نتایج جستجو

نیاورد، مگر زمانی که از جان خود بیمناک شد. معاویه کسی بود که نسبت به اصحاب پیامبر (ص) - که هنوز در زمان خلافت او زنده بودند - هیچ فضیلتی نداشت تا به او اولویتی

او جنجال‌هایی را برانگیخت؛ از جمله: در یکی از جلسات گفت: ما بهتر از اصحاب پیامبر(ص) هستیم، زیرا او خود فرموده است: «اجر مومنینی که هم عصر من نیستند 50

بر او، انعطاف ایشان است به‌وسیله درخواست رحمت برای پیامبر(ص). صلوات کامل صلواتی است که خاندان پیامبر(ص) نیز داخل آن باشند تا ناقص و ابتر نشود. در ذکر صلوات

کرد. نسبت به عمل خود بیمناک گردید و با چشمان اشکبار نزد پیامبر اعظم(ص) آمد، و جریان را برای پیامبر(ص) بازگو کرد. آن حضرت، در حالی که او را نوازش می‌‏کرد،

سلف صالح دارد. او تلاش دارد تا چگونگی و روش زندگی مسلمانان صدر اسلام و اصحاب پیامبر(ص) اعم از زهد، عبادت، روزه، قیام شب و جهادشان در زندگی مسلمانان معاصر

چاپ دوم، ج‏6، ص 110. رضوی، رسول؛ «اهل حدیث»، در دانشنامه کلام اسلامی؛ قم، موسسه امام صادق، ۱۳۸۷ش؛ ج۱، ص 563. همان، ص 565. تدریب الحدیث، ج1، ص 328. ر. ک: جمعی

بیروت)، ج‏۳۸، ص: ۲۲۴ الطبقات الکبری: ج ۳ ص ۱۹، المعجم الکبیر: ج ۱ ص ۹۲، تاریخ بغداد: ج ۱ ص ۱۳۳، المعارف لابن قتیبة: ص ۲۰۳، تاریخ دمشق: ج ۴۲ ص ۷ و ص ۱۰ ـ ۱۴،

اسلام، ص ۴۱. جعفر سبحانی، فروغ ابدیت ص ۱۴۲. محمدابراهیم آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ص۱۰۵-۱۱۸ سیره رسول خدا (ص)، ۳۲۸-۳۳۱ السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱ ص ۳۱۷ السیرة

تهران، سال 1963 میلادی، ص 52- 57- 59- 61. بدوی عبدالرحمن، شخصیات قلقه فی الاسلام، چاپ مصر، سال 1946 میلادی، ص 1- 52. فهرست رجال کشّی، ص 133.

اصحاب النصّ اصطلاحی است که می‌تواند بار معنایی متفاوتی داشته باشد، اما در اینجا به کسانی گفته می‌شود که معتقدند امام باید از طرف پیامبر صلی‌الله علیه و

اثنینیّه گروهی هستند که درباره پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) تفکری غلو‌آمیز دارند. پیروان این فرقه، حضرت محمد (ص) و حضرت علی (ع) را خدا می‌دانند. آنها به دو

نشر آستان قدس رضوی، ص: 61 با ویرایش گسترده متن. فخر رازی، اعتقادات فرق‌المسلمین و المشرکین، ص 55- 56 (ن ک، امامیه، اثنی‏‌عشریه، شیعه ص 61) با ویرایش متن

سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 123 و 423 فخر رازی، اعتقادات، ص 74 ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص 142 اقبال آشتیانی عباس، خاندان نوبختی ص 264 حنفی عبدالمنعم، موسوعة

مفضول روا است. اهل‌اهمال با فرقه مستعمله و یا اصحاب النّصّ مخالف بودند، زیرا دو فرقه مذکور، قائل به تصریح پیامبر در تعیین امام بودند. مشکور محمد جواد، فرهنگ

بزنید تا شرایع این پیامبر (جدید) را برپا داریم. از پیامبر بنی‌هاشم روی بگردانید و این پیامبر بنی‌یعرب (یعرب بن قحطان) است. این پیامبر، نماز و روزه و زکات

الطریقة الرفاعیة، ص 23. الصیادی الرفاعی، محمد مهدی، فذلکة الحقیقة فی احکام الطریقة، ص 119. شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام النعمة؛ ؛ ج 1، ص 350. الصیادی، أبي

مکتب فقهی احمد بن حنبل است. فقه‌ حنبلی بیش از مذاهب دیگر، به ظاهر احادیث پیامبر(ص) و اقوال صحابه گرایش دارد. اباعبدالله احمد بن محمد بن حنبل ابن هلال شیبانی

اول، ۱۳۷۵، ج ۱، ص ۲۳۱ حکیمیان، ابوالفتح، علویان طبرستان، تهران، چ دوم، ۱۳۶۸، ص ۶۸ تاریخ ابن خلدون، بیروت، مؤسسة الاعلمی، سال ۱۳۹۱ه‍. ق، ج ۳، ص ۲۸ خاندان علی

اسلامی، مشهد، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 174 بدوی عبدالرحمن، مذاهب الاسلامیین، چاپ بیروت، سال 1973 میلادی، ج 2، ص 495. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

احدیه فرقه‌ای از قدریه هستند که به نبوت پیامبر صلوات الله علیه اعتقاد دارند اما با سنت‌های او کاری ندارند. ر. ک. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد،

شمسی، چاپ دوم، ص 323 رجال کشى (فهرست)، ص 303. اشعری قمی سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963میلادی، ص 73 و 204. حلی

در ادامه می‌گوید که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و امام علی و بقیه امامان خدا هستند. همچنین وی در برخی از مواقع، خودش را پیامبر می‌خواند. هنگامی که

علیهم‌السلام) دشمنی دارند و به‌خصوص می‌گویند که حضرت علی ‌علیه‌السلام بعد از پیامبر صلوات‌الله‌علیه از خط دین خارج شده است. در برخی از منابع، «خارجیه» عنوانی

در یک زمان دو امام وجود داشته باشد. ابوالحسن اشعری بتریه را اصحاب حسن‌بن‌صالح‌بن‌حی و اصحاب کثیر‌النواء معرفی می‌کند و معتقد است که بُتریه درباره عثمان

پیامبری وجود ندارد. بنابراین، پیامبر صلوات الله علیه نیز با حضرت علی ‌علیه‌السلام چنان باشند که هارون و موسی به عنوان دو پیامبر هستند. ر ک. شوشتری قاضی نورالله،

رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم؛ ص 204 مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 204 قدسی مطهر بن طاهر، البدء

