افزودن پیوند

    سید مصطفی خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="wikiInfo">[[پرونده:سید مصطقی.jpg|جایگزین=سید مصطفی خمینی|حاشیه بندانگشتی|250x250پیکسل]]
    {{جعبه اطلاعات شخصیت
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    | عنوان = سید مصطفی خمینی
    !نام
    | تصویر = سید مصطفی خمینی.jpg
    !سید مصطفی خمینی
    | نام =
    |-
    | نام‌های دیگر = آیت الله سید مصطفی خمینی
    |زادروز
    | سال تولد = ۱۳۰۹ ش
    |۲۱ آذر ۱۳۰۹ش
    | تاریخ تولد = ۲۱ آذر  
    |-
    | محل تولد = [[قم]]
    |زادگاه
    | سال درگذشت = ۱۳۵۶ ش
    |قم
    | تاریخ درگذشت = ۱ آبان  
    |-
    | محل درگذشت = [[نجف|نجف اشرف]]
    |تاریخ شهادت:
    | استادان = {{فهرست جعبه افقی |امام خمینی|آیت‌الله سید محسن حکیم|آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی}}
    |۱ آبان ۱۳۵۶ ش
    | شاگردان =
    |-
    | دین = [[اسلام]]
    |محل‌وفات/ مدفن:
    | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
    |عراق،نجف / نجف،حرم حضرت علی (ع)
    | آثار = {{فهرست جعبه افقی |الواجبات فی الصلاة|الفوائد والعوائد|تحریرات فی الاصول|کتاب الصوم| الکفر والایمان‌| البداء| الاحتجاج‌ فی‌ الامامة| الملاحم‌| النّوادر| یوم‌ و لیلة| التوحید}}
    |-
    }}
    |محل‌تحصیل
    |قم -نجف
    |-
    |برخی از استادان
    |حضرات آیات‌ عظام‌: <br>  امام خمینی، آیت‌الله سید محسن حکیم،  آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی.
    |-
    |برخی آثار
    |الواجبات فی الصلاة
    الفوائد والعوائد
    تحریرات فی الاصول
    کتاب الصوم و...؛<br>
    |-
    |مذهب
    |شیعه
    |-
    |}
    </div>
    '''سید مصطفی خمینی''' (۱۳۰۹-۱۳۵۶ش) از مجتهدان و فقیهان [[شیعه]] و فعالان [[انقلاب اسلامی ایران]]. او فرزند ارشد [[امام خمینی]] بنیان‌گذار جمهوری اسلامی است. او از ابتدای حرکت امام خمینی علیه حکومت پهلوی، وارد فعالیت‌های سیاسی شد و مدتی پس از دستگیری و تبعید پدرش، او نیز به اتهام اقدام علیه امنیت ملی [[ایران]] به دست ساواک دستگیر و به [[ترکیه]] و سپس به همراه پدرش به [[عراق]] تبعید شد. نگاه سیاسی وی از جمله حمایت از جنبش آزادی‌بخش [[فلسطین]] و نیز رویکرد نقادانۀ علمی او در زمینۀ علوم اسلامی، جایگاه قابل توجهی را در [[حوزه علمیه نجف]] برای او رقم زد. مصطفی خمینی آثار متعددی در فقه، اصول و تفسیر نگاشته است. تفسیر القرآن الکریم ، تحریرات فی الاصول و تعلیقات علی الحکمة المتعالیة از آثار اوست. او داماد [[مرتضی حائری یزدی]] است. مصطفی خمینی در ۴۷ سالگی درگذشت. مزارش در [[حرم امیرالمومنین]] است.


    =تولد و تحصیلات و خانواده=
    '''سید مصطفی خمینی'''، از مجتهدان و فقیهان [[شیعه]] و فعالان [[انقلاب اسلامی ایران]] بود. او فرزند ارشد [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]] بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران است. او از ابتدای حرکت امام خمینی علیه حکومت پهلوی، وارد فعالیت‌های سیاسی شد و مدتی پس از دستگیری و تبعید پدرش، او نیز به اتهام اقدام علیه امنیت ملی [[ایران]] به دست ساواک دستگیر و به [[ترکیه]] و سپس به همراه پدرش به [[عراق]] تبعید شد. نگاه سیاسی وی از جمله حمایت از جنبش آزادی‌بخش [[فلسطین]] و نیز رویکرد نقادانۀ علمی او در زمینۀ علوم اسلامی، جایگاه قابل توجهی را در [[حوزه علمیه نجف]] برای او رقم زد. مصطفی خمینی آثار متعددی در فقه، اصول و تفسیر نگاشته است. تفسیر القرآن الکریم، تحریرات فی الاصول و تعلیقات علی الحکمة المتعالیة از آثار اوست. او داماد [[مرتضی حائری|مرتضی حائری یزدی]] است. مصطفی خمینی در ۴۷ سالگی درگذشت. مزارش در حرم [[علی بن ابی طالب|امیرالمومنین (علیه‌السلام)]] است.


    سید مصطفی خمینی، ۲۱ آذر ۱۳۰۹ش در [[قم]] متولد شد<ref>ثقفی، «مصاحبه با والدۀ مکرمۀ شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ص۲۹</ref> و تحصیلات دورۀ ابتدایی را در همان جا به پایان برد.
    ==زندگی‌نامه==


    از ۱۵ سالگی، تحصیل در [[حوزه علمیه قم]] را آغاز کرد. در مدتی کمتر از شش سال، دوره‌های مقدماتی و سطح را به پایان برد و در سال ۱۳۳۰ش، مشغول به فراگیری درس خارج شد<ref>میری، نگاهی به زندگی علمی و آثار قلمی شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ص۳۵۶؛ «شهید ثانی از تبار امام خمینی»، ص۱۷</ref>.
    سید مصطفی خمینی، ۲۱ آذر ۱۳۰۹ش در [[قم]] متولد شد<ref>ثقفی، «مصاحبه با والدۀ مکرمۀ شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ص۲۹</ref> و تحصیلات دورۀ ابتدایی را در همان جا به پایان برد.


    از ۱۵ سالگی تحصیل در [[حوزه علمیه قم]] را آغاز کرد. در مدتی کمتر از شش سال دوره‌های مقدماتی و سطح را به پایان برد و در سال ۱۳۳۰ش مشغول به فراگیری درس خارج شد<ref>میری، نگاهی به زندگی علمی و آثار قلمی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ص۳۵۶؛ «شهید ثانی از تبار امام خمینی»، ص۱۷</ref>.


