؛ سفينة البحار، چاپ جديد، ج۶، ص۱۴۷.
- ↑ خلاصة الأقوال: ص 382.
- ↑ رجال ابن داوود: ص 258.
- ↑ حاوي الأقوال: ج 4 ص 160- 162.
- ↑ إتقان المقال: ص 319- 322.
- ↑ سفينة البحار، ج۶،ص۱۴۷.
- ↑ أحسن التراجم، ج۱، ص۳۹۲.
- ↑ ارشاد الطالب الی اسرار المکاسب، جلد 1، صفحه 227؛
- ↑ إختيار معرفة الرجال المعروف بـ رجال الكشي، الشيخ الطوسي، ج2، ص860.
- ↑ إختيار معرفة الرجال المعروف بـ رجال الكشي، الشيخ الطوسي، ج2، ص860.
- ↑ إختيار معرفة الرجال المعروف بـ رجال الكشي، الشيخ الطوسي، ج2، ص831.
- ↑ عدة الأصول، شیخ طوسی، ج1، ص150.
- ↑ الغیبة، شیخ طوسی، ج 1، ص 65 .
- ↑ درس خارج فقه آیت‌الله مجتبی تهرانی، کتاب الطهارة، 89/08/18، https://www.eshia.ir/Feqh/Archive/text/tehrani/feqh/89/890818
- ↑ معجم رجال الحدیث، خوئی، ج 12، ص 129 وبعد.
- ↑ درس خارج فقه آیت الله نوری، کتاب الصوم، 89/08/18، https://www.eshia.ir/Feqh/Archive/text/noori/feqh/89/890818/
- .
- ↑ درس خارج فقه آیت‌الله مکارم، درس خارج کتاب الحج، 87/11/12، https://www.eshia.ir/Feqh/Archive/text/makarem/feqh/87/871112/
- ↑ كتاب البيع، ج2، صص 631و 632.
- ↑ رجال شيخ طوسی ۳۵۵ ر ۲۸.
- ↑ رجال شيخ طوسی ۳۸۰ ر ۸.
- ↑ رجال النجاشي 2: 156، الفهرست: 206، نضد الايضاح: 206. رجال الشيخ الطوسي: 355.
- ↑ رجال البرقي: ص 119.
- ↑ تهذيب شيخ طوسی ۹ / ۱۲۶ ح ۵۴۶.
- ↑ معجم رجال الحديث: ج 11 ص 120 الرقم 7610 من طبقات الرواة.
- ↑ رجال النجاشى، ص۳۰۰، ش ۸۱۷
- ↑ الفهرست، ص۱۹۳، ش ۵۴۵ .
- ↑ اختيار معرفة الرجال المعروف برجال الكشى (مع تعليقات مير داماد الأسترآبادى) ؛ ج2؛ ص 860؛ الرجال (كتاب الرجال (برقى))، الرجالالحلىق2، ص: 477؛ نقد الرجال، ج3، ص: 195.
- ↑ براى كسب آگاهى بيشتر از اين راوى، رجوع كنيد به: الاختصاص، ۷۸ و ۲۸۵؛ أحسن التراجم، ج۱، ص۳۹۱ـ ۳۹۴؛ ايضاح الاشتباه، ص۶۶؛ بهجة الآمال، ج۵، ص۲۲۳؛ التحرير الطاووسى، ص۱۹۹؛ تنقيح المقال، ج۲، ص۲۴۷؛ توضيح الاشتباه، ص۲۱۹؛ جامع الرواة، ج۱،ص۵۲۴؛ جامع المقال، ص۸۰؛ خلاصة الأقوال، ص۳۸۲، ش ۱۵۳۵؛ الغيبة، طوسى، ص۲۱۳؛ كامل الزيارات، ص۱۱؛ مجمع الرجال، ج۴،ص۱۳۳ـ ۱۳۵؛ معالم العلماء، ص۸۸؛ معجم الثقات، ص۷۸ و ۳۱۶؛ معجم رجال الحديث، ج۱۲،ص۱۲۹ ـ ۱۳۶؛ معجم المؤلفين، ج۶، ص۲۶۶؛ منهج المقال، ص۲۱۹؛ نقدالرجال، ص۲۱۹؛ هداية المحدّثين، ص۱۱۱؛ هدية العارفين، ج۱، ص۶۵۱؛ الوجيزة، ص۴۰
منابع
- صدر، سید حسن تأسيس الشيعة لعلوم الإسلام، اعلمی، 1375 ش.
