احمد بن طاهر قمی

احمد بن طاهر قمی
نام کامل	احمد بن طاهر قمی
نام‌های دیگر	قمی
اطلاعات شخصی
سال درگذشت	344 ق، ۳۳۴ ش‌، ۹۵۵ م
محل درگذشت	بغداد
دین	اسلام، شیعه
استادان	ابن ولید قمی
شاگردان	احمد بن عیسی وشاء بغدادی
فعالیت‌ها	محدث شیعه

احمد بن طاهر قمی، (000 – حدود 344ق) محدث شیعه. در منابع حدیثی چندین روایت از او به چشم می‏‌خورد که تعدادی از آنها درباره تولد و غیبت امام زمان عجل الله فرجه الشریف است.

معرفی اجمالی

احمد بن طاهر قمی، محدث شیعی. نام او در منابع بدون کنیه ذکر شده است. وی در عصر غیبت کبری می‌‏زیسته و معاصر با «ابن ولید قمی» (م343ق) است بنابراین وفات او در اواسط سده چهارم هجری به وقوع پی‌وسته است. در منابع رجالی اشاره‌‏ای به شرح ‏حال او نشده است اما از لقب «قمی» پیداست که وی اهل قم بوده و بخش قابل اعتنایی از دوران تحصیلی‌اش را در این شهر گذرانده است. هم‌چنین ممکن است وی در اواخر عمر، مدتی در بغداد به سر می‌‏برده است زیرا شاگرد او اهل بغداد است. ظاهراً «علی بن احمد بن طاهر» که از شاگردان معروف «ابن ولید قمی» (م343ق) است، پسر اوست و شاید روایت‏ نکردن او از پدرش بخاطر اعتقاد غلوآمیز پدر بوده باشد، زیرا از احادیث پدر استفاده می‌‏شود که از معتقدان سرسخت مهدویت و غیبت امام دوازدهم شیعیان بوده به ‏طوری که در این امر، متهم به افراط و ساختن داستان‏‌های غیر واقعی بوده است، چنان‌که استاد او محمد بن بحر بن سهل شیبانی (زنده در 286ق) نیز در امر امامان شیعه متهم به غلو بوده و کسی است که حکایت بشر نخاس (درباره خریداری جاری‌ه‏ای به نام نرگس که بعدها مهدی موعود را به دنیا آورد)، توسط او گزارش شده است.

در منابع حدیثی چندین روایت از او به چشم می‏‌خورد که تعدادی از آنها درباره تولد و غیبت امام زمان عجل الله فرجه الشریف است. در تمام این موارد، شاگرد او «احمد بن عیسی وشاء بغدادی» از او نقل حدیث کرده است. از او هیچ اثر تألیفی معرفی نشده است. گفتنی است نام او با «احمد بن طاهر» معروف به «ابن طیفور» و «ابن ابی طاهر» (م280ق) صاحب بلاغات النساء مشترک است.

استادان

از اساتید معروف ابن ولید قمی (م343ق) است، احمد بن طاهر قمی پسر اوست و شاید روایت‏ نکردن او از پدرش بخاطر اعتقاد غلوآمیز پدر بوده باشد، از معتقدان سرسخت مهدویت و غیبت امام دوازدهم شیعیان بوده.

شاگردان

شاگرد او احمد بن عیسی وشاء بغدادی از او نقل حدیث کرده است.

منابع

• طبقات اعلام الشیعه، ج1ص28؛
• کمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، باب 33، ج2ص31 حدیث51؛ وباب41، ج2ص132 حدیث1؛
• وسایل الشیعه(اسلامیه)، ج20ص15.