    او در دورۀ سطح، نزد استادانی چون محمدجواد اصفهانی، [[شهید صدوقی]]، مهدی حائری، فقه و اصول را فراگرفت و هم‌زمان به فراگیری فلسفه نزد [[سید رضا صدر]] و شرح منظومۀ حکیم سبزواری نزد محمد فکور یزدی پرداخت. سپس به فرا گیری اسفار نزد سید ابوالحسن رفیعی قزوینی و [[علامه طباطبائی|علامه طباطبایی]] پرداخت <ref>باقی، «مروری بر زندگینامۀ آیت الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۱؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۶، ص۳۳۳</ref>.
    او در دورۀ سطح نزد استادانی چون محمدجواد اصفهانی، شهید صدوقی، مهدی حائری، فقه و اصول را فراگرفت و هم‌زمان به فراگیری فلسفه نزد [[سید رضا صدر]] و شرح منظومۀ حکیم سبزواری نزد محمد فکور یزدی پرداخت. سپس به فرا گیری اسفار نزد سید ابوالحسن رفیعی قزوینی و [[علامه طباطبائی|علامه طباطبایی]] پرداخت <ref>باقی، «مروری بر زندگینامۀ آیت‌الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۱؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۶، ص۳۳۳</ref>.


     
    [[سید حسین بروجردی]]، [[سید محمد محقق داماد]] و [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]]، استادان سید مصطفی در درس خارج فقه و اصول بودند<ref>میری، «نگاهی به حیات علمی و آثار قلمی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، صص۳۵۶- ۳۵۷</ref>. او در ۲۷ سالگی به اجتهاد رسید<ref>«آشنایی با مهاجر شهید سید مصطفی خمینی»، ص۱۰۸</ref>. سید مصطفی خمینی زمانی که به همراه پدرش به [[نجف اشرف]] تبعید شد در حوزۀ علمیۀ نجف، با وجود اینکه قبلاً مدارج علمی را طی کرده بود، در درس استادانی چون آیات [[سید محسن حکیم]]، محمد باقر زنجانی، سید محمود شاهرودی و [[سید ابوالقاسم خوئی]] حاضر می‌شد. سید مصطفی خمینی به مسائل اخلاقی و عرفانی نیز توجه داشت و مدتی نیز شاگرد [[سید هاشم حداد]] بود.
    [[سید حسین بروجردی]]، [[سید محمد محقق داماد]] و [[امام خمینی]]، استادان سید مصطفی در درس خارج فقه و اصول بودند<ref>میری، «نگاهی به حیات علمی و آثار قلمی شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، صص۳۵۶- ۳۵۷</ref>. او در ۲۷ سالگی به اجتهاد رسید<ref>«آشنایی با مهاجر شهید سید مصطفی خمینی»، ص۱۰۸</ref>. سید مصطفی خمینی زمانی که به همراه پدرش به [[نجف اشرف]] تبعید شد در حوزۀ علمیۀ نجف، با وجود اینکه قبلاً مدارج علمی را طی کرده بود، در درس استادانی چون آیات [[سید محسن حکیم]]، محمد باقر زنجانی، سید محمود شاهرودی و [[سید ابوالقاسم خویی]] حاضر می‌شد.سید مصطفی خمینی به مسائل اخلاقی و عرفانی نیز توجه داشت و مدتی نیز شاگرد [[سید هاشم حداد]] بود.


    سید مصطفی خمینی در سال ۱۳۳۳ش و در ۲۴ سالگی با دختر مرتضی حائری یزدی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر با نام‌های مریم و حسین بود. مریم پزشک است و در سوئیس زندگی می‌کند. سید حسین از نظر سیاسی دیدگاه متفاوتی به انقلابی‌ها داشت و از حامیان [[بنی‌صدر]] و مجاهدین خلق محسوب می‌شد. وی به عراق و [[آمریکا]] سفر کرد و در سال‌های اخیر به ایران بازگشت و در قم ساکن شد<ref>[https://aftabnews.ir/vdccxmqs42bq1e8.ala2.html سایت خبری آفتاب]</ref>.
    سید مصطفی خمینی در سال ۱۳۳۳ش و در ۲۴ سالگی با دختر مرتضی حائری یزدی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر با نام‌های مریم و حسین بود. مریم پزشک است و در سوئیس زندگی می‌کند. سید حسین از نظر سیاسی دیدگاه متفاوتی به انقلابی‌ها داشت و از حامیان [[بنی‌صدر]] و مجاهدین خلق محسوب می‌شد. وی به عراق و [[آمریکا]] سفر کرد و در سال‌های اخیر به ایران بازگشت و در قم ساکن شد<ref>[https://aftabnews.ir/vdccxmqs42bq1e8.ala2.html سایت خبری آفتاب]</ref>.


    ==شروع فعالیت‌های سیاسی==


    سید مصطفی از ابتدای نهضت امام خمینی در سال ۱۳۴۲ش وارد فعالیت‌های سیاسی شد<ref>اشراقی، «‌مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ شهاب‌الدین اشراقی (ره)»، ص۶۹</ref>. پس از دستگیری امام خمینی در [[قیام ۱۵ خرداد]] او برای آزادی امام خمینی و ادامۀ نهضت در غیاب وی تلاش زیادی کرد. در این مرحله، اعلامیه‌هایی تهیه و برای روحانیون می‌فرستاد و دستورها و پیام‌های امام خمینی را، که در آن زمان در حبس به سر می‌برد، به آگاهی طرفداران او می‌رسانید<ref>تشیع، «‌چهره سیاسی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی (ره)»، صص۷۲-۷۸؛ برای نمونه از اقدامات سید مصطفی رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۲، ۵، ۸</ref>.


    =شروع فعالیت‌های سیاسی=
    === زندان و تبعید ===


    سید مصطفی از ابتدای نهضت امام خمینی در سال ۱۳۴۲ش وارد فعالیت‌های سیاسی شد<ref>اشراقی، «‌مصاحبه با آیت الله حاج شیخ شهاب الدین اشراقی (ره)»، ص۶۹</ref>. پس از دستگیری امام خمینی در [[قیام ۱۵ خرداد]]، او برای آزادی امام خمینی و ادامۀ نهضت در غیاب وی تلاش زیادی کرد. در این مرحله، اعلامیه‌هایی تهیه و برای روحانیون می‌فرستاد و دستورها و پیام‌های امام خمینی را، که در آن زمان در حبس به سر می‌برد، به آگاهی طرفداران او می‌رسانید<ref>تشیع، «‌چهره سیاسی شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (ره)»، صص۷۲-۷۸؛ برای نمونه از اقدامات سید مصطفی رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۲، ۵، ۸</ref>.
    سید مصطفی پس از دستگیری مجدد امام خمینی در ۱۳ آبان سال ۱۳۴۳ش، که پس از سخنرانی تند و صریح ایشان در اعتراض به تصویب لایحۀ کاپیتولاسیون صورت گرفت، بازاریان قم را ترغیب کرد تا بازار را تعطیل کنند. به دنبال آن، مأموران شهربانی قم و ساواک او را در منزل آیت‌الله شهاب‌الدین مرعشی نجفی دستگیر و به زندان قزل قلعه در تهران منتقل کردند. پس از بازداشت سید مصطفی، دادستانی ارتش در ۱۴ آبان ۱۳۴۳ش به اتهام اقدام بر ضد امنیت ملی برای او قرار بازداشت موقت صادر کرد<ref>رک: رجبی، زندگینامۀ سیاسی امام خمینی (ره)، ج۱، صص۳۳۱-۳۳۸؛ فلاحی، سال‌های تبعید امام خمینی (ره)، ص۹۵؛ مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۱۶-۱۷</ref>.
    ساواک این حکم را در ۸ دی ۱۳۴۳، به شرط تبعید سید مصطفی به [[ترکیه]] لغو کرد و او آزاد شد. سید مصطفی به [[قم]] بازگشت و با مشورت با برخی علمای قم تصمیم گرفت به ترکیه نرود. ساواک هم چند روز بعد مجدداً وی را دستگیر و در ۱۴ دی ۱۳۴۳ش به ترکیه تبعید کرد<ref>مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۳۲-۳۳</ref>.


