زغلول نجار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۹۵: خط ۹۵:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


{{مصر}}
{{علمای اسلام}}
{{علمای اسلام}}
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان اهل سنت]]
[[رده:عالمان اهل سنت]]
[[رده:مصر]]
[[رده:مصر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۳

زغلول نجار
زغلول نجار.jpg
نام کاملزغلول راغب محمد النجار
اطلاعات شخصی
سال تولد۱۹۳۳ م، ۱۳۱۱ ش‌، ۱۳۵۱ ق
محل تولدمصر
دیناسلام، اهل‌سنت
فعالیت‌هاتدریس، تبلیغ، مناظره

زغلول نجار یا زغلول راغب محمد النجار (۱۷ نوامبر ۱۹۳۳) واعظ و مبلغ اسلامی مصری است که در متون مقدس اسلامی بر معجزات علمی تمرکز دارد. از نظر آکادمیک، او زمین شناس[۱] است که در دانشکده علوم دانشگاه قاهره تحصیل کرده و در سال ۱۹۵۵ با امتیاز عالی فارغ‌التحصیل شد، و از طرف دانشگاه مفتخر به دریافت جایزۀ دکتر مصطفی برکة در علوم زمین‌شناسی شد. او همکار دانشگاه جهانی علوم اسلامی و عضو هیئت مدیره آن، و یکی از بنیان‌گذاران مرجع جهانی معجزات علمی در قرآن و سنت است.

تولد و تربیت

زغلول در تاریخ ۱۷ نوامبر ۱۹۳۳ در یک خانواده مسلمان در مصر به دنیا آمد؛ پدربزرگش امام روستا و پدرش حافظ قرآن بود. زغلول می‌گوید هنگامی که قرآن می‌خواندم هرگاه اشتباه می‌کردم، پدرم در حالی که خواب بود اشتباه مرا تذکر می‌داد. او پس از اتمام قرآن به همراه پدرش به قاهره نقل مکان کرد و در ۹ سالگی به دبستان رفت.

تحصیلات

زغلول دبستان را به پایان رساند و در سال 1946 به دبیرستان شبرا رفت و از اولین فارغ‌التحصیلان بود و از سوی مدیر مدرسه دستور داده شد که به دلیل برتری که داشت وارد مسابقه زبان عربی شود. در همان مسابقه معلمش نیز شرکت کرد. زغلول به احترام معلمش خواست مسابقه را ترک کند ولی مدیر مدرسه گفت که معلم به نمایندگی از مدرسه در مسابقه شرکت نکرده است؛ پس رقابت کن. در آن مسابقه زغلول اول شد و معلمش جایگاه 42 را کسب کرد.

زغلول در دانشکده علوم دانشگاه قاهره حضور یافت و در گروه جدید دانشکده به نام گروه زمین شناسی که مدیر آن یک دکتر آلمانی بود شرکت کرد. او در آن گروه نفر برتر بود و در نهایت مدرک کارشناسی علوم را با درجه عالی دریافت کرد.

فعالیت سیاسی

زغلول در یک تظاهرات سیاسی شرکت کرد و پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه دستگیر شد و تلاش کرد و تبرئه شد اما بنابر تصمیم سیاسی حکومت به دلیل عضویت او در اخوان‌المسلمین مانع انتصاب او به عنوان رییس دانشگاه شدند.

او برای شرکت صحاری پاترول کار می‌کرد و هنگامی که سعی کرد در یک سایت مجوز کار بگیرد، باز به دلایل سیاسی از کار برکنار شد. او به معادن فسفات در منطقه نیل پیوست و به مدت دو سال در آنجا کار کرد. تأثیر مثبتی بر کارگران و شرکت گذاشت. او از دانشگاه به دلیل امتناع از انتصاب او به عنوان رییس دانشگاه شکایت کرد، حکم به نفع او صادر شد و یک سال در دانشگاه عین الشمس به کار گرفته شد ولی باز با رای سیاسی از کار برکنار شد.

او به کار در معادن زغال سنگ در شبه جزیره سینا (پروژه پنج ساله صنعت) ادامه داد تا زمانی که برای کار در دانشگاه الملک سعود در ریاض انتخاب شد. و سپس برای مدرک کارشناسی ارشد در دانشگاه ولز انگلستان درخواست داد و پذیرفته شد و با اینکه ممنوع الخروج شده بود با همکاری افسر مسئول نظامی از کشور خارج شد.[۲]

صلاحیت‌های علمی

  • سال ۱۹۷۲ میلادی استادی خود را با درجه پروفسور دریافت کرد.
  • سال ۱۹۶۳ دکترای علوم زمین را از دانشگاه ولز بریتانیا دریافت کرد و دانشگاه مدرک فلوشیپ یا پسا دکترا را جهت همکاری به او داد.
  • سال ۱۹۵۵ با مدرک کارشناسی علوم با درجه عالی از دانشگاه قاهره فارغ‌التحصیل شد، او از جمله اولین فارغ‌التحصیلان این رشته در آن دانشگاه بود و این دانشگاه جایزه بَرَکة در علوم زمین‌شناسی را به او اعطا کرد.

