پرش به محتوا

آلبرت انیشتن

از ویکی‌وحدت
آلبرت انیشتین
نام کاملآلبرت انیشتین
اطلاعات شخصی
سال تولد1879 م، ۱۲۵۷ ش‌، ۱۲۹۵ ق
روز تولد14 مارس
محل تولد
سال درگذشت1955 م، ۱۳۳۳ ش‌، ۱۳۷۴ ق
روز درگذشت
  • 18 آوریل
دینیهودیت
آثار
  • نظریه نسبیت
  • نظریه کوانتوم
  • نظریه میدان یکپارچه

آلبرت انیشتین، فیزیک‌دان مشهور و یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان تاریخ است که به خاطر نظریهٔ نسبیت شناخته می‌شود. او نقش بسزایی در پیشرفت علم فیزیک و درک ما از جهان دارد.

زندگی‌نامه

آلبرت انیشتین در 14 مارس 1879 میلادی در ساعت 11:30 صبح به وقت محلی در یک خانواده یهودی در شهر اولم در ورتمبرگ آلمان به دنیا آمد. پدرش، هرمانانیشتین، یک فروشنده بود که بعدها یک کارخانه الکتروشیمیایی تأسیس کرد و مادرش، پولین نی کوچ، خانه‌دار بود. او از کودکی به موسیقی علاقه‌مند بود و نوازندگی ویولن را از 5 سالگی آغاز کرد.

تحصیلات

انیشتین هرگز کودک اعجوبه‌ای نبود و به مدت زیادی طول کشید تا بتواند صحبت کند. او در مدرسه ابتدایی و سپس در مدرسه متوسطه «لوئیت پول» تحصیل کرد. در سال 1900 م، با کسب مدرک تدریس فیزیک از دانشگاه پلی تکنیک زوریخ فارغ‌التحصیل شد. او در دروس فیزیک نظری استعداد قابل توجهی داشت و به زودی به عنوان کارمند اداره ثبت مالکیت معنوی اختراعات در برن مشغول به کار شد.

آثار

انیشتین در سال 1905 م، که به «سال معجزه» معروف است، چهار مقاله علمی منتشر کرد که شامل:

  • مقاله‌ای درباره تششع و خصوصیات نور؛
  • مقاله‌ای درباره اندازه واقعی اتم؛
  • مقاله‌ای درباره نظریه نسبیت خاص؛
  • مقاله‌ای درباره نظریه میدان یکپارچه.

این مقالات به طور قابل توجهی بر پیشرفت علم فیزیک تأثیر گذاشتند وانیشتین را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان تاریخ معرفی کردند.

دیدگاه‌ها و تأثیرات

انیشتین به چالش کشیدن نظریه‌های سنتی و ارائهٔ نظریه‌های جدید را در طول زندگی‌اش ادامه داد. او معتقد بود که فیزیک نیوتنی برای توضیح بسیاری از وقایع طبیعی کافی نیست و به همین دلیل نظریه‌های جدیدی را ارائه کرد که به درک بهتری از جهان کمک کرد.

دیدگاه‌ قرآنی

وی درباره قرآن می‌گوید: «قرآن کتاب جبر یا هندسه یا حساب نیست، بلکه مجموعه‏‌ای از قوانین است که بشر را به راه راست، راهی که بزرگ‌ترین فلاسفه دنیا از تعریف و تعیین آن عاجزند هدایت می‏‌کند»[۱].

درگذشت

آلبرت انیشتین در 18 آوریل 1955 م، درگذشت و میراث علمی او همچنان به عنوان یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای بشر شناخته می‌شود[۲].

جستارهای وابسته

پانویس

منابع