نتایج جستجو

شده بود. وی از اصحاب امام حسن عسکری (ع) بود اما بعد از وفات آن حضرت، منکر وکالت ابوجعفر عثمان بن سعید عمری شده مدعی نیابت امام مهدی(ع) گردید. غضائری احمد

تحصیل هستند. سید جواد نقوی در رسانه فعال هست و یک شبکه به اهل بیت (ع) راه اندازی نموده است و از طریق این شبکه سخنرانی‌ها و دورس سید جواد نقوی بخش می شود

است که وی به جنبه‌های تکوینی مقامِ امام نشان داده است. از جمله در بازگوکردن این عقیده که پیامبر اسلام (ص) و امامان(ع) برترین مخلوقات خداوند و واسطه فیض‌اند،

و بر شهادت امام حسن و امام حسین می‌‏گریند. ایشان معتقدند که خدا در علی (ع) تجسّم یافت چنان که پیش از وی در بدن قدّیسان دیگر چون حضرت عیسی (ع) و حضرت موسی

محمد‌علی میرزا به تشریح جایگاه اهل بیت(ع) بویژه فاطمه زهرا، علی بن ابی طالب(ع)، حضرت امام حسین(ع) و امام حسن(ع) می‌پردازد و از اینکه در همه کتاب‌های اسلامی

سال 80 هجری‌قمری در دار‌الولید کوفه می‏‌زیست و از حواریین امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) بود. به گفته نجاشی، زرارة‌بن‌اعین غلامی بود که او را آزاد

کند، او امام مفترض‌الطاعة است. آنها بر این باورند که حضرت‌علی(ع) در زمان خود امام بود و امامت خود را اظهار کرد. پس از او فرزندش حسین‌بن‌علی(ع) به امامت

القاب «اسماعیلیه» است. نام اسماعیلیه در آغاز مبارکیه بود. آنان بعد از امام جعفر صادق (ع) به امامت پسرش اسماعیل قائل شده تعداد امامان را به هفت نفر رسانیدند،

نکرده‌اند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 با اصلاح عبارات. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

اینان قائل به تناسخ بوده و معتقد بودند که امامت برای علی(ع)، سپس حسن(ع)، آنگاه برای حسین (ع) و پس از آن برای محمد حنفیه است و روح خداوند در وجود هریک

از پیروان حضرت امام جعفر صادق (ع) بودند. در برخی از منابع آمده است که حمیریه و جبابره (پیروان جابر‌بن‌حیّان) از شاگردان حضرت امام صادق (ع) بودند و از وی

محمد‌بن‌قولویه، شیخ‌طوسی و کشّی و دیگران هستند که غالب آن روایات به امام محمد باقر (علیه السلام) و امام جعفر صادق (علیه السلام) می‌‏رسد. بنابراین، روایات و کتاب‌های

«امامت» که حضرت محمد (ص) به علی (ع) گفته است و از او تا دوازدهمین امام که مهدی آل محمد (ص) باشد، امتداد دارد. پس از غیبت امام دوازدهم، این سر به پیروان و اقطاب

بوده‌اند و در عصر امامت موسی بن جعفر (ع) ظهور کرده و در امامت امام موسی بن جعفر(ع) توقف کرده و منکر امامت فرزندش علی بن موسی (ع) و هم چنین منکر امامان بعد از آن

زهرا و حسن بن علی (مجتبی) و حسین (ع) باشند مظهر خدا می‏‌دانست. او می‌‏گفت که حسن (ع) و حسین (ع) جعلی هستند و در حقیقت علی (ع) است، زیرا او نخستین ایشان بود

هارون که از شیعیان و راویان امام صادق(ع) بود، دیدار کرد. یحیی از او که از سفر حج بازگشته بود، اوضاع مدینه و نظر امام صادق(ع) را در مورد خود و پدرش پرسید

امامت دوازده امام است و عبدالله افطح را بین امام صادق (ع) و برادر او امام موسی کاظم (ع) می‏‌آوردند و فطحی نمی‌‏میرد مگر این که عارف به امام زمان خویش باشد،

أئمه جمع امام و امام در اطلاقات فقها در دو مفهوم عام و خاص به کار رفته است. امام در مفهوم عام، عبارت است از حاکم و ولی مسلمانان (ولایت فقیه)، امام جماعت و

احمد بن موسی(ع) (فرزند دیگر امام کاظم(ع) ) قائل شدند و گفتند: امام رضا(ع) به امامت او سفارش فرموده است. دلیل هر دو گروه، کم بودن سن امام جواد(ع) بود. نوبختی;