- عتکی بزاز، احمد بن عمرو، البحر الزخار (مسند البزار)، دار الکتب العلمية مکتبة العلوم و الحکم، مدينه و لبنان1430ق
- (ابن طاووس، احمد بن موسی نویسنده) ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین (تلخيص) کتابخانه عمومی آیت‌الله‌مرعشی نجفی(ره) قم - ایران1411 ق
- ابان بن عثمان احمر، المبعث و المغازی و الوفاه و السقیفه و الرده، گردآورنده: رسول جعفریان، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، 1375.
- ابن ابی‌طی، یحیی بن حمید، الحاوي في رجال الشيعة الإمامية، جعفریان، رسول، 1379 ش.
- ابن داود، رجال ابن داوود، انتشارات حیدریه، نجف، ۱۳۹۲ق
- ابن شهرآشوب، محمد بن علی معالم العلماء في فهرست كتب الشيعة و أسماء المصنفين منهم قديماً و حديثاً (تتمة كتاب الفهرست للشيخ أبي‌جعفر الطوسي ) المطبعة الحيدرية نجف اشرف 1380
- ابن قولویه قمی ، جعفر بن محمد، كامل الزيارات، انتشارات مؤسسه دارالحجة للثقافة قم،۱۳۷۵ ش
- ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، محمدرضا تجدد، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۶ش.
- اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، منشورات مکتبه آیه الله مرعشی نجفی، قم، ۱۴۰۳ق.
- استرآبادى، محمد بن على، منهج المقال في تحقيق أحوال الرجال، 7جلد، موسسة آل البيت (عليهم السلام) لإحياء التراث،قم، چاپ: 1، 1422 ه.ق.
- استرآبادى، محمد بن على، منهج المقال في تحقيق أحوال الرجال، 7جلد، موسسة آل البيت (عليهم السلام) لإحياء التراث - ايران - قم، چاپ: 1، 1422 ه.ق.
- اصحاب اجماع، ناصر باقری بیدهندی، علوم حدیث 1376 شماره 6.
- امین، سید محسن، أعيان الشيعة (53 جلدی) مکان نشر بیروت - لبنان.
- تجلیل تبریزی ابوطالب معجم الثقات و ترتیب الطبقات انتشارات مؤسسة النشر الاسلامی قم، ایران۱۳۸۲ ش
- تفرشى، مصطفى بن حسين، نقد الرجال، 5جلد، موسسة آل البيت (عليهم السلام) لإحياء التراث - ايران - قم، چاپ: 1، 1377 ه.ش.
- تقى الدين حلى، حسن بن على، الرجال، 1جلد، دانشگاه تهران - ايران - تهران، چاپ: 1، 1342 ه.ش.
- جاپلقی بروجردی، علی‌اصغر بن محمد شفیع طرائف المقال في معرفة طبقات الرجال زير نظرمرعشی، محمود.
- جستجویی در ترجمه حسن بن محبوب فصلنامه علوم حدیث> شماره 6، محمد زارعی کریانی
- حر عاملی، محمد بن حسن وسائل الشيعة و مستدركها، نوری، حسین بن محمدتقی، مؤسسة النشر الإسلامي قم - 1424 ق
- حسن بن محبوب کوفى، محمدباقر بهبودى،فقه 1376 شماره 11 و 12.
- حسن‌زاده آملی، حسن، اضبط المقال فی ضبط اسماء الرجال، پدیدآوران محمودی، محمدکاظم ، مکتب الإعلام الإسلامی، مرکز النشر قم ، 1376.
- حسينى حلى، حسين بن كمال الدين ابرز، زبدة الأقوال في خلاصة الرجال، 1جلد، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر - ايران - قم، چاپ: 1، 1428 ه.ق.
- حلی (علامه)، حسن بن یوسف، خلاصه الاقوال فی معرفه الرجال، نشرالفقاهه، ۱۴۱۷ق.
- خامنهاى، على، رهبر جمهورى اسلامى ايران، چهار كتاب اصلى علم رجال،دفتر نشر فرهنگ اسلامى، تهران، چاپ: 3، 1377 ه.ش.