چاپ دوم، ص 161 با ویرایش و اصلاح عبارات. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 62. بغدادی

جمله مذاهب شیعه به‌شمار می‌‎رود که پیروان آن همچون دیگر شیعیان پس از پیامبر اسلام(ص) به مرجعیت اهل‌بیت و نیز امامت علی بن ابی‌طالب (ع) و فرزندان ایشان معتقدند

قرآن آگاهی دارند. 3. حضرت محمد(ص) پیامبر خدا و حضرت علی (علیه‌السلام) وصی و شریک‌ او است و همواره جانشین پیامبر اکرم(ص) به شمار می‌رود. 4. امـامـان، مـکمل

رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 200. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 200 با ویرایش، جا به جایی و اصلاح

رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99 مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99 با ویرایش و اصلاح عبارات

(صلی‌الله‌علیه‌وآله) چنین طعن و جسارتی نداشتند. کتب تاریخی، اصحاب فرقه شریعیه را از قسم دوم معرفی کرده است که نسبت به پیامبر اکرم طعن ندارند. محققین بر این مطلب واقف‌اند

باشند. اسحاقیه معتقدند که میان امامت و نبوت تفاوتی وجود ندارد؛ مگر اینکه پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله وسلم) سابق است و حضرت علی (‌علیه‌السلام) لاحق،

عامه در امور دین و دنیا به جانشینی و نیابت از طرف پیامبر است. مقام خلیفه نسبت به امت، مانند مقام پیامبر است نسبت به مؤمنان. خلیفه بر مؤمنان حق ولایت تام

تکوینی مقامِ امام نشان داده است. از جمله در بازگوکردن این عقیده که پیامبر اسلام (ص) و امامان(ع) برترین مخلوقات خداوند و واسطه فیض‌اند، آنان را علت‌های

نشر آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و دخل و تصرف اندک در برخی از جملات. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و دخل

أبو زكريا، المجموع شرح المهذب، ج 1، ص62 و293؛ ج3، ص 122؛ ج 5، ص 27 و244 و282؛ ج 6، ص 348 و190؛ ج 7، ص 157؛ ج 15، ص207 العسقلاني، ابن حجر، الإصابة في تمييز

سلف صالح می‌دانند و در اعمال، رفتار و اعتقادات خود سعی بر تابعیت از پیامبر اسلام(ص) صحابه و تابعین دارند. مکتب "سلفیه" از آغاز قرن چهاردهم بر سر زبان‌ها

کنید به:یحیی بن معین، التاریخ، ج۳، ص ۴۵۶؛ احمدبن حنبل، الملل و معرفه الرجال، ج۳، ص ۳۸۲؛ ابن عدی، الکامل فی الضعفاء، ج۳، ص ۱۰۴۶-۱۰۴۸ خوئی، 21/349-351 طوسی،

ج 9، ص 129- 130. صبحی المحمصانی، فلسفه التشریع فی الاسلام، ص 50- 51. ابن خلکان، وفیات الاعیان فی انباء ابناء الزمان، دو جلدی، سال 1310 قمری، ج 1، ص 175

شیخ طوسی، ص 343و 395. رجال كشی، ج 2ص 780و نجاشی، ص 343. رجال کشی، خ 919، ص 486 خ 926، ص 488. رجال نجاشی، ص 148. رجال نجاشی، ص 148. رجال نجاشی، ص 305. رجال

میلادی؛ ص 37. شیخ طوسی؛ رجال الطوسی؛ ص ۷۵، ش ۷۲۱. شوشتری محمد تقی؛ قاموس الرجال؛ ج ۷، ص ۲۰۳، ش ۴۸۸۹. ابن کثیر دمشقی؛ البدایه و النهایة؛ ج ۹، ص ۳۰۶. موسوعة

بوسمغون که در صحرا واقع است مقام یافت ودر آنجا مدعی شد که از جانب پیامبر خدا رسول مصطفی (ص) برای دعوت به طریقه جدید خود مبعوث شده است. تجانی پس از مدتی از

شمسی، چاپ دوم، ص 295 با ویرایش. مقدسی مطهر‌بن‌طاهر، البدء و التاریخ، به اهتمام و ترجمه فرانسوی کلمان هوار، پاریس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 149.

بین الفرق، ص 289. حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص 409. خوارزمی محمد بن احمد، مفاتیح العلوم، ص 55. ابن ندیم،

مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1374 شمسی، ص 255. مقریزی تقی‌الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی؛ ج 4، ص 177. عراقی ابو محمد، الفرق المفترقة

(ع) بر دیگر صحابه‌ رسول خدا(ص) هستند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 125

سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263 لغت نامه دهخدا مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263 با ویرایش و جابجایی

چاپ تهران، ص 15. هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، چاپ تهران، سال 1341 شمسی، ص 68. دائرة المعارف الاسلامیه، ج 7، ص 439.

مخالفند.» 3ـ مقام پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم): بریلویه با رویکردی صوفیانه مقام پیامبر را بسیار بلند می‌دانند و قائل اند نور پیامبر (صلّی الله علیه

آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 197. بیان الادیان، به تصحیح عباس اقبال آشتیانی، تهران، سال 1312 شمسی ص 34.

دانشنامه بزرگ اسلامی، ج 9 ص 3597 مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 61 همراه با اصلاحات و ویرایش

خورشیدی، چاپ اول، ص 106 با اندک اقتباسی. سوره مائده، آیه 5. مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 106 با ویرایش

برخی از اصحاب مالک هستند. 3. برخی از اصحاب شافعی هستند. 4. تمامی اصحاب سفیان ثوری هستند. 5. تمامی اصحاب اسحاق بن راهویه هستند. 6. تمامی اصحاب احمد بن حنبل

رو به نهروان نهادند. حرور‌یه قا‌یل به تکفیر امت اسلام و تبری از دو داماد پیامبر(ص) ‌یعنی علی (ع) و عثمان و تولی و دوستی شیخین ‌یعنی ابوبکر و عمر بودند. ا‌یشان

خورشیدی، چاپ دوم، ص 224 مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، چاپ پاریس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 149- 150. حنفی

اعتقاد شیعه، وحی یک صورت بیرونی و ظاهری و یک جنبه درونی و باطنی دارد که پیامبر (ص) اسلام از هر دو جنبه درحد کمال آگاهی داشت زیرا همزمان هم نبی بود و هم ولیّ

۱، ص ۲۵۲. شهرستانی محمد، الملل و النحل، قاهره، سال 1387 قمری، ج ۱، ص ۱۶۶. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، قاهره، نشر مکتبه محمد علی صبیح، ج ۱، ص ۲۰۲

زکاتش را به او پرداخت کند. نائینی، جلال، توضیح الملل، ص ۱۶۷. الرسعنی، عبدالرزاق، مختصر الفرق بین الفرق، ص ۸۶. بغدادی، عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص۵۴-۵۵. قرشی

دکتر محمد جواد مشکور؛ چاپ تهران؛ سال 1341 شمسی، ص 63. دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک؛ چاپ تهران؛ ج2، ص 88.