فعالیت‌های علمی و دانشگاهی

  • او برای شرکت نفت صحاری و مرکز ملی تحقیقات در قاهره و همچنین در معادن فسفات در منطقۀ نیل و معادن طلای البرامیه (صحرای شرق مصر)، معادن زغال سنگ در شبه جزیره سینا (پروژه پنج ساله صنعت)، و در دانشگاه‌های عین الشمس (قاهره)، ملک سعود در ریاض، دانشگاه ولز (بریتانیا)، کویت (کویت)، قطر (دوحه)، شرکت نفت و مواد معدنی ملک فهد در ظهران (۱۹۷۸-۱۹۹۶) کار کرد.
  • استاد ناظر در دانشگاه کالیفرنیا (لس آنجلس، ۱۹۷۷-۱۹۷۸).
  • مشاور آموزش عالی در مؤسسه توسعه عرب در منطقۀ الخبر عربستان سعودی (۱۹۹۶ م-۱۹) ۹ م).
  • مدیر دانشگاه الاحقاف در یمن (۱۹ تا ۲۰).
  • مدیر موسسه مطالعات تحصیلات تکمیلی مارک فیلد در بریتانیا (۲۰ تا ۲۰۰۱) و رئیس کمیته معجزه علمی قرآن در شورای عالی امور اسلامی - مصر (۲۰۰۱ م- امروز).
  • همکار آکادمی علوم اسلامی و عضو هیئت مدیره آن.
  • عضو سابق هیئت داوران جایزه بین‌المللی علوم ژاپن.
  • همکاری با گروه زمین شناسی در دانشگاه‌های ریاض (۱۹۵۹-۱۹۶۱-۱۹۶۴-۱۹۶۷) و کویت (۱۹۶۷-۱۹۷۸) و کانی‌های نفتی ملک فهد در ظهران (۱۹۷۹-۱۹۹۶) پله‌های تدریس را طی کرد تا عضو هیئت علمی قرار گرفت تا اینکه در سال ۱۹۷۲ استادی و رئیس گروه زمین شناسی دانشگاه کویت و دانشگاه قطر را در سال ۱۹۷۸ دریافت کرد.
  • تا به امروز بر بیش از ۳۵ مدرک کارشناسی ارشد و دکترا در دپارتمان زمین شناسی مصر، عربستان و خلیج فارس نظارت داشته است.
  • به عنوان عضو بسیاری از انجمن‌های محلی و بین‌المللی خدمت کرده است.[۳]
  • به عنوان عضو هیئت تحریریه مجله‌های علمی از جمله مجله تحقیقات Foraminiferal مستقر در نیویورک و مجله علوم زمین آفریقا در پاریس انتخاب شد.
  • برای مجله‌های زیر به عنوان مشاور علمی انتخاب شد:
  • الف: علوم اسلامی که در هند منتشر شده است. ب: مجله مسلمانان معاصر که در واشنگتن منتشر شد. ج: الرایان - در قطر منتشر شده است.
  • او به عنوان مشاور علمی بنیاد تحقیقاتی روبرستون در بریتانیا، مشاور نفت عرب کویت، شرکت نفت عرب در خوافجی و بانک اسلامی دبی در امارات متحده عربی خدمت کرد.
  • عضو موسس هیئت مدیره مرجع جهانی معجزات علمی در قرآن و سنت پیامبر (انجمن جهان اسلام - مکه) و عضو هیئت مدیره آن.
  • عضو هیئت مدیره شورای جهانی تحقیقات اسلامی - قاهره.
  • عضو هیئت معتمدان اداره رسانه‌های اسلامی در بریتانیا.
  • عضو انجمن مسلمانان معاصر - لیختن اشتاین.
  • مشاور علمی موزه تمدن اسلامی در سوئیس انتخاب شد.
  • عضو موسس هیئت مدیره سازمان بین‌المللی خیریه اسلامی کویت و عضو هیئت مدیره آن.
  • او در تأسیس بانک اسلامی دبی، بانک اسلامی فیصل مصر و بانک تقوا همکاری داشت. او در چندین کنفرانس علمی بین‌المللی و محلی و همچنین کنفرانس‌های اسلامی در سطوح مختلف شرکت کرد.
  • دارای برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی (اسلامی و فرهنگی) زیادی است.
  • او برای سخنرانی در مورد اسلام و مسائل مسلمانان به ویژه مسئله معجزات علمی در قرآن و سنت پیامبر به کشورهای مختلف رفت. او به کشورهای کانادای شمالی به استرالیا و آفریقای جنوبی و از قاره آمریکا در غرب به آسیای مرکزی به شرق سفر کرد.
  • استاد دانشگاه بین‌المللی علوم اسلامی در عمان اردن.

