برید بن معاویه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'میکند' به 'می‌کند')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات اصحاب اجماع
| عنوان = بُرَید بن مُعاویه عِجْلی
| عنوان = برید بن معاویه
| تصویر = برید بن معاویه.jpg
| تصویر =
| نام =  
| نام = برید بن معاویه عجلی
| نام‌های دیگر =
| نام کامل = ابو القاسم بُرَید بن معاویه عِجلی کوفی
| سال تولد =
| تاریخ تولد =
| تاریخ تولد =  
| محل تولد = کوفه
| محل تولد =  
| تاریخ درگذشت = 150 ق
| سال درگذشت =
| هم عصر امام = [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر]] و [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق]] علیهما السلام
| تاریخ درگذشت = سال ۱۴۸ یا ۱۵۰ ق
| شاگردان = {{فهرست جعبه افقی | حریز بن عبدالله|ثعلبة بن میمون|عمر بن اذینة|حریز بن عبدالله|علی بن عقبة|علی بن رئاب |خضر الصیرفی |الحارث بن ابی رسن |داود بن ابی یزید العطار }}
| محل درگذشت =
| آثار =
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | [[آیت‌الله بروجردی]] | [[امام خمینی]] | علامه طباطبایى}}
}}
| شاگردان
'''برید بن معاویة العجلی ''' از بزرگان فقهای [[شیعه]] و فردی ثقه و جلیل‌القدر و از اصحاب [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر]] (علیه‌السلام) و [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق]] (علیه‌السلام) می‌باشد و از [[اصحاب اجماع]] است.
| دین = اسلام
| مذهب = شیعه
| آثار = {{فهرست جعبه افقی | تفصيل الشريعه في شرح تحرير الوسيله| الأحكام الواضحة}}
| فعالیت‌ها = از [[اصحاب]] برجسته و معتمد امام باقرعلیه السلام و امام صادق علیه السلام
| وبگاه =  
}}  
'''برید بن معاویة المعجلی ''' مكنی به ابوالقاسم از بزرگان فقهای [[اصحاب]] و فردی ثقه و جلیل القدر و از [[حواریین|حواریین]] [[امام محمد باقر|امام باقرعلیه السلام]] و [[امام صادق علیه السلام]] می‌باشد. او از [[اصحاب اجماع]] است. راویان [[حدیث]]، با حفظ [[احادیث]] ونقل سینه به سینه آن، امکان بهره برداری از سخنان گهربار [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‏ بیت علیه السلام]] را برای آیندگان فراهم آورده‏ اند.


== خاندان ==
== زندگی‌نامه ==
برید، فرزند [[معاویه]]، از قبیله بنی‏عجل است که در [[کوفه]] ساکن بوده‌‏اند؛ قبیله بنی‏عجل از نژاد اعراب قحطانی می‏‌باشند که به کوفه [[هجرت]] کرده و در آن جا سکنا گزیده‌‏اند<ref>معجم قبایل عرب، باب بنی‏عجل.</ref>.
برید، فرزند معاویه، مکنی به ابوالقاسم از قبیله بنی‌‏عجل است که در کوفه ساکن بوده‌‏اند؛ قبیله بنی‏‌عجل از نژاد اعراب قحطانی می‏‌باشند که به کوفه هجرت کرده و در آن جا سکنا گزیده‌‏اند. تاریخ ولادت وی مشخص نیست.
در کتب [[رجال]] اشاره‏ای به تاریخ ولادت او نشده است. برید فرزندی دارد به نام «قاسم» که وی نیز از اصحاب [[امام جعفر صادق|امام صادق‌علیه السلام]] بوده است. قاسم بن برید از نگاه بزرگان [[علم رجال]]، ثقه و مورد اعتماد می‏باشد<ref>رجال نجاشی، ص 313.</ref>.
فرزند ایشان قاسم بن برید هم از بزرگان ثقه و مورد اعتماد می‏‌باشد<ref>رجال نجاشی، ص 313.</ref>.
 
==تعابیر مختلف اسناد از ایشان==
* برید؛
* برید بن معاویة؛
* برید العجلی؛
* برید بن معاویة العجلی یکنی أبا القاسم؛
* برید بن معاویة أبو القاسم العجلی الکوفی؛
* أبو برید العجلی<ref>نرم‌افزار جهاز راویان، مؤسسه ولی العصر علیه‌السلام للدراسات الإسلامیه قم،https://hoveyat.valiasr-aj.com/</ref>.


