محمد تقی مجلسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{Mbox
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| type  = notice
| عنوان = محمد تقی مجلسی
| class = ambox-In_use
| تصویر = علامه مجلسی.jpg
| image = [[File:Ambox clock.svg|48px|alt=|link=]]
| نام = محمد تقی بن ملاعلی مجلسی اصفهانی
| css = margin: 1px
| نام‌های دیگر = مجلسی اول
| text  = این {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|[[راهنما:بخجعفر طیار‎‏ ش|بخش]]|{{#switch:{{NAMESPACE}}
| سال تولد = ۱۰۰۳ ق
| {{ns:0}}      = مقاله
| تاریخ تولد =  
| بحث          = [[راهنما:صفحه بحث|صفحه بحث]]
| محل تولد = [[اصفهان]]
| رده‌بندی      = [[ویکی‌پدیا:رده‌بندی|رده]]
| سال درگذشت = ۱۰۷۰ ق
| راهنما          = [[راهنما:فهرست|فهرست]]
| تاریخ درگذشت = ۱۱ [[شعبان]]
| درگاه        = [[ویکی‌پدیا:درگاه|درگاه]]
| محل درگذشت = اصفهان
| الگو      = [[ویکی‌پدیا:فضای نام الگو|الگو]]
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[شیخ بهایی]] |[[میرداماد|میر داماد]] |امیر اسحاق استرآبادی }}
| کاربر          = [[ویکی‌پدیا:صفحه‌های کاربری|صفحه کاربری]]
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |[[محمد باقر مجلسی|علامه مجلسی]] |آقا حسین خوانساری }}
| بحث کاربر      = [[ویکی‌پدیا:صفحه‌های کاربری|صفحه بحث کاربری]]
| دین = [[اسلام]]
| ویکی‌پدیا      = [[ویکی‌پدیا:فضای نام ویکی‌پدیا|صفحه ویکی‌پدیا]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]  
| بحث ویکی‌پدیا = [[ویکی‌پدیا:فضای نام ویکی‌پدیا|صفحه بحث ویکی‌پدیا]]
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |روضه المتقین |لوامع صاحبقرانی حلیه المتقین |شرح [[صحیفه سجادیه]] }}
}}}} هم‌اکنون  برای {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|{{{2|مدتی کوتاه}}}|{{{1|مدتی کوتاه}}}}} '''تحت ویرایش عمده''' است. این برچسب برای جلوگیری از [[راهنما:تعارض ویرایشی|تعارض ویرایشی]] اینجا گذاشته شده‌است، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده می‌شود ویرایشی در این {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|بخش|صفحه}} انجام ندهید.<br>
| فعالیت‌ها =
<small>{{#if:{{{زمان|}}}|این پیام در {{{زمان|}}} اضافه شده است.|}} این صفحه آخرین‌بار در {{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}} ({{کوچک}}ساعت هماهنگ جهانی{{پایان کوچک}}) ({{Time ago|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}) تغییر یافته‌است؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر [{{fullurl:{{FULLPAGENAME}}|action=history}} ویرایش نشده است]، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین می‌کنید.</small>
| وبگاه =
<includeonly>{{#ifeq:{{{category}}}|no||{{#switch:{{NAMESPACE}}
}}
| کاربر
'''علامه محمدتقی مجلسی''' (۱۰۷۰-۱۰۰۳ ق)، از علما و [[محدّث|محدثان]] مشهور قرن یازدهم هجری، مدرس [[حوزه علمیه اصفهان]] در دوران [[صفویه]] و پدر علامه [[محمد باقر مجلسی|محمدباقر مجلسی]] (صاحب [[بحارالانوار]]) است. وی از محضر بزرگانی چون [[شیخ بهایی]] کسب فیض کرده است. مرحوم مجلسی بر احیای [[احادیث]] پای می‌فشرد و توانش را در خدمت نشر گفته‌های [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیه‌السلام)]] بذل نمود. [[روضه المتقین]] از جمله آثار ارزشمند اوست.
| بحث کاربر = <!-- no category -->
| [[رده:صفحه‌های سخت در دست ویرایش]]}}}}</includeonly>
}}<noinclude>
</noinclude>


