ابراهیم بن فهد كوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
|||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
* لسان المیزان، ج1ص92 شماره 262؛ | * لسان المیزان، ج1ص92 شماره 262؛ | ||
* معجم احادیث المهدی(ع)، کورانی، ج3ص138 شماره 673. | * معجم احادیث المهدی(ع)، کورانی، ج3ص138 شماره 673. | ||
{{علمای اسلام}} | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۶
| ابراهیم بن فهد كوفی | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 305 ق، ۲۹۶ ش، ۹۱۷ م |
| محل تولد | کوفه |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان |
|
| شاگردان |
|
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
ابراهیم بن فهد کوفی، محدث شیعی در اواخر قرن سوم و آغاز قرن چهارم. وی بیشتر دوران تحصیل خود را در کوفه و بصره گذرانده است و نزد اساتید این دو شهر به استماع حدیث پرداخت. ابنحجر به نقل از شیخ طوسی وی را از محدثان شیعی معرفی کرده است. برخی از روایات او درباره حجت بن الحسن (مهدی) در منابع شیعه و اهلسنت آمده است. از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی دقیقی نداریم.
معرفی اجمالی
ابراهیم بن فهد کوفی، محدث شیعی در اواخر قرن سوم و آغاز قرن چهارم. از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی دقیقی نداریم. برخی از شاگردان او در سال332هجری وفات یافته‌اند. هم‌چنین بعضی از همدورههای او که نقش استادی نیز نسبت به وی داشتند در 298هجری از دنیا رفتهاند بنابراین وفات او بین سالهای 298 تا 332 هجری بوده است.
وی بیشتر دوران تحصیل خود را در کوفه و بصره گذرانده است و نزد اساتید این دو شهر به استماع حدیث پرداخت. ابنحجر به نقل از شیخ طوسی وی را از محدثان شیعی معرفی کرده است. برخی از روایات او درباره حجت بن حسن (مهدی) در منابع شیعه و اهلسنت آمده است. از معاصران و همبحثان او محمدبن زکریا بن دینار غلابی بصری (م298ق) است که با هم از علی بن نصر عطار درباره فضیلت اهلبیت روایت دارند. ظاهراً نام فرزند او «ابوعبدالله فهدبن ابراهیم بن فهد» است که از شاگردان «محمدبن زکریا بن دینار غلابی بصری» بوده است. از آثار قلمی او چیزی در منابع به چشم نمیخورد.
استادان
از جمله استادان سنی و شیعی او «محمدبن عقبه»، «داود بن رشید» و «عبدالله بن محمد تستری» هستند.
شاگردان
از شاگردان شیعی او میتوان «عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری»(م332ق) و «ابوبکر محمدبن یحیی صولی شطرنجی»(م335ق) را نام برد.
جستارهای وابسته
منابع
- بحارالانوار، ج6ص311، و ج23ص139،
- پاورقی؛ تاریخ مدینه دمشق، ج56ص417؛
- شواهد التنزیل، حاکم حسکانی، ج1ص198 حدیث 208، و ج2ص270 حدیث 903؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4؛
- کمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج1ص151؛
- لسان المیزان، ج1ص92 شماره 262؛
- معجم احادیث المهدی(ع)، کورانی، ج3ص138 شماره 673.