- خمينى، روح الله، رهبر انقلاب و بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران، كتاب البيع، 5جلد، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى (س) - ايران - تهران، چاپ: 1، 1421 ه.ق.
- خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، قم، مرکز نشر الثقافة الاسلامیة فی العالم، ۱۳۷۲ش.
- ربانى، محمد حسن، سبک‌شناسی دانش رجال الحديث، 1جلد، مركز فقهى ائمه اطهار (عليهم السلام) ، قم، 1385 ش.
- زرکلی، خیرالدین، الأعلام، قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربین و المستشرقین، دار العلم للملايين، بیروت ، 1989 م.
- ساعدى، حسين، الضعفاء من رجال الحديث، 3جلد، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر - ايران - قم، چاپ: 1، 1426 ه.ق.
- شبستری، عبدالحسین، أحسن التراجم لأصحاب الإمام موسی الکاظم (علیه‌السلام) المؤتمر العالمی للإمام الرضا (علیه‌السلام) ، مشهد،1369 .
- شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، قم، جامعه مدرسین، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.
- شیخ بهایی، محمد بن حسین مشرق الشمسین و إكسير السعادتین خواجویی، اسماعیل بن محمدحسین (معلق) رجایی، سید مهدی (محقق)،آستانة الرضوية المقدسة، مجمع البحوث الإسلامية، مشهد ،1429 ق.
- شیخ بهایی، محمد بن حسین، الوجیزة في علم الدرایة، بصيرتی، قم، 1398 ق.
- شيخ صدوق ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی، أمالی شیخ صدوق، کمرهای، محمدباقر (مترجم)، کتابچی، تهران،1376 ش.
- شيخ كبير، محمدحسن، نتيجة المقال في علم الرجال، 1جلد، دليل ما - ايران - قم، چاپ: 1، 1432 ه.ق.
- طریحی، فخرالدین بن محمدعلی، جامع المقال فیما یتعلق بأحوال الحدیث و الرجال، طریحی، محمدکاظم کتابفروشی جعفری تبريزی (بوذرجمهری)، تهران.
- طوسى، محمد بن الحسن، تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان) - تهران، چاپ: چهارم، 1407 ق.
- طوسى، محمد بن حسن، رجال الطوسي (جامعه مدرسين)، 1جلد، جماعة المدرسين في الحوزة العلمية بقم، مؤسسة النشر الإسلامي - ايران - قم، چاپ: 3، 1373 ه.ش.
- طوسى، محمد بن حسن، فهرست كتب الشيعة و أصولهم و أسماء المصنفين و أصحاب الأصول، 1جلد، مكتبة المحقق الطباطبائي - ايران - قم، چاپ: 1، 1420 ه.ق.
- طوسى، محمد بن حسن، فهرست كتب الشيعة و أصولهم و أسماء المصنفين و أصحاب الأصول، 1جلد، مكتبة المحقق الطباطبائي - ايران - قم، چاپ: 1، 1420 ه.ق.
- طوسی، محمد بن حسن، معراج أهل الکمال إلی معرفة الرجال بحرانی، سلیمان بن عبدالله (نویسنده) رجایی، سید مهدی (محقق) عبدالزهراء العويناتي1412 ق
- عباسی زنجانی، موسی الجامع في الرجال، حسینی قزوینی، سید محمد، مؤسسة ولي العصر (علیه‌السلام)للدراسات الإسلامية قم،1436ق.
- عسقلانی، ابن حجر، لسان المیزان، انتشارات مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، لبنان،۱۳۹۰ ق.
- علامه حلى، حسن بن يوسف، إيضاح الإشتباه، 1جلد، جماعة المدرسين في الحوزة العلمية بقم، مؤسسة النشر الإسلامي - ايران - قم، چاپ: 1، 1411 ه.ق.
- علامه حلى، حسن بن يوسف، ترتيب خلاصة الأقوال في معرفة الرجال، 1جلد، آستان قدس رضوى، بنياد پژوهشهاى اسلامى، مشهد مقدس، چاپ: 1، 1381 ه.ش.