<div class="wikiInfo">[[پرونده:علامه مجلسی.jpg |جایگزین=علامه مجلسی|بندانگشتی|علامه مجلسی]]
== تولد محمدتقی مجلسی ==
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
محمد تقی در سال 1003 ق. در شهر بزرگ و زیبای [[اصفهان]]، پایتخت [[صفویه]]، چشم به دنیا گشود. به مبارکی [[محمد بن علی (جواد)|نهمین امام معصوم]] او را محمد تقی نام نهادند. آوای [[اذان]] و [[اقامه]] اولین کلماتی بود که در گوش او طنین افکند. بدین گونه آغاز زندگی او با نوای توحید و رسالت قرین شد.
!نام
!محمد تقی بن ملاعلی مجلسی
|-
|نام کامل
|محمد تقی بن ملاعلی مجلسی اصفهانی
|-
|لقب
|مجلسی اول
|-
|زادروز
|۱۰۰۳ ق
|-
|زادگاه
|ایران • اصفهان
|-
|وفات
|۱۱ شعبان، ۱۰۷۰ق
|-
|آرامگاه
|ایران • اصفهان مسجد جامع
|-
|محل زندگی
|ایران • اصفهان
|-
|اساتید
|شیخ بهائی • میر داماد • امیر اسحاق استرآبادی
|-
|شاگردان
|علامه مجلسی • آقا حسین خوانساری
|-
|دین
|اسلام
|-
|مذهب
|شیعه
|-
|آثار
|روضة المتقین • لوامع صاحبقرانی حلیة المتقین • شرح صحیفه سجادیه
|-
|}
</div>


'''علامه محمدتقی مجلسی''' (۱۰۷۰-۱۰۰۳ ق)، از علما و محدثان مشهور قرن یازدهم هجری، مدرس [[حوزه علمیه اصفهان]] در دوران [[صفویه]] و پدر علامه [[محمدباقر مجلسی]] (صاحب [[بحارالانوار]]) است. وی از محضر بزرگانی چون [[شیخ بهایی]] کسب فیض کرده است. مرحوم مجلسی بر احیای [[احادیث]] پای می فشرد و توانش را در خدمت نشر گفته های [[اهل بیت]] (ع) بذل نمود. [[روضة المتقین]] از جمله آثار ارزشمند اوست.
کودکی محمد تقی در محیطی آکنده از صفا و عشق به دین و پیشوایان دین سپری شد. از همین رو فطرت خداجوی او مجال رشد یافت و احساسات و عواطفش با حب [[اهل بیت|آل محمد (صلی الله علیه)]] شکل گرفت. پدرش ملا علی مجلسی فاضلی دانش‌دوست بود و خود از راویان احادیث [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیه‌السلام)]] به شمار می‌آمد. ذوق و قریحه شعر گویی او شهرت داشت و به «مجلسی» تخلص می‌کرد و گویا از همین رو، مجلسی نام گرفته بود<ref>مرآه الاحوال، نقل از بحار الانوار، محمد باقر مجلسی، ج 102، ص 105</ref>.


=تولد محمدتقی مجلسی=
== تحصیل ==
گام‌های بعدی تحصیل و دانش را تحت نظر پدرش استوارتر برداشت و پس از آن با استادان بزرگ حوزه اصفهان آشنا شد و به راهنمایی پدرش به درس [[علامه مولا عبدالله شوشتری]] (یکی از علمای بزرگ حوزه اصفهان) راه یافت.
علامه مولا عبدالله شوشتری از تربیت یافتگان [[حوزه علمیه نجف|حوز نجف]] بود که پس از طی مراحل عالی علمی به اصفهان مهاجرت و در آنجا اقامت کرده بود. محمد تقی سال‌ها همراه این استاد بود و [[فقه]]، [[حدیث]]، [[اصول فقه]]، [[کلام]] و [[تفسیر]] را نزد وی آموخت و تحصیل علم حدیث و روایت را بیشتر مدیون او بود. خود سال‌ها بعد دراین‌باره می‌نویسد: «او بزرگ استاد ما و بزرگ استاد شیعه در عصر خویش بود. وی علامه‌ای محقق و دقیق و زاهدی عابد و با ورع بود. بیشتر مطالب این کتاب (روضه المتقین که کتابی روایی است) از افادات اوست ....»


محمد تقی در سال 1003 ق. در شهر بزرگ و زیبای [[اصفهان]]، پایتخت [[صفویه]]، چشم به دنیا گشود. به مباركی نهمین [[امام معصوم]] او را محمد تقی نام نهادند. آوای [[اذان]] و [[اقامه]] اولین كلماتی بود كه در گوش او طنین افكند. بدین گونه آغاز زندگی او با نوای توحید و رسالت قرین شد.
می‌توان گفت که نشر فقه و حدیث در آن دوران در اصفهان به وسیله او صورت گرفت<ref> روضه المتقین، محمد تقی مجلسی، ج 14، ص 382</ref>.
پس از وفات استاد در سال 1021 ق. نزد فرزند او [[مولا حسنعلی شوشتری]]، که او نیز از علمای برجسته و استاد بسیاری از مشاهیر حوزه اصفهان بود، به تحصیل پرداخت.


