محمد آل احمدی ابوالنور
| محمد آل احمدی ابوالنور | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1349 ق، ۱۳۰۹ ش، ۱۹۳۱ م |
| روز تولد | نهم جمادی الاول |
| محل تولد |
|
| سال درگذشت | 1437 ق، ۱۳۹۴ ش، ۲۰۱۶ م |
| روز درگذشت | 28 محرم |
| دین | اسلام، اهل‌سنت |
| آثار | دایره المعارف سنت پیامبر اکرم |
| فعالیت‌ها |
|
محمد آل احمدی ابوالنور وزیر سابق اوقاف و عضو فقید شورای علمای ارشد دانشگاه الازهر بود.
زندگی‌نامه
دکتر محمد الاحمدی ابوالنور در روستای سلامون قبله، مرکز شهدای استان منوفیه، کشور مصر دریک خانواده مذهبی و اهل علم بدنیا آمد. نزد پدر قرآن کریم را آموخت و حافظ قرآن شد. ریشه خانواده او به استان منیا در مصر علیا برمی‌گردد، جایی که اجدادش در سال 1882 میلادی به استان منوفیه مهاجرت کردند و در روستای سالمون، قبله، مرکز شهدا، ساکن شدند.
پدرش در سال 1923 میلادی از الازهر فارغ التحصیل شد و به عنوان معلم در کفر الشیخ مشغول به‌کار شد تا اینکه در سال 1928 میلادی در الازهر در قسمت وعظ و ارشاد مشغول به‌کار شد. در سطح پادشاهی مصر در آن زمان، پدرش یکی از این ده مؤسس (قسمت وعظ و ارشاد) بود که حدود 500 نفر به نقاط مختلف جهت تبلیغ و ارشاد اعزام شدند.
او شش سال اول زندگی خود را در کفر الشیخ گذراند، سپس در سال 1936 میلادی به قصنه رفت و به مدت دو سال به مدرسه ابتدایی آن پیوست و سپس در سال 1938 میلادی به قاهره رفت. فعالیت پدرش در زمینه تبلیغ و ارشاد در تربیت او و شکل دادن به زندگی وی تأثیر بسزایی داشت، پدرش از او بسیار مراقبت می‌کرد و مشتاق بود که او را به الازهر بفرستد، پدرش دوست داشت او هم مثل خودش در الازهر صاحب منصبی بشود. به دلیل دلبستگی به مسجد احمدی که تحصیلات خود را در آنجا به پایان رساند، به شهر طنطا عشق می‌ورزید و عاشق شیخ مؤسسه آن زمان شیخ محمد الاحمدی الظواهری بود و به همین دلیل فرزندش را احمدی نامگذاری کرد.
تحصیلات
او در میان هم سن وسالان خود ممتاز بود، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مؤسسه مذهبی قاهره گذراند. وی در سال 1952 میلادی از دبیرستان الازهر فارغ التحصیل شد. سپس وارد دانشکده مبانی دین شد. وی در سال 1956 با ممتاز فارغ التحصیل شد و در سال 1957 گواهینامه بین المللی را با مجوز تدریس از دانشکده زبان عربی اخذ کرد. وی در سال 1970 میلادی از الازهر الشریف در رشته حدیث و علوم آن دکترا گرفت و در سال 1987 میلادی از اولین دانشگاه اسلامی اندونزی - دانشگاه محمدیه - دکترای افتخاری گرفت. او مدال‌آوری هم دارد و اگرچه اولین مدالش برای خدمت به اسلام بود، اما مدال جمهوری در سال 1986 میلادی و مدال علوم و هنر در اوایل دهه 1990 را دارد.
شغل
- پس از فارغ التحصیلی، در مؤسسات دینی سوهاگ معلم شد.
- در سال 1963 میلادی به عنوان معاون آموزشی در گروه حدیث نبوی و علوم آن دانشکده مبانی دین منصوب شد.
- در سال 1347 شمسی با معدل بسیار خوب مدرک فوق لیسانس گرفت و در رشته حدیث نبوی و علوم آن با درجه ممتاز یک دکتری گرفت. سپس به درجه استادیاری ارتقا یافت.
- وی در اوایل دهه هشتاد وزارت را بر عهده گرفت و به یاری خداوند متعال به کشورهای مختلف شرق و غرب سفر کرد.
- مدتی طولانی در دانشگاه یرموک اردن به تحصیل و سخنرانی پرداخت و پس از بازگشت به مصر مفتخر به عضویت در آکادمی تحقیقات اسلامی دانشگاه یرموک شد.
فعالیت‌ها
- در سال 1355 شمسی سرپرست گروه تفسیر و حدیث دانشکده شد.
- در سال 1360 به مقام استادی و ریاست گروه حدیث نبوی و علوم آن رسید.
- سپس به معاونت دانشکده اصول منصوب شد. سپس ریاست آن را از 10/1982 تا 7/1984 میلادی بر عهده گرفت.
- سپس به عنوان پژوهشگر کمیته علمی دائمی ارتقای اساتید حدیث نبوی و علوم آن منصوب شد. و یکی از اعضای کمیته های علمی دائمی برای ارتقای اساتید تفسیر، علوم قرآن، عقاید و وکالت در دانشگاه الازهر.
- دکتر الاحمدی همچنین برای مدتی از سال 1976 در دانشگاه اسلامی عمران سودان مشغول به‌کار شد.
- او از سال 1979 تا 1981 به دانشگاه کویت اعزام شد.
- وی از 7/1363 تا 11/1365 ریاست شورای عالی امور اسلامی را برعهده داشت.
- وی در خرداد 1386 به عضویت فرهنگستان تحقیقات اسلامی و در سال 1391 به عضویت شورای دانش پژوهان ارشد منصوب شد. .
آثار
دکتر الاحمدی ابوالنور کتابخانه اسلامی را با کتاب‌های فراوان غنی کرد، کتاب‌های زیادی را ویرایش کرد و مقالات علمی پژوهشی زیادی به چندین زبان انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی منتشر کرد و همچنین در سمینارها و کنفرانس‌های علمی و دفاعی بسیاری شرکت کرد. در مصر و خارج از کشور او بسیاری از برنامه های صوتی و تصویری، گفتگوها و گفتگوها را در مصر و کشورهای عربی تهیه کرد. کتاب دایره المعارف «سنت پیامبر اکرم» که نزدیک به دوهزار نسخه چاپ شده.
درگذشت
وی در روز چهارشنبه 28 محرم 1437 هجری قمری برابر با 11 نوامبر 2015 میلادی در سن 85 سالگی در مصر درگذشت.