- علامه حلى، حسن بن يوسف، ترتيب خلاصة الأقوال في معرفة الرجال، 1جلد، آستان قدس رضوى، بنياد پژوهشهاى اسلامى - ايران - مشهد مقدس، چاپ: 1، 1381 ه.ش.
- علامه حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامة الحلي، 1جلد، الشريف الرضي - ايران - قم، چاپ: 2، 1402 ه.ق.
- علامه حلی، حسن بن یوسف إیضاح الإشتباه (ایضاح الاشتباه فی ضبط تراجم الرجال) حسون، محمد (محقق)،جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامی، قم،1411 ق
- قلعجي، عبدالمعطي امين ، الضعفاء الكبير، عقیلی، محمد بن عمرو، دار الکتب العلمية، بيروت،1404ق.
- قمى، عباس، سفينة البحار - قم، چاپ: اول، 1414 ق.
- قمی، علی بن ابراهیم تفسير القمي موسوی جزایری، سید طیب، دار الکتاب، قم، 1404 ق.
- قهپايى، عنايةالله، مجمع الرجال، 7جلد، اسماعيليان - ايران - قم، چاپ: 2، 1364 ه.ش.
- كشى، محمد بن عمر، اختيار معرفة الرجال، 2جلد، موسسة آل البيت (علیه‌السلام) لإحياء التراث - ايران - قم، چاپ: 1، 1404 ه.ق.
- كشى، محمد بن عمر، اختيار معرفة الرجال، 2جلد، موسسة آل البيت (عليهم السلام) لإحياء التراث - ايران - قم، چاپ: 1، 1404 ه.ق.
- کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفين (تراجم مصنفي الكتب العربية)، دار إحياء التراث العربي، بیروت،1376 ق
- کلباسی، ابوالهدی، سماء المقال في علم الرجال، حسينی قزوينی، محمد، مؤسسة ولي العصر (علیه‌السلام) للدراسات الإسلامية، قم،1419 ق.
- مازندرانی حائری، محمد بن اسماعیل، منتهی المقال في أحوال الرجال مؤسسة آل البيت عليهم‌السلام لاحياء التراث، قم ،1416 ق
- مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، تحقیق محی الدین و محمدرضا مامقانی، قم، موسسة آل البیت لإحیاء التراث، ۱۳۸۱ش.
- مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار (ط - بيروت) - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.
- مرعشی، محمود، التحرير الطاووسي المستخرج من کتاب حل الاشکال للسید احمد بن طاوس الحسینی، ، کشی، محمد بن عمر
- مرعى، حسين عبدالله، منتهى المقال في الدراية و الرجال، 1جلد، موسسة العروة الوثقى - لبنان - بيروت، چاپ: 1، 1417 ه.ق.
- مقدس کاظمی، محمدامین بن محمدعلی هداية المحدثين إلی طريقة المحمدين المعروف ب مشتركات الكاظمي مرعشی، محمود، رجایی، سید مهدی (محقق) کتابخانه عمومی آیت‌الله‌مرعشی نجفی(ره) قم ، 1405 ق.
- مکتبة آیت‌الله المرعشي النجفي(ره)، قم ، 1410 ق.
- مهريزى، مهدى، ميراث حديث شيعه، 21جلد، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، قم، چاپ: 1، 1380 ه.ش.
- نجاشى، احمد بن على، رجال النجاشي، 1جلد، جماعة المدرسين في الحوزة العلمية، مؤسسة النشر الإسلامي، قم، 1365ش.
- نجاشى، احمد بن على، رجال النجاشي، 1جلد، جماعة المدرسين في الحوزة العلمية بقم، مؤسسة النشر الإسلامي - ايران - قم، چاپ: 6، 1365 ه.ش.
- نجف، محمد مهدى، الجامع لرواة أصحاب الإمام الرضا عليه السلام، 2جلد، المؤتمر العالمي للإمام الرضا (عليه السلام) - ايران - مشهد مقدس، چاپ: 1، 1407 ه.ق.
- نرم‌افزار جهاز راویان، مؤسسة ولي العصر (علیه‌السلام)للدراسات الإسلامية قم،https://hoveyat.valiasr-aj.com/
- نوری‌همدانی حسین، معجم الرواه الثقات و ترتیب الطبقات فیضیه1391
| گروه اول |  | |
|---|---|---|
| گروه دوم | ||
| گروه سوم | ||
 | ||