    ==زندان و تبعید==
    === حضور در ترکیه ===


    سید مصطفی پس از دستگیری مجدد امام خمینی در ۱۳ آبان سال ۱۳۴۳ش، که پس از سخنرانی تند و صریح ایشان در اعتراض به تصویب لایحۀ کاپیتولاسیون صورت گرفت، بازاریان قم را ترغیب کرد تا بازار را تعطیل کنند. به دنبال آن، مأموران شهربانی قم و ساواک او را در منزل آیت الله شهاب الدین مرعشی نجفی دستگیر و به زندان قزل قلعه در تهران منتقل کردند. پس از بازداشت سید مصطفی، دادستانی ارتش در ۱۴ آبان ۱۳۴۳ش به اتهام اقدام بر ضد امنیت ملی برای او قرار بازداشت موقت صادر کرد<ref>رک: رجبی، زندگینامۀ سیاسی امام خمینی (ره)، ج۱، صص۳۳۱-۳۳۸؛ فلاحی، سال‌های تبعید امام خمینی (ره)، ص۹۵؛ مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۱۶-۱۷</ref>.
    سید مصطفی در ترکیه به شهر بورسه، محل تبعید امام خمینی انتقال داده شد. در آن زمان امام خمینی مشغول نگارش [[تحریر الوسیله]] بودند و سید مصطفی نیز با بحث‌های علمی خود با امام بر سر مسائل مختلف فقهی فعالیت علمی خود را ادامه داد<ref>روحانی، «‌شهید هجرت و جهاد آیت‌الله حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴۵</ref>.
    ساواک این حکم را در ۸ دی ۱۳۴۳، به شرط تبعید سید مصطفی به [[ترکیه]] لغو کرد و او آزاد شد. سید مصطفی به [[قم]] بازگشت و با مشورت با برخی علمای قم تصمیم گرفت به ترکیه نرود. ساواک هم چند روز بعد مجدداً وی را دستگیر و در ۱۴ دی ۱۳۴۳ش به ترکیه تبعید کرد<ref>مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۳۲-۳۳</ref>.


    سید مصطفی طی این مدت در تلاش بود به ایران بازگردد و درخواست خود را نیز به ساواک منتقل کرد. ساواک نیز ابتدا موافقت خود را مشروط به این کرد که سید مصطفی بپذیرد که در امور سیاسی مداخله نکند با مخالفان حکومت تماس نداشته باشد و محل زندگی خود و خانواده‌اش را از قم به یکی از روستاهای خمین منتقل کند و در آنجا نیز فقط با خانواده و اقوام خود در ارتباط باشد. سید مصطفی برخی از این شروط را پذیرفت اما در نهایت، ساواک به دلیل ترس از پیامدهای احتمالی، مانع از بازگشت او به [[ایران]] شد<ref>باقی، «‌مروری بر زندگینامۀ آیت‌الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۳؛ برای نمونه از این تلاش‌ها رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۴۱- ۴۲</ref>.


    ==حضور در ترکیه==
    === حضور در عراق ===


    سید مصطفی در ترکیه به شهر بورسه، محل تبعید امام خمینی، انتقال داده شد. در آن زمان امام خمینی، مشغول نگارش [[تحریر الوسیله]] بودند و سید مصطفی نیز با بحث‌های علمی خود با امام بر سر مسائل مختلف فقهی، فعالیت علمی خود را ادامه داد<ref>روحانی، «‌شهید هجرت و جهاد آیت الله حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴۵</ref>.
    سید مصطفی در ۱۳ مهر ۱۳۴۴ ش، همراه امام خمینی به [[عراق]] منتقل شد. آنها ابتدا در بغداد و سپس در [[نجف]] اقامت گزیدند. این دوره که دوازده سال به طول انجامید، هم زمان با اوج گیری مخالفت‌ها با حکومت پهلوی در ایران و فعالیت‌های جنبش آزادی‌بخش فلسطین بود. موضع سید مصطفی در برابر جنبش آزادی‌بخش فلسطین تأیید و حمایت عملی از آن بود<ref>قزوینی، «‌آثار و بازتاب‌های شهادت آیت‌الله حاج آقا سید مصطفی خمینی»، ص۱۵۹؛ روحانی، «‌شهید هجرت و جهاد آیت‌الله حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴۵</ref>.


    == اقدامات او در عراق ==


    سید مصطفی طی این مدت در تلاش بود به ایران بازگردد و درخواست خود را نیز به ساواک منتقل کرد. ساواک نیز ابتدا موافقت خود را مشروط به این کرد که سید مصطفی بپذیرد که در امور سیاسی مداخله نکند، با مخالفان حکومت تماس نداشته باشد و محل زندگی خود و خانواده‌اش را از قم به یکی از روستاهای خمین منتقل کند و در آنجا نیز فقط با خانواده و اقوام خود در ارتباط باشد. سید مصطفی برخی از این شروط را پذیرفت اما در نهایت، ساواک به دلیل ترس از پیامدهای احتمالی، مانع از بازگشت او به [[ایران]] شد<ref>باقی، «‌مروری بر زندگینامۀ آیت الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۳؛ برای نمونه از این تلاش‌ها رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۴۱- ۴۲</ref>.
    مهم‌ترین اقدام سید مصطفی خمینی در این دوره، فعال نگهداشتن نهضت امام خمینی بود. او پیام‌ها و اعلامیه‌های امام خمینی را به ایران و سایر کشورها ارسال می‌کرد و اخبار نهضت را به اطلاع امام می‌رساند. در نجف، منزل سید مصطفی مأوا و محل رفت و آمد اشخاصی بود که از ایران و سایر کشورها برای دیدار با امام خمینی می‌آمدند<ref>رک: تشیع، «چهره سیاسی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی (ره)»، ص۹۰</ref>.


    ادارۀ بیت امام خمینی در نجف اشرف، هماهنگ‌سازی روحانیون با سایر مبارزان و راه‌اندازی و تقویت نشریه‌ای به نام «۱۵ خرداد» در [[عراق]] نیز بر عهدۀ او بود. از دیگر فعالیت‌های وی در عراق، افشاگری علیه حکومت پهلوی از رادیوی صدای روحانیت و مسافرت‌های مکرر به [[مکه]] و [[مدینه]] برای زیارت و تماس با مبارزان و مخالفان حکومت پهلوی که برای [[حج]] به [[عربستان]] می‌رفتند، بود<ref>«آشنایی با مهاجر شهید سید مصطفی خمینی»، صص۱۲۲، ۱۲۵؛ فلاحی، سال‌های تبعید امام خمینی (ره)، ص۲۶۵، باقی، «مروری بر زندگینامۀ آیت‌الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴</ref>.


