ابن عقده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - ' آن‌ها' به ' آنها')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = احمد بن محمد بن سعید بن عقده
| عنوان =  
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر = عالمان شیعه.jpg
| نام = احمد بن محمد بن سعید بن عقده  
| نام = احمد بن محمد بن سعید بن عقده  
| نام‌های دیگر = ابن عقده كوفی
| نام‌های دیگر =  
| سال تولد = 249 .ق
| سال تولد = 249 ق
| تاریخ تولد =  
| تاریخ تولد =  
| محل تولد = [[کوفه]]
| محل تولد = [[کوفه]]
| سال درگذشت =  
| سال درگذشت = 332 ق
| تاریخ درگذشت = سال 332 .ق، هفتم [[ذی القعده|ذی‏‌القعده]]
| تاریخ درگذشت = هفتم [[ذی القعده|ذی‏‌القعده]]
| محل درگذشت = کوفه
| محل درگذشت = کوفه
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوجعفر محمدبن مفضل بن ابراهیم اشعری |علی بن حسن بن علی بن فضال |جعفربن احمد بن یوسف اودی |حمیدبن زیادبن نینوایی ||قاسم بن محمد بن حسین بن خازم |جعفر بن عبدالله علوی |حسین بن حمدان }}
| استادان = {{فهرست جعبه افقی |ابوجعفر محمدبن مفضل بن ابراهیم اشعری |علی بن حسن بن علی بن فضال |جعفربن احمد بن یوسف اودی |حمیدبن زیادبن نینوایی ||قاسم بن محمد بن حسین بن خازم |جعفر بن عبدالله علوی |حسین بن حمدان }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |[[شیخ کلینی|كلینی]] |[[ابوغالب زراری]] |ابوعبدالله محمدبن ابراهیم نعمانی معروف به ابن ابی زینب |احمدبن صلت اهوازی }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |[[شیخ کلینی|كلینی]] |[[ابوغالب زراری]] |ابوعبدالله محمدبن ابراهیم نعمانی معروف به ابن ابی زینب |احمدبن صلت اهوازی }}
| دین = [[اسلام]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = جارودی(چهار امامی)
| مذهب = جارودی(چهار امامی)
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |الولایه و من روی عن غدیر خم |فضل الكوفه |اخبار ابی حنیفه |من روی عن امیرالمؤمنین و مسنده |من روی عن الحسن و الحسین(علیه السلام) |من روی عن زیدبن علی |الرجال |الجهر ببسم الله | اخبار یحیی بن حسین بن زید |صلح الحسن (علیه السلام) }}
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |الولایه و من روی عن غدیر خم |فضل الكوفه |اخبار ابی حنیفه |من روی عن امیرالمؤمنین و مسنده |من روی عن الحسن و الحسین(علیه السلام) |من روی عن زیدبن علی |الرجال |الجهر ببسم الله | اخبار یحیی بن حسین بن زید |صلح الحسن (علیه السلام) }}
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]]، حافظ
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی |[[محدّث|محدث]] |حافظ }}
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''احمد بن محمد بن سعید بن عقده'''، معروف به «ابن عقده كوفی». از [[محدثان]] و حافظان مشهور [[مذهب شیعه|شیعه]] ([[زیدی جارودی]]). در سال 249هجری در [[کوفه|كوفه]] متولد شد و در هفتم [[ذی القعده|ذی‏‌القعده]] سال 332 هجری در كوفه دعوت حق را لبیك گفت. وی فردی شجاع و بی ‏پروا بود و در زمانی كه در [[بغداد]] بود، منبری در [[مسجد]] «براثا»(یكی از پایگاه‌های مهم [[شیعیان]]) داشت و در آن‌جا به ذكر مطاعن و مثالب سلف می‏‌پرداخت، به همین دلیل بارها دستگیر و به زندان انداخته شد. وی از استادان [[شیخ کلینی|كلینی]] است و كلینی در [[كتاب كافی]] بارها از او روایت كرده است. وی با این‌كه [[مذهب جارودی]](چهار امامی) داشت مورد احترام علمای [[مذهب شیعه|امامیه]] بود و اینان ارزش آثار وی را به اندازه تألیفات دانشمندان شیعه [[اثناعشری|اثنا عشری]] می‌‏دانند.
