افزودن پیوند

    حماد بن ابی سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۶۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات شخصیت
    | عنوان = حماد بن ابی سلیمان
    | تصویر = عالمان شیعه.jpg
    | نام = ابواسماعیل حماد بن ابی‌سلیمان اشعری
    | نام‌های دیگر = حماد اشعری
    | سال تولد = ۸۰ ق
    | تاریخ تولد = 
    | محل تولد = [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]]
    | سال درگذشت = 120 ق
    | تاریخ درگذشت =
    | محل درگذشت = [[کوفه]]
    | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر (علیه‌السلام)]] |[[جعفر بن محمد (صادق)]] |اصحاب عبدالله ابن مسعود (اهل‌رای) |اصحاب عبدالله بن‌عباس (اهل‌حدیث) }}
    | شاگردان = [[ابوحنیفه]]
    | دین = [[اسلام]]
    | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
    | آثار =
    | فعالیت‌ها = [[ائمه|امام]]، [[مجتهد]]، [[فقیه]]
    | وبگاه =
    }}
    '''ابو‌اسماعیل حماد بن ابی سلیمان'''  یکی از شاگردان و اصحاب نامدار ایرانی [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر]] (علیه‌السلام) و [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق]] (علیه‌السلام) می‌باشد.


    <div class="wikiInfo">[[پرونده:حماد بن ابی سلیمان.jpg |جایگزین=حماد بن ابی سلیمان|حماد بن ابی سلیمان]]
    ==حماد بن ابی سلیمان کیست==
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    ابو‌اسماعیل حماد بن ابی سلیمان از ایرانیان مقیم [[کوفه]] است. پدرش فرمان‌روای [[اصفهان]] بود که در جریان فتح آن شهر در زمان [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]] به دست [[ابوموسی اشعری]] به همراه خانواده [[اسیر]] شد و سپس در حضور [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]]، [[اسلام]] آورد. وی از جمله ده [[موالی]] بود که [[معاویه]] در جریان [[جنگ صفین|جنگ صفّین]] به ابوموسی اشعری بخشید و [[ابوموسی اشعری|ابوموسی]] او را به پسرش ابراهیم داد و ابراهیم او را آزاد کرد و سپس پدر حماد در کوفه ساکن گشت<ref>راویان مشترک، حسن عزیزی، پرویزرستگار، یوسف بیات، دفترتبلیغات اسلامی قم،1381ش، ج 1،ص 262</ref>.
    !نام
    ابوسلیمان در کوفه به زندگی جدید خود پرداخت و فرزندش را به تحصیل علم و دانش گمارد؛ به طوری که حماد در زمره دانش‌آموخت‌گان مشهور کوفه قرار گرفت<ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223</ref>.
    !حماد بن ابی سلیمان
    |-
    |اسم کامل
    |ابواسماعیل حماد بن ابی‌سلیمان اشعری
    |-
    |لقب
    |حمّاد اشعری
    |-
    |پیشینه
    |فقیه کوفه
    |-
    |دین
    |اسلام
    |-
    |مذهب
    |شیعه
    |-
    |دلیل شهرت
    |اصحاب ایرانی امام محمد باقر(ع) از شاگردان امام جعفر صادق (ع)
    |-
    |}
    </div>


    '''ابو اسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان''' از ایرانیان مقیم [[کوفه]] است. پدرش فرمانروای [[اصفهان]] بود.
    ==اساتید حماد==
    [[امام محمدباقر(ع)]] با تأسیس اوّلین دانشگاه [[اهل بیت(ع)]] ، شاگردان و [[اصحاب]] بسیاری را تربیت کرد و صدها فارغ التّحصیل در موضوع های گوناگون به جامعه عرضه نمود. [[شیخ الطّائفه]] ([[شیخ طوسی]]) در [[رجال]] خود، اصحاب و شاگردان [[امام محمد باقر (ع)]] را 462 مرد و دو زن دانسته  که در میان آنان برخی از نظر اعتبار و وثاقت مورد اتّفاق [[اهل سنّت]] و [[امامیّه]] اند و برخی از [[فقیه]] ترین فقیهان [[صدر اسلام]] محسوب می شوند. در این میان عدّه ای از ایرانیان افتخار شاگردی و ملازمت با امام محمدباقر(ع) را داشتند. ابو اسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان یکی از شاگردان و اصحاب نامدار ایرانی  امام باقر و [[امام جعفر صادق(ع)]]  می باشد.
    حماد پس از کسب علوم مقدماتی وارد دانشگاه [[محمد بن علی (باقر العلوم)]] و [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر بن محمد (صادق‌)]] شد<ref> رجال طوسی، ص 116 و 172</ref>. و به حدی در کسب دانش پیش رفت که دانشمندان اسلامی از وی به عنوان امام، [[مجتهد]]، [[فقیه]]، جواد و کریم یاد کرده‌اند و او را به کثرت [[حدیث]] توصیف نموده‌اند<ref>. خلیفه بن خیاط العصفری، تاریخ خلیفه، ص 275</ref>.