== برید از نگاه بزرگان ==
== برید از نگاه بزرگان ==
برید بن معاویه عجلی، صحابی امام باقرعلیه السلام و امام صادق علیه السلام می‏‌باشد<ref>قاموس الرجال، ج 2، ص 276.</ref>. وی غیر از این که راوی ثقه احادیث اهل‏ بیت علیه السلام است، [[فقیه]] هم بوده است<ref> اعیان الشیعه، ج 3، ص 558.</ref>. وی از دید بزرگان علم رجال یکی از اصحاب اجماع است<ref>تنقیح المقال، مامقانی، ص 165.</ref>.
برید بن معاویه عجلی، صحابی امام باقر (علیه‌السلام) و امام صادق (علیه‌السلام) می‏‌باشد<ref>قاموس الرجال، ج 2، ص 276.</ref>. وی غیر از این که راوی ثقه احادیث اهل‏ بیت (علیه‌السلام) است، [[فقیه]] هم بوده است<ref> اعیان الشیعه، ج 3، ص 558.</ref>. وی از دید بزرگان علم رجال یکی از اصحاب اجماع است<ref>تنقیح المقال، مامقانی، ص 165.</ref>.
احمدبن حسین می‏گوید: برید، کتابی نوشت به خطّ [[ابن عباس]] که من کتاب را دیده‏ام.6 ولی نام کتاب را ذکر نمی‏‌کند. تمام صاحبان کتب علم رجال برید را ثقه می‏دانند و کسی در مورد ثقه بودن وی شک ندارد.


== استادان ==
== از منظر معصومان ==
برید بن معاویه شاگرد امام باقرعلیه السلام و صادق علیه السلام بوده است و بیشتر از محضر این دو بزرگوار بهره‌‏مند شده است. نقل مستقیم اکثر روایات از معصوم علیه ‏السلام، گواه این مدعاست. غیر از امام باقرعلیه السلام و امام صادق علیه السلام وی از محضر [[محمد بن مسلم|محمدبن مسلم]] استفاده کرده و روایاتی از طریق ایشان نقل می‌کند.
=== مدح ===
روایات رسیده از [[اهل‏ بیت|اهل‏‌بیت (علیه‌السلام)]] درمورد برید، نشان می‏‌دهد که ایشان مقام والایی در نزد [[ائمه|ائمه(علیهم‌السلام)]] داشته است، که به برخی از روایات استناد می‌‏کنیم:
# [[جمیل بن دراج|جمیل بن درّاج]] می‌‏گوید: روزی وارد منزل امام صادق (علیه‌السلام) شدم. هنگام ورود، مردی از اهل [[کوفه]] را مشاهده کردم که از اتاق امام بیرون آمد و خارج شد. وارد اتاق امام شدم و گفتم: مردی کوفی را مشاهده کردم که از دیدار شما برمی‏‌گشت. حضرت فرمود: خداوند روحش را مقدس گرداند، وی مورد اطمینان پدرم بود. امروز هم وی مورد اطمینان و رازدار من است. حضرت ادامه داد: زمانی که خداوند اراده کند بدی به اهل زمین برساند، به واسطه آنها آن بدی را برطرف می‏‌کند. آنها ستارگان [[مذهب شیعه|شیعیان]] ما هستند. آنها باعث می‏‌شوند نام و یاد پدرم در همه جا زنده بماند. هر بدعتی را کشف می‏‌کنند و به مقابله برمی‏‌خیزند و بدعت‌‏ها را از [[دین]] می‌‏زدایند. در این هنگام حضرت گریه کردند. من پرسیدم: اینها چه کسانی هستند؟! فرمود: درود خداوند بر آنها باد! آنها «[[برید بن معاویه]] عجلی، [[زرارة بن اعین]]، [[ابوبصیر]] و [[محمد بن مسلم]]» هستند<ref> قاموس الرجال، ج 2، ص 277.</ref>.
# امام صادق (علیه‌السلام) می‏‌فرمود: محبوب‏‌ترین مردم نزد ما، چهار نفرند: «زرارة‏بن اعین، برید بن معاویه عجلی، محمد بن مسلم و [[ابو جعفر احول]] «مؤمن طاق»»<ref>وسایل الشیعه، ج 27، ص 143.</ref>.
# داوود بن سرحان نقل می‏‌کند: شنیدم از امام صادق (علیه‌السلام) که فرمود: همانا [[اصحاب]] پدرم زینت ما هستند؛ بدانید آنها «زرارة بن اعین، محمد بن مسلم، برید بن معاویه و [[لیث مرادی]]» هستند. اینها همیشه با [[عدالت]] و قسط رفتار می‏‌کنند. این‌ها همیشه راست می‏‌گویند و در کلام صادقند. این‌ها سبقت گیرندگان مقرّب درگاه الهی هستند<ref>. اعیان الشیعه، ج 3، ص 559.</ref>.
# جمیل بن درّاج می‏‌گوید: شنیدم از امام صادق (علیه‌السلام) که فرمود: استواران در زمین و پرچم‏داران دین خداوند، چهارنفرند: «محمد بن مسلم، برید بن معاویه، زرارة بن اعین و لیث بن البختری<ref>رجال کشی، ص 135.</ref>.»
# حذیفة بن اسید غفاری نقل می‏کند: از امام صادق (علیه‌السلام) شنیدم که فرمود: روز قیامت شیعیان و اهل بیت (علیه‌السلام) ندا می‏‌دهند: اینان «برید بن معاویه، زرارة بن اعین، محمد بن مسلم و احول» اولین سبقت‌گیرندگان و اولین مقرّبان بودند<ref>همان، ص 10.</ref>.
# علی بن اسباط نقل می‏‌کند از پدرش اسباط نقل می‏‌کند از [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام موسی (علیه‌السلام)]] که فرمود: [[روز قیامت]] منادی ندا می‌‏دهد حواریون امام محمد بن علی و جعفربن محمد چه کسانی هستند؟! در این هنگام چهارنفر بلند می‌شوند: «برید بن معاویه، زرارة بن اعین، محمد بن مسلم، لیث بن البختری.» که منظور ابوبصیر است<ref> بحارالانوار، ج 46، ص 243.</ref>.
# جمیل بن درّاج می‏‌گوید: از امام صادق (علیه‌السلام) شنیدم که فرمود: بشارت ده مخبتین را به [[بهشت]]! «برید بن معاویه، ابوبصیر، محمد بن مسلم و زرارة بن اعین». این چهارنفر از نجیبان و پاکان‌اند. این‌ها امین خداوند در بیان احکام الهی هستند. اگر این‌ها نبودند، آثار [[نبوت]] از بین می‌‏رفت<ref>رجال کشی، ص 170.</ref>.


