سید ابوالاعلی مودودی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۶۳: خط ۶۳:
آنها «الله» را به معنای [[بت]] و «رب» را به معنای پروردگار و «[[عبادت]]» را هم‌معنی خداپرستی و قربانی کردن و [[سجده]] و [[نماز]] و «[[دین]]» را [[مذهب]] پنداشته‌اند. یعنی تمام [[تاریخ اسلام]]، پر از جهل و ضلالت و انحطاط بوده‌است. او هم‌چنین ادعا کرد که مفاهیم اساسی قرآن، حاکمیت و سلطه «الله» و «رب» است و دین و عبادت راه‌هایی برای رسیدن به این دو هستند.
آنها «الله» را به معنای [[بت]] و «رب» را به معنای پروردگار و «[[عبادت]]» را هم‌معنی خداپرستی و قربانی کردن و [[سجده]] و [[نماز]] و «[[دین]]» را [[مذهب]] پنداشته‌اند. یعنی تمام [[تاریخ اسلام]]، پر از جهل و ضلالت و انحطاط بوده‌است. او هم‌چنین ادعا کرد که مفاهیم اساسی قرآن، حاکمیت و سلطه «الله» و «رب» است و دین و عبادت راه‌هایی برای رسیدن به این دو هستند.


این ادعاهای او صدای اعتراض [[ابوالحسن ندوی]] دوست و هم‌سنگر سابق مودودی را نیز درآوردند. ندوی در کتاب «تفسیر سیاسی اسلام در نوشته‌های مودودی و سید قطب» نوشت که مودودی و پیرو آن [[سید قطب]]، حتی رابطه انسان با خدا را رابطه‌ای سیاسی عنوان کرده و رابطه حاکم و محکوم نشان داده‌اند.
این ادعاهای او صدای اعتراض [[ابوالحسن ندوی]] دوست و هم‌سنگر سابق مودودی را نیز درآوردند. ندوی در کتاب «تفسیر سیاسی اسلام در نوشته‌های مودودی و سید قطب» نوشت که مودودی و پیرو آن [[ابراهیم حسین شاذلی|سید قطب]]، حتی رابطه انسان با خدا را رابطه‌ای سیاسی عنوان کرده و رابطه حاکم و محکوم نشان داده‌اند.


در حالی‌که تعلق و رابطه خالق با مخلوق، رابطه‌ای مستحکم‌تر و عمیق‌تر است. سیاسی شدن رابطه خدا و بنده، باعث ایجاد رابطه‌ای بی‌روح و خشک بین مومن و خداوند و بدون معنویت و اخلاص درونی می‌شود.
در حالی‌که تعلق و رابطه خالق با مخلوق، رابطه‌ای مستحکم‌تر و عمیق‌تر است. سیاسی شدن رابطه خدا و بنده، باعث ایجاد رابطه‌ای بی‌روح و خشک بین مومن و خداوند و بدون معنویت و اخلاص درونی می‌شود.
confirmed، مدیران
۳۳٬۱۲۹

ویرایش