سال 1961 میلادی، ص 89 هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذهبی، مربوط به قرن ششم، به تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، چاپ تهران، سال 1341 شمسی، ص 18

شمسی، چاپ دوم، ص 235 التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، ابوالحسین محمد بن احمد الملطی، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثری، قاهره 1949، ص 30 احمدبن‌ابراهیم

فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی ص 228 مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 228 نوبختی، فرق الشیعة، ترجمه و تحقیق محمد

خورشیدی، ص 190 محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، چاپ دوم، سال 1372 خورشیدی، ص 190 الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص 191 محمد

است.. نوبختی می‌گوید ابتریه معتقد بودند که برترین و شایسته‌ترین مردم پس از پیامبر برای امامت، علی(علیه‌السلام) بود. ایشان از هواخواهان استوار و پا‏ برجای

چاپ دوم، ص 234 با ویرایش صابری حسین، تاریخ فرق اسلامی، ج2، ص 101 صابری حسین، تاریخ فرق اسلامی، ج2، ص 101 صابری حسین، تاریخ فرق اسلامی، ج2، ص 101 مشکور

تهران: نقش جهان، ص. ص۸۲ کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسله‌های اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدره‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه)، ص. ص۶۹-۷۰

پیرو عامر بن واثل كنانى هستند. عامر بن واثِلَه کِنانی ملقب به ابوطفیل از اصحاب پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم) بود که در سال سوم هجری قمری به دنیا آمد و حدود

1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 136. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948میلادی، ص 46- 48.

دوم، ص 400 با ویرایش و اصلاح جملات اشعری قمی، سعد بن عبداللّه ابى خلف، المقالات و الفرق، ص 81 - 82 کشّى، اختیار معرفة الرجال معروف به رجال کشى، ص 292 -

نصوص وارد شده از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در مورد امامت و جانشینی حضرت علی (علیه‌السّلام) معتقد بود که ابوبکر با نص پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)

آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص خطط مقریزی، ج 4، ص 176. سعد‌بن‌‌عبداللّه‌ اشعری‌، المقالات‌ و الفرق، ج۱، ص‌ ۴۲، چاپ‌ محمدجواد مشکور، تهران‌ ۱۳۶۱

محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، ص 102 دانشنامه جهان اسلام، ج3، ص 374 ر. ک. کشی محمدبن عمر، اختیار معرفة الرجال، (تلخیص) محمدبن

فرزندان ابوطالب به فرزندان عباس می‌رسد و نیز می‌گویند که زمین هرگز از وجود پیامبر خالی نمی‌شود. این فرقه همچنین پیرو عقاید حلولیه‌اند و قایل‌اند که خداوند

جامعه دروزیان، ص 125، مشهد، آستان قدس رضوی، چاپ اول، 1372ش. فرق و مذاهب کلامی، ص 312 فرق و مذاهب کلامی، ص 312 ایمانی، علیرضا، اسماعیلیه، ص 558، مرکز مطالعات

است، خواهی دید و چون او را دیدی سلام مرا به وی برسان» جابر، آخرین کسی از اصحاب پیامبر صلوات الله علیه بود که در سن پیری و در حال نابینایی درگذشت. وی به دنبال

اسواریه اسکافیه اشاعره اصحاب الانتظار اصحاب الحقیقه اصحاب الرأی اصحاب العادات اصحاب العبادات اصحاب النصّ اصحاب الکساء اصحاب صحاح سبعه اصحاب طاعه لایراد الله

دانشنامه جهان اسلام، ج9، ص 20 با ویرایش و دخل و تصرف اندک در عبارات محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 134 با ویرایش و دخل و تصرف

نماز و روزه نیست اگر‌چه مانع انجام این مناسک نمی‌شد. با این حال به رسالت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) معترف بود. ابوسعید به مردم می‌گفت که بعد از

حبیب عجمی و او از شیخ حسن بصری و او از امام علی (علیه‌السلام) و آن حضرت از پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله وسلم) اخذ خرقه کرده‌اند. در طریقت‌های صوفیانه آدابی

منتقل شده و سپس به بیان رسیده است. به همین دلیل و بنابر مذهب حلولیه، بنان پیامبر است. در واقع بیان در ابتدا مدعی شد که وصی ابوهاشم است و سپس مدعی نبوت شد

غضوبه می‌باشد یکسال پس از اسلام آوردن مازن، گروه دیگری از اهل عمان به نزد پیامبر رفتند و اسلام آوردند. پادشاه ایران در این زمان شیرویه بود و مرزبان ایرانی

الحدیث؛ ج ۶ ؛ ص ۲۳۱ استفاده شده است. رک: معجم رجال الحدیث، ج ۶ ، ص ۲۳۱٫ ر ک: منتهى الآمال، ج ۲، ص ۵۵۸ ؛ رجال نجاشى، ص ۲۶٫ ر ک: منتهى الامال، ج ۲، ص ۶۲۸؛ رجال

ذکر صلوات بر او بسیار مهم است. به همین ترتیب، اهل بیت (علیه‌السلام) و اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) نیز بسیار مورد احترام و محبت‌اند. از نظر تجانی،

ابی یکی از اصحاب فتوا در میان اصحاب پیامبر بود و گفته‌اند: یکی از شش نفری است که دانش پیامبر به آنان رسید. گاه مسؤول گردآوری صدقات از سوی پیامبر بود و در

الامامة، ص 94؛ المناقب، ج 4، ص 211؛ الهدایةالکبری، ص 237؛تاریخ اهل البیت (علیه السلام)، ص 131 دلائل الامامة، ص 94؛ کشف الغمّه، ج 2، ص 318؛ جامع المقال، ص 185؛

[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا) ]] می‌رساند، همراه با تقدس مزار برخی اصحاب پیامبر(ص) در مغرب و آثار به جا مانده از ارتباط گستردۀ صوفیان مغربی با عارفان