== شاگردان ==
=== نکوهش برید ===
افراد زیادی از محضر برید بن معاویه استفاده کرده‏‌ا‌ند؛ از جمله:
در کنار این احادیث ـ که در بیان فضیلت برید نقل شده است ـ چند روایت در مذمّت برید از [[معصوم|معصوم (علیه‌السلام)]] نقل شده است که بدین قرار است:


# جمیل بن صالح.
# ابی‌الصباح می‌گوید: از امام صادق (علیه‌السلام) شنیدم که فرمود: خداوند هلاک کند کسانی را که در دین‌شان شک می‌ورزند. «زرارة بن اعین و برید بن معاویه و محمد بن مسلم و اسماعیل جعفی» از کسانی هستند که در دین‌شان شک می‌ورزند<ref>اعیان الشیعه، ج 3، ص 559.</ref>.
# عمر بن اذینه.
# یونس نقل می‌کند از مسمع که از ابن ابی‌سیّار شنیدم که اباعبداللّه (علیه‌السلام) می‌فرمود: خداوند لعنت کند برید را، خداوند لعنت کند زرارة بن اعین را<ref>قاموس الرجال، ج 2، ص 276.</ref>.
# عبدالکریم بن یحیی.
# الخثعمی.
# داوود بن فرقد.
# ثعلبة بن میمون.
# علی بن عقبه.


== از منظر معصومان ==
=== تحلیل روایات مدح و ذم ===
روایات رسیده از [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‏ بیت علیه السلام]] درمورد برید، نشان می‏دهد که ایشان مقام والایی در نزد ائمه علیهم ‏السلام داشته است، که به برخی از روایات استناد می‏کنیم:
# در سند روایاتی که در مذمّت برید نقل شده است، جبرئیل بن احمد قرار دارد که نه ممدوح است و نه ثقه.
 
# روایات مدح، فراوان است و قطعاً از اهل بیت (علیه‌السلام) رسیده است و از حیث سند معتبر است. پس اعتنایی به روایات شاذ که در مذمّت برید نقل شده است، نمی‌شود.
# جمیل بن درّاج می‏گوید: روزی وارد منزل امام صادق علیه السلام شدم. هنگام ورود، مردی از اهل [[کوفه]] را مشاهده کردم که از اطاق امام بیرون آمد و خارج شد. وارد اطاق امام شدم و گفتم: مردی کوفی را مشاهده کردم که از دیدار شما برمی‏‌گشت. حضرت فرمود: خداوند روحش را مقدس گرداند، وی مورد اطمینان پدرم بود. امروز هم وی مورد اطمینان و رازدار من است. حضرت ادامه داد: زمانی که خداوند اراده کند بدی به اهل زمین برساند، به واسطه آنها آن بدی را برطرف می‏کند. آنها ستارگان [[شیعیان]] ما هستند. آنها باعث می‏شوند نام و یاد پدرم در همه جا زنده بماند. هر بدعتی را کشف می‏کنند و به مقابله برمی‏‌خیزند و بدعت‌‏ها را از [[دین]] می‌‏زدایند. در این هنگام حضرت گریه کردند. من پرسیدم: اینها چه کسانی هستند؟! فرمود: درود خداوند بر آنها باد! آنها «برید بن معاویه عجلی، زرارة بن اعین، [[ابوبصیر]] و [[محمد بن مسلم]]» هستند<ref> قاموس الرجال، ج 2، ص 277.</ref>.
# در صحیحه [[عبداللّه بن زرارة]] آمده است که حضرت امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: من عیب شما را می‌گویم و با این که شما را مذمّت می‌کنم، از شما دفاع می‌کنم چون می‌ترسم دشمن به شما آسیب برساند و موجب حسد مردم و اذیت رساندن به شما شود<ref>معجم الرجال، خویی، ج ص 198.</ref>.
#  
# امام صادق علیه السلام می‏‌فرمود: محبوب‏‌ترین مردم نزد ما، چه در این دنیا باشیم و چه نباشیم، چهار نفرند: «زرارة‏بن اعین، برید بن معاویه عجلی، محمد بن مسلم و [[ابو جعفر احول]] «مؤمن طاق»»<ref>وسایل الشیعه، ج 27، ص 143.</ref>.
#
# داوود بن سرحان نقل می‏‌کند: شنیدم از امام صادق علیه السلام که فرمود: همانا [[اصحاب]] پدرم زینت ما هستند؛ بدانید آنها «زرارة بن اعین، محمد بن مسلم، برید بن معاویه و [[لیث مرادی]]» هستند. اینها همیشه با [[عدالت]] و قسط رفتار می‏‌کنند. این‌ها همیشه راست می‏‌گویند و در کلام صادقند. این‌ها سبقت گیرندگان مقرّب درگاه الهی هستند<ref>. اعیان الشیعه، ج 3، ص 559.</ref>.
# جمیل بن درّاج می‏‌گوید: شنیدم از امام صادق علیه السلام که فرمود: استواران در زمین و پرچم‏داران دین خداوند، چهارنفرند: «محمد بن مسلم، برید بن معاویه، زرارة بن اعین و لیث بن البختری<ref>رجال کشی، ص 135.</ref>.»
# حذیفة بن اسید غفاری نقل می‏کند: از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: روز قیامت شیعیان و اهل بیت علیه السلام ندا می‏‌دهند: اینان «برید بن معاویه، زرارة بن اعین، محمد بن مسلم و احول» اولین سبقت گیرندگان و اولین مقرّبان بودند<ref>همان، ص 10.</ref>.
# علی بن اسباط نقل می‏کند از پدرش و اسباط نقل می‏‌کند از [[موسی بن جعفر|امام موسی علیه السلام]] که فرمود: [[روز قیامت]] منادی ندا: می‏دهد حواریون [[امام محمد بن علی]] و [[جعفربن محمد]] چه کسانی هستند؟! در این هنگام چهارنفر بلند می‏شوند: «برید بن معاویه، زرارة بن اعین، محمد بن مسلم، لیث بن البختری.» که منظور ابوبصیر است<ref> بحارالانوار، ج 46، ص 243.</ref>.
# جمیل بن درّاج می‏گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: بشارت ده مخبتین را به [[بهشت]]! «برید بن معاویه، ابوبصیر، محمد بن مسلم و زرارة بن اعین». این چهارنفر از نجیبان و پاکان اند. این‌ها امین خداوند در بیان احکام الهی هستند. اگر این‌ها نبودند، آثار [[نبوت]] از بین می‏رفت<ref>رجال کشی، ص 170.</ref>.
== نکوهش برید ==
در کنار این احادیث ـ که در بیان فضیلت برید نقل شده است ـ چند روایت در مذمّت برید از [[معصوم|معصوم علیه السلام]] نقل شده است که بدین قرار است:
 