جوایز علمی

  • جایزه مسابقه جهت گیری، وزارت آموزش و پرورش مصر (۱۹۵۱) (او اولین کسی بود که آن را دریافت کرد.)؛
  • جایزه برکة در علوم زمین‌شناسی دانشگاه قاهره (۱۹۵۵) (او اولین دریافت کننده این جایزه بود.)؛
  • جایزه تحقیقات پسا دکترا رابرتسون (دانشگاه ولز، بریتانیا، ۱۹۶۳-۱۹۶۷)؛
  • درجه همکاری در دانشگاه ولز انگلستان در سال 1963 میلادی؛[۴]
  • جایزه بهترین تحقیق ارائه شده به کنفرانس نفت عرب در سال‌های 1970-1972؛
  • جایزه مقالۀ برتر در موضوع دیرینه شناسی(conference of floating micro-fossils) در ژنو- سوییس سال 1967 میلادی و در روم-ایتالیا سال 1970 میلادی؛
  • لوح تقدیر از انجمن دیرینه شناسان مصر؛
  • عضویت در چندین انجمن علمی (عرب و خارجی) و عضو هیئت تحریریه تعدادی از مجله‌های علمی؛
  • کمک‌های مالی از تمام دانشگاه‌های مصر و عرب، از تعدادی از دانشگاه‌ها و تعدادی از اتحادیه‌های علمی و حرفه‌ای در داخل و خارج از مصر؛
  • گواهی‌های تقدیر بسیار از نهادهای عربی و خارجی؛
  • اعطای جایزه رئیس‌جمهوری سودان، نظم علم، ادبیات و هنرهای طلایی در سال ۲۰۰۵.[۵]

تولید علمی و فرهنگی

  • از او بیش از صد و پنجاه مقاله علمی منتشر شده و چهل و پنج کتاب به زبان‌های عربی، انگلیسی، فرانسوی و آلمانی دارد.
  • وی مقاله‌ای هفتگی در روزنامه قاهره الاهرام در مورد معجزه علمی در قرآن تحت عنوان (یکی از اسرار قرآن) دارد که تا کنون بیش از دویست و پنجاه مقاله از آن منتشر شده است.
  • وی در طول ماه رمضان مقاله‌ای روزانه با عنوان «از معجزات علمی در سال» دارد.
  • او مقالات متنوعی در مجله‌های «الدعوة»، «الإعجاز»، «الفرقان»، «قافلة الزيت»، «المجتمع» و «الرسالة» و غیره دارد.
  • دارای یک سری نوار صوتی و تصویری و سی دی در چند حوزه است که مهم‌ترین آنها (اسلام و علم) است.

برنامه‌های تلویزیونی

  • برنامه (الإعجاز الاجتماعي في القرآن والسنة) در ماه رمضان ۱۴۲۹ از کانال «اقرأ» پخش شد؛
  • برنامه‌هایی در شبکۀ «الجزیره» با برنامه «بلا حدود».

پانویس

  1. د. زغلول النجار في موقع طريق الإسلام نسخة محفوظة 02 مارس 2014 علی موقع واي باك مشين.
  2. د. زغلول النجار.. الدعوة بالإعجاز العلمي - إسلام اون لاين نسخة محفوظة 12 أكتوبر 2009 علی موقع واي باك مشين.
  3. دار المعرفة - تعريف بالدكتور ومؤلفاته ومقالاته زغلول النجار نسخة محفوظة 03 ديسمبر 2007 علی موقع واي باك مشين.
  4. جائزة دبي الدولية للقران - الجائزة تختار زغلول النجار شخصية العام الإسلامية
  5. موقع الدكتور وهبة الزحيلي - تمنح جائزة رئيس الجمهورية السودانية التقديرية لدورتها الأولي للآتية أسمائهم: نسخة محفوظة 06 مارس 2016 علی موقع واي باك مشين.