شیخ عباس قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = شیخ عباس قمی

| نام‌های دیگر = عباس قمی، محدث قمی

| سال تولد = ۱۲۹۴ هجری قمری

| سال درگذشت =  ۱۳۵۹ هجری قمری

| محل درگذشت =  

| آثار = {{فهرست جعبه افقی| [[مفاتیح الجنان]]| سفینة البحار| منتهی الآمال}}

| فعالیت‌ها =  

'''شیخ عباس قمی''' (م ۱۳۵۹ق)، عالم بزرگ شیعی قرن چهاردهم قمری است. در سال ۱۲۹۴ ه. ق، شهر مقدس [[قم]] شاهد تولد کودکی با باور اسلامی و [[شیعی]] بود؛ انسانی که از دامان پاک پدر و مادری مومن و دین‌باور برای دمیدن روح خدایی در کالبد جامعه به عرصه گیتی گام نهاد.

 

عباس قمی یکی از [[محدثان]] و مورخان بزرگ [[شیعه]] بود که با نگارش مفاتیح الجنان اسم خود را در جهان تشیع جاودانه ساخت. وی در طول عمر پربرکت خود بیش از ۶۰ کتاب را به رشته تحریر درآورد [[مفاتیح الجنان]]، [[سفینة البحار]] و [[منتهی الآمال]] از مشهورترین تألیفات اوست.

شیخ عباس در بازگشت از [[نجف]] به قم ازدواج کرد. وی دختر سید زکریا قزوینی از علمای قم را به همسری برگزید؛ اما این وصلت پس از چندی به جدایی انجامید. محدث قمی هنگامی که در [[مشهد مقدس|مشهد]] اقامت داشت، با دختر [[آیت‌الله سید احمد طباطبایی]] ازدواج کرد<ref> احمدیان، خاتم المحدثین حاج شیخ عباس قمی، ۱۳۸۰ش</ref>.

از آنجا که شیخ عباس اشتیاق وصف ناپذیری به شناخت راویان و [[محدثان]] و نقل اخبار [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‌بیت (علیه السلام)]] داشت، شیفته [[میرزا حسین نوری|حاج میرزا حسین نوری]] (متوفای 1320ق) گشت و در درس او شرکت جست<ref>واعظ خیابانی، میرزا علی، علمای معاصر، ص 181، به کوشش عقیقی بخشایشی، نوید اسلام، قم، 1382 ش</ref>. شیخ عباس قمی بر آن بود تا آنچه را از استاد فرا می‌‎گیرد بی ‎کم و کاست بنویسد و همانند استاد، بازگویش کند. به همین سبب طولی نکشید که به کمک حافظه قوی و تلاش پیگیر به مقام و منزلت والایی در نزد استاد خود دست یافت؛ تا آنجا که در همان ایام نسخه برداریِ [[مستدرک الوسائل]] را در اختیار گرفت.  

[[محدث قمی]] درک محضر این استاد بزرگ را لطف خداوند می‌‎داند و می‌‎نویسد: «... پس [[خداوند]] متعال ملازمت [[ثقة الاسلام نوری طبرسی]] را به من منّت گذارد، [[مستدرک الوسائل]] را برای او نسخه برداری ‎کردم که برای چاپ به [[ایران]] فرستاده شد»<ref>واعظ خیابانی، میرزا علی، علمای معاصر، ص 181 و 182، به کوشش عقیقی بخشایشی، نوید اسلام، قم، 1382 ش</ref>.

وی چهار سال در محضر محدّث نوری بود و در این چهار سال تلاش و کوشش او به حدّی رسید که جزو شاگردان طراز اول استاد به شمار رفت. سپس در سال 1322 قمری به قم بازگشت و مشغول تألیف و تدریس و وعظ و ارشاد مردم شد و تا سال 1329 قمری در این شهر مذهبی اقامت داشت. در این ایام عازم [[بیت الله الحرام]] شد و پس از مراجعت از زیارت خانه خدا همچنان در قم سکونت داشت. در سال 1332 قمری بنا به عللی -مخصوصاً به موجب تنگدستی- به [[مشهد]] مقدّس مهاجرت کرد و در آنجا سکونت گزید<ref>تاریخ قم، 274</ref>.

شیخ عباس قمی در زمان خود یکی از مربّیان بزرگ و معلّمان اخلاق اسلامی در میان مردم و حوزه‎‌های علمیه شناخته می‌‎شده و در کلیه اخلاق حسنه و ملکات فاضله انسانی برجسته بود. در مسیری که می‎ رفت اگر کوچک‌ترین شبهه ‎ای در دلش رخنه می‎ کرد که قدمش برای خدا نیست یا وسوسه ‎ای قلبش را می‎ لرزاند بدون هیچ تأمل، از آنجا باز می‌‎گشت.

یکی از ویژگی‏‌های اخلاقی ایشان این بود که علاقه زیادی به مطالعه و نوشتن داشته است. هم ‏درس و هم ‏دوره ‏اش [[شیخ آقا بزرگ تهرانی|آیت اللَّه شیخ آقا بزرگ تهرانی]]، در بارۀ او می ‏نویسد: «... او پیوسته سرگرم کار بود، عشق شدید به نوشتن، بحث و تحقیق داشت. هیچ چیز او را از این شوق و عشق منصرف نمی‏ کرد و مانعی در این راه‏ نمی‏ شناخت».

یکی دیگر از خصلت ‏های پسندیده آن مرحوم پای‏بندی به [[نماز شب]] و [[شب زنده داری]] و قرائت قرآن و تلاوت [[دعا|ادعیه]] و اوراد و اذکار مأثور، از [[ائمه معصومین(ع)|ائمه معصومین (علیه السلام)]] بود و در این مورد فرزند بزرگش می‏گوید: «تا آنجا که من به خاطر دارم بیداری آخر شب از آن مرحوم فوت نشد، حتی در سفرها» او مانند [[شیخ طوسی]] که نخست خود به [[مصباح المتهجد]] عمل کرد، قبل از دیگران خود به مفاتیح الجنان عمل می‏ کرد.

یکی دیگر از ملکات روحی و سجایای اخلاقی آن مرحوم، تواضع بسیار و همه جانبه‏ ای بود که از خود نشان می ‏داد، در خانه و مدرسه و خیابان، هر کس را که می ‏دیدند خاصه علما و از بین آنان بیشتر به کسانی که با [[حدیث]] و اخبار [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل بیت (علیه السلام)]] سر و کار داشتند فروتنی می ‏نمود و هیچ گاه در مجالسی که وارد می‏ شد در صدر مجلس نمی‏ نشست و هرگز خود را بر دیگران مقدم نمی ‏داشت. آثار صدق و صفا از رخسار و رفتار وی هویدا بود<ref>بخش ویژگی‌های اخلاقی این مقاله، برگرفته شده از: مجله نورعلم، دوره دوم، شماره دوم، شماره مسلسل 14، با عنوان: «نجوم امت» (11): آیة اللّه حاج شیخ عباس قمی (رحمه الله) با اضافات و اصلاحات‏، ص 24- 27. ر. ک: مرکز کامپیوتری اسلامی نور، نرم افزار محدث قمی، شناخت نامه محدث قمی، ص 24- 27</ref>.

محدث قمی از عالمان پرکار و با اخلاص بود و در تاریخ، [[رجال]]، [[تراجم]]، [[علوم قرآن]]، [[اخلاق]]، [[عقاید]] و [[علم حدیث]] تألیف کرده است<ref>برای آگاهی بیشتر از سایر تألیفات شیخ عباس قمی(ره) به منابعی مانند «الذریعة إلی تصانیف الشیعة» و نرم افزارهای «تراجم و کتابشناسی» و مجموعه آثار شیخ عباس قمی از آثار مرکز تحقیقات کامپیوتری نور مراجعه کنید</ref>، که به چند نمونه اشاره می‌شود:

# کلمات لطیفه (در [[علم اخلاق]])

# کحل البصر فی سیرة سید البشر<ref>این کتاب، توسط محمد محمدی اشتهاردی، تحت عنوان «سیرت پیامبر اعظم و مهربان» به زبان فارسی ترجمه شده است؛ محمدی اشتهاردی، محمد، سیرت پیامبر اعظم و مهربان، انتشارات ناصر، قم، چاپ اول، 1385ش</ref>؛ یعنی سرمه چشم، پیرامون زندگی سرور انسان‏‌ها [[پیامبر اسلام (ص)|پیامبر اسلام (صلی الله علیه)]]

# کتاب نقد [[الوسائل]] (مختصر کتاب [[وسائل الشیعه]] [[شیخ حر عاملی]])

# شرح حکم نهج‌البلاغه‏ (شرح کلمات قصار [[امام علی|امام علی(علیه السلام)]] در [[نهج‌البلاغه]])

# سفینة البحار<ref>شیخ آقا بزرگ تهرانی، محمد محسن، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج 16، ص 408؛ و ج 12، ص 195، نشر اسماعیلیان، کتابخانه اسلامیه، قم، تهران، 1408ق</ref>؛ این کتاب، فهرست موضوعی [[بحارالانوار]] [[علامه مجلسی]] است. ایشان آن را در دو جلد تنظیم نموده و در جهت آسان نمودن مراجعه به بحارالانوار نوشته است‏.

# مفاتیح الجنان؛ کتاب مشهوری که در اکثر [[مشاهد مشرف]] و خانه‎‌های [[شیعیان]] مورد استفاده بوده و به عربی نوشته شده و به فارسی نیز ترجمه گردیده است. این کتاب شریف در جایگاه خود کم‌نظیر است؛ زیرا بسیاری از [[دعا|دعاها]] و [[نوافل]] و [[مستحب|مستحباب]] و [[زیارت|زیارات]] ائمه اطهار(علیه السلام) را در یکجا گردآوری کرده و در دسترس همگان قرار داده است.

# [[منتهی الآمال فی تاریخ النبی و الآل]]<ref>شیخ آقا بزرگ تهرانی، محمد محسن، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج 16، ص 408؛ وج 23، ص 9، نشر اسماعیلیان، کتابخانه اسلامیه، قم، تهران، 1408ق</ref>؛ در زمینۀ زندگانی [[رسول اکرم (صلی الله علیه)]]، [[حضرت فاطمه زهرا|حضرت زهرا (سلام الله علیها)]] و [[ائمه اطهار(علیه السلام)]] و تاریخ ولادت و وفات و وقایع دوران آنها نوشته شده است.

# [[منازل الآخره]]<ref>شیخ آقا بزرگ تهرانی، محمد محسن، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج 16، ص 408؛ و ج 22، ص 245، نشر اسماعیلیان، کتابخانه اسلامیه، قم، تهران، 1408ق</ref>؛ کتاب نفیسی است که مکرر چاپ شده و مراحل دشوار سفر آخرت را بر اساس روایات بررسی نموده و توشه لازم را یادآور شده است.

== وفات محدث قمی ==

محدث قمی پس از عمری تلاش و خدمت به اسلام و مسلمین و تحمل سختی‌ها و مرارات زمان به ویژه در اواخر عمر که مصادف با توطئه‎‌های دشمنان اسلام و دین زدایی رضاخانی بود، در شب سه‎ شنبه بیست و دوم ذیحجه سال 1359 قمری بدرود حیات گفت و پس از [[تشییع]]، در [[نجف اشرف]] [[صحن مطهر علی(علیه السلام)]] در جوار استادش مرحوم حاجی نوری به خاک سپرده شد<ref>جمعی از نویسندگان، گلشن ابرار، ج 2، ص 574، نور السجاد، قم، 1384ش</ref>.

[[رده:محدثان]]