شیعه باعث تقسیم امت اسلامی می‌شود و تاکید می‌کند نباید با کسانی که زنان پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) و صحابه را سب و لعن می‌کنند ارتباطی داشت. وی می‌گوید:

آنها را جانشین پیامبر ص می‌دانند که مطابق با روایات شامل پیامبر ص حضرت فاطمه، امام علی، امام حسن و امام حسین علیهم‌السلام می‌شود که به اصحاب کساء یا خمسه

المسالک و الممالک، ص ۵۵ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج ۲، ص ۱۸۸؛ المعجم الجغرافی للقطر العربی السوری، ج ۱، ص ۵۰۶ حماسه حسینی، مرتضی مطهری، ج 1، ص 177 فرسان الهیجاء،

موافق نبود و معتقد بود پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دین را به‌طور کامل آورده و امامان پس از او، علم خود را از سرچشمه پیامبر (صلی الله علیه و آله و

ام الانوار فاطمه الزهراء، ص 17. ترجمۀ شعر: آری شما دژ امن و پناهگاه کسی هستید که به یاری شما می‌آید. ترجمۀ شعر: ای خاندان پیامبر، شما خورشیدهایی هستید که

اشعری ابوالحسن، اللمع، ص 76 فخر رازی، القضا و القدر، ص 32 القضا والقدر، ص 32 و تلخیص المحصّل، ص 325 شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، ص 111 و 112 غزالی ابوحامد،

۲۶۴) (ص ۴۷۴-۴۷۶)، رجال الطوسی: ص 346 الرقم 5172 رجال الكشّی: ص 474 الرقم 901. رجال الكشّی: ص 476 الرقم 903 رجال النجاشی: ص 441 الرقم 1187 و زبده الاقوال

در مصر طریقت عزمیه ص 107. لجنة البحوث و الدراسات بالطریقة العزمیه، «شبهات حول الشیعة، الجزء السادس»؛ سلسه الفتوحات العزمیه، شمارۀ 35، ص 11_52. ر. ک: کتاب

مردم (از احادیث پیامبر (ص) حق و باطل و راست و دروغ است» و سپس ناقلان حدیث پیامبر (ص) را ۴ گروه دانسته است: منافقانی که عامدانه بر پیامبر (ص) دروغ می‌بندند،

6ق، زمانی که پیامبر(صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ وسلّم) به دعوت ابوظبیان ازدی پرداخت، اسلام آورد. به همین سبب او را از اصحاب و محدثان از پیامبر (صلی‌الله‌ علیه‌

مکالمه چند مطلب استفاده می‌شود: این که دعا نزد قبر پیامبر (صلی الله علیه) مورد عمل تابعین اصحاب پیامبر آن هم فردی مانند مالک بن انس که از پیشوایان اهل سنت

یوسف. طبری؛ دلائل الإمامة؛ ص 1 و303. طبرسی؛ اعلام الوری؛ ج ۲، ص 2 و6. مسعودی؛ اثبات الوصیة؛ ص ۳۵۷-۳۵۶. بغدادی؛ تاریخ بغداد؛ ج ۱۳، ص 4 و 29. .شورای تقویم مؤسسه

آیه ۳۸. کوثر، ج ۲، ص: ۱۹۷ فرهنگ اصطلاحات حج، ص ۱۹۰. فرهنگ اصطلاحات حج، ص ۱۸۸. نثر طوبی، ج۱، ص۱۶۸ ادعیه و آداب حرمین ویژه مکه مکرمه، ص ۱۹۵. آثار اسلامى مکه

ج 1، ص 233 تاریخ خلیفة بن خیاط، ص 117؛ استیعاب ج3، ص 70؛ سیر اعلام النبلاء، ج 3، ص 353؛ شمس الدین ذهبی، العِبَر ج1، ص 30؛ الوافی بالوفیات، ج 17، ص 234 صفة

مبارزه با شرک و بت‌پرستی، اول ادعا و اتهام آنها را نسبت به ساحت مقدس قرآن و پیامبر اسلام بی‌پایه خوانده، سپس با منطقی روشن و قاطع مشرکان را به محاکمه کشانده

خراسانی و یارانش می‌پوشیدند که شاید به تقلید از رنگ پرچم پیامبر(ص) یا به نشانه سوگ شهدای اهل بیت پیامبر (ص) بوده است. (دائرة المعارف تشیع، ج۱، ۱۳۶۶، صص۴۴۰-۴۳۹)

پیشین، ص ۳۱ جان. دی استمپل، درون انقلاب ایران، ترجمه‌ی منوچهر شجاعی، تهران، رسا، ۱۳۷۷، ص ۱۲۹ و ۱۳۰ میشل فوکو، پیشین، ص ۵۸ و ۵۹ میشل فوکو، پیشین، ص ۵۸ و ۵۹

طبری، ج‌ 2، ص‌ 316 آیه 40 سوره توبه از پیدایش اسلام تا ایران اسلامی، رسول جعفریان، ص 132 ترجمه تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 1 ترجمه تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 2 دایرة‌المعارف

علم رجال بر طبقات اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) مبتنی است، چنان‌ که شیخ طوسی در کتاب رجال خود به بیان طبقات اصحاب پیامبر(صلی الله علیه و آله

صحیح بخاری، ج 3، ص 31. سنن دارمی، ج 2، ص 22. موطا مالک، ج 1 ص 219 و سنن دارمی، ج 2، ص .23. نیل الأوطار، ج 4، ص .326. سنن ترمذی، ج 4، ص 159. فتح الباری،

العباد، ج 2، ص 135؛ کشف الغمة، ج ‏1، ص 582؛ أنساب الأشراف، ج ‏2، ص 197؛ تذکرة الخواص، ص 249 الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 135؛ أنساب الأشراف،

الفقه، ج ۱، ص ۶؛ شیخ انصاری، فرائد الاصول، ج ۲، ص ۱۰ مظفر، اصول الفقه، ج ۱، ص ۱۴۰ مظفر، اصول الفقه، ج ۲، ص ۶۴-۶۵ مظفر، اصول الفقه، ج ۲، ص ۶۴ مظفر، اصول

ابن سعد/ترجمه، ج۳ ص ۴۶ واقدی، المغازی، ۱، ۱۰۱ طبقات ابن سعد/ترجمه، ج۳ ص ۴۶ المغازى، ج ۱، ص ۲۳۷، ترجمه ارشاد، ص ۷۳(طبری، ۳۱۰ق)، ج ۴، ص ۱۴۵، ناشر: دار الفکر/تاریخ