كودكی محمد تقی در محیطی آكنده از صفا و عشق به دین و پیشوایان دین سپری شد. از همین رو فطرت خداجوی او مجال رشد یافت و احساسات و عواطفش با حب [[آل محمد (ص)]] شكل گرفت. پدرش [[ملا علی مجلسی]] فاضلی دانش دوست بود و خود از راویان احادیث [[اهل بیت(ع)]] به شمار می‌آمد. ذوق و قریحة شعر گویی او شهرت داشت و به «مجلسی» تخلص می‌كرد و گویا از همین رو، مجلسی نام گرفته بود. <ref>مرآة الاحوال، نقل از بحار الانوار، محمد باقر مجلسی، ج 102، ص 105</ref>
همزمان دوران تحصیل نزد علامه عبدالله شوشتری به درس دانشور دیگری راه یافت و در نفس و وجود خویش سفری را آغاز نمود. این سیر انفسی به راهنمایی سالک و عارفی وارسته، فقیه و محدث بزرگ [[بهاءالدین محمد عاملی|شیخ بهایی]] آغاز شد.
از سال‌های آغازین تحصیل، نسبت به [[عرفان]] جذبه‌ای شدید در محمد تقی وجود داشت. حس‌ می‌کرد که فقه اصول و علوم متداول مدرسه‌ای عطش جانش را فرو نمی‌نشاند. شاید در سنین بلوغ این احساس در او شکل گرفته بود، اما همان‌گونه که مقتضای این سنین است آن احساس مبهم و درک خام را نمی‌توانست برای خود تبیین کند و با دیگران به وضوح درباره‌اش سخن بگوید. اما اینکه «چه کند و از کجا آغاز کند؟» برای او به مراتب مجهولتر بود. ولی پس از آشنایی با شیخ بهایی و حضور در درس وی گمشده خود را یافت.


=تحصیل محمدتقی مجلسی=
[[بهاءالدین محمد عاملی]]، معروف به [[بهاءالدین محمد عاملی|شیخ بهایی]] در آن زمان از اساتید شاخص و برجسته حوزه اصفهان به شمار می‌رفت. جامعیت او در علوم مختلف شگفت‌آور بود، به طوری که بر بیشتر علوم متداول تسلط داشت و در آنها صاحب تألیف بود. مجلسی بعدها درباره این استادش می‌نویسد: «او بلند‌مرتبه و والا‌مقام بود و حافظه‌ای سرشار داشت. من کسی را مانند او در کثرت علوم و وفور فضل و بلندی مرتبه ندیده‌ام<ref>بحارالانوار، ج 102، ص 111</ref>».


گامهای بعدی تحصیل و دانش را تحت نظر پدرش استوارتر برداشت و پس از آن با استادان بزرگ حوزه اصفهان آشنا شد و به راهنمایی پدرش به درس [[علامه مولا عبدالله شوشتری]] (یكی از علمای بزرگ حوزة اصفهان) راه یافت.
تواضع و آزاد‌منشی او در برابر شاگردان خویش، حتی کسانی چون محمد تقی جوان، بر جذابیت و محبوبیت او نزد محمد تقی افزوده بود. محمد تقی مجلسی خود نقل می‌کند آن هنگام که هنوز بالغ نشده بود در درس شیخ بر او اشکالی علمی وارد کرد و شیخ نیز پس از آنکه گفتار محمد تقی را حق یافت از نظر خود دست برداشت و آن سخن را تأیید کرد<ref>مرحوم محمد تقی مجلسی خود نقل می‌کند آن هنگام که هنوز به سن بلوغ نیز نرسیده بود، در درس شیخ، بر او اشکالی علمی وارد کرد و شیخ نیز پس از آنکه حرف مجلسی را حق یافت از نظر خود دست برداشت و گفته محمد تقی را در حضور شاگردان تأیید نمود. (روضه المتقین، ج 14، ص 404)</ref>.
علامه مولا عبدالله شوشتری از تربیت یافتگان [[حوزة نجف]] بود كه پس از طی مراحل عالی علمی به اصفهان مهاجرت و در آنجا اقامت كرده بود. محمد تقی سالها همراه این استاد بود و [[فقه]]، [[حدیث]]، [[اصول فقه]]، [[كلام]] و [[تفسیر]] را نزد وی آموخت و تحصیل علم حدیث و روایت را بیشتر مدیون او بود. خود سالها بعد در این باره می‌نویسد: «او بزرگ استاد ما و بزرگ استاد شیعه در عصر خویش بود. وی علامه‌ای محقق و دقیق و زاهدی عابد و با ورع بود. بیشتر مطالب این كتاب (روضة المتقین كه كتابی روایی است) از افادات اوست ... .»