'''احمد بن محمد بن سعید بن عقده'''، معروف به «ابن عقده کوفی». از [[محدّث|محدثان]] و حافظان مشهور [[مذهب شیعه|شیعه]] ([[زیدی جارودی]]). وی از استادان [[شیخ کلینی|کلینی]] است و کلینی در [[الکافی (کتاب)|کتاب کافی]] بارها از او روایت کرده است. وی با این‌که [[مذهب جارودی]] (چهار امامی) داشت مورد احترام علمای [[مذهب شیعه|امامیه]] بود و اینان ارزش آثار وی را به اندازه تألیفات دانشمندان شیعه [[اثناعشری|اثنا عشری]] می‌‏دانند.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
احمد بن محمد بن سعید بن عقده، معروف به «ابن عقده كوفی». از محدثان و حافظان مشهور شیعه(زیدی جارودی). وی از موالی [[بنی‌‏هاشم]] بود و جد اعلای او «عجلان» اهل [[همدان]] بوده است. پدرش «محمد عقده» معلم قرآن در كوفه و فردی خوش‏ خط بود كه در ضمن این‏ كار، به حرفه صحافی نیز اشتغال داشت. ظاهراً وی نیز از موقعیت شغلی پدرش استفاده می‏‌كرد و اوراق و نوشته‏‌هایش را (كه به ششصد بار شتر می‏رسید) در آنجا صحافی می‏‌كرد. فرزند او «ابونعیم محمد بن احمد بن عقده» از راویان و حافظان حدیث بوده و [[تلعكبری]] در زمان حیات پدرش، از او روایت گرفته است.  
احمد بن محمد بن سعید بن عقده، معروف به «ابن عقده کوفی». از محدثان و حافظان مشهور شیعه(زیدی جارودی). وی از موالی [[بنی‌‏هاشم]] بود و جد اعلای او «عجلان» اهل همدان بوده است. پدرش «محمد عقده» معلم قرآن در کوفه و فردی خوش‏ خط بود که در ضمن این‏ کار، به حرفه صحافی نیز اشتغال داشت. ظاهراً وی نیز از موقعیت شغلی پدرش استفاده می‏‌کرد و اوراق و نوشته‏‌هایش را در آنجا صحافی می‏‌کرد. فرزند او «ابونعیم محمد بن احمد بن عقده» از راویان و حافظان حدیث بوده و [[تلعكبری|تلعکبری]] در زمان حیات پدرش، از او روایت گرفته است.  
به گفته [[ذهبی]] وی بعد از سال260هجری به طلب حدیث پرداخت و در شهرهای [[کوفه|كوفه]]، [[بغداد]] و [[مکه|مكه]] از راویان بی‏‌شماری حدیث گرفت به‏ طوری كه یادداشت‏‌های او قابل شمارش نیست. ذهبی در ادامه می‏‌گوید: «وی در حفظ حدیث به این درجه عالی رسید اما چون كینه [[خلیفه|خلفای]] نخستین را در دل داشت پس او معاند و [[زندیق]] است».  
به گفته [[ذهبی]] وی بعد از سال260هجری به طلب حدیث پرداخت و در شهرهای [[کوفه]]، [[بغداد]] و [[مکه]] از راویان بی‏‌شماری حدیث گرفت به‏ طوری که یادداشت‏‌های او قابل شمارش نیست. ذهبی در ادامه می‏‌گوید: «وی در حفظ حدیث به این درجه عالی رسید اما چون کینه خلفای نخستین را در دل داشت پس او معاند و [[زندیق]] است».  
[[یافعی]] در‌باره صاحب شرح‌حال، ضمن این‌كه وی را «[[شیعی]]» معرفی كرده است می‏‌گوید: «یكی از اركان حدیث و یكی از نشانه‏‌های [[خداوند]] در حفظ بود».
[[یافعی]] در‌باره صاحب شرح‌حال، ضمن این‌که وی را «[[مذهب شیعه|شیعی]]» معرفی کرده است می‏‌گوید: «یکی از ارکان حدیث و یکی از نشانه‏‌های [[خدا|خداوند]] در حفظ بود».
[[دارقطنی]] می‏‌گوید: «آنچه وی دارد مردم ندارند و آن‌چه دیگران دارند در وی موجود است». ابن‌‏عقده از حافظان بزرگی است كه اهل كوفه بالاجماع وی را هم‏طراز با «[[عبدالله بن مسعود صحابی]]» قرار داده‏‌اند. به گفته دارقطنی، وی 120 هزار حدیث همراه با اسانید آنها را حفظ كرده بود، و در‌باره 300 هزار حدیث در خصوص [[اهل‌بیت علیهم‌السلام|اهل‏‌بیت (علیه السلام)]]، آمادگی گفتگو و مناظره داشت.  
[[دارقطنی]] می‏‌گوید: «آنچه وی دارد مردم ندارند و آن‌چه دیگران دارند در وی موجود است». ابن‌‏عقده از حافظان بزرگی است که اهل کوفه بالاجماع وی را هم ‏طراز با «[[عبدالله بن مسعود صحابی]]» قرار داده‏‌اند. به گفته دارقطنی، وی 120 هزار حدیث همراه با اسانید آنها را حفظ کرده بود، و در‌باره 300 هزار حدیث در خصوص اهل‏‌بیت (علیه السلام)، آمادگی گفتگو و مناظره داشت.  


وی فردی شجاع و بی ‏پروا بود و در زمانی كه در بغداد بود، منبری در [[مسجد]] «براثا»(یكی از پایگاه‌های مهم شیعیان) داشت و در آن‌جا به ذكر مطاعن و مثالب سلف می‏‌پرداخت، به همین دلیل بارها دستگیر و به زندان انداخته شد. بسیاری از علمای حدیث از عامه و خاصه از وی روایت كرده‌‏اند و جز اندكی (مانند ذهبی، یافعی و دارقطنی) كه او را صرفاً به خاطر شیعه بودنش جرح نموده‌‏اند، بقیه به ستایش از او پرداخته‏‌اند.
وی فردی شجاع و بی ‏پروا بود و در زمانی که در بغداد بود، منبری در [[مسجد]] «براثا»(یکی از پایگاه‌های مهم شیعیان) داشت و در آن‌جا به ذکر مطاعن و مثالب سلف می‏‌پرداخت، به همین دلیل بارها دستگیر و به زندان انداخته شد. بسیاری از علمای حدیث از عامه و خاصه از وی روایت کرده‌‏اند و جز اندکی (مانند ذهبی، یافعی و دارقطنی) که او را صرفاً به خاطر شیعه بودنش جرح نموده‌‏اند، بقیه به ستایش از او پرداخته‏‌اند.


== اساتید ==
== اساتید ==
وی در جمع‏ آوری احادیث بی‌‏شمارش نزد اساتید بسیاری روایت گرفته است كه از جمله آنها «ابوجعفر محمدبن مفضل بن ابراهیم اشعری»، «علی بن حسن بن علی بن فضال»، «جعفربن احمد بن یوسف اودی»، «حمیدبن زیادبن نینوایی»، «قاسم بن محمد بن حسین بن خازم»، «جعفر بن عبدالله علوی» و «حسین بن حمدان» هستند.  
وی در جمع‏ آوری احادیث بی‌‏شمارش نزد اساتید بسیاری روایت گرفته است که از جمله آنها:
# ابوجعفر محمدبن مفضل بن ابراهیم اشعری،
# علی بن حسن بن علی بن فضال،
# جعفربن احمد بن یوسف اودی،
# حمیدبن زیادبن نینوایی،
# قاسم بن محمد بن حسین بن خازم،
# جعفر بن عبدالله علوی
# حسین بن حمدان هستند.


== شاگردان ==
== شاگردان ==
وی از استادان [[شیخ کلینی|كلینی]] است و كلینی در كتاب كافی بارها از او روایت كرده است. [[ابوغالب زراری]]، «ابوعبدالله محمدبن ابراهیم نعمانی» معروف به «ابن ابی زینب» و «احمدبن صلت اهوازی» نیز از وی اجازه روایت داشته‌‏اند. وی با این‌كه مذهب جارودی(چهار امامی) داشت مورد احترام علمای [[امامیه]] بود و اینان ارزش آثار وی را به اندازه تألیفات دانشمندان شیعه اثنا عشری می‌‏دانند. از جمله شاگردان روایی او «احمدبن محمدبن موسی بن صلت اهوازی»، «محمدبن علی بن بابویه»، «محمدبن احمدبن داود»، «هارون بن موسی تلعكبری» و «جعفر بن محمدبن قولویه» می‏‌باشند. وی نویسنده‏‌ای پركار بود و آثار فراوانی از خود به یادگار گذاشته است.  
وی از استادان [[شیخ کلینی|کلینی]] است و کلینی در [[الکافی (کتاب)|کتاب کافی]] بارها از او روایت کرده است. [[ابوغالب زراری]]، «ابوعبدالله محمدبن ابراهیم نعمانی» معروف به «ابن ابی زینب» و «احمدبن صلت اهوازی» نیز از وی اجازه روایت داشته‌‏اند. وی با این‌که مذهب جارودی(چهار امامی) داشت مورد احترام علمای [[امامیه]] بود و اینان ارزش آثار وی را به اندازه تألیفات دانشمندان شیعه اثنا عشری می‌‏دانند. از جمله شاگردان روایی او «احمدبن محمدبن موسی بن صلت اهوازی»، «محمدبن علی بن بابویه»، «محمدبن احمدبن داود»، «هارون بن موسی تلعکبری» و «جعفر بن محمدبن قولویه» می‏‌باشند. وی نویسنده‏‌ای پرکار بود و آثار فراوانی از خود به یادگار گذاشته است.


== آثار ==
== آثار ==
معروف‏‌ترین تألیفات او:  
معروف‏‌ترین تألیفات او:  
# الولایه و من روی عن غدیر خم،   
# الولایه و من روی عن غدیر خم،   
# فضل الكوفه، 
# فضل الکوفه،
# اخبار ابی حنیفه،  
# اخبار ابی حنیفه،  
# من روی عن امیرالمؤمنین و مسنده،   
# من روی عن امیرالمؤمنین و مسنده،   
خط ۴۶: خط ۵۳:
# الجهر ببسم الله،   
# الجهر ببسم الله،   
# اخبار یحیی بن حسین بن زید  
# اخبار یحیی بن حسین بن زید  
# صلح الحسن(علیه السلام).  
# صلح الحسن(علیه السلام).


== درگذشت ==
== درگذشت ==
در سال 249هجری در كوفه متولد شد و در هفتم [[ذی القعده|ذی‏‌القعده]] سال 332 هجری در كوفه دعوت حق را لبیك گفت. برخی نیز وفات او را به سال 333هجری نوشته‌‏اند.
در سال 249هجری در کوفه متولد شد و در هفتم [[ذی القعده|ذی‏‌القعده]] سال 332 هجری در کوفه دعوت حق را لبیک گفت. برخی نیز [[مرگ|وفات]] او را به سال 333هجری نوشته‌‏اند.
 
== جستارهای وابسته ==
* [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]]
* [[الکافی (کتاب)|کتاب کافی]]
* [[بنی هاشم]]
* [[ذهبی]]


== منابع ==
== منابع ==
# رجال طوسی، ص409 شماره 5949، وص443 شماره 6317؛
* رجال طوسی، ص409 شماره 5949، وص443 شماره 6317؛
# الفهرست، شیخ طوسی، ص73 شماره 86؛  
* الفهرست، شیخ طوسی، ص73 شماره 86؛  
# یافعی، مرآه الجنان، ج2ص311 وقایع سال 332ق؛  
* یافعی، مرآه الجنان، ج2ص311 وقایع سال 332ق؛  
# دائره المعارف تشیع، ج1ص350؛  
* دائره المعارف تشیع، ج1ص350؛  
# معجم رجال الحدیث، ج3ص64 شماره 871؛  
* معجم رجال الحدیث، ج3ص64 شماره 871؛  
# تاریخ بغداد، ج5ص220 شماره 2680؛  
* تاریخ بغداد، ج5ص220 شماره 2680؛  
# سیر أعلام النبلاء، ج15ص340 شماره 178؛  
* سیر أعلام النبلاء، ج15ص340 شماره 178؛  
# الاعلام، زركلی، ج1ص207؛  
* الاعلام، زرکلی، ج1ص207؛
# الانساب، سمعانی، ج4ص215؛  
* الانساب، سمعانی، ج4ص215؛  
# المجدی فی أنساب الطالبیین، ص322؛  
* المجدی فی أنساب الطالبیین، ص322؛  
# الكنی و الالقاب، ج1ص358؛  
* الکنی و الالقاب، ج1ص358؛
# الذریعه، ذیل عناوین كتاب‌ها.
الذریعه، ذیل عناوین کتاب‌ها.
 
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۱

ابن عقده
عالمان شیعه.jpg
نام کاملاحمد بن محمد بن سعید بن عقده
اطلاعات شخصی
سال تولد249 ق، ۲۴۲ ش‌، ۸۶۳ م
محل تولدکوفه
سال درگذشت332 ق، ۳۲۲ ش‌، ۹۴۴ م
روز درگذشتهفتم ذی‏‌القعده
محل درگذشتکوفه
دیناسلام، جارودی(چهار امامی)
استادان
  • ابوجعفر محمدبن مفضل بن ابراهیم اشعری
  • علی بن حسن بن علی بن فضال
  • جعفربن احمد بن یوسف اودی
  • حمیدبن زیادبن نینوایی
  • قاسم بن محمد بن حسین بن خازم
  • جعفر بن عبدالله علوی
  • حسین بن حمدان
شاگردان
آثار
  • الولایه و من روی عن غدیر خم
  • فضل الكوفه
  • اخبار ابی حنیفه
  • من روی عن امیرالمؤمنین و مسنده
  • من روی عن الحسن و الحسین(علیه السلام)
  • من روی عن زیدبن علی
  • الرجال
  • الجهر ببسم الله
  • اخبار یحیی بن حسین بن زید
  • صلح الحسن (علیه السلام)
فعالیت‌ها

احمد بن محمد بن سعید بن عقده، معروف به «ابن عقده کوفی». از محدثان و حافظان مشهور شیعه (زیدی جارودی). وی از استادان کلینی است و کلینی در کتاب کافی بارها از او روایت کرده است. وی با این‌که مذهب جارودی (چهار امامی) داشت مورد احترام علمای امامیه بود و اینان ارزش آثار وی را به اندازه تألیفات دانشمندان شیعه اثنا عشری می‌‏دانند.

معرفی اجمالی

احمد بن محمد بن سعید بن عقده، معروف به «ابن عقده کوفی». از محدثان و حافظان مشهور شیعه(زیدی جارودی). وی از موالی بنی‌‏هاشم بود و جد اعلای او «عجلان» اهل همدان بوده است. پدرش «محمد عقده» معلم قرآن در کوفه و فردی خوش‏ خط بود که در ضمن این‏ کار، به حرفه صحافی نیز اشتغال داشت. ظاهراً وی نیز از موقعیت شغلی پدرش استفاده می‏‌کرد و اوراق و نوشته‏‌هایش را در آنجا صحافی می‏‌کرد. فرزند او «ابونعیم محمد بن احمد بن عقده» از راویان و حافظان حدیث بوده و تلعکبری در زمان حیات پدرش، از او روایت گرفته است. به گفته ذهبی وی بعد از سال260هجری به طلب حدیث پرداخت و در شهرهای کوفه، بغداد و مکه از راویان بی‏‌شماری حدیث گرفت به‏ طوری که یادداشت‏‌های او قابل شمارش نیست. ذهبی در ادامه می‏‌گوید: «وی در حفظ حدیث به این درجه عالی رسید اما چون کینه خلفای نخستین را در دل داشت پس او معاند و زندیق است». یافعی در‌باره صاحب شرح‌حال، ضمن این‌که وی را «شیعی» معرفی کرده است می‏‌گوید: «یکی از ارکان حدیث و یکی از نشانه‏‌های خداوند در حفظ بود». دارقطنی می‏‌گوید: «آنچه وی دارد مردم ندارند و آن‌چه دیگران دارند در وی موجود است». ابن‌‏عقده از حافظان بزرگی است که اهل کوفه بالاجماع وی را هم ‏طراز با «عبدالله بن مسعود صحابی» قرار داده‏‌اند. به گفته دارقطنی، وی 120 هزار حدیث همراه با اسانید آنها را حفظ کرده بود، و در‌باره 300 هزار حدیث در خصوص اهل‏‌بیت (علیه السلام)، آمادگی گفتگو و مناظره داشت.

وی فردی شجاع و بی ‏پروا بود و در زمانی که در بغداد بود، منبری در مسجد «براثا»(یکی از پایگاه‌های مهم شیعیان) داشت و در آن‌جا به ذکر مطاعن و مثالب سلف می‏‌پرداخت، به همین دلیل بارها دستگیر و به زندان انداخته شد. بسیاری از علمای حدیث از عامه و خاصه از وی روایت کرده‌‏اند و جز اندکی (مانند ذهبی، یافعی و دارقطنی) که او را صرفاً به خاطر شیعه بودنش جرح نموده‌‏اند، بقیه به ستایش از او پرداخته‏‌اند.

اساتید

وی در جمع‏ آوری احادیث بی‌‏شمارش نزد اساتید بسیاری روایت گرفته است که از جمله آنها:

  1. ابوجعفر محمدبن مفضل بن ابراهیم اشعری،
  2. علی بن حسن بن علی بن فضال،
  3. جعفربن احمد بن یوسف اودی،
  4. حمیدبن زیادبن نینوایی،
  5. قاسم بن محمد بن حسین بن خازم،
  6. جعفر بن عبدالله علوی
  7. حسین بن حمدان هستند.

شاگردان

وی از استادان کلینی است و کلینی در کتاب کافی بارها از او روایت کرده است. ابوغالب زراری، «ابوعبدالله محمدبن ابراهیم نعمانی» معروف به «ابن ابی زینب» و «احمدبن صلت اهوازی» نیز از وی اجازه روایت داشته‌‏اند. وی با این‌که مذهب جارودی(چهار امامی) داشت مورد احترام علمای امامیه بود و اینان ارزش آثار وی را به اندازه تألیفات دانشمندان شیعه اثنا عشری می‌‏دانند. از جمله شاگردان روایی او «احمدبن محمدبن موسی بن صلت اهوازی»، «محمدبن علی بن بابویه»، «محمدبن احمدبن داود»، «هارون بن موسی تلعکبری» و «جعفر بن محمدبن قولویه» می‏‌باشند. وی نویسنده‏‌ای پرکار بود و آثار فراوانی از خود به یادگار گذاشته است.

آثار

معروف‏‌ترین تألیفات او:

  1. الولایه و من روی عن غدیر خم،
  2. فضل الکوفه،
  3. اخبار ابی حنیفه،
  4. من روی عن امیرالمؤمنین و مسنده،
  5. من روی عن الحسن و الحسین(علیه السلام) ،
  6. من روی عن زیدبن علی،
  7. الرجال،
  8. الجهر ببسم الله،
  9. اخبار یحیی بن حسین بن زید
  10. صلح الحسن(علیه السلام).

درگذشت

در سال 249هجری در کوفه متولد شد و در هفتم ذی‏‌القعده سال 332 هجری در کوفه دعوت حق را لبیک گفت. برخی نیز وفات او را به سال 333هجری نوشته‌‏اند.

جستارهای وابسته

منابع

  • رجال طوسی، ص409 شماره 5949، وص443 شماره 6317؛
  • الفهرست، شیخ طوسی، ص73 شماره 86؛
  • یافعی، مرآه الجنان، ج2ص311 وقایع سال 332ق؛
  • دائره المعارف تشیع، ج1ص350؛
  • معجم رجال الحدیث، ج3ص64 شماره 871؛
  • تاریخ بغداد، ج5ص220 شماره 2680؛
  • سیر أعلام النبلاء، ج15ص340 شماره 178؛
  • الاعلام، زرکلی، ج1ص207؛
  • الانساب، سمعانی، ج4ص215؛
  • المجدی فی أنساب الطالبیین، ص322؛
  • الکنی و الالقاب، ج1ص358؛
  • الذریعه، ذیل عناوین کتاب‌ها.