دیده شده است. مثلا در مقبوله عمر‌بن‌حنظلة از امام صادق (ع)؛ از این تعبیر استفاده شده است. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،

در حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد. شیخ ابوالقاسم مامقانی شیخ الشریعه اصفهانی آقا ضیاء عراقی میرزا حسین نائینی محمد حسین غروی اصفهانی محمد جواد بلاغی غلامعلی

خدایی امام علی (ع) را غالب و قوی دانسته‌اند و اینان از فرقه‌های غلاة و ذمّیّه‌‏اند که از خدمت حضرت محمد (ص) رجوع کرده به شراکت حضرت محمد (ص) و امام علی (ع)

معنای دشمنی آشکار همراه با کینه‌ورزی و نفرت با حضرت علی(ع) است. و ناصبی کسی است که راجع به امام و فرزندانش اظهار نفرت و جسارت کند. همچنین در برخی از منابع،

جز در امیر مؤمنان علی (ع) و امامان بعد از او ظاهر نشود و حضرت علی ‌علیه‌السلام پیامبران را فرستاده است. همچنین معتقد بودند که امام به روح‌القدس تأیید می‌‏گردد

امامت را از علی‌بن‌أبی‌طالب(ع) به علی‌بن‌الحسین (ع) (زین‌العابدین) متصل کرده‌اند. پیروان این مکتب معتقدند که علی‌بن‌الحسین (ع) بر امامت ابوجعفر محمد‌بن علی‌

گشت. اما هواخواهان برادرش جعفربن‌علی ملقب به جعفر کذّاب، معتقدند که ما امام عسکری (ع) را آزمودیم، ولی در نزد او دانشی نیافتیم، از این جهت پیروان وی را که

همان شیعیان امامی اثنی‌عشری هستند که پس از حضرت امام حسن عسکری (ع) پسر ایشان محمد‌بن‌الحسن (عج) را که امام غایب و قائم آل‌محمد(ص) است، مهدی دانسته و معتقدند

بعد از امام علی ‌علیه‌السلام امام است. حیان‌سراج‏ کیسانی مذهب و معتقد به امامت محمد‌بن‌حنفیه بوده و می گفت که او زنده است. نوشته‌اند که وی با امام صادق ‌علیه‌السلام

نه وثاقتش. وی نخست از اصحاب حضرت امام جعفر صادق (ع) بود و سپس به غلو گرایید. پیروان عمرو نبطی معتقد بودند که معرفت امام موجب باطل شدن نماز و روزه می‌شود

امامت برای فرزندش محمد محفوظ است و او امام بر حق شیعیان بعد از اسماعیل است؛ زیرا حق امامت بعد از امام حسن و امام حسین از برادر به برادر منتقل نمی‌شود و

این گروه پس از امامت امام علی (‌علیه‌السلام) و امام حسن (‌علیه‌السلام)، حسن مثنی را بنابر وصیت امام حسن مجتبی (‌علیه‌السلام) امام می‌دانستند و او را ضامن

افطح شدند. شیخ مفید می‌گوید که عبدالله پس از اسماعیل بزرگ‌ترین فرزند امام جعفر صادق (ع) بود، ولی منزلت و احترامی پیش او نداشت. مامقانی در تنقیح المقال آورده

عثمانى نوشته است. دلیل سرودن آن قصیده به مناسبت ارسال روپوش براى مرقد امام موسى بن جعفر (ع) از طرف سلطان محمود خان ثانى پادشاه عثمانى مى‏ باشد. این روپوش، قطعه‌ای

تفضیلیه‏ همان مفضله هستند که حضرت علی (ع) را بر دیگر صحابه و خلفا تفضیل و ترجیح می‏‌دادند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،

را در شمار اصحاب سه امام شيعه، امام صادق، امام کاظم و امام رضا ذکر کرده‌اند بنابراين، تولد او حداقل حدود دو دهه قبل از شهادت امام صادق (148) بوده است.