می‌توان گفت كه نشر فقه و حدیث در آن دوران در اصفهان به وسیلة او صورت گرفت. <ref> روضة المتقین، محمد تقی مجلسی، ج 14، ص 382</ref>
آنچه که محمد تقی مجلسی را بیش از همه مجذوب شیخ بهایی کرده بود، علاوه بر تسلط او بر [[علوم شرعی]]، [[سیر و سلوک]] روحانی و زهد و قناعت آن عارف و فقیه پرآوازه بود. از این رو همراهی محمد تقی مجلسی با شیخ از ابتدای دوران تحصیل ـ از سنین نوجوانی ـ تا اواخر عمر شیخ ادامه داشت.
پس از وفات استاد در سال 1021 ق. نزد فرزند او [[مولا حسنعلی شوشتری]]، كه او نیز از علمای برجسته و استاد بسیاری از مشاهیر حوزة اصفهان بود، به تحصیل پرداخت.


همزمان دوران تحصیل نزد علامه عبدالله شوشتری به درس دانشور دیگری راه یافت و در نفس و وجود خویش سفری را آغاز نمود. این سیر انفسی به راهنمایی سالك و عارفی وارسته، فقیه و محدث بزرگ [[شیخ بهایی]] آغاز شد.
وی علاوه بر آن از مجلس درس علمای دیگری همچون [[میرفندرسکی]]، [[قاضی ابوالسرور]]، [[امیراسحاق استرآبادی]]، [[شیخ عبدالله بن جابر عاملی]] (پسرعمه‌اش) [[ملا محمد قاسم عاملی]] (دایی‌اش) نیز بهره برده است.
از سالهای آغازین تحصیل، نسبت به [[عرفان]] جذبه‌ای شدید در محمد تقی وجود داشت. حس‌ می‌كرد كه فقه اصول و علوم متداول مدرسه‌ای عطش جانش را فرو نمی‌نشاند. شاید در سنین بلوغ این احساس در او شكل گرفته بود، اما همان‌گونه كه مقتضای این سنین است آن احساس مبهم و درك خام را نمی‌توانست برای خود تبیین كند و با دیگران به وضوح درباره‌اش سخن بگوید. اما اینكه «چه كند و از كجا آغاز كند؟» برای او به مراتب مجهولتر بود. ولی پس از آشنایی با شیخ بهایی و حضور در درس وی گمشده خود را یافت.


[[بهاء الدین محمد عاملی]]، معروف به شیخ بهایی در آن زمان از اساتید شاخص و برجستة حوزة اصفهان به شمار می‌رفت. جامعیت او در علوم مختلف شگفت‌آور بود، به طوری كه بر بیشتر علوم متداول تسلط داشت و در آنها صاحب تألیف بود. مجلسی بعدها دربارة این استادش می‌نویسد: «او بلند مرتبه و والا مقام بود و حافظه‌ای سرشار داشت. من كسی را مانند او در كثرت علوم و وفور فضل و بلندی مرتبه ندیده‌ام». <ref>بحارالانوار، ج 102، ص 111</ref>
== تدریس و شاگردان ==
مجلسی از مدرسان ممتاز حدیث و فقه در حوزه معتبر اصفهان به شمار می‌رفت و به تدریس اصول، فقه، تفسیر، کلام و [[رجال]] اشتغال داشت<ref>این مطلب از چند اجازه‌نامه که برای تنی چند از شاگردانش صادر کرده، معلوم است. ر. ک: بحارالانوار، ج ۱۰۷، اجازه‌نامه‌های محمدتقی مجلسی؛ روضات الجنات، ج ۲، ص ۱۲۳</ref>. او هر روز در [[مسجد جامع]] اصفهان به تدریس پرداخته، جمع زیادی از دانش پژوهان و طالبان علوم [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیه‌السلام)]] در محضر درسش حاضر می‌شدند.


تواضع و آزاد منشی او در برابر شاگردان خویش، حتی كسانی چون محمد تقی جوان، بر جذابیت و محبوبیت او نزد محمد تقی افزوده بود. محمد تقی مجلسی خود نقل می‌كند آن هنگام كه هنوز بالغ نشده بود در درس شیخ بر او اشكالی علمی وارد كرد و شیخ نیز پس از آنكه گفتار محمد تقی را حق یافت از نظر خود دست برداشت و آن سخن را تأیید كرد. <ref>مرحوم محمد تقی مجلسی خود نقل می‌كند آن هنگام كه هنوز به سن بلوغ نیز نرسیده بود، در درس شیخ، بر او اشكالی علمی وارد كرد و شیخ نیز پس از آنكه حرف مجلسی را حق یافت از نظر خود دست برداشت و گفتة محمد تقی را در حضور شاگردان تأیید نمود. (روضة المتقین، ج 14، ص 404)</ref>
نام برخی از بزرگانی که شاگرد ملا محمدتقی مجلسی بوده یا تنها اجازه نقل حدیث از وی داشته‌اند از این قرار است:
 
آنچه كه محمد تقی مجلسی را بیش از همه مجذوب شیخ بهایی كرده بود، علاوه بر تسلط او بر [[علوم شرعی]]، [[سیر و سلوك]] روحانی و زهد و قناعت آن عارف و فقیه پرآوازه بود. از این رو همراهی محمد تقی مجلسی با شیخ از ابتدای دوران تحصیل ـ از سنین نوجوانی ـ تا اواخر عمر شیخ ادامه داشت.