وصیت پیامبر ناگفته ماند. یکی از حاضران گفت: پیامبر هذیان می‌گوید و کتاب خدا ما را بس است. سپس میان اصحاب اختلاف افتاد. پیامبر با مشاهده اختلاف اصحاب از آنان

كتابت وحی شد، علی بن ابی طالب(ع) بود و تا آخرین روز حیات پیامبر (ص) به این كار ادامه داد پیامبر(ص)نیز اصرار فراوان داشت تا علی آن چه را نازل می‌شود, نوشته

المعجم الوسیط، ج 2، ص 364. اقرب الموارد، ج 5، ص 364. لسان العرب و قاموس اللغه. » سبحانی، جعفر، فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامی، ج 1، ص 27. جمعی از محققین، دانستنی

قتیبه در تقسیم عالمان دینی به اصحاب رأی و اصحاب حدیث ــ البته در تعریفی خاص خود او و خلاف مشهور ــ اوزاعی را در شمار عالمان اصحاب رأی آورده است. البته در اصل

والسلام ر ک، الصحاح، ج 1، ص 199 و کشّاف اصطلاحات الفنون، ج 2، ص 1313 ر ک، بی آزار شیرازی عبدالکریم، اسلام آیین همبستگی، ص 25 سوره آل‌عمران: 103. سوره

نادیده گرفت. به گفته علمای واقع بین اهل سنت، عایشه، همسر پیامبر (ص)، و نیز بعضی از اصحاب پیامبر(ص) همچون طلحه و زبیر، به حضرت علی (ع) مهلت ندادند تا برنامه‌های

بن یزید بن حارث جُعْفی از تابعان و مشاهیر فقها، محدثان و مفسران شیعه و از اصحاب برجسته امام باقر (ع) و امام صادق (ع) است. جابر بنا بر گزارش منابع، دارای

۴۴/ ص ۱۳۴ تاریخ الخمیس، ج ۲، ص ۲۹۳ العواصم و القواصم، ص ۲۱ منهاج السنه، ص ۲۲۵ صفوه الصفوه، ج ۱، ص ۳۴۳ تاریخ الاسلام، ج ۴، ص تاریخ ابن خلدون، ج ۲/ ص ۴۴۹

حاکم 3 ص 149، ترمذی خ 3870، المصنف فی الاحادیث 7 ص 512 طبقات 8، ص 248 ـ 247، صحیح بخاری 5، ص 55 ـ 54 مستدرک 3 ص 156 طبقات 8، ص 248 مسنداحمد 3، ص 473 خ 11224

بوده است. وی قسمت‌هایی از این کتاب را درباره فضائل امام علی (ع) و اینکه پیامبر اکرم (ص) آن حضرت را امیرالمؤمنین نامید، نقل کرده است.ابن طاووس در کتاب‌های دیگر

علی، ج ‏1، ص 13، بیروت، دار الاضواء، 1410ق. المعارف، ص 2. الإمامة و السیاسة، ج ‏1، مقدمه محقق، ص 8. میلانی، سید علی، نفحات الازهار، ج 18، ص 254، قم، انتشارات

عقاید»، ص 52 دولت زیدیه در یمن، ص 90 تاریخ فرق اسلامی2، ص 68 تاریخ فرق اسلامی2، ص 75-77 زیدیه «تاریخ و عقاید»، ص 89-90 و آشنایی با فرق تشیع، ص 95-100 آشنایی

هجری قمری می‌دانند اما برخی گفته‌اند که، ابووقاص ابن وهیب، یکی از اصحاب پیامبر اسلام (ص) و نخستین مسلمان به منطقه چیتاگانگ (شهر بندری بنگلادش) عزیمت کرد

مرمر سفید برای این مسجد فرستاد. این مکان میان منبر و حجره پیامبر اکرم(ص) قرار دارد و پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند که میان خانه من و منبرم روضه‌ای از رضوان است

مدینه نپذیرفته بودند، با گروهی دیگر پیامبر(ص) را ترک کرد. و شمار مسلمانان از هزار تن به ۷۰۰ تن کاهش یافت. پیامبر(ص) لشکر را مرتب کرده کوه احد را پشت سر

اللغویه، ۳۴۹. لسان العرب، ج۳، ص ۲۷۲. فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج۲، ص ۱۴۲. اقرب الموارد، ج۲، ص ۷۳۶. مفتاح الفلاح، ص ۲۸۷. زبیدی، مرتضی، تاج العروس،

ابن‏ خلدون، ج‏۲، ص ۴۱۵ تاریخ‏ ابن‏ خلدون، ج‏۲، ص ۴۱۵ ابن سعد، الطبقات ‏الکبری، ج‏۳، ص۷۵ تاریخ‏ ابن‏ خلدون، ج‏۲، ص۴۲۳ سمعانی، الأنساب، ج‏۱، ص ۲۱۶؛ ابن سعد،

خزاعی، ادیب و محدث شیعی. نسب او به «بدیل بن ورقاء خزاعی» متصل است‌که از اصحاب خوشنام رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بوده و در اثر دعای آن حضرت زندگی با

و تابستان 1392، ص 7. ابن بابويه، محمدبن‌على (شیخ صدوق)‏، ‏معاني الأخبار، ص 20؛ ابن بابويه، محمد بن على (شیخ صدوق)‏، علل الشرائع، ج‏ 1، ص 175 .

تابعین به آن دسته از عالمان دینی گفته می‌شود که پیامبر پیامبر اسلام صلوات‌الله را ندیدند، اما اصحاب آن حضرت را درک کردند. این اصطلاح در حوزه‌های مختلف

ششم، 68، ص 189. همان، ص 189. معرفت، تاریخ قرآن، ص 32. جعفر نکونام، درآمدى بر تاریخ‏گذارى قرآن، هستى نما، چاپ اول، 80، ص 206. همان، ص 209. همان، ص 214. همان،

المغازى، متن، ص:۱۶ ابن‌هشام، السیرة‌النبویه، ج ۱، ص ۶۲۱؛ واقدی، المغازی، ج ۱، ص ۵۹؛ طبری، تاریخ، ج ۲، ص ۴۴۱ ابن ابی‌شیبه کوفی، المصنف، ج ۷، ص ۹۵؛ ج ۸، ص ۴۷۴؛ طبرسی،

در اردوگاه المغازی. ارزش‌های اخلاقی و علمی در حدیث أصحاب الأخدود؛ روش پیامبر در اصلاح اشتباهات اصحاب؛ کتاب بررسی سیرۀ نبوی؛ (مشترک) اثبات تواتر حدیث (حرکت