امامت برای امام جدید جایز نیست، مگر اینکه از مرگ امام پیشین مطمئن شویم یا آنکه صد و بیست سال از روز ولادت امام گذشته باشد. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

اثر تألیفی نیست. امام حسن مجتبی امام حسین‌ (علیه‌السلام) شیخ طوسی رجال طوسی، ص409 شماره 5946؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4؛ فضل زیاره الحسین(ع)، ابن شجری، ص88

حمزة‌بن‌عمّار بربری 7. صائد نهدی. امام جعفر صادق (ع) درباره آنان فرمود: خدا آهن داغ را نصیب‌شان کند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان

عیسی از یاران امام صادق، امام کاظم، امام رضا و امام جواد (علیهم‌السلام) و از راویان ثقه شیعه و از اصحاب اجماع است. وی امام صادق تا امام جواد (علیهم السلام)

اصحاب‌کساء یا آل‌عبا، پنج تن بیش نیستند و آنان محمد(ص)، علی(ع)، فاطمه(س)، حسن(ع) و حسین(ع) هستند و روح خدا با کساء در ایشان حلول کرده و هیچکدام نسبت به

دلیرند . مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

معتقد است چون علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) درگذشت، پسرش امام محمد تقی (ع) هفت ‏ساله بود. «احمدیه» او را کودک شمرده گفتند امام باید مردی بالغ و رسا باشد و اگر خداوند

الله علیه و آله) ، امام علی (ع) حضرت فاطمه (سلام الله علیه) ، امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) و سلمان. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 106 با اندک اقتباسی. سوره مائده، آیه 5. مشکور محمد جواد فرهنگ فرق

حسین برخاستند و به وجه دیگر گفته‌‏اند که: ما همراه با امام معصوم هستیم و با شمشیر می‌جنگیم و چون امام معصوم در این عصر حضور ندارد، پس تا آمدن وی اسلحه ما

اشعار و ادعیه اظهار می‌شود، آن است که: الله، محمد(ص) و علی(ع) تثلیثی را شکل می‌دهند که در آن، علی(ع) همانند تجلّی غالب خداوند ظاهر می‌شود. شبکیان نیز همچون

«غلاة» و منسوب به ابوطاهر محمد‌بن‌علی بن‌بلال از اصحاب امام یازدهم می‌باشد. ابوطاهر از اصحاب امام یازدهم (علیه‌السلام) و از منکران نیابت محمد‌بن‌عثمان‌عمری

ناخشنودی او سبب گرایش امویان اندلس به او گشت. در زمان مالک بن انس مکتب امام صادق (ع) مملو از علما بود و افراد از گوشه و کنار جهان اسلام خود را بـه ایشان

است که به رجعت امام باقر (علیه‌السلام) اعتقاد دارند. آنها معتقدند که رشتۀ امامت از امام علی (علیه‌السلام) به یکی از نوادگانش یعنی حضرت امام باقر (علیه‌السلام)

فقیه وارسته در جوار بارگاه ملکوتی امام هادی و امام حسن عسکری (علیه‌السلام) و مقابل قبر حضرت حکیمه خاتون (دختر امام جواد علیه‌السلام) به خاک سپرده شد. مرتضی

قم آمد. کمره‌ای همچنین دروس فلسفه و خارج فقه را با امام خمینی مباحثه می‌کرد. وی در قم در درس میرزا جواد ملکی تبریزی، شیخ عباس قمی و سید محمد حجت کوه‌کمری

باشد، او امام است. صالحیه شرط دیگری را برای امامت افزودند و آن حُسن منظر (زیبارویی) است و علاوه می‌گفتند که اشکالی ندارد که در یک زمان دو امام وجود داشته

دستورهای عالی درباره سیر و سلوک و امامت حضرت علی (ع) بوده و از بین رفته است. این ده جزء را حضرت علی (ع) در سینه خود محفوظ می‌‏داشت و سینه به سینه به ائمه

اختیار مردم قرار می‌دهد. تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری، ج 5، ص 178. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال

که امروز معروف به حربیه هستند، همان سبائیه‏‌اند که قائل به الوهیت حضرت‌علی (ع)شدند. شهرستانی, عبدالکریم، الملل والنحل، بیروت، نشر دارالمعرفه، سال 1404 هجری

بنابر نقل‌ها از شاگردان امام صادق علیه‌السلام به حساب می‌آمد. زیدیه او را از بهترین و با فضیلت‌ترین رجال خود می‌دانستند. امام صادق علیه‌السلام از او به

بابویه) را در برخی منابع ذکر کرده‌اند. امام رضا (علیه السلام) اهل‏‌بیت (علیه السلام) کوفه نجف شیخ صدوق عیون اخبار الرضا(ع)، ج1ص25 حدیث51، وص56 حدیث198، وص92

هستند و پنج تن آل‌عبا یعنی محمد (ص)، علی (ع)، فاطمه (س)، حسن (ع)، حسین (ع) را خدا می‌دانند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،

پیامبر صلوات الله علیه در غدیر‌خم با نصّ جلیّ علی بن‌ابی طالب(ع) را به‌عنوان خلیفه و امام مردم پس از خودش معرفی کرد. (همانگونه که آیه اکمال دین به آن اشاره

بالاتر از امام دارد و «اساس» خوانده می‌شود، سایر امامان بـهـره داوودی عـبارت‌اند از: امام حسن، امام حـسـیــن‌‌، امـام زیـن‌الـعـابـدیـن‌‌، امـام محمدباقر‌،

تیرگی نهاد. وی در ۲۰ آبان ۱۳۴۲ش (۲۴ جمادی‌الثانی ۱۳۸۳ق)، درگذشت و در حرم امام علی(ع) دفن شد. سید محمد بهبهانی در ۱۲۹۱ق در تهران متولد شد. پدرش سیدعبدالله

حریان بود- شدند. آنان می‌‏گفتند که محمد بن حنفیه پس از علی بن أبی‌طالب (ع) امام بود. او پس از خود پسرش ابوهاشم عبداللّه بن محمد را جانشین خود کرد و ابوهاشم

جملات آمده است که: روز قیامت حضرت فاطمه (س) در حالی‌که پیراهن خون‌آلود امام حسین(ع) را همراه خود می‌آورد، نزد خدا آمده دادخواهی می‌کند و وقتی خداوند او را

بروجردی از منظر امام خمینی علاقه زاید الوصف امام به آیت‌ الله بروجردی، بسیار کم‌نظیر و شاید منحصر به فرد بود. آیت‌الله مسعودی خمینی می‌گوید: امام خمینی می‌فرمودند:

عمر‌بن‌الخطاب هر دو قدیم‌اند و ازلی. جز آنکه علی(ع) را خیر محض و عمر را شرّ محض می‌دانند و عمر علی(ع) را دائما می‌‏آزارد. این فرقه تحت تأثیر افکار «ثنویت

همراه محمد مصدق، نفت ایران را ملی کردند. رسمیت یافتن تعطیلی روز شهادت امام جعفر صادق‌ (ع) در ایران با درخواست وی و دستور مصدق انجام شد. سید ابوالقاسم کاشانی

شخص در ابتدا از اصحاب امام علی الهادی (علیه‌السلام) و امام حسن عسکری (علیه‌السلام) به حساب می‌آمد و اولین کسی بود که پس از امام عسکری (علیه‌السلام) به

علی(ع) اعتقاد دارند و معتقدند که این علی که در این دنیا زندگی کرد و پدر حسنین (ع) بود؛ علی نبود، بلکه شخصی به نام «علی ازدری» بود. آن علی که امام است از

ص۴۶ـ۴۷ مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203 نوبختی، فر ق الشیعه، ترجمه و تحقیق محمد جواد مشکور، طبع تهران،

این افراد عقیده انحرافی داشتند و امامت را به اسماعیل فرزند امام جعفر صادق (ع) ختم کرده او را امام هفتم می‌دانستند. آنها برنامه‌های خود را در خاورمیانه و حدود

امت ثابت نمی‌شود. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم؛ ص 204 مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر

در این موضوع که امامت محدود به فرزندان امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) است مطالب مختصری آورده است. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان

رساندنش به حضرت، نقطه عطفی در تاریخ اسلام به حساب می‌آید. هنگامی که امام علی(ع) به خلافت رسید، وی از طرف حضرت به عنوان والی مصر معرفی شد، اما قبل از رسیدن

هشام‌بن‌سالم جوالیقی هستند که از موالی‌ کوفه و جزء اصحاب امام جعفر‌صادق (علیه السلام) و امام موسی کاظم (علیه السلام) بوده است. ابومحمد (یا ابوالحکم) هشام‌بن‌سالم

استان کفرالشیخ کشور مصر در یک خانواده علمی از نسل امام حسین بن علی علیهما السلام متولد شد. پدرش امام مسجد روستا و حافظ قرآن بود و از پسرش سعد خواست تا

اطهار(علیهم‌السلام)، بخصوص امام باقر، امام صادق، امام کاظم، امام رضا، امام جواد، امام هادی، امام حسن عسگری و امام زمان (علیهم الصلاة والسلام)، امام رافضه گفته می‌شد

که آزاد شدم امام خمینی (رضوان اللَّه علیه) در پاریس (نوفل لوشاتو) بودند، پس از چند روز در قم به پاریس رفته، در نوفل لوشاتو به محضر مقدس امام (رضوان اللَّه

ابو‌اسماعیل حماد بن ابی سلیمان یکی از شاگردان و اصحاب نامدار ایرانی امام باقر و امام جعفر صادق (علیه‌السلام) می‌باشد. ابو‌اسماعیل حماد بن ابی سلیمان از