وی علاوه بر آن از مجلس درس علمای دیگری همچون [[میرفندرسكی]]، [[قاضی ابوالسرور]]، [[امیراسحاق استرآبادی]]، [[شیخ عبدالله بن جابر عاملی]] (پسرعمه‌اش) [[ملا محمد قاسم عاملی]] (دایی‌اش) نیز بهره برده است.
* فرزندش علامه [[محمدباقر مجلسی]]؛
* سید عبدالحسین خاتون آبادی؛
* محقق خوانساری؛
* [[سید نعمت الله جزایری]]؛
* ملا میرزای شیروانی؛
* ملا محمدصالح مازندرانی؛
* ملا محمدصادق کرباسی؛
* سید شرف الدین علی گلستانه؛
* ملا عزیزالله مجلسی؛
* میرزا ابراهیم اردکانی یزدی؛
* مولا ابوالقاسم بن محمد گلپایگانی؛
* بدرالدین بن احمد عاملی؛
* میرزا تاج الدین گلستانه<ref> فهرست نام آنان و تاریخ اخذ اجازه‌نامه‌ها در کتاب زندگی‌نامه علامه مجلسی، سید مصلح الدین مهدوی، ج ۲، ص ۳۸۸ به بعد به طور تفصیلی آمده است</ref>.


=تدریس و شاگردان=
== آثار محمدتقی مجلسی ==
از مجلسی اول تألیفاتی بر جای مانده است:
# روضه المتقین (از بهترین شرح‌های نوشته شده بر [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضره الفقیه]]) <ref>موسوی خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۲۲</ref>؛
# لوامع صاحبقرانی (شرح و ترجمه فارسی من لا یحضره الفقیه)؛
# ریاض المؤمنین در شرح [[صحیفه سجادیه (کتاب)|صحیفه سجادیه]]؛
# چهل حدیث از معصومین؛
# شرح زیارت جامعه؛
# شرح خطبه همام؛
# حدیقه المتقین، [[رساله عملیه]] تا آخر مبحث [[روزه]]<ref>موسوی خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص-۱۲۰،۱۱۹؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۱۹۲</ref>؛
# مطالع الانوار در [[نماز جمعه]] <ref>موسوی خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۲۲؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۱۹۲</ref>؛
# میرزا عبدالله افندی از رساله فی الرضاع و رساله مختصری در حقوق والدین از او نام می‌برد<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۴۷</ref>.


مجلسی از مدرسان ممتاز حدیث و فقه در حوزه معتبر اصفهان به شمار می‌رفت و به تدریس اصول، فقه، تفسیر، کلام و [[رجال]] اشتغال داشت. <ref>این مطلب از چند اجازه‌نامه که برای تنی چند از شاگردانش صادر کرده، معلوم است. ر.ک: بحارالانوار، ج ۱۰۷، اجازه‌نامه‌های محمدتقی مجلسی؛ روضات الجنات، ج ۲، ص ۱۲۳</ref> او هر روز در مسجد جامع اصفهان به تدریس پرداخته، جمع زیادی از دانش پژوهان و طالبان علوم [[اهل بیت (ع)]] در محضر درسش حاضر می‌شدند.
== درگذشت ==
[[فقیه]] و [[محدث]] گرانقدر، ملا محد تقی مجلسی در یازدهم شعبان سال 1070 ق. در [[اصفهان]] رحلت نمود و پیکرش در همان شهر به خاک سپرده شد<ref>جامع الرواه، محمد بن علی اردبیلی، ج ص 82، به نقل از علامه محمد باقر مجلسی</ref>. وفات او ضایعه‌ای بزرگ برای [[حوزه‌های علمیه|حوزه‌های دینی]]، خصوصا حوزه بزرگ اصفهان، به شمار می‌آمد. چرا که اصفهان یکی از بهترین استادان حدیث را از دست داده بود.