خواهد شد. از میان یاران و اصحاب امام دهم می‌توان به علی بن جعفر میناوی، ابن سکیت، حضرت عبدالعظیم حسنی اشاره نمود. شمار اصحاب امام هادی (علیه‌السلام) را

دست پرداختند که پیامبر اکرم (ص) فضایل بسیاری برای خاندان ابوموسی اشعری برشمرده، و این مایه تکریم در حق این خاندان را به پیش گویی پیامبر(ص) و بشارت او به

المراقبات، ص ۲۵-۲۶. شذرات الذهب؛ ج ۱ ص ۶۶. روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم؛ ج ۱۳، ص ۲۲۸. هدایة الانام الی وقایع الایام؛ محدث قمی؛ ص ۵۳؛ مفاتیح‌الجنان؛ ص ۵۲۱

بعد از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) و عدد امامان دوازده‏‌گانه شیعه نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچ‌گاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث»

نورالدین، معبد ژوپیتر و غار مغاره الجوع که بر اساس گفته‌ها، غاری است که اصحاب کهف برای چندین سال در آنجا بخواب رفتند. همچنین منطقه دمر با داشتن پارک‌های

عبدالله بن مسعود از اصحاب پیامبر(صلی الله علیه) بوده که در بسیاری از جنگ‌های صدر اسلام حضور داشته است و بسیار به پیامبر(صلی الله علیه) نزدیک بود. او قاری

1386، ج 3، ص 234-232 شرح الأخبار فی فضائل الأئمه الأطهار(علیه السلام)، ج‏۲، ص: ۱۵۷ شرح الأخبار فی فضائل الأئمه الأطهار(علیه السلام)، ج‏۲، ص: ۱۵۷ شرح الأخبار

بغداد، ج 3، ص 213 طبقات الکبری، ج 5، ص 388، تاریخ الطبری، ج 7، ص 550 الانساب سمعانی، ج 13، ص 272 تاریخ بغداد، ج 12، ص 340 طبقات الکبری، ج 7، ص 334 طبقات

ج ۹، ص ۱۱۸؛ المصنف، ابن ابی شیبه، ج ۷، ص ۳۸۳؛ سبل الهدی والرشاد، ج ۵، ص ۱۲۳ انساب الاشراف، ج ۱، ص ۳۵۰؛ طبقات الکبری، ج ۲، ص ۹۷؛ مجمع البیان، ج ۹، ص ۱۱۸؛

زمخشری، ج ۳ ص ۱۲۶) (کشف الاسرار ج 8 ص 129) (تفسیر کشاف ج 3 ص 577 و مجمع البیان ج 8 ص 606) (جامع البیان ج 3 ص 43 و البرهان ج 1 ص 529 و مجمع البیان ج 12 ص 640)

هستند، لازم ندانند. به تعبیر دیگر، اصحاب اجماع عبارت از اتفاق نظر مجتهدان اسلام در هر عصری بر حکمی شرعی است. از پیامبر اکرم(ص) روایت شده است «لا تجتمع امتی

تشریعی می‌داند و در درجه بعد، به سیره پیامبر (ص) و خاندان پاک و اصحاب درستکار آن نظر دارد زیرا قول و فعل پیامبر(ص) دومین منبع اصلی برای احاطه به فرهنگ اسلامی

وسیله اثبات دعوی بود. پیامیر اکرم (ص) در مراحل رسیدگی به پرونده‌های قضایی، مطابق ظاهر و برابر ادله ارائه شده توسط اصحاب دعوا عمل می‌نمود؛ حضرت به مناسبتی

التاویل، ج 2، ص 253. همان همان همان البحر المحیط فی التفسیر، ج3، ص 9 تفسیر قرآن مهر، ج3، ص 24. تفسیر نمونه، ج2، ص 408 ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج3، ص 222 تفسیر

تاریخ طبری، ج2، ص 225. تاریخ تحلیلی و سیاسی اسلام، علی اکبر حسینی، ص 298، تهران، چ1، 1373ش. تاریخ طبری، ج2، ص 227. صحیح بخاری، ج1، ص 22. طرح‌های رسالت،

جعفریان، ص ۳۰۸ الذریعه، ج ۲۲، ص ۲۵۶ ریاض العلما، ج ۵، ص ۴۵ الذریعه، ج ۱۶، ص ۵۴ الذریعه، ج ۲۲، ص ۱۰۵ روضات الجنات، ج ۲، ص ۶۹ أمل الآمل، ج ۲، ص ۲۵۰؛ ریاض

برقی، محاسن، ج ١، صص ٣۵-٣۵ (کافی، ج ٢، ص ١۴٨) کافی، ج ٢، ص ۴٧٣ المصباح الکفعمی، فصل ٣١، ص ٣٠٨ وسائل الشیعة، ج ٧، ص ٨٨، ح ٨٨١٠ کافی، ج٢، صص۵١٩ و ۵٢٠ حاج سید

ج 10، ص 201 ـ 203. کشف المراد، ص 340. الکشاف، ج 1، ص 397؛ الاقتصاد، ص 148؛ شرایع‌الاسلام، ج 1، ص 341 الجوامع الفقهیه، ص 697؛ جواهرالکلام، ج 21، ص 363. جواهرالکلام،

الکافی؛ ۱۴۰۷ ق، ج ۱، ص ۴۹۲؛ مسعودی، اثبات الوصیه؛ ۱۴۲۶ ق، ص ۲۱۶. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ ق، ج ۱، ص ۴۹۲؛ مسعودی، اثبات الوصیه؛ ۱۴۲۶ ق، ص ۲۱۶. کلینی، الکافی؛

ص50-51 شرف اصحاب الحدیث، ص6 شرف اصحاب الحدیث، ص92 الجرح و التعدیل، ج2، ص27 الاتجاهات الفقهیه، ص190-250 شرف اصحاب الحدیث، ج1، ص10 شرف اصحاب الحدیث، ص45-46؛

مخالفتی با ادیان دیگر نداشت. در سال پنجم بعثت، زمانی که آزار و اذیت به اصحاب پیامبر شدت گرفت، آن حضرت گروهی از آنان را به‌ همراه پسرعموی خود، جعفر بن ابی‌طالب،

دهه‌های اول هجری، ‌نیاز مسلمین به دانستن احکام و عدم دسترسی آنها به پیامبر و ائمه و اصحاب ایشان و اختلافات گوناگون بر سر مسائل عقیدتی، همه و همه جزو علل تشکیل

تحفۀالانام، ص ۸۶ و النجوم الزاهرة، ج ۳، ص ۳۲ اخبار الدول، ص ۱۱۷ و بحرالانساب، ص ۲ بحرالانساب، ص ۲ بحرالانساب، ص ۲ تحفۀالانام، ص ۸۷. بحار، ج ۵۰، ص ۲۳۶ (و در

می‌رسد به فرقه‌های سنّی: این فرقه را از آن فرقه، اصحاب این اصول را از اصحاب آن اصول، اصحاب این فروع را از اصحاب آن فروع. بعد نوبت می‌رسد به شیعه: این فرقه را

بزرگ مصر، ص 10ـ12. عبدالحلیم جندی، الامام محمد عبده، ص 7. عثمان امین، همان، ص 12ـ14. عبدالحلیم جندی، الامام محمد عبده، ص 7و8 و عثمان امین، همان، ص 14ـ18.