به‌شمار می‌‏روند و قائل به تأویل قرآن و تقدیم علی (ع) بر دیگر صحابه‌ رسول خدا(ص) هستند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال

درباره امیر مؤمنان علی (ع) و امامان بعد از او ظهور نمی‌کند. همه پیامبران، بندگان حضرت علی (ع) و امامان هستند و نیز می‌گویند که حضرت علی (ع) فرموده است: «الحمد

الطوسى، چاپ جامعه مدرسین، ص 176، ش 2101 (از اصحاب امام صادق (علیه‌السلام) و ص 333، ش 4964 (از اصحاب امام کاظم ـ ع ـ)؛ رجال النجاشى، ص 126؛خلاصة الأقوال، تحقیق

اصحاب امام جواد (علیه‌السلام) می‌داند نجاشی او را از اصحاب امام کاظم و امام رضا (علیهماالسلام) شمرده است. گفته شده است که او با امام کاظم، امام رضا و امام

بود و معتقد بودند که حسن‌بن‌علی پس از پدرش امام بود و چون درگذشت بعد از وی جعفر‌بن‌علی به امامت رسید، چنانکه امام موسی‌بن‌جعفر پس از عبدالله‌ جعفر (افطح)

بودند که امام صادق (علیه‌السلام) را امام آخر می‌دانستند و قائل بودند که او وفات نکرده است و امام هفتمی بعد از او نیست. این عده قائل به الوهیت امام صادق (علیه‌السلام)

درس آقا شرکت می‌نمود. آیت‌الله‌العظمی امام خمینی، که معظم‌له هشت سال از درس اصول ایشان بهره برد و پس از آن، امام در آبان ۱۳۴۳ به ترکیه تبعید شدند. معظم‌له،

میان کشته می‌‏شد. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 200. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر

آن شهر درگذشت. فرزندان او معروف به رضویون بودند. مبرقعیه موسی بن محمد را امام می‌دانستند و هنوز اندک زمانی بر امامت وی باقی نمانده بودند که دیگر‌ باره

دیوان امام خمینی (نسخهٔ اول)؛ سرپرستی تدوین و تهیهٔ ملحقات؛ مؤسسهٔ تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ چاپ اول: خرداد ۱۳۷۲/ چاپ‌های مکرر. دیوان امام خمینی (نسخهٔ

معروف و از اصحاب و شاگردان امام کاظم(علیه‌السلام)، امام رضا (علیه‌السلام) و امام جواد (علیه‌السلام)، اما بیش از همه در خدمت امام رضا (علیه‌السلام) بود. صفوان

آن شمارش روزها را معتبر دانست و حتی در‌این‌باره مطالبی جعل و آن را به امام صادق (ع) منسوب کرد. برخی از منابع نقل کرده‌اند که ابن ابی‌العوجاء سه نفر را به

مربوط به شیعه هستند که پس از رحلت امام یازدهم به دوره «فترت» یعنی خالی ماندن زمان از وجود امام قائل شدند. . مشکور. محمد جواد. فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات

نشر موسسه پژوهشی امام خمینی. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 251 مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

با امام خویش را به معنای کفر می‌دانستند و می‌گفتند: «من نقض البیعة فقد کفر»؛ یعنی هر کسی بیعت خود را با امام خویش بشکند، کافر است،. مشکور محمد جواد، فرهنگ

حسن بن موسی، فرق الشیعه، ترجمه محمد جواد مشکور، تهران، نشر بنیاد فرهنگ، تهران، سال 1375 هجری شمسی، ص 60 مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان

7 مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 114 با ویرایش و اصلاح عبارات. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

1961 میلادی، ص 199. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 204. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد نشر

قرار می‌دهند. طائفه بُهره‌ها که تا امام صادق (علیه‌السلام) را قبول داشته وپس از آن رو به سوی امامت اسماعیل برادر حضرت امام موسی کاظم (علیه‌السلام) قرار دادند،

در این مدت در دانشکده‌های تهران از جمله دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه امام صادق (ع)، دانشگاه مذاهب اسلامی، دانشکده الهیات دانشگاه تهران، دانشگاه علامه طباطبایی

محدّثان عظیم‌الشأن و جلیل‌القدر است. وی معاصر امام کاظم (علیه‌السلام) و امام رضا (علیه‌السلام) و امام جواد(علیه‌السلام) بوده و از اصحاب اجماع شمرده می‌شود

او حسن بن محمد بن عبیدالله اعرج از کسانی است که امام جواد (علیه‌السلام) در 220هجری برای وصیت به پسرش امام هادی (علیه‌السلام)، او را شاهد گرفت. پدرش «ابوالحسن