نام برخی از بزرگانی که شاگرد ملا محمدتقی مجلسی بوده یا تنها اجازه نقل حدیث از وی داشته‌اند از این قرار است:
اما دست پروردگان محضر فیض و افاده او راهش را ادامه دادند و راه او که در [[تهذیب نفس]] و احیای حدیث سعی بلیغی روا داشت، با شاگردانش خصوصا علامه [[محمد باقر مجلسی|محمدباقر مجلسی]]، ادامه یافت و عصر بازگشت به حدیث و تعبد تجلی بارزتر و رونق بیشتری یافت.


* فرزندش علامه محمدباقر مجلسی
== جستارهای وابسته ==
*
* [[حوزه علمیه اصفهان]]
* سید عبدالحسین خاتون آبادی
* [[صفویه]]
*
* [[بهاءالدین محمد عاملی|شیخ بهایی]]
* محقق خوانساری
* [[محمد باقر مجلسی|محمدباقر مجلسی]]
*
* سید نعمت الله جزایری
*
* ملا میرزای شیروانی
*
* ملا محمدصالح مازندرانی
*
* ملا محمدصادق کرباسی
*
* سید شرف الدین علی گلستانه
*
* ملا عزیزالله مجلسی
*
* میرزا ابراهیم اردکانی یزدی
*  
* مولا ابوالقاسم بن محمد گلپایگانی
*
* بدرالدین بن احمد عاملی
*  
* میرزا تاج الدین گلستانه. <ref> فهرست نام آنان و تاریخ اخذ اجازه‌نامه‌ها در کتاب زندگینامه علامه مجلسی، سید مصلح الدین مهدوی، ج ۲، ص ۳۸۸ به بعد به طور تفصیلی آمده است</ref>


=وفات=
== پانویس ==
{{پانویس|2}}


[[فقیه]] و [[محدث]] گرانقدر، ملا محد تقی مجلسی در یازدهم شعبان سال 1070 ق. در [[اصفهان]] رحلت نمود و پیكرش در همان شهر به خاك سپرده شد. <ref>جامع الرواة، محمد بن علی اردبیلی، ج 2، ص 82، به نقل از علامه محمد باقر مجلسی</ref> وفات او ضایعه‌ای بزرگ برای [[حوزه‌های دینی]]، خصوصاً حوزة بزرگ اصفهان، به شمار می‌آمد. چرا كه اصفهان یكی از بهترین استادان حدیث را از دست داده بود.
{{علمای اسلام}}
 
اما دست پروردگان محضر فیض و افادة او راهش را ادامه دادند و راه او كه در [[تهذیب نفس]] و احیای حدیث سعی بلیغی روا داشت، با شاگردانش خصوصاً علامه محمد باقر مجلسی، ادامه یافت و عصر بازگشت به حدیث و تعبد تجلی بارزتر و رونق بیشتری یافت.
 
=پانویس=
{{پانویس|2}}


[[رده: علمای شیعه]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالم محدثین]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:علمای دوره صفویه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۳

محمد تقی مجلسی
علامه مجلسی.jpg
نام کاملمحمد تقی بن ملاعلی مجلسی اصفهانی
نام‌های دیگرمجلسی اول
اطلاعات شخصی
سال تولد۱۰۰۳ ق، ۹۷۳ ش‌، ۱۵۹۵ م
محل تولداصفهان
سال درگذشت۱۰۷۰ ق، ۱۰۳۸ ش‌، ۱۶۶۰ م
روز درگذشت۱۱ شعبان
محل درگذشتاصفهان
دیناسلام، شیعه
استادان
شاگردان
آثار

علامه محمدتقی مجلسی (۱۰۷۰-۱۰۰۳ ق)، از علما و محدثان مشهور قرن یازدهم هجری، مدرس حوزه علمیه اصفهان در دوران صفویه و پدر علامه محمدباقر مجلسی (صاحب بحارالانوار) است. وی از محضر بزرگانی چون شیخ بهایی کسب فیض کرده است. مرحوم مجلسی بر احیای احادیث پای می‌فشرد و توانش را در خدمت نشر گفته‌های اهل‌بیت (علیه‌السلام) بذل نمود. روضه المتقین از جمله آثار ارزشمند اوست.

تولد محمدتقی مجلسی

محمد تقی در سال 1003 ق. در شهر بزرگ و زیبای اصفهان، پایتخت صفویه، چشم به دنیا گشود. به مبارکی نهمین امام معصوم او را محمد تقی نام نهادند. آوای اذان و اقامه اولین کلماتی بود که در گوش او طنین افکند. بدین گونه آغاز زندگی او با نوای توحید و رسالت قرین شد.