    =حمّاد بن ابی سلیمان کیست=
    [[ابن سعد]] از [[حماد بن زید]] نقل می‌کند: حماد بن ابی سلیمان به [[بصره]] مسافرت کرد. پس از بازگشت، از وی پرسیدند: بصریان را چگونه یافتی؟ گفت: آنان شاخه‌ای از اهل [[شام (شامات)|شام]] هستند که در نزدیکی ما فرود آمده‌اند. حماد بن زید می‌افزاید: یعنی آنان درباره [[علی بن ابی‌طالب|علی (علیه‌السلام)]] چون ما نیستند.
    [[سید محسن امین]] این گفتار حماد را نشانه [[مذهب شیعه|تشیّع]] او می‌داند؛ به جهت این‌که بصریان از [[علی بن ابی‌طالب|امیرمؤمنان (علیه‌السلام)]] روی‌گردان و اهل کوفه، [[مذهب شیعه|شیعه]] آن حضرت بودند<ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223</ref>.


    ابو اسماعیل حمّاد بن ابی سلیمان از ایرانیان مقیم کوفه است. پدرش فرمانروای اصفهان بود که در جریان فتح آن شهر در زمان [[خلیفه دوم]] به دست [[ابو موسی اشعری]] به همراه خانواده اسیر شد و سپس در حضور خلیفه دوم، اسلام آورد. وی از جمله ده موالی بود که معاویه در جریان جنگ صفّین به ابوموسی اشعری بخشید و [[ابوموسی]] او را به پسرش ابراهیم داد و ابراهیم او را آزاد کرد و سپس پدر حمّاد در کوفه ساکن گشت. <ref>راویان مشترک،حسن عزیزی،پرویزرستگار،یوسف بیات،دفترتبلیغات اسلامی قم،1381ش،ج 1،ص 262</ref>
    ==شاگرد معروفش==
    او از استادان برجسته [[ابوحنیفه]] است. ابوحنیفه مدت 18 سال در حلقه درسش شرکت کرد و تا هنگام وفات حماد، از او بهره می‌برد<ref>. تاریخ بغداد، ج 13، ص 333</ref>.
    شخصی به نام ابومطیع از قول ابو‌حنیفه نقل می‌کند که نزد ابوجعفر [[منصور عباسی]] رفته بود ابوجعفر از وی پرسید اساتید تو چه کسانی بوده‌اند؟ وی در جواب گفت علوم را از حماد بن ابی سلیمان کوفی آموختم که او شاگرد [[ابراهیم نخعی]] و او نیز شاگرد [[عمر بن خطاب]] و او نیز از [[علی بن ابی‌طالب|علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)]] آموخت<ref> تاریخ بغداد، ج ۱۳، ص ۳۳۴</ref>.


    ابوسلیمان در کوفه به زندگی جدید خود پرداخت و فرزندش را به تحصیل علم و دانش گمارد؛ به طوری که حمّاد در زمره دانش آموختگان مشهور کوفه قرار گرفت.<ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223</ref>
    ==سفرهای حماد==
    حماد به شهرهای بسیاری در شرق و غرب سفر کرده و از [[محدّث|محدثان]] و دانشمندان در این سرزمین‌ها دانش و [[حدیث]] آموخته است<ref>. الانساب سمعانی، ج 7، ص 85</ref>.


    =اساتید حمّاد=
    ==اطعام حماد==
    [[صلت بن بسطام|صلت بن بسطام (رحمه‌الله)]] می‌گوید: «حماد بن ابی سلیمان (رحمه‌الله) هر شب [[رمضان]] پنجاه تن را [[افطار]] می‌داد و هرگاه شب [[عید فطر|عید‌ فطر]]  فرا می‌رسد به هر یک از آنان لباس [نو] می‌پوشاند<ref>[تاریخ اصفهان، ابونعیم اصفهانی ۱/ ۲۴۲].
    باران حکمت</ref>».


    حمّاد پس از کسب علوم مقدّماتی وارد دانشگاه [[امام باقر]] و [[امام جعفر صادق (ع)]] شد <ref> رجال طوسی، ص 116 و 172</ref> و به حدّی در کسب دانش پیش رفت که دانشمندان اسلامی از وی به عنوان امام، [[مجتهد]]، [[فقیه]]، جواد و کریم یاد کرده اند و او را به کثرت [[حدیث]] توصیف نموده اند.<ref>. خلیفه بن خیاط العصفری، تاریخ خلیفه، ص 275</ref>
    ==در گذشت==
    حماد پس از خدمات زیادی که در طول عمر خود انجام داد، در سال 120 ق و در کهولت سن وفات یافت<ref> تاریخ خلیفه، خلیفة بن خیاط العصفری، دارالفکر، بیروت، 1414 ق، ص 275</ref>.


    ابن سعد از حمّاد بن زید نقل می کند: حمّاد بن ابی سلیمان به [[بصره]] مسافرت کرد. پس از بازگشت، از وی پرسیدند: بصریان را چگونه یافتی؟ گفت: آنان شاخه ای از اهل [[شام]] هستند که در نزدیکی ما فرود آمده اند. حمّاد بن زید می افزاید: یعنی آنان درباره علی (ع) چون ما نیستند.
    ==جستارهای وابسته==
    *[[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر]]
    *[[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام جعفر صادق (علیه‌السلام)]]
    *[[ابوموسی اشعری]]
    *[[جنگ صفین]]


    [[سید محمد امین]] این گفتار حمّاد را نشانه [[تشیّع]] او می داند؛ به جهت اینکه بصریان از [[امیرمؤمنان (ع)]] روی گردان و اهل کوفه، [[شیعه]] آن حضرت بودند. <ref>اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223</ref>
    ==پانویس==
    {{پانویس}}


    =شاگرد معروفش=
    {{علمای اسلام}}


    او از استادان برجسته [[ابوحنیفه]] است. ابوحنیفه مدت 18 سال در حلقه درسش شرکت کرد و تا هنگام وفات حماد، از او بهره می برد. <ref>. تاریخ بغداد، ج 13، ص 333</ref>
    [[رده:عالمان]]
     
    [[رده:عالمان شیعه]]
    شخصی به نام ابومطیع از قول ابو حنیفه نقل مى کند که نزد [[ابوجعفر منصور عباسی]] رفته بود ابو جعفر از وی پرسید اساتید تو چه کسانی بوده اند؟ وی در جواب گفت علوم را از حماد بن ابی سلیمان کوفی آموختم که او شاگرد [[ابراهیم نخعی]] و او نیز شاگرد [[عمر بن خطاب]] و او نیز از [[علی بن ابیطالب (ع)]] آموخت. <ref> تاریخ بغداد ، ج ۱۳، ص ۳۳۴</ref>
    [[رده:محدثان شیعه]]
    =سفرهای حمّاد=
     
    حماد به شهرهای بسیاری در شرق و غرب سفر کرده و از [[محدثان]] و دانشمندان در این سرزمین ها دانش و [[حدیث]] آموخته است. <ref>. الانساب سمعانی، ج 7، ص 85</ref>
     
    =اطعام حمّاد=
     
    صلت بن بسطام رحمه الله می‌گوید: «حماد بن ابی سلیمان رحمه الله هر شب [[رمضان]] پنجاه تن را [[افطار]] می‌داد و هرگاه شب عید فرا می‌رسد به هر یک از آنان لباس [نو] می‌پوشاند» <ref>[تاریخ اصفهان، ابونعیم اصفهانی ۱/ ۲۴۲].
    باران حکمت</ref>
     
    =در گذشت=
     
    حمّاد پس از خدمات زیادی که در طول عمر خود انجام داد، در سال 120 ق. و در کهولت سن وفات یافت. <ref> تاریخ خلیفه، خلیفة بن خیاط العصفری، دارالفکر، بیروت، 1414 ق، ص 275</ref>
     
    =پانویس=
     
    [[رده:فقهای مسلمان شیعه]]
    [[رده:تاریخ اسلام ]]
    [[رده:مذاهب اسلامی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۵۱

    حماد بن ابی سلیمان
    عالمان شیعه.jpg
    نام کاملابواسماعیل حماد بن ابی‌سلیمان اشعری
    نام‌های دیگرحماد اشعری
    اطلاعات شخصی
    سال تولد۸۰ ق، ۷۸ ش‌، ۶۹۹ م
    محل تولدایران
    سال درگذشت120 ق، ۱۱۷ ش‌، ۷۳۸ م
    محل درگذشتکوفه
    دیناسلام، شیعه
    استادان
    شاگردانابوحنیفه
    فعالیت‌هاامام، مجتهد، فقیه

    ابو‌اسماعیل حماد بن ابی سلیمان یکی از شاگردان و اصحاب نامدار ایرانی امام باقر (علیه‌السلام) و امام جعفر صادق (علیه‌السلام) می‌باشد.

    حماد بن ابی سلیمان کیست

    ابو‌اسماعیل حماد بن ابی سلیمان از ایرانیان مقیم کوفه است. پدرش فرمان‌روای اصفهان بود که در جریان فتح آن شهر در زمان خلیفه دوم به دست ابوموسی اشعری به همراه خانواده اسیر شد و سپس در حضور خلیفه دوم، اسلام آورد. وی از جمله ده موالی بود که معاویه در جریان جنگ صفّین به ابوموسی اشعری بخشید و ابوموسی او را به پسرش ابراهیم داد و ابراهیم او را آزاد کرد و سپس پدر حماد در کوفه ساکن گشت[۱]. ابوسلیمان در کوفه به زندگی جدید خود پرداخت و فرزندش را به تحصیل علم و دانش گمارد؛ به طوری که حماد در زمره دانش‌آموخت‌گان مشهور کوفه قرار گرفت[۲].

    اساتید حماد

    حماد پس از کسب علوم مقدماتی وارد دانشگاه محمد بن علی (باقر العلوم) و جعفر بن محمد (صادق‌) شد[۳]. و به حدی در کسب دانش پیش رفت که دانشمندان اسلامی از وی به عنوان امام، مجتهد، فقیه، جواد و کریم یاد کرده‌اند و او را به کثرت حدیث توصیف نموده‌اند[۴].

    ابن سعد از حماد بن زید نقل می‌کند: حماد بن ابی سلیمان به بصره مسافرت کرد. پس از بازگشت، از وی پرسیدند: بصریان را چگونه یافتی؟ گفت: آنان شاخه‌ای از اهل شام هستند که در نزدیکی ما فرود آمده‌اند. حماد بن زید می‌افزاید: یعنی آنان درباره علی (علیه‌السلام) چون ما نیستند. سید محسن امین این گفتار حماد را نشانه تشیّع او می‌داند؛ به جهت این‌که بصریان از امیرمؤمنان (علیه‌السلام) روی‌گردان و اهل کوفه، شیعه آن حضرت بودند[۵].

    شاگرد معروفش

    او از استادان برجسته ابوحنیفه است. ابوحنیفه مدت 18 سال در حلقه درسش شرکت کرد و تا هنگام وفات حماد، از او بهره می‌برد[۶]. شخصی به نام ابومطیع از قول ابو‌حنیفه نقل می‌کند که نزد ابوجعفر منصور عباسی رفته بود ابوجعفر از وی پرسید اساتید تو چه کسانی بوده‌اند؟ وی در جواب گفت علوم را از حماد بن ابی سلیمان کوفی آموختم که او شاگرد ابراهیم نخعی و او نیز شاگرد عمر بن خطاب و او نیز از علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) آموخت[۷].

    سفرهای حماد

    حماد به شهرهای بسیاری در شرق و غرب سفر کرده و از محدثان و دانشمندان در این سرزمین‌ها دانش و حدیث آموخته است[۸].

    اطعام حماد

    صلت بن بسطام (رحمه‌الله) می‌گوید: «حماد بن ابی سلیمان (رحمه‌الله) هر شب رمضان پنجاه تن را افطار می‌داد و هرگاه شب عید‌ فطر فرا می‌رسد به هر یک از آنان لباس [نو] می‌پوشاند[۹]».

    در گذشت

    حماد پس از خدمات زیادی که در طول عمر خود انجام داد، در سال 120 ق و در کهولت سن وفات یافت[۱۰].

    جستارهای وابسته

    پانویس

    1. ↑ راویان مشترک، حسن عزیزی، پرویزرستگار، یوسف بیات، دفترتبلیغات اسلامی قم،1381ش، ج 1،ص 262
    2. ↑ اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223
    3. ↑ رجال طوسی، ص 116 و 172
    4. ↑ . خلیفه بن خیاط العصفری، تاریخ خلیفه، ص 275
    5. ↑ اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج 6، ص 223
    6. ↑ . تاریخ بغداد، ج 13، ص 333
    7. ↑ تاریخ بغداد، ج ۱۳، ص ۳۳۴
    8. ↑ . الانساب سمعانی، ج 7، ص 85
    9. ↑ [تاریخ اصفهان، ابونعیم اصفهانی ۱/ ۲۴۲]. باران حکمت
    10. ↑ تاریخ خلیفه، خلیفة بن خیاط العصفری، دارالفکر، بیروت، 1414 ق، ص 275
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=حماد_بن_ابی_سلیمان&oldid=212034»