حكم بن ایمن خیاط كوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی.jpg |احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی|پیوند=Special:FilePath/ااحمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفیjpg]]
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| عنوان = احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی
!نام
| تصویر = عالمان شیعه.jpg
!احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی
| نام = احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی
|-
| نام‌های دیگر = فقاع خمری
|القاب و سایر نام‌ها
| سال تولد =
|فقاع خمری
| تاریخ تولد =
|-
| محل تولد =
|زاده
| سال درگذشت =
|ابتدا زمان تولد و سپس مکان 
| تاریخ درگذشت = 305 ق
|-
| محل درگذشت = [[کوفه]]
|درگذشت
| استادان =
|حدود 305ق • کوفه
| شاگردان = حمید بن زیاد نینوایی
|-
| دین = [[اسلام]]
|شاگردان
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
|حمید بن زیاد نینوایی
| آثار =
|-
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
|دین و مذهب
| وبگاه =
|اسلام • تشیع
}}
|-
'''احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی''' معروف به «فُقّاع خُمُری» [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعه]] بوده است.
|}
</div>


احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی، (000 – حدود 305ق) محدث شیعی. معروف به «فقاع خمری». اصالتاً اهل كوفه است و ظاهراً در همان‌جا پرورش یافته است. جد او «ابوعلی حكم بن أیمن» از اصحاب امام صادق علیه السلام و امام كاظم علیه السلام و از اساتید «محمد بن ابی عمیر»(م217ق) بوده است.
== معرفی اجمالی ==
احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] معروف به «فُقّاع خُمُری» است. در این‌که وی چرا به «فُقّاع خُمُری» لقب یافته است تحلیل درستی نمی‏‌توان ارائه داد. به گفته [[مامقانی]] «فقاع» (به ضم فاء و تشدید قاف) به کسی گفته می‌‏شود که چهره‌‏اش بیش از حد سرخ باشد و «خُمُر» (بر وزن شتر) به پارچه‏‌های بلند و کشیده اطلاق می‏‌گردد که در این‌صورت ممکن است وی در فروش این نوع پارچه‏‌ها دست داشته است.


=معرفی اجمالی=
از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی نداریم اما این اندازه روشن است که [[حمید بن زیاد نینوایی]] (م310ق) از او نقل [[حدیث]] کرده است. بنابراین شاید وی اوایل قرن چهارم را درک کرده باشد. وی اصالتاً اهل [[كوفه|کوفه]] است و ظاهراً در همان‌جا پرورش یافته است. قرائن نشان می‏‌دهند که وی از یک خانواده فرهنگی و علمی برخاسته است. جد او [[ابوعلی حكم بن أیمن|ابوعلی حکم بن أیمن]] از اصحاب [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه‌السلام)]] و [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام کاظم (علیه‌السلام)]] و از اساتید [[محمد بن ابی عمیر|محمد بن ابی عمی]] (م217ق) بوده است. برخی از نوادگان جدش نیز به ویژه [[ابوالحسن علی بن عبدالواحد خمری|ابوالحسن علی بن عبدالواحد خُمُری]] (م. ب400ق) جزء راویان حدیث بوده‌‏اند. [[نجاشی]] به دلیل اینکه وی دارای اثر تألیفی نبوده است شرح‏ حال مستقلی از او ارائه نداده، اما آنجا که از شرح ‏حال پدربزرگ او گزارش می‏‌دهد از نام و شهرت او استفاده می‏‌کند و این حاکی از آن است که وی از دانشمندان شناخته ‏شده عصر خویش به شمار می‌‏آمده است.


احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی، محدث شیعی. معروف به «فقاع خمری». در این كه وی چرا به «فقاع خمری» لقب یافته است تحلیل درستی نمی‏‌توان ارائه داد. به گفته مامقانی«فقاع»(به ضم فاء و تشدید قاف) به كسی گفته می‌‏شود كه چهره ‏اش بیش از حد سرخ باشد و «خمر»(بر وزن شتر) به پارچه‏ های بلند و كشیده اطلاق می‏‌گردد كه در این صورت ممكن است ویدر فروش این نوع پارچه‏ ها دست داشته است.
== جستارهای وابسته ==
* [[عبدالله مامقانی|مامقانی]]
* [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه‌السلام)]]
* [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام کاظم (علیه‌السلام)]]
* [[نجاشی]]


از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی نداریم اما این اندازه روشن است كه «حمید بن زیاد نینوایی»(م310ق) از او نقل حدیث كرده است بنابراین شاید وی اوایل سده چهارم را درك كرده باشد. وی اصالتاً اهل كوفه است و ظاهراً در همان‌جا پرورش یافته است. قرائن نشان می‏دهند كه وی از یك خانواده فرهنگی و علمی برخاسته است. جد او «ابوعلی حكم بن أیمن» از اصحاب امام صادق علیه السلام و امام كاظم علیه السلام و از اساتید «محمد بن ابی عمیر»(م217ق) بوده است. برخی از نوادگان جدش نیز به ویژه «ابوالحسن علی بن عبدالواحد خمری»(م.ب400ق) جزء راویان حدیث بوده‌‏اند. نجاشی به دلیل اینكه وی دارای اثر تألیفی نبوده است شرح‏ حال مستقلی از او ارائه نداده، اما آنجا كه از شرح ‏حال پدربزرگ او گزارش می‏‌دهد از نام و شهرت او استفاده می‏‌كند و این حاكی از آن است كه وی از دانشمندان شناخته ‏شده عصر خویش به شمار می‌‏آمده است.
== منابع ==
* ایضاح الاشتباه، ص115 شماره 99؛
* تنقیح المقال(حجری)، ج1ص71 شماره 420؛
* رجال نجاشی، ص137 شماره 354؛
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص34؛
* معجم رجال الحدیث، ج2ص178 شماره 691.
 
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۳

احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی
عالمان شیعه.jpg
نام کاملاحمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی
نام‌های دیگرفقاع خمری
اطلاعات شخصی
روز درگذشت305 ق
محل درگذشتکوفه
دیناسلام، شیعه
شاگردانحمید بن زیاد نینوایی
فعالیت‌هامحدث شیعی

احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی معروف به «فُقّاع خُمُری» محدث شیعه بوده است.

معرفی اجمالی

احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی، محدث شیعی معروف به «فُقّاع خُمُری» است. در این‌که وی چرا به «فُقّاع خُمُری» لقب یافته است تحلیل درستی نمی‏‌توان ارائه داد. به گفته مامقانی «فقاع» (به ضم فاء و تشدید قاف) به کسی گفته می‌‏شود که چهره‌‏اش بیش از حد سرخ باشد و «خُمُر» (بر وزن شتر) به پارچه‏‌های بلند و کشیده اطلاق می‏‌گردد که در این‌صورت ممکن است وی در فروش این نوع پارچه‏‌ها دست داشته است.

از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی نداریم اما این اندازه روشن است که حمید بن زیاد نینوایی (م310ق) از او نقل حدیث کرده است. بنابراین شاید وی اوایل قرن چهارم را درک کرده باشد. وی اصالتاً اهل کوفه است و ظاهراً در همان‌جا پرورش یافته است. قرائن نشان می‏‌دهند که وی از یک خانواده فرهنگی و علمی برخاسته است. جد او ابوعلی حکم بن أیمن از اصحاب امام صادق (علیه‌السلام) و امام کاظم (علیه‌السلام) و از اساتید محمد بن ابی عمی (م217ق) بوده است. برخی از نوادگان جدش نیز به ویژه ابوالحسن علی بن عبدالواحد خُمُری (م. ب400ق) جزء راویان حدیث بوده‌‏اند. نجاشی به دلیل اینکه وی دارای اثر تألیفی نبوده است شرح‏ حال مستقلی از او ارائه نداده، اما آنجا که از شرح ‏حال پدربزرگ او گزارش می‏‌دهد از نام و شهرت او استفاده می‏‌کند و این حاکی از آن است که وی از دانشمندان شناخته ‏شده عصر خویش به شمار می‌‏آمده است.

جستارهای وابسته

منابع

  • ایضاح الاشتباه، ص115 شماره 99؛
  • تنقیح المقال(حجری)، ج1ص71 شماره 420؛
  • رجال نجاشی، ص137 شماره 354؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص34؛
  • معجم رجال الحدیث، ج2ص178 شماره 691.