کودکی محمد تقی در محیطی آکنده از صفا و عشق به دین و پیشوایان دین سپری شد. از همین رو فطرت خداجوی او مجال رشد یافت و احساسات و عواطفش با حب آل محمد (صلی الله علیه) شکل گرفت. پدرش ملا علی مجلسی فاضلی دانش‌دوست بود و خود از راویان احادیث اهل‌بیت (علیه‌السلام) به شمار می‌آمد. ذوق و قریحه شعر گویی او شهرت داشت و به «مجلسی» تخلص می‌کرد و گویا از همین رو، مجلسی نام گرفته بود[۱].

تحصیل

گام‌های بعدی تحصیل و دانش را تحت نظر پدرش استوارتر برداشت و پس از آن با استادان بزرگ حوزه اصفهان آشنا شد و به راهنمایی پدرش به درس علامه مولا عبدالله شوشتری (یکی از علمای بزرگ حوزه اصفهان) راه یافت. علامه مولا عبدالله شوشتری از تربیت یافتگان حوز نجف بود که پس از طی مراحل عالی علمی به اصفهان مهاجرت و در آنجا اقامت کرده بود. محمد تقی سال‌ها همراه این استاد بود و فقه، حدیث، اصول فقه، کلام و تفسیر را نزد وی آموخت و تحصیل علم حدیث و روایت را بیشتر مدیون او بود. خود سال‌ها بعد دراین‌باره می‌نویسد: «او بزرگ استاد ما و بزرگ استاد شیعه در عصر خویش بود. وی علامه‌ای محقق و دقیق و زاهدی عابد و با ورع بود. بیشتر مطالب این کتاب (روضه المتقین که کتابی روایی است) از افادات اوست ....»

می‌توان گفت که نشر فقه و حدیث در آن دوران در اصفهان به وسیله او صورت گرفت[۲]. پس از وفات استاد در سال 1021 ق. نزد فرزند او مولا حسنعلی شوشتری، که او نیز از علمای برجسته و استاد بسیاری از مشاهیر حوزه اصفهان بود، به تحصیل پرداخت.

همزمان دوران تحصیل نزد علامه عبدالله شوشتری به درس دانشور دیگری راه یافت و در نفس و وجود خویش سفری را آغاز نمود. این سیر انفسی به راهنمایی سالک و عارفی وارسته، فقیه و محدث بزرگ شیخ بهایی آغاز شد. از سال‌های آغازین تحصیل، نسبت به عرفان جذبه‌ای شدید در محمد تقی وجود داشت. حس‌ می‌کرد که فقه اصول و علوم متداول مدرسه‌ای عطش جانش را فرو نمی‌نشاند. شاید در سنین بلوغ این احساس در او شکل گرفته بود، اما همان‌گونه که مقتضای این سنین است آن احساس مبهم و درک خام را نمی‌توانست برای خود تبیین کند و با دیگران به وضوح درباره‌اش سخن بگوید. اما اینکه «چه کند و از کجا آغاز کند؟» برای او به مراتب مجهولتر بود. ولی پس از آشنایی با شیخ بهایی و حضور در درس وی گمشده خود را یافت.

بهاءالدین محمد عاملی، معروف به شیخ بهایی در آن زمان از اساتید شاخص و برجسته حوزه اصفهان به شمار می‌رفت. جامعیت او در علوم مختلف شگفت‌آور بود، به طوری که بر بیشتر علوم متداول تسلط داشت و در آنها صاحب تألیف بود. مجلسی بعدها درباره این استادش می‌نویسد: «او بلند‌مرتبه و والا‌مقام بود و حافظه‌ای سرشار داشت. من کسی را مانند او در کثرت علوم و وفور فضل و بلندی مرتبه ندیده‌ام[۳]».

تواضع و آزاد‌منشی او در برابر شاگردان خویش، حتی کسانی چون محمد تقی جوان، بر جذابیت و محبوبیت او نزد محمد تقی افزوده بود. محمد تقی مجلسی خود نقل می‌کند آن هنگام که هنوز بالغ نشده بود در درس شیخ بر او اشکالی علمی وارد کرد و شیخ نیز پس از آنکه گفتار محمد تقی را حق یافت از نظر خود دست برداشت و آن سخن را تأیید کرد[۴].

آنچه که محمد تقی مجلسی را بیش از همه مجذوب شیخ بهایی کرده بود، علاوه بر تسلط او بر علوم شرعی، سیر و سلوک روحانی و زهد و قناعت آن عارف و فقیه پرآوازه بود. از این رو همراهی محمد تقی مجلسی با شیخ از ابتدای دوران تحصیل ـ از سنین نوجوانی ـ تا اواخر عمر شیخ ادامه داشت.

وی علاوه بر آن از مجلس درس علمای دیگری همچون میرفندرسکی، قاضی ابوالسرور، امیراسحاق استرآبادی، شیخ عبدالله بن جابر عاملی (پسرعمه‌اش) ملا محمد قاسم عاملی (دایی‌اش) نیز بهره برده است.

تدریس و شاگردان

مجلسی از مدرسان ممتاز حدیث و فقه در حوزه معتبر اصفهان به شمار می‌رفت و به تدریس اصول، فقه، تفسیر، کلام و رجال اشتغال داشت[۵]. او هر روز در مسجد جامع اصفهان به تدریس پرداخته، جمع زیادی از دانش پژوهان و طالبان علوم اهل‌بیت (علیه‌السلام) در محضر درسش حاضر می‌شدند.

نام برخی از بزرگانی که شاگرد ملا محمدتقی مجلسی بوده یا تنها اجازه نقل حدیث از وی داشته‌اند از این قرار است:

  • فرزندش علامه محمدباقر مجلسی؛
  • سید عبدالحسین خاتون آبادی؛
  • محقق خوانساری؛
  • سید نعمت الله جزایری؛
  • ملا میرزای شیروانی؛
  • ملا محمدصالح مازندرانی؛
  • ملا محمدصادق کرباسی؛
  • سید شرف الدین علی گلستانه؛
  • ملا عزیزالله مجلسی؛
  • میرزا ابراهیم اردکانی یزدی؛
  • مولا ابوالقاسم بن محمد گلپایگانی؛
  • بدرالدین بن احمد عاملی؛
  • میرزا تاج الدین گلستانه[۶].

آثار محمدتقی مجلسی

از مجلسی اول تألیفاتی بر جای مانده است:

  1. روضه المتقین (از بهترین شرح‌های نوشته شده بر من لایحضره الفقیه) [۷]؛
  2. لوامع صاحبقرانی (شرح و ترجمه فارسی من لا یحضره الفقیه)؛
  3. ریاض المؤمنین در شرح صحیفه سجادیه؛
  4. چهل حدیث از معصومین؛
  5. شرح زیارت جامعه؛
  6. شرح خطبه همام؛
  7. حدیقه المتقین، رساله عملیه تا آخر مبحث روزه[۸]؛
  8. مطالع الانوار در نماز جمعه [۹]؛
  9. میرزا عبدالله افندی از رساله فی الرضاع و رساله مختصری در حقوق والدین از او نام می‌برد[۱۰].

درگذشت

فقیه و محدث گرانقدر، ملا محد تقی مجلسی در یازدهم شعبان سال 1070 ق. در اصفهان رحلت نمود و پیکرش در همان شهر به خاک سپرده شد[۱۱]. وفات او ضایعه‌ای بزرگ برای حوزه‌های دینی، خصوصا حوزه بزرگ اصفهان، به شمار می‌آمد. چرا که اصفهان یکی از بهترین استادان حدیث را از دست داده بود.

اما دست پروردگان محضر فیض و افاده او راهش را ادامه دادند و راه او که در تهذیب نفس و احیای حدیث سعی بلیغی روا داشت، با شاگردانش خصوصا علامه محمدباقر مجلسی، ادامه یافت و عصر بازگشت به حدیث و تعبد تجلی بارزتر و رونق بیشتری یافت.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. مرآه الاحوال، نقل از بحار الانوار، محمد باقر مجلسی، ج 102، ص 105
  2. روضه المتقین، محمد تقی مجلسی، ج 14، ص 382
  3. بحارالانوار، ج 102، ص 111
  4. مرحوم محمد تقی مجلسی خود نقل می‌کند آن هنگام که هنوز به سن بلوغ نیز نرسیده بود، در درس شیخ، بر او اشکالی علمی وارد کرد و شیخ نیز پس از آنکه حرف مجلسی را حق یافت از نظر خود دست برداشت و گفته محمد تقی را در حضور شاگردان تأیید نمود. (روضه المتقین، ج 14، ص 404)
  5. این مطلب از چند اجازه‌نامه که برای تنی چند از شاگردانش صادر کرده، معلوم است. ر. ک: بحارالانوار، ج ۱۰۷، اجازه‌نامه‌های محمدتقی مجلسی؛ روضات الجنات، ج ۲، ص ۱۲۳
  6. فهرست نام آنان و تاریخ اخذ اجازه‌نامه‌ها در کتاب زندگی‌نامه علامه مجلسی، سید مصلح الدین مهدوی، ج ۲، ص ۳۸۸ به بعد به طور تفصیلی آمده است
  7. موسوی خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۲۲
  8. موسوی خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص-۱۲۰،۱۱۹؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۱۹۲
  9. موسوی خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۲۲؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۱۹۲
  10. افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۴۷
  11. جامع الرواه، محمد بن علی اردبیلی، ج 2، ص 82، به نقل از علامه محمد باقر مجلسی