    ==حضور در عراق==
    == رویکرد سید مصطفی در مبارزه ==


    سید مصطفی در ۱۳ مهر ۱۳۴۴ ش، همراه امام خمینی به [[عراق]] منتقل شد. آنها ابتدا در بغداد و سپس در [[نجف]] اقامت گزیدند. این دوره که دوازده سال به طول انجامید، هم زمان با اوج گیری مخالفت‌ها با حکومت پهلوی در ایران و فعالیت‌های جنبش آزادی بخش فلسطین بود. موضع سید مصطفی در برابر جنبش آزادی بخش فلسطین تأیید و حمایت عملی از آن بود<ref>قزوینی، «‌آثار و بازتاب‌های شهادت آیت الله حاج آقا سید مصطفی خمینی»، ص۱۵۹؛ روحانی، «‌شهید هجرت و جهاد آیت الله حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴۵</ref>.
    سید مصطفی در مبارزه با حکومت پهلوی به مبارزه‌ مسلحانه و مردمی اعتقاد داشت، به همین دلیل آموزش نظامی دید و آن را برای دیگر مبارزان ضروری می‌دانست <ref>محتشمی، «نور دیدۀ امام: خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سید علی اکبر محتشمی»، صص۵۴- ۵۵؛ رضوی، «تلاش‌های سیاسی اجتماعی شهید آقا مصطفی خمینی»، صص۳۳۵-۳۳۶؛ برای نمونه از چگونگی مناسبات وی با جنبش‌های آزادی‌بخش رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، ص۲</ref>.


    او در سرنگونی حکومت پهلوی با دیگر گروه‌ها و جمعیت‌های سیاسی اشتراک نظر داشت. با این حال انگیزه‌های متفاوت و مستقلش مانع همکاری او با بسیاری از این گروه‌ها بود. او صریحاً مخالف همکاری با جریان‌های غیر مذهبی مخالف رژیم بود<ref>رضوی، «تلاش‌های سیاسی اجتماعی شهید آقا مصطفی خمینی»، صص۳۳۰- ۳۳۴؛ روحانی، نهضت امام خمینی، ج۲، ص۵۸۵؛ عاشوری لنگرودی، «نگاهی به زندگی سیاسی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی (ره) و نقش او در روند پیروزی انقلاب اسلامی ایران»، ص۱۱۴؛ برای متن گزارش ساواک از ملاقات سید مصطفی و حسن البکر رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، ص۲۴</ref>. همچنین او از اولین کسانی بود که برای تحقق عملی اندیشۀ حکومت اسلامی تلاش کرد و رسالۀ «الاسلام و الحکومة» را در این زمینه نگاشت.


    ==جایگاه علمی==


    ==اقدامات او در عراق==
    سید مصطفی خمینی به تدریس اهمیت می‌داد. وی پس از پایان دورۀ فراگیری اسفار، ضمن تدریس آن، حاشیه‌ای هم بر آن نوشت<ref>باقی، «مروری بر زندگینامۀ آیت‌الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۱؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۶، ص۳۳۳</ref>. او هم در حوزۀ علمیه قم و هم در نجف، به تدریس می‌پرداخت <ref>میری، «‌نگاهی به حیات علمی و آثار قلمی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی (ره)»، ص۵۴؛ محتشمی، «‌نور دیدۀ امام: خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سید علی اکبر محتشمی»، صص۵۱- ۵۲، ۶۲- ۶۳.</ref> از دیگر ویژگی‌های علمی سید مصطفی، دیدگاه و روحیۀ نقادانه‌اش در زمینۀ علوم اسلامی بود. او بر توسعۀ نقد در مباحث اصول فقه، توصیه و اصرار داشت<ref>رک: مبلغی، «‌نقد اصولی از دیدگاه شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی (ره)»، صص۱۱۹- ۱۲۶</ref>.


    مهم‌ترین اقدام سید مصطفی خمینی در این دوره، فعال نگهداشتن نهضت امام خمینی بود. او پیام‌ها و اعلامیه‌های امام خمینی را به ایران و سایر کشورها ارسال می‌کرد و اخبار نهضت را به اطلاع امام می‌رساند. در نجف، منزل سید مصطفی مأوا و محل رفت و آمد اشخاصی بود که از ایران و سایر کشورها برای دیدار با امام خمینی می‌آمدند<ref>رک: تشیع، «چهره سیاسی شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (ره)»، ص۹۰</ref>.
    ==آثار==


    از سید مصطفی تألیفات بسیاری در زمینۀ علوم اسلامی به جا مانده که بیشتر آنها به چاپ نرسیده است. اسامی برخی از آثار او بدین شرح است:


    ادارۀ بیت امام خمینی در نجف اشرف، هماهنگ‌سازی روحانیون با سایر مبارزان و راه‌اندازی و تقویت نشریه‌ای به نام «۱۵ خرداد» در [[عراق]] نیز بر عهدۀ او بود. از دیگر فعالیت‌های وی در عراق، افشاگری علیه حکومت پهلوی از رادیوی صدای روحانیت و مسافرت‌های مکرر به [[مکه]] و [[مدینه]] برای زیارت و تماس با مبارزان و مخالفان حکومت پهلوی که برای [[حج]] به [[عربستان]] می‌رفتند، بود<ref>«آشنایی با مهاجر شهید سید مصطفی خمینی»، صص۱۲۲، ۱۲۵؛ فلاحی، سال‌های تبعید امام خمینی (ره)، ص۲۶۵، باقی، «مروری بر زندگینامۀ آیت الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴</ref>.
    * تفسیر القرآن الکریم درچهارجلد (تهران ۱۳۶۲ ش)
    * تحریرات فی الاصول در سه جلد (تهران ۱۳۶۶ ش)
    * تعلیقات علیالحکمة المتعالیة(تهران ۱۳۷۶ ش)[۲۱]
    * الواجبات فی الصلاة
    * الفوائد والعوائد
    * تحریرات فی الاصول
    * کتاب الصوم
    * کتاب الطهارة
    * کتاب البیع
    * کتاب الخیارات
    * المکاسب المحرمه
    * الخلل فی الصلاة
    * الحاشیة علی العروة الوثقی
    * الحاشیة علی تحریر الوسیلة<ref>[https://article.tebyan.net/105751/%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%B5%D8%B7%D9%81%DB%8C-%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9% سایت تبیان]</ref>.


    ==رویکرد سید مصطفی در مبارزه==
    =شهادت=


    سید مصطفی در مبارزه با حکومت پهلوی به مبارزه‌ مسلحانه و مردمی اعتقاد داشت، به همین دلیل آموزش نظامی دید و آن را برای دیگر مبارزان ضروری می‌دانست <ref>محتشمی، «نور دیدۀ امام: خاطرات حجت الاسلام و المسلمین سید علی اکبر محتشمی»، صص۵۴- ۵۵؛ رضوی، «تلاش‌های سیاسی اجتماعی شهید آقا مصطفی خمینی»، صص۳۳۵-۳۳۶؛ برای نمونه از چگونگی مناسبات وی با جنبش‌های آزادی بخش رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، ص۲</ref>.
    سید مصطفی در ۴۷ سالگی در ۱ آبان ۱۳۵۶ ش در [[نجف اشرف]] و به طور ناگهانی به [[شهادت]] رسید. امام خمینی بعد از درگذشت فرزندش در پیامی کوتاه چنین نوشت: «در روز یکشنبه نهم ذی القعده الحرام ۱۳۹۷ مصطفی خمینی، نور بصرم و مهجه قلبم دار فانی را وداع کرد و به جوار رحمت حق تعالی رهسپار شد. اللهم ارحمه واغفر له واسکنه الجنة بحق اولیائک الطاهرین علیهم الصلوة والسلام.»<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص ۲۳۳</ref>.پیکر سید مصطفی، پس از تشییع و اقامه نماز توسط آیت‌الله خویی در اتاق کوچک در ضلع شرقی ایوان طلای حرم امیرالمومنین و در کنار قبر [[محمد حسین غروی اصفهانی]] (کمپانی)، به خاک سپردند. پزشکان علت وفات او را مسمومیت دانستند و برای روشن شدن امر پیشنهاد کالبد شکافی دادند که امام خمینی با آن مخالفت کرد. ساواک و دولت عراق علت مرگ او را بروز سکتۀ قلبی اعلام کردند<ref>باقی، «‌مروری بر زندگینامۀ آیت‌الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴؛ شهیدی دیگر از روحانیت، صص۶۵- ۶۸</ref>.
     
    با این حال گفته شد حکومت پهلوی و ساواک در مرگ او نقش داشته‌اند<ref>مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۳، صص۱۶، ۵۸؛ نیز برای آگاهی از چگونگی بازتاب گستردۀ مرگ وی در ایران و سایر کشورها رک:پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۲، ص۱۰، ش ۳۹۳، صص۱۳-۱۴، ۲۰، ۳۲، ۴۲- ۴۳؛ نیز رک: شهیدی دیگر از روحانیت، صص۱۲۷، ۱۲۹</ref>.
     
    او در سرنگونی حکومت پهلوی با دیگر گروه‌ها و جمعیت‌های سیاسی اشتراک نظر داشت. با این حال انگیزه‌های متفاوت و مستقلش مانع همکاری او با بسیاری از این گروه‌ها بود. او صریحاً مخالف همکاری با جریان‌های غیر مذهبی مخالف رژیم بود<ref>رضوی، «تلاش‌های سیاسی اجتماعی شهید آقا مصطفی خمینی»، صص۳۳۰- ۳۳۴؛ روحانی، نهضت امام خمینی، ج۲، ص۵۸۵؛ عاشوری لنگرودی، «نگاهی به زندگی سیاسی شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (ره) و نقش او در روند پیروزی انقلاب اسلامی ایران»، ص۱۱۴؛ برای متن گزارش ساواک از ملاقات سید مصطفی و حسن البکر رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، ص۲۴</ref>. همچنین او از اولین کسانی بود که برای تحقق عملی اندیشۀ حکومت اسلامی تلاش کرد و رسالۀ «الاسلام و الحکومة» را در این زمینه نگاشت.
     
    =جایگاه علمی=
     
    سید مصطفی خمینی به تدریس اهمیت می‌داد.وی پس از پایان دورۀ فراگیری اسفار ، ضمن تدریس آن ، حاشیه‌ای هم بر آن نوشت<ref>باقی، «مروری بر زندگینامۀ آیت الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۱؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۶، ص۳۳۳</ref>.او هم در حوزۀ علمیه قم و هم در نجف، به تدریس می‌پرداخت <ref>میری، «‌نگاهی به حیات علمی و آثار قلمی شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (ره)»، ص۵۴؛ محتشمی، «‌نور دیدۀ امام: خاطرات حجت الاسلام و المسلمین سید علی اکبر محتشمی»، صص۵۱- ۵۲، ۶۲- ۶۳.</ref> از دیگر ویژگی‌های علمی سید مصطفی، دیدگاه و روحیۀ نقادانه‌اش در زمینۀ علوم اسلامی بود. او بر توسعۀ نقد در مباحث اصول فقه، توصیه و اصرار داشت <ref>رک: مبلغی، «‌نقد اصولی از دیدگاه شهید آیت الله سید مصطفی خمینی (ره)»، صص۱۱۹- ۱۲۶</ref>.
     
    =آثار=
     
    از سید مصطفی تألیفات بسیاری در زمینۀ علوم اسلامی به جا مانده که بیشتر آنها به چاپ نرسیده است. اسامی برخی از آثار او بدین شرح است:


    تفسیر القرآن الکریم درچهارجلد (تهران ۱۳۶۲ ش)
    امام خمینی در سخنرانی روز ۱۰ آبان ۱۳۵۶ در نجف اشرف درگذشت سید مصطفی را از الطاف خفیه الهی دانست<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص ۲۳۴</ref>.
    تحریرات فی الاصول در سه جلد (تهران ۱۳۶۶ ش)
    درگذشت سید مصطفی به تشدید مبارزه با حکومت پهلوی تحکیم رهبری امام خمینی و ایجاد [[وحدت]] و یکپارچگی در میان نیروهای مخالف حکومت پهلوی انجامید<ref>قزوینی، «‌آثار و بازتاب‌های شهادت آیت‌الله حاج آقا سید مصطفی خمینی»، صص۱۵۱- ۱۵۴؛ عمید زنجانی، انقلاب اسلامی و ریشه‌های آن، صص۵۰۵- ۵۰۶؛ نیز رک: بازتاب‌ها و پیامدهای رحلت اسرار‌آمیز آیت‌الله مصطفی خمینی به روایت اسناد، صص۶۳ به بعد</ref>.
    تعلیقات علیالحکمة المتعالیة(تهران ۱۳۷۶ ش)[۲۱]
    الواجبات فی الصلاة
    الفوائد والعوائد
    تحریرات فی الاصول
    کتاب الصوم
    کتاب الطهارة
    کتاب البیع
    کتاب الخیارات
    المکاسب المحرمه
    الخلل فی الصلاة
    الحاشیة علی العروة الوثقی
    الحاشیة علی تحریر الوسیلة<ref>[https://article.tebyan.net/105751/%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%B5%D8%B7%D9%81%DB%8C-%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9% سایت تبیان]</ref>.


    =تشییع جنازه سید مصطفی خمینی در نجف اشرف=
    == جستارهای وابسته ==
    * [[علی بن ابی طالب]]
    * [[حوزه علمیه نجف]]
    * [[سید روح الله موسوی خمینی]]


    سید مصطفی در ۴۷ سالگی در ۱ آبان ۱۳۵۶ ش در [[نجف اشرف]] و به طور ناگهانی درگذشت. امام خمینی بعد از درگذشت فرزندش در پیامی کوتاه چنین نوشت: «در روز یکشنبه نهم ذی القعده الحرام ۱۳۹۷ مصطفی خمینی، نور بصرم و مهجه قلبم دار فانی را وداع کرد و به جوار رحمت حق تعالی رهسپار شد. اللهم ارحمه واغفر له واسکنه الجنة بحق اولیائک الطاهرین علیهم الصلوة والسلام.»<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص ۲۳۳</ref>.پیکر سید مصطفی، پس از تشییع و اقامه نماز توسط آیت الله خویی، در اتاق کوچک در ضلع شرقی ایوان طلای حرم امیرالمومنین و در کنار قبر [[محمد حسین غروی اصفهانی]] (کمپانی)، به خاک سپردند. پزشکان علت وفات او را مسمومیت دانستند و برای روشن شدن امر پیشنهاد کالبد شکافی دادند که امام خمینی با آن مخالفت کرد. ساواک و دولت عراق علت مرگ او را بروز سکتۀ قلبی اعلام کردند<ref>باقی، «‌مروری بر زندگینامۀ آیت الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴؛ شهیدی دیگر از روحانیت، صص۶۵- ۶۸</ref>.
    == پانویس ==
    با این حال گفته شد حکومت پهلوی و ساواک در مرگ او نقش داشته‌اند<ref>مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۳، صص۱۶، ۵۸؛ نیز برای آگاهی از چگونگی بازتاب گستردۀ مرگ وی در ایران و سایر کشورها رک:پروندۀ «‌شهید آیت الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۲، ص۱۰، ش ۳۹۳، صص۱۳-۱۴، ۲۰، ۳۲، ۴۲- ۴۳؛ نیز رک: شهیدی دیگر از روحانیت، صص۱۲۷، ۱۲۹</ref>.
    {{پانویس}}


    امام خمینی در سخنرانی روز ۱۰ آبان ۱۳۵۶ در نجف اشرف، درگذشت سید مصطفی را از الطاف خفیه الهی دانست<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص ۲۳۴</ref>.
    {{علمای اسلام}}
    درگذشت سید مصطفی به تشدید مبارزه با حکومت پهلوی، تحکیم رهبری امام خمینی و ایجاد [[وحدت]] و یکپارچگی در میان نیروهای مخالف حکومت پهلوی انجامید<ref>قزوینی، «‌آثار و بازتاب‌های شهادت آیت الله حاج آقا سید مصطفی خمینی»، صص۱۵۱- ۱۵۴؛ عمید زنجانی، انقلاب اسلامی و ریشه‌های آن، صص۵۰۵- ۵۰۶؛ نیز رک: بازتاب‌ها و پیامدهای رحلت اسرار آمیز آیت الله مصطفی خمینی به روایت اسناد، صص۶۳ به بعد</ref>.
    [[رده:عالمان]]
    =پانویس=
    [[رده:عالمان شیعه]]
    {{پانویس|1}}
    [[رده:مفسران شیعه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۷

    سید مصطفی خمینی
    سید مصطفی خمینی.jpg
    نام‌های دیگرآیت الله سید مصطفی خمینی
    اطلاعات شخصی
    سال تولد۱۳۰۹ ش، ۱۹۳۱ م، ۱۳۴۹ ق
    روز تولد۲۱ آذر
    محل تولدقم
    سال درگذشت۱۳۵۶ ش، ۱۹۷۸ م، ۱۳۹۸ ق
    روز درگذشت۱ آبان
    محل درگذشتنجف اشرف
    دیناسلام، شیعه
    استادان
    • امام خمینی
    • آیت‌الله سید محسن حکیم
    • آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی
    آثار
    • الواجبات فی الصلاة
    • الفوائد والعوائد
    • تحریرات فی الاصول
    • کتاب الصوم
    • الکفر والایمان‌
    • البداء
    • الاحتجاج‌ فی‌ الامامة
    • الملاحم‌
    • النّوادر
    • یوم‌ و لیلة
    • التوحید

    سید مصطفی خمینی، از مجتهدان و فقیهان شیعه و فعالان انقلاب اسلامی ایران بود. او فرزند ارشد امام خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران است. او از ابتدای حرکت امام خمینی علیه حکومت پهلوی، وارد فعالیت‌های سیاسی شد و مدتی پس از دستگیری و تبعید پدرش، او نیز به اتهام اقدام علیه امنیت ملی ایران به دست ساواک دستگیر و به ترکیه و سپس به همراه پدرش به عراق تبعید شد. نگاه سیاسی وی از جمله حمایت از جنبش آزادی‌بخش فلسطین و نیز رویکرد نقادانۀ علمی او در زمینۀ علوم اسلامی، جایگاه قابل توجهی را در حوزه علمیه نجف برای او رقم زد. مصطفی خمینی آثار متعددی در فقه، اصول و تفسیر نگاشته است. تفسیر القرآن الکریم، تحریرات فی الاصول و تعلیقات علی الحکمة المتعالیة از آثار اوست. او داماد مرتضی حائری یزدی است. مصطفی خمینی در ۴۷ سالگی درگذشت. مزارش در حرم امیرالمومنین (علیه‌السلام) است.

    زندگی‌نامه

    سید مصطفی خمینی، ۲۱ آذر ۱۳۰۹ش در قم متولد شد[۱] و تحصیلات دورۀ ابتدایی را در همان جا به پایان برد.

    از ۱۵ سالگی تحصیل در حوزه علمیه قم را آغاز کرد. در مدتی کمتر از شش سال دوره‌های مقدماتی و سطح را به پایان برد و در سال ۱۳۳۰ش مشغول به فراگیری درس خارج شد[۲].

    او در دورۀ سطح نزد استادانی چون محمدجواد اصفهانی، شهید صدوقی، مهدی حائری، فقه و اصول را فراگرفت و هم‌زمان به فراگیری فلسفه نزد سید رضا صدر و شرح منظومۀ حکیم سبزواری نزد محمد فکور یزدی پرداخت. سپس به فرا گیری اسفار نزد سید ابوالحسن رفیعی قزوینی و علامه طباطبایی پرداخت [۳].

    سید حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد و امام خمینی، استادان سید مصطفی در درس خارج فقه و اصول بودند[۴]. او در ۲۷ سالگی به اجتهاد رسید[۵]. سید مصطفی خمینی زمانی که به همراه پدرش به نجف اشرف تبعید شد در حوزۀ علمیۀ نجف، با وجود اینکه قبلاً مدارج علمی را طی کرده بود، در درس استادانی چون آیات سید محسن حکیم، محمد باقر زنجانی، سید محمود شاهرودی و سید ابوالقاسم خوئی حاضر می‌شد. سید مصطفی خمینی به مسائل اخلاقی و عرفانی نیز توجه داشت و مدتی نیز شاگرد سید هاشم حداد بود.

    سید مصطفی خمینی در سال ۱۳۳۳ش و در ۲۴ سالگی با دختر مرتضی حائری یزدی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر با نام‌های مریم و حسین بود. مریم پزشک است و در سوئیس زندگی می‌کند. سید حسین از نظر سیاسی دیدگاه متفاوتی به انقلابی‌ها داشت و از حامیان بنی‌صدر و مجاهدین خلق محسوب می‌شد. وی به عراق و آمریکا سفر کرد و در سال‌های اخیر به ایران بازگشت و در قم ساکن شد[۶].

    شروع فعالیت‌های سیاسی

    سید مصطفی از ابتدای نهضت امام خمینی در سال ۱۳۴۲ش وارد فعالیت‌های سیاسی شد[۷]. پس از دستگیری امام خمینی در قیام ۱۵ خرداد او برای آزادی امام خمینی و ادامۀ نهضت در غیاب وی تلاش زیادی کرد. در این مرحله، اعلامیه‌هایی تهیه و برای روحانیون می‌فرستاد و دستورها و پیام‌های امام خمینی را، که در آن زمان در حبس به سر می‌برد، به آگاهی طرفداران او می‌رسانید[۸].

    زندان و تبعید

    سید مصطفی پس از دستگیری مجدد امام خمینی در ۱۳ آبان سال ۱۳۴۳ش، که پس از سخنرانی تند و صریح ایشان در اعتراض به تصویب لایحۀ کاپیتولاسیون صورت گرفت، بازاریان قم را ترغیب کرد تا بازار را تعطیل کنند. به دنبال آن، مأموران شهربانی قم و ساواک او را در منزل آیت‌الله شهاب‌الدین مرعشی نجفی دستگیر و به زندان قزل قلعه در تهران منتقل کردند. پس از بازداشت سید مصطفی، دادستانی ارتش در ۱۴ آبان ۱۳۴۳ش به اتهام اقدام بر ضد امنیت ملی برای او قرار بازداشت موقت صادر کرد[۹]. ساواک این حکم را در ۸ دی ۱۳۴۳، به شرط تبعید سید مصطفی به ترکیه لغو کرد و او آزاد شد. سید مصطفی به قم بازگشت و با مشورت با برخی علمای قم تصمیم گرفت به ترکیه نرود. ساواک هم چند روز بعد مجدداً وی را دستگیر و در ۱۴ دی ۱۳۴۳ش به ترکیه تبعید کرد[۱۰].

    حضور در ترکیه

    سید مصطفی در ترکیه به شهر بورسه، محل تبعید امام خمینی انتقال داده شد. در آن زمان امام خمینی مشغول نگارش تحریر الوسیله بودند و سید مصطفی نیز با بحث‌های علمی خود با امام بر سر مسائل مختلف فقهی فعالیت علمی خود را ادامه داد[۱۱].

    سید مصطفی طی این مدت در تلاش بود به ایران بازگردد و درخواست خود را نیز به ساواک منتقل کرد. ساواک نیز ابتدا موافقت خود را مشروط به این کرد که سید مصطفی بپذیرد که در امور سیاسی مداخله نکند با مخالفان حکومت تماس نداشته باشد و محل زندگی خود و خانواده‌اش را از قم به یکی از روستاهای خمین منتقل کند و در آنجا نیز فقط با خانواده و اقوام خود در ارتباط باشد. سید مصطفی برخی از این شروط را پذیرفت اما در نهایت، ساواک به دلیل ترس از پیامدهای احتمالی، مانع از بازگشت او به ایران شد[۱۲].

    حضور در عراق

    سید مصطفی در ۱۳ مهر ۱۳۴۴ ش، همراه امام خمینی به عراق منتقل شد. آنها ابتدا در بغداد و سپس در نجف اقامت گزیدند. این دوره که دوازده سال به طول انجامید، هم زمان با اوج گیری مخالفت‌ها با حکومت پهلوی در ایران و فعالیت‌های جنبش آزادی‌بخش فلسطین بود. موضع سید مصطفی در برابر جنبش آزادی‌بخش فلسطین تأیید و حمایت عملی از آن بود[۱۳].

    اقدامات او در عراق

    مهم‌ترین اقدام سید مصطفی خمینی در این دوره، فعال نگهداشتن نهضت امام خمینی بود. او پیام‌ها و اعلامیه‌های امام خمینی را به ایران و سایر کشورها ارسال می‌کرد و اخبار نهضت را به اطلاع امام می‌رساند. در نجف، منزل سید مصطفی مأوا و محل رفت و آمد اشخاصی بود که از ایران و سایر کشورها برای دیدار با امام خمینی می‌آمدند[۱۴].

    ادارۀ بیت امام خمینی در نجف اشرف، هماهنگ‌سازی روحانیون با سایر مبارزان و راه‌اندازی و تقویت نشریه‌ای به نام «۱۵ خرداد» در عراق نیز بر عهدۀ او بود. از دیگر فعالیت‌های وی در عراق، افشاگری علیه حکومت پهلوی از رادیوی صدای روحانیت و مسافرت‌های مکرر به مکه و مدینه برای زیارت و تماس با مبارزان و مخالفان حکومت پهلوی که برای حج به عربستان می‌رفتند، بود[۱۵].

    رویکرد سید مصطفی در مبارزه

    سید مصطفی در مبارزه با حکومت پهلوی به مبارزه‌ مسلحانه و مردمی اعتقاد داشت، به همین دلیل آموزش نظامی دید و آن را برای دیگر مبارزان ضروری می‌دانست [۱۶].

    او در سرنگونی حکومت پهلوی با دیگر گروه‌ها و جمعیت‌های سیاسی اشتراک نظر داشت. با این حال انگیزه‌های متفاوت و مستقلش مانع همکاری او با بسیاری از این گروه‌ها بود. او صریحاً مخالف همکاری با جریان‌های غیر مذهبی مخالف رژیم بود[۱۷]. همچنین او از اولین کسانی بود که برای تحقق عملی اندیشۀ حکومت اسلامی تلاش کرد و رسالۀ «الاسلام و الحکومة» را در این زمینه نگاشت.

    جایگاه علمی

    سید مصطفی خمینی به تدریس اهمیت می‌داد. وی پس از پایان دورۀ فراگیری اسفار، ضمن تدریس آن، حاشیه‌ای هم بر آن نوشت[۱۸]. او هم در حوزۀ علمیه قم و هم در نجف، به تدریس می‌پرداخت [۱۹] از دیگر ویژگی‌های علمی سید مصطفی، دیدگاه و روحیۀ نقادانه‌اش در زمینۀ علوم اسلامی بود. او بر توسعۀ نقد در مباحث اصول فقه، توصیه و اصرار داشت[۲۰].

    آثار

    از سید مصطفی تألیفات بسیاری در زمینۀ علوم اسلامی به جا مانده که بیشتر آنها به چاپ نرسیده است. اسامی برخی از آثار او بدین شرح است:

    • تفسیر القرآن الکریم درچهارجلد (تهران ۱۳۶۲ ش)
    • تحریرات فی الاصول در سه جلد (تهران ۱۳۶۶ ش)
    • تعلیقات علیالحکمة المتعالیة(تهران ۱۳۷۶ ش)[۲۱]
    • الواجبات فی الصلاة
    • الفوائد والعوائد
    • تحریرات فی الاصول
    • کتاب الصوم
    • کتاب الطهارة
    • کتاب البیع
    • کتاب الخیارات
    • المکاسب المحرمه
    • الخلل فی الصلاة
    • الحاشیة علی العروة الوثقی
    • الحاشیة علی تحریر الوسیلة[۲۱].