# ابی‌الصباح می‌گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: خداوند هلاک کند کسانی را که در دین‌شان شک می‌ورزند. «زرارة بن اعین و برید بن معاویه و محمد بن مسلم و اسماعیل جعفی» از کسانی هستند که در دین‌شان شک می‌ورزند<ref>اعیان الشیعه، ج 3، ص 559.</ref>.
# یونس نقل می‌کند از مسمع که از ابن ابی‌سیّار شنیدم که اباعبداللّهی می‌فرمود: خداوند لعنت کند برید را، خداوند لعنت کند زرارة بن اعین را<ref>قاموس الرجال، ج ص 276.</ref>.


در تحلیل این روایات، سه پاسخ داده شده است:
== مصاحبت با امام ==
نجاشی ایشان را مصاحب امام باقر و امام صادق علیهما السلام بر می‌شمارد<ref>رجال نجاشی، ۱۱۲ ر۲۸۷.</ref>  و شیخ طوسی هم بر مصاحبت ایشان با امام باقر علیه السلام<ref>رجال شیخ طوسی، ۱۰۹ ر۲۲.</ref> و امام صادق علیه السلام<ref>رجال شیخ طوسی، ۱۵۸ ر۵۹.</ref> تصریح دارد. نقل مستقیم روایت از  صادقین علیهما السلام نشانه مصاحبت بسیار وی با آن حضرات است.


# در سند روایاتی که در مذمّت برید نقل شده است، جبرئیل بن احمد قرار دارد که نه ممدوح است و نه ثقه.
== مشایخ و راویان ==
# روایات مدح، فراوان است و قطعاً از اهل بیت علیه السلام رسیده است و از حیث سند معتبر است. پس اعتنایی به روایات شاذ که در مذمّت برید نقل شده است، نمی‌شود.
===مشایخ===
# در صحیحه [[عبداللّه بن زرارة]] آمده است که حضرت امام صادقی فرمود: من عیب شما را می‌گویم و با این که شما را مذمّت میکنم، از شما دفاع میکنم چون میترسم دشمن به شما آسیب برساند و موجب حسد مردم و اذیت رساندن به شما شود<ref>معجم الرجال، خویی، ج 4، ص 198.</ref>.
برید بن معاویه از محمد بن مسلم<ref>(الكافی جلد ٦ صفحه ۲٠۹ حدیث ۱ کتاب ٤ باب ٤
التهذیب جلد ۹)</ref> روایت نقل کرده است.


== روایات ==
===راویان===
برید بن معاویه 58 حدیث را مستقیم از امام نقل کرده و 32 حدیث را از طریق [[محمد بن مسلم|محمدبن مسلم]] از امام نقل کرده است<ref>تنقیح المقال، مامقانی، ص 165.</ref>.
افراد بسیاری نیز از وی روایت نقل کرده‌اند، از جمله:
در اینجا به نقل برخی از روایات وی تبرّک می‌جوییم:
* ایوب؛
* الحارث بن محمد الاحول؛
* حریز بن عبدالله؛
* خضر الصیرفی؛
* علی بن رئاب؛
* علی بن عقبة؛
* الحارث بن ابی رسن؛
* حریز بن عبدالله؛
* داود بن ابی یزید العطار؛
* عمر بن اذینة؛
* ثعلبة بن میمون<ref>نرم‌افزار جهاز راویان، مؤسسه ولی العصر علیه‌السلام للدراسات الإسلامیه قم،https://hoveyat.valiasr-aj.com/</ref>.


# برید بن معاویه می‌گوید: شنیدم از امام صادق علیه السلام که ایشان فرمود: من از پدرم و پدرم از پدرش... و [[امام علی علیه السلام]] از [[حضرت محمد (ص)|رسول خداصلی الله علیه]] و آن حضرت از [[جبرئیل]] و ایشان از خداوند شنید که خداوند فرموده است: زمانی که اراده کنم جمع کنم برای مسلمانی خیردنیا و آخرت را، قرار می‌دهم برای او قلبی خاشع؛ زبانی ذاکر؛ جسدی بر بلاصا بر و زن مؤمن‌ه‏ای که وقتی به او نگاه کند، خوشحال شود و وقتی از او دور است، خود را حفظ کند<ref>وسایل الشیعه، ج 20، ص 40.</ref>. همراه حضرت صادق علیه السلام نشسته و مشغول صحبت بودیم که مردی وارد شد و گفت: من از [[خراسان]] برای دیدن شما آمده‏ام. (آنگاه پای خود را به حضرت نمایاند و گفت) به خدا قسم! نیامدم مگر به عشق شما؛ ببین چگونه پایم تاول زده است!
== روایات و آثار ==
# پس حضرت فرمود: به خدا قسم اگر سنگی ما را دوست داشته باشد، خداوند آن را روز قیامت همراه ما محشور می‌دارد! و آیا «دین» چیزی جز حبّ هست؟ (دین بدون محبّت نیست)<ref>بحارالانوار، ج 27، ح 57.</ref>.
برید بن معاویه 58 حدیث را مستقیم از امام نقل کرده و 32 حدیث را از طریق [[محمد بن مسلم]] از امام نقل کرده است<ref>تنقیح المقال، مامقانی، ص 165.</ref>.
# برید می‌گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم، منظور خداوند از «صادقین» در آیه «اتقوا اللّه و کونوا مع الصادقین» چیست؟ فرمود: مقصود خداوند فقط شامل ما می‌شود<ref> اصول کافی، ج 1، ص 208.</ref>.
احمدبن حسین می‏‌گوید: برید، کتابی نوشت به خطّ [[عبدالله ابن عباس|ابن عباس]] که من کتاب را دیده‌‏ام ولی نام کتاب را ذکر نمی‏‌کند.
# برید می‌گوید: امام صادق علیه السلام هر وقت اراده سفر می‌‏کرد، همه اهل و عیال خود را در خانه‏ای دعوت می‌کرد و دست را به دعا می‌داشت و می‌فرمود: «اللّهم انّی استودعک الغداة نفسی و مالی و اهلی و ولدی الشاهد منّا و الغائب، اللّهمّ احفظنا و احفظ علینا اجعلنا فیجورارک، اللّهم لاتسلبنا نعمتک و لا تغیّر ما بنا من عافیتک و فضلک<ref>همان، ص 283.</ref>؛ پروردگارا! امروز جان و مال و اهل و فرزندان حاضر و غایبم را به تو می‌سپارم. خدایا! ما را از شر حفظ کن و اموال ما را برای ما حفظ کن. خدایا! ما را در جوارِ خودت قرار ده. خدایا! نعمتت را از ما نگیر و احسان و فضلی را که به ما مرحمت فرموده‏‌ای، تغییر مده».
# برید می‌گوید: از حضرت صادق علیه السلام شنید که فرمود: از پدرم و او از پدرش... از [[علی بن ابی طالب|علی علیه السلام]] و او از [[حضرت محمد (ص)|رسول اللّه صلی الله علیه]] شنیدم که رسول اللّه صلی الله علیه فرمودند: مرز اسلام و کفر چیزی نیست مگر ترک [[نماز]] واجبی که عمدی ترک شود، یا نماز را سبک بشمارد و اگر چنین کند، مثل آن است که نماز نخوانده باشد<ref>وسایل الشیعه، ج 4، ص 42.</ref>.
# برید می‌گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: وقتی فرزندان [[حضرت آدم|آدم علیه السلام]] بزرگ شده و به حدّ بلوغ رسیدند، خداوند [[حوری]] از حوریان بهشتی فرستاد و آدم یکی از پسرانش را به عقد او درآورد و همچنین پسر دیگر خود را به عقد زنی از طایفه [[جن]] درآورد. پس، از بنی آدم هرکدام که دارای اخلاق نیکو و صورت زیبا هستند، از اولاد حوریّه می‌باشند و هرکدام زشت خوی و زشت صورت هستند، از نسل جنیان. و این گونه نیست که پسران آدم با خواهران خودشان ازدواج کرده باشند<ref>علل الشرایع، ج 1، ص 103.</ref>.
# برید می‌گوید: از امام درمورد آیه «یا ایها الذین آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا....»، سؤال کردم. حضرت فرمود: صبرکنید بر انجام تکالیف و وظایف شرعی، و بردشمنی دشمنانتان صابر باشید و با امام موعود ارتباط داشته باشید<ref> تأویل الآیات، ص 86.</ref>.


== وفات ==
== وفات ==
در تاریخ وفات برید بن معاویه، اختلاف است؛ بعضی فوت او را در زمان امام صادق علیه السلام دانسته‏‌اند. اما قول قوی که اکثر کتب رجال نقل کرده‌‏اند، این است که وی در سال 150 ه .ق. رحلت کرده است<ref>تنقیح المقال، ص 165.</ref>.
در تاریخ وفات برید بن معاویه، اختلاف است؛ بعضی فوت او را در زمان امام صادق (علیه‌السلام) دانسته‏‌اند؛ اما قول قوی که اکثر کتب رجال نقل کرده‌‏اند، این است که وی در سال 150 ه .ق. رحلت کرده است<ref>تنقیح المقال، ص 165و رجال نجاشی ص 112 ر287.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۸۵: خط ۸۳:


== منابع ==
== منابع ==
[[برگرفته از سایت برید بن معاویه عجلی - پرتال جامع علوم انسانیhttp://ensani.irhttp://ensani.ir/fa/article/57537/%D8%A8%D8%B1%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D9%88%DB%8C%D9%87-%D8%B9%D8%AC%D9%84%D9%89|برگرفته از سایت برید بن معاویه عجلی - پرتال جامع علوم انسانیhttp://ensani.ir]]
* [http://ensani.ir/fa/article/57537/ برگرفته از سایت برید بن معاویه عجلی - پرتال جامع علوم انسانی
 
* نرم‌افزار جهاز راویان، مؤسسه ولی العصر علیه‌السلام للدراسات الإسلامیه قم،https://hoveyat.valiasr-aj.com/.
* علی احمدی، برید بن معاویه عجلی، فرهنگ کوثر، 1381 شماره 54
* خویی، سید ابوالقاسم، معجم الرجال، دارالزهرا، بیروت، ۱۴۰۹ق.
* شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، قم، جامعه مدرسین، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.
* طوسی، ابی جعفر، اختیار معرفه الرجال (رجال کشی)، موسسه آل البیت لاحیاء التراث.
* مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، تحقیق محی الدین و محمدرضا مامقانی، قم، موسسة آل البیت لإحیاء التراث، ۱۳۸۱ش.
* مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحارالانوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ‎۱۴۰۳ق.
* نجاشی، احمد بن علی، رجال‌النجاشی، قم، موسسه نشر اسلامی، ۱۴۲۴ق.


{{علمای اسلام}}
{{اصحاب اجماع}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:اصحاب اجماع]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۸

برید بن معاویه
نامبرید بن معاویه عجلی
نام کاملابو القاسم بُرَید بن معاویه عِجلی کوفی
محل تولدکوفه
تاریخ درگذشت150 ق، ۱۴۶ ش‌، ۷۶۷ م
هم عصر امامامام باقر و امام صادق علیهما السلام
شاگردان
  • حریز بن عبدالله
  • ثعلبة بن میمون
  • عمر بن اذینة
  • حریز بن عبدالله
  • علی بن عقبة
  • علی بن رئاب
  • خضر الصیرفی
  • الحارث بن ابی رسن
  • داود بن ابی یزید العطار

برید بن معاویة العجلی از بزرگان فقهای شیعه و فردی ثقه و جلیل‌القدر و از اصحاب امام باقر (علیه‌السلام) و امام صادق (علیه‌السلام) می‌باشد و از اصحاب اجماع است.

زندگی‌نامه

برید، فرزند معاویه، مکنی به ابوالقاسم از قبیله بنی‌‏عجل است که در کوفه ساکن بوده‌‏اند؛ قبیله بنی‏‌عجل از نژاد اعراب قحطانی می‏‌باشند که به کوفه هجرت کرده و در آن جا سکنا گزیده‌‏اند. تاریخ ولادت وی مشخص نیست. فرزند ایشان قاسم بن برید هم از بزرگان ثقه و مورد اعتماد می‏‌باشد[۱].

تعابیر مختلف اسناد از ایشان

  • برید؛
  • برید بن معاویة؛
  • برید العجلی؛
  • برید بن معاویة العجلی یکنی أبا القاسم؛
  • برید بن معاویة أبو القاسم العجلی الکوفی؛
  • أبو برید العجلی[۲].

برید از نگاه بزرگان

برید بن معاویه عجلی، صحابی امام باقر (علیه‌السلام) و امام صادق (علیه‌السلام) می‏‌باشد[۳]. وی غیر از این که راوی ثقه احادیث اهل‏ بیت (علیه‌السلام) است، فقیه هم بوده است[۴]. وی از دید بزرگان علم رجال یکی از اصحاب اجماع است[۵].

از منظر معصومان

مدح

روایات رسیده از اهل‏‌بیت (علیه‌السلام) درمورد برید، نشان می‏‌دهد که ایشان مقام والایی در نزد ائمه(علیهم‌السلام) داشته است، که به برخی از روایات استناد می‌‏کنیم:

  1. جمیل بن درّاج می‌‏گوید: روزی وارد منزل امام صادق (علیه‌السلام) شدم. هنگام ورود، مردی از اهل کوفه را مشاهده کردم که از اتاق امام بیرون آمد و خارج شد. وارد اتاق امام شدم و گفتم: مردی کوفی را مشاهده کردم که از دیدار شما برمی‏‌گشت. حضرت فرمود: خداوند روحش را مقدس گرداند، وی مورد اطمینان پدرم بود. امروز هم وی مورد اطمینان و رازدار من است. حضرت ادامه داد: زمانی که خداوند اراده کند بدی به اهل زمین برساند، به واسطه آنها آن بدی را برطرف می‏‌کند. آنها ستارگان شیعیان ما هستند. آنها باعث می‏‌شوند نام و یاد پدرم در همه جا زنده بماند. هر بدعتی را کشف می‏‌کنند و به مقابله برمی‏‌خیزند و بدعت‌‏ها را از دین می‌‏زدایند. در این هنگام حضرت گریه کردند. من پرسیدم: اینها چه کسانی هستند؟! فرمود: درود خداوند بر آنها باد! آنها «برید بن معاویه عجلی، زرارة بن اعین، ابوبصیر و محمد بن مسلم» هستند[۶].
  2. امام صادق (علیه‌السلام) می‏‌فرمود: محبوب‏‌ترین مردم نزد ما، چهار نفرند: «زرارة‏بن اعین، برید بن معاویه عجلی، محمد بن مسلم و ابو جعفر احول «مؤمن طاق»»[۷].
  3. داوود بن سرحان نقل می‏‌کند: شنیدم از امام صادق (علیه‌السلام) که فرمود: همانا اصحاب پدرم زینت ما هستند؛ بدانید آنها «زرارة بن اعین، محمد بن مسلم، برید بن معاویه و لیث مرادی» هستند. اینها همیشه با عدالت و قسط رفتار می‏‌کنند. این‌ها همیشه راست می‏‌گویند و در کلام صادقند. این‌ها سبقت گیرندگان مقرّب درگاه الهی هستند[۸].
  4. جمیل بن درّاج می‏‌گوید: شنیدم از امام صادق (علیه‌السلام) که فرمود: استواران در زمین و پرچم‏داران دین خداوند، چهارنفرند: «محمد بن مسلم، برید بن معاویه، زرارة بن اعین و لیث بن البختری[۹]
  5. حذیفة بن اسید غفاری نقل می‏کند: از امام صادق (علیه‌السلام) شنیدم که فرمود: روز قیامت شیعیان و اهل بیت (علیه‌السلام) ندا می‏‌دهند: اینان «برید بن معاویه، زرارة بن اعین، محمد بن مسلم و احول» اولین سبقت‌گیرندگان و اولین مقرّبان بودند[۱۰].
  6. علی بن اسباط نقل می‏‌کند از پدرش اسباط نقل می‏‌کند از امام موسی (علیه‌السلام) که فرمود: روز قیامت منادی ندا می‌‏دهد حواریون امام محمد بن علی و جعفربن محمد چه کسانی هستند؟! در این هنگام چهارنفر بلند می‌شوند: «برید بن معاویه، زرارة بن اعین، محمد بن مسلم، لیث بن البختری.» که منظور ابوبصیر است[۱۱].
  7. جمیل بن درّاج می‏‌گوید: از امام صادق (علیه‌السلام) شنیدم که فرمود: بشارت ده مخبتین را به بهشت! «برید بن معاویه، ابوبصیر، محمد بن مسلم و زرارة بن اعین». این چهارنفر از نجیبان و پاکان‌اند. این‌ها امین خداوند در بیان احکام الهی هستند. اگر این‌ها نبودند، آثار نبوت از بین می‌‏رفت[۱۲].

نکوهش برید

در کنار این احادیث ـ که در بیان فضیلت برید نقل شده است ـ چند روایت در مذمّت برید از معصوم (علیه‌السلام) نقل شده است که بدین قرار است:

  1. ابی‌الصباح می‌گوید: از امام صادق (علیه‌السلام) شنیدم که فرمود: خداوند هلاک کند کسانی را که در دین‌شان شک می‌ورزند. «زرارة بن اعین و برید بن معاویه و محمد بن مسلم و اسماعیل جعفی» از کسانی هستند که در دین‌شان شک می‌ورزند[۱۳].
  2. یونس نقل می‌کند از مسمع که از ابن ابی‌سیّار شنیدم که اباعبداللّه (علیه‌السلام) می‌فرمود: خداوند لعنت کند برید را، خداوند لعنت کند زرارة بن اعین را[۱۴].

تحلیل روایات مدح و ذم

  1. در سند روایاتی که در مذمّت برید نقل شده است، جبرئیل بن احمد قرار دارد که نه ممدوح است و نه ثقه.
  2. روایات مدح، فراوان است و قطعاً از اهل بیت (علیه‌السلام) رسیده است و از حیث سند معتبر است. پس اعتنایی به روایات شاذ که در مذمّت برید نقل شده است، نمی‌شود.
  3. در صحیحه عبداللّه بن زرارة آمده است که حضرت امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: من عیب شما را می‌گویم و با این که شما را مذمّت می‌کنم، از شما دفاع می‌کنم چون می‌ترسم دشمن به شما آسیب برساند و موجب حسد مردم و اذیت رساندن به شما شود[۱۵].

مصاحبت با امام

نجاشی ایشان را مصاحب امام باقر و امام صادق علیهما السلام بر می‌شمارد[۱۶] و شیخ طوسی هم بر مصاحبت ایشان با امام باقر علیه السلام[۱۷] و امام صادق علیه السلام[۱۸] تصریح دارد. نقل مستقیم روایت از صادقین علیهما السلام نشانه مصاحبت بسیار وی با آن حضرات است.

مشایخ و راویان

مشایخ

برید بن معاویه از محمد بن مسلم[۱۹] روایت نقل کرده است.

راویان

افراد بسیاری نیز از وی روایت نقل کرده‌اند، از جمله:

  • ایوب؛
  • الحارث بن محمد الاحول؛
  • حریز بن عبدالله؛
  • خضر الصیرفی؛
  • علی بن رئاب؛
  • علی بن عقبة؛
  • الحارث بن ابی رسن؛
  • حریز بن عبدالله؛
  • داود بن ابی یزید العطار؛
  • عمر بن اذینة؛
  • ثعلبة بن میمون[۲۰].

روایات و آثار

برید بن معاویه 58 حدیث را مستقیم از امام نقل کرده و 32 حدیث را از طریق محمد بن مسلم از امام نقل کرده است[۲۱]. احمدبن حسین می‏‌گوید: برید، کتابی نوشت به خطّ ابن عباس که من کتاب را دیده‌‏ام ولی نام کتاب را ذکر نمی‏‌کند.

وفات

در تاریخ وفات برید بن معاویه، اختلاف است؛ بعضی فوت او را در زمان امام صادق (علیه‌السلام) دانسته‏‌اند؛ اما قول قوی که اکثر کتب رجال نقل کرده‌‏اند، این است که وی در سال 150 ه .ق. رحلت کرده است[۲۲]

پانویس

  1. رجال نجاشی، ص 313.
  2. نرم‌افزار جهاز راویان، مؤسسه ولی العصر علیه‌السلام للدراسات الإسلامیه قم،https://hoveyat.valiasr-aj.com/
  3. قاموس الرجال، ج 2، ص 276.
  4. اعیان الشیعه، ج 3، ص 558.
  5. تنقیح المقال، مامقانی، ص 165.
  6. قاموس الرجال، ج 2، ص 277.
  7. وسایل الشیعه، ج 27، ص 143.
  8. . اعیان الشیعه، ج 3، ص 559.
  9. رجال کشی، ص 135.
  10. همان، ص 10.
  11. بحارالانوار، ج 46، ص 243.
  12. رجال کشی، ص 170.
  13. اعیان الشیعه، ج 3، ص 559.
  14. قاموس الرجال، ج 2، ص 276.
  15. معجم الرجال، خویی، ج 4، ص 198.
  16. رجال نجاشی، ۱۱۲ ر۲۸۷.
  17. رجال شیخ طوسی، ۱۰۹ ر۲۲.
  18. رجال شیخ طوسی، ۱۵۸ ر۵۹.
  19. (الكافی جلد ٦ صفحه ۲٠۹ حدیث ۱ کتاب ٤ باب ٤ التهذیب جلد ۹)
  20. نرم‌افزار جهاز راویان، مؤسسه ولی العصر علیه‌السلام للدراسات الإسلامیه قم،https://hoveyat.valiasr-aj.com/
  21. تنقیح المقال، مامقانی، ص 165.
  22. تنقیح المقال، ص 165و رجال نجاشی ص 112 ر287.

منابع

  • [http://ensani.ir/fa/article/57537/ برگرفته از سایت برید بن معاویه عجلی - پرتال جامع علوم انسانی
  • نرم‌افزار جهاز راویان، مؤسسه ولی العصر علیه‌السلام للدراسات الإسلامیه قم،https://hoveyat.valiasr-aj.com/.
  • علی احمدی، برید بن معاویه عجلی، فرهنگ کوثر، 1381 شماره 54
  • خویی، سید ابوالقاسم، معجم الرجال، دارالزهرا، بیروت، ۱۴۰۹ق.
  • شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، قم، جامعه مدرسین، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.
  • طوسی، ابی جعفر، اختیار معرفه الرجال (رجال کشی)، موسسه آل البیت لاحیاء التراث.
  • مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، تحقیق محی الدین و محمدرضا مامقانی، قم، موسسة آل البیت لإحیاء التراث، ۱۳۸۱ش.
  • مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحارالانوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ‎۱۴۰۳ق.
  • نجاشی، احمد بن علی، رجال‌النجاشی، قم، موسسه نشر اسلامی، ۱۴۲۴ق.