ابراهیم بن محمد بن هارون: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۳: خط ۳۳:


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[شیخ صدوق]]
* [[محدّث|محدث]]
* [[نیشابور]]
== منابع ==
== منابع ==
# التوحید، شیخ صدوق، ص22 حدیث 17، و ص376 حدیث 22؛
* التوحید، شیخ صدوق، ص22 حدیث 17، و ص376 حدیث 22؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛
# عیون اخبار الرضا، ج1ص12 حدیث 23.
* عیون اخبار الرضا، ج1ص12 حدیث 23.
#
 
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۶

ابراهیم بن محمد بن هارون
عالمان شیعه.jpg
نام کاملابراهیم بن محمد بن هارون
نام‌های دیگرابواسحاق خوزی یا جوری
اطلاعات شخصی
روز تولداوایل قرن چهارم
محل تولدنیشابور
محل درگذشتایران
دیناسلام، شیعه
استادان
  • حمد بن ابی‌‏الفضل بلخی
  • جعفر بن محمد بن زیاد فقیه
شاگردان
  • احمد بن ابراهیم بن بکیر نیشابوری
  • ابوسعید نسوی
فعالیت‌هامحدث شیعی

ابراهیم بن محمد بن هارون ابواسحاق خوزی یا جوری. شیخ صدوق (م381ق) با یک واسطه از او روایت نموده است. وی دارای اثر تألیفی نبوده است.

معرفی اجمالی

ابراهیم بن محمد بن هارون، ابواسحاق خوزی یا جوری. محدث شیعی در اوایل قرن چهارم. شرح‌حال او در منابع رجالی نیامده است. «شیخ صدوق»(م381ق) با یک واسطه از او روایت نموده و با نسبت «خوزی» از او یاد کرده است. به این ترتیب ممکن است وی اهل خوزستان باشد. اما به نظر می‏‌رسد بین «خوزی» و «جوری» خلط شده است. از این‏ رو محتمل است وی اهل «جور» یکی از آبادی‏‌های نیشابور بوده و در آن‌جا پرورش یافته باشد. شاهد مطلب آن است‏ که برخی از شاگردان او مانند «احمد بن ابراهیم بن بکیر نیشابوری» و «ابوسعید نسوی» اهل نیشابور و سرخس هستند. از زندگی و حیات علمی او اطلاعی در دست نیست و صاحب‏‌‌نظران درباره ارزش احادیث او نیز سخنی به میان نیاورده‏‌اند. از او چند حدیث باقی مانده که شیخ صدوق آنها را نقل کرده است.

استادان

از اساتید او می‏‌توان احمد بن ابی‌‏الفضل بلخی و جعفر بن محمد بن زیاد فقیه را نام برد.

شاگردان

شاگردان او مانند احمد بن ابراهیم بن بکیر نیشابوری و ابوسعید نسوی اهل نیشابور و سرخس هستند.

آثار

وی دارای اثر تألیفی نبوده است.

جستارهای وابسته

منابع

  • التوحید، شیخ صدوق، ص22 حدیث 17، و ص376 حدیث 22؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛
  • عیون اخبار الرضا، ج1ص12 حدیث 23.