    شهادت

    سید مصطفی در ۴۷ سالگی در ۱ آبان ۱۳۵۶ ش در نجف اشرف و به طور ناگهانی به شهادت رسید. امام خمینی بعد از درگذشت فرزندش در پیامی کوتاه چنین نوشت: «در روز یکشنبه نهم ذی القعده الحرام ۱۳۹۷ مصطفی خمینی، نور بصرم و مهجه قلبم دار فانی را وداع کرد و به جوار رحمت حق تعالی رهسپار شد. اللهم ارحمه واغفر له واسکنه الجنة بحق اولیائک الطاهرین علیهم الصلوة والسلام.»[۲۲].پیکر سید مصطفی، پس از تشییع و اقامه نماز توسط آیت‌الله خویی در اتاق کوچک در ضلع شرقی ایوان طلای حرم امیرالمومنین و در کنار قبر محمد حسین غروی اصفهانی (کمپانی)، به خاک سپردند. پزشکان علت وفات او را مسمومیت دانستند و برای روشن شدن امر پیشنهاد کالبد شکافی دادند که امام خمینی با آن مخالفت کرد. ساواک و دولت عراق علت مرگ او را بروز سکتۀ قلبی اعلام کردند[۲۳]. با این حال گفته شد حکومت پهلوی و ساواک در مرگ او نقش داشته‌اند[۲۴].

    امام خمینی در سخنرانی روز ۱۰ آبان ۱۳۵۶ در نجف اشرف درگذشت سید مصطفی را از الطاف خفیه الهی دانست[۲۵]. درگذشت سید مصطفی به تشدید مبارزه با حکومت پهلوی تحکیم رهبری امام خمینی و ایجاد وحدت و یکپارچگی در میان نیروهای مخالف حکومت پهلوی انجامید[۲۶].

    جستارهای وابسته

    پانویس

    1. ↑ ثقفی، «مصاحبه با والدۀ مکرمۀ شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ص۲۹
    2. ↑ میری، نگاهی به زندگی علمی و آثار قلمی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ص۳۵۶؛ «شهید ثانی از تبار امام خمینی»، ص۱۷
    3. ↑ باقی، «مروری بر زندگینامۀ آیت‌الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۱؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۶، ص۳۳۳
    4. ↑ میری، «نگاهی به حیات علمی و آثار قلمی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، صص۳۵۶- ۳۵۷
    5. ↑ «آشنایی با مهاجر شهید سید مصطفی خمینی»، ص۱۰۸
    6. ↑ سایت خبری آفتاب
    7. ↑ اشراقی، «‌مصاحبه با آیت‌الله حاج شیخ شهاب‌الدین اشراقی (ره)»، ص۶۹
    8. ↑ تشیع، «‌چهره سیاسی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی (ره)»، صص۷۲-۷۸؛ برای نمونه از اقدامات سید مصطفی رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۲، ۵، ۸
    9. ↑ رک: رجبی، زندگینامۀ سیاسی امام خمینی (ره)، ج۱، صص۳۳۱-۳۳۸؛ فلاحی، سال‌های تبعید امام خمینی (ره)، ص۹۵؛ مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۱۶-۱۷
    10. ↑ مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۳۲-۳۳
    11. ↑ روحانی، «‌شهید هجرت و جهاد آیت‌الله حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴۵
    12. ↑ باقی، «‌مروری بر زندگینامۀ آیت‌الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۳؛ برای نمونه از این تلاش‌ها رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، صص۴۱- ۴۲
    13. ↑ قزوینی، «‌آثار و بازتاب‌های شهادت آیت‌الله حاج آقا سید مصطفی خمینی»، ص۱۵۹؛ روحانی، «‌شهید هجرت و جهاد آیت‌الله حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴۵
    14. ↑ رک: تشیع، «چهره سیاسی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی (ره)»، ص۹۰
    15. ↑ «آشنایی با مهاجر شهید سید مصطفی خمینی»، صص۱۲۲، ۱۲۵؛ فلاحی، سال‌های تبعید امام خمینی (ره)، ص۲۶۵، باقی، «مروری بر زندگینامۀ آیت‌الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴
    16. ↑ محتشمی، «نور دیدۀ امام: خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سید علی اکبر محتشمی»، صص۵۴- ۵۵؛ رضوی، «تلاش‌های سیاسی اجتماعی شهید آقا مصطفی خمینی»، صص۳۳۵-۳۳۶؛ برای نمونه از چگونگی مناسبات وی با جنبش‌های آزادی‌بخش رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، ص۲
    17. ↑ رضوی، «تلاش‌های سیاسی اجتماعی شهید آقا مصطفی خمینی»، صص۳۳۰- ۳۳۴؛ روحانی، نهضت امام خمینی، ج۲، ص۵۸۵؛ عاشوری لنگرودی، «نگاهی به زندگی سیاسی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی (ره) و نقش او در روند پیروزی انقلاب اسلامی ایران»، ص۱۱۴؛ برای متن گزارش ساواک از ملاقات سید مصطفی و حسن البکر رک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۱، ص۲۴
    18. ↑ باقی، «مروری بر زندگینامۀ آیت‌الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۱؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۶، ص۳۳۳
    19. ↑ میری، «‌نگاهی به حیات علمی و آثار قلمی شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی (ره)»، ص۵۴؛ محتشمی، «‌نور دیدۀ امام: خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سید علی اکبر محتشمی»، صص۵۱- ۵۲، ۶۲- ۶۳.
    20. ↑ رک: مبلغی، «‌نقد اصولی از دیدگاه شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی (ره)»، صص۱۱۹- ۱۲۶
    21. ↑ سایت تبیان
    22. ↑ امام خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص ۲۳۳
    23. ↑ باقی، «‌مروری بر زندگینامۀ آیت‌الله شهید حاج سید مصطفی خمینی»، ص۴؛ شهیدی دیگر از روحانیت، صص۶۵- ۶۸
    24. ↑ مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آرشیو، پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۳، صص۱۶، ۵۸؛ نیز برای آگاهی از چگونگی بازتاب گستردۀ مرگ وی در ایران و سایر کشورها رک:پروندۀ «‌شهید آیت‌الله سید مصطفی خمینی»، ش ۳۹۲، ص۱۰، ش ۳۹۳، صص۱۳-۱۴، ۲۰، ۳۲، ۴۲- ۴۳؛ نیز رک: شهیدی دیگر از روحانیت، صص۱۲۷، ۱۲۹
    25. ↑ امام خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص ۲۳۴
    26. ↑ قزوینی، «‌آثار و بازتاب‌های شهادت آیت‌الله حاج آقا سید مصطفی خمینی»، صص۱۵۱- ۱۵۴؛ عمید زنجانی، انقلاب اسلامی و ریشه‌های آن، صص۵۰۵- ۵۰۶؛ نیز رک: بازتاب‌ها و پیامدهای رحلت اسرار‌آمیز آیت‌الله مصطفی خمینی به روایت اسناد، صص۶۳ به بعد
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=سید_مصطفی_خمینی&oldid=207784»