باهم اعتصام کنید» در منظومۀ کلام مقام معظم رهبری درباره وحدت، شخصیت پیامبر اکرم(ص) از جایگاه مهمی برخوردار است. ایشان در این رابطه می­‌گوید: «توصیه به

ج ۴، ص ۲۲۵ الاستیعاب، ج ۱، ص ۲۵۲ مشاهیر علماء الامصار، ص ۳۰. الثقات، ج ۳، ص ۵۵. تقریب التهذیب، ج ۲، ص ۳۹۵ الاصابه، ج ۷، ص ۱۰۷ طبقات کبری، ح ۴، ص ۲۳ الاستیعاب،

وصیت پیامبر(صلی الله علیه و آله) پس از وصیت؛ پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) در وصیت خود، عباس را مأمور ساختند که پس از رحلت، وعده‌‌های پیامبر(ص) به مردم

نزد پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) مسلمان شد و از جمله مهاجران به مدینه – به نقلی از مهاجران به حبشه نیز- بود. او ابتدا با رقیه دختر پیامبر (ص) و پس

حضرت معصومه(س) می‌روند. کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۶۱؛ اثبات الوصیه، ص ۱۷۸ الکافی، ج ۱، ص ۴۷۲؛ الارشاد، ص ۳۰۴؛ فرق الشیعه، ص ۷۸ ابن شهر آشوب، مناقب، ج۴، ص۲۸۱ المفید،

نامناسبی داشت و پیامبر مقید بود که هرگز بوی نامناسبی از دهان یا لباسش استشمام نشود. روزی پیامبر نزد حفصه آمد، او این سخن را به پیامبر گفت. حضرت فرمود:

بحارالانوار: 42 ص 330 www.beytoote.com › iran www.kojaro.com › دور الشیعه فی بناء الحضاره الاسلامیه، استاد جعفر سبحانی، ص 128ـ127 و رجال نجاشی، ج 1، ص 190، رقم

الخمسة، ص37 فلاح زاده، آموزش احکام، ص31 وسائل الشیعه، ج 1، ص 275. نهج الفصاحة، ص 485. نهج الفصاحة، ص 797. کنز العمال، ج16، ص128 مجله گنجینه، آبان 1382، شماره

شرح المقاصد، ج 5، ص ردّ المحتار علی الدّر المختار، ج 4، ص 237. نحل: 125 مفاهیم یجب أن تصحح، ص 72 صحیح بخاری، ج 7، ص 597. صحیح مسلم، ج 8، ص 22 آل عمران: 159

سپردند.. پیامبر سال وفات ابوطالب و خدیجه (سلام الله علیها) را عام الحزن (سال اندوه) نامید. الفصول المهمة، ص 30 سیره حلبی، ج 1، ص 184 ابوطالب مؤمن قریش، ص 116

الملوک؛ ج 11، ص 563. الإصابة، ج ‏4، ص 473. الاستیعاب، ج ‏3، ص 1137؛ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق، زکار، سهیل، زرکلی، ج 1، ص 161. در مورد ارتباط

طبقات ابن‌سعد: 4/108 الفتوح/ترجمه متن، پیشین، ص 968 الطبقات ‌الکبری، پیشین، ج ‌6، ص 95 اسدالغابه، پیشین، ج 3، ص 265

میم، قم، ۱۳۸۱، ص ۱۳ ـ ۲۵ یثربی، عرفان نظری، ص ۲۱۷؛ و برنجکار، آشنایی با علوم اسلامی، ص ۱۴۲ یثربی، عرفان نظری، ص ۲۱۷ و ۲۱۸ یثربی، عرفان نظری، ص ۲۱۸ صائن الدین

الرجال، ج 2، ص 526 ابن‌حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج 2، ص 42 ابن‌اثیر جزری، الکامل فی التاریخ، ج 10، ص 545 آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ص 674 محدث نوری،

توبه‌کننده به منزله بی‌گناه است. پیامبر اکرم(ص) فرمود: «التائب من الذّنب کَمن لاذَنب له» (مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج 6، ص 21.) یکی از آداب و شرایط توبه

هود، آیه 37. درآمدی بر علم کلام، ص 275 و 276. همان، ص 276. ر ک اشعری، ابوالحسن، مقالات الإسلامیین و اختلاف المصلین، ص 291‏؛ و سبحانی، جعفر، الإنصاف فی

به مناسبت میلاد امامان در مولودی ها گردهم می‌آیند و به زیارت مرقد خاندان پیامبر(ص) می‌روند. در مقابل بسیاری از اهل سنت آداب شیعه را پذیرفته‌اند. از این رو

التاریخ، ج‏ 4، ص 129 أنساب ‏الأشراف، ج‏ 1، ص 78 ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 2، ص 244، بیروت، دارالفکر، 1407ق 25063؛ اصحاب فیل معجزه

هفتم هجری با پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بیعت کرد. او از اصحاب صفه بود. در تاریخ چیزی از داده شدن مأموریت، حضور در جنگ و همراهی پیامبر (صلی الله علیه

ذریه رسول خدا(ص) به ­دلیل اخذ نذر؛ قائل به بطلان و فساد وقف و تکذیب روایات مروی از رسول خدا(ص) درباره وقف؛ بدعت دانستن درود فرستادن بر پیامبر در روز و شب

سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 117 با ویرایش اندک مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 117 با ویرایش با استفاده

مصر به دوران صدر اسلام بازمی‌گردد. آن زمان که تعداد قابل توجهی از صحابه پیامبر(ص) در فتح مصر حضور داشتند و سپس ساکن آنجا شدند مانند ابوذر غفاری، ابوایوب

ک: الاصابه، ج 7، ص 327؛ اسد الغابه، ج 5، ص 274؛ تاریخ بغداد، ج 1، ص 161 - 159. اسد الغابه، ج 5، ص 275؛ الاصابه، ج 7، ص 329؛ رجال طوسی، ص 63. ظاهراً علت برکناری

است. ر. ک: تاریخ طبرى، ج 6، ص ;64 العقد الفرید، ج 5، ص ;132 المعارف، ص 204 و اعیان الشیعه، ج 3، ص 219 و ج 4، ص 129 و ج 7، ص 36. هنگامى که اسیران از خاندان

(ترجمه) ج 2، ص 303 و 304، انتشارات اسماعیلیان. جوادی آملی، توحید در قرآن، ص 572. لسان العرب، ج 7، ص 100، شرک؛ مفردات الفاظ قرآن کریم، راغب اصفهانی، ص 452، شرک؛

می‌گردد. اصحاب کهف ذوالقرنین قریش بهشت قاموس قرآن ج6 ص154. تفسیر قرآن مهر ج 12 ص 183. همان ص 183. همان. الموسوعة القرآنیةج 2 ص 62. الكشف و البیان ج 6 ص 144

علوم‌القرآن، ج 1، ص 194. همان. همان. همان. همان. الدر المنثور فی التفسير بالماثور، ج 5، ص 257. الكشف و البيان، ج 8، ص 118. همان. همان. تفسير نمونه، ج 18، ص 310-309

1365/ ص 341 و تاریخ طبری/ محمد بن جریر طبری/ (م 310) / ابو القاسم پاینده/ اساطیر/ تهران/ 1375/ ج 6/ ص 1775 فتوح البلدان/ ص 372 اخبار الطوال / ص 157 و 158

را با اشعه خود سوزاند. چون خداوند متعال، پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را به نبوت مبعوث فرمود، قصه اصحاب فیل را از جمله نعمت‌ها و فضل و کرم‌های خویش

کتاب ندانسته به این که پیامبر (ص) و خلفای صدر اسلام از آنها جزیه می‌گرفتند معتقد هستند. در صحیح بخاری روایتی ذکر شده که پیامبر (ص) از مجوس جزیه می‌گرفت

نسبت خرقه معروف کرخی از سه طریق به پیامبر اسلام(ص) می‌رسد: معروف کرخی- داود طایی- حبیب عجمی- حسن بصری- علی(ع)- پیامبر(ص). معروف کرخی- فرقد سبخی- حسن بصری-

اسلامی مکه و مدینه. ص 88- 91 یحیی حمزه کوشک، زمزم، طعام طعم و شفاء سقم، همان، ص113 المحاسن، ج 2 ص 399 تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه. ص 88- 91 رسول خدا صلی

از اصحاب پیامبر(صلی الله علیه) در مجلس حضور داشت و چون این کار را دید گریست و گفت: آن چوب را از لبان حسین بردار. به خدا قسم بارها دیده‌ام که پیامبر(صلی

خلدون، ج 1، ص 386 الکافى (کلینى)، ج 8، ص 338، حدیث 536 التّنبیه و الاشراف(مسعودى)، ص 248؛ تاریخ الیعقوبى، ج 2، ص 136 تاریخ الیعقوبى، ج 2، ص 138 الطبقات

ج 1، ص 185، چاپ مصر. دلائل النبوه، حافظ ابونعیم اصفهانی، ص 297. جامع الاصول، ابن اثیر، ج 9، ص 470، السنه المحمدیه، مصر. تذکره الخواص، ابن جوزی، ص 17. تفسیر

می‌گذاشتند، اما دیگران برای حل مسائل فقهی خود به اصحاب پیامبر رجوع می‌کردند[۱۳] و هر یک از صحابه بر اساس آنچه از پیامبر(ص) شنیده بود و یا استنباطی که از گفتار وی

العزیز، ج1، ص 179. همان. الكشف و البیان، ج 4، ص 5. همان. همان تفسیر قرآن مهر، ج5، ص 23. تفسیز نمونه، ج4، ص 241. ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 6، ص 178. تفسیر

ج ۱، ص ۲۴۱. شهرستانی، تاریخ النیاحه، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص ۱۰۰. مقتل الحسین‌بن‌علی (علیه‌السلام)؛ خوارزمی؛ ج ۲، ص ۲۱۸. الکامل فی التاریخ؛ ابن اثیر؛ ج ۴، ص ۸۸. ابن

شده است. اسدالغابه, ج 4, ص 409؛ الغدیر, ج 9, ص 116. مستدرك حاكم, ج 3, ص 393. طبقات الكبری, ج 8, ص 46 طبقات, ج 1, ص 81 رجال طوسی ,ص 57, ش 1 ابن اثیر، عزالدین

ـ فروغ ولایت، جعفر سبحانی، ص 620 ـ تفسیر مجمع البیان، ج 3، ص 40 ـ اسدالغابه، ج 1، ص 475 ـ الکامل، ج 2، ص 398 ـ همان، ج 2، ص 407 برگرفته از سایت جنگ نهروان

قحطی شدند، بلال ابن حارث از اصحاب پیامبر به قبر پیامبر (ص) توسل جست و طلب باران کرد. 7. وقتی منصور دوانقی نحوه زیارت پیامبر (ص) را از مفتی مدینه امام مالک

الراوی : ص ۲۶۵. سنن ترمذى، ج 5، ص 647. الطبقات الکبری : ج ۵ ص ۴۲۴، تهذیب الکمال : ج ۱۸ ص ۱۸۷ ش ۳۴۷۰. (تقریب التهذیب : ص ۶۱۵). (تهذیب التهذیب : ج ۳ ص ۴۴۸ ش

اولیای بزرگ و اوصیای عظیم‌الشأن را به اصحاب خلوتگاه الهی می‌آموزد. کتاب شریفی است که سبک بیان معارف الهیه اصحاب معرفت را چون سبک قرآن کریم، بدون تکلف الفاظ

اصحاب کساء به پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، امیرالمؤمنین، فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، امام حسن و امام حسین (علیهمالسلام) گفته می‌شود. این پنج

مفید، الارشاد، ص٣٨۶ ابن ادریس، مستطرفات السرائر، ص ۶٣٨ الارشاد، ص ٢٨۶ منطقه‌ای است در شهر بغداد الارشاد، ص ٢٨۶ بحارالأنوار، ج۴۶، ص١٩٩ تفسیر فرات کوفی، ص١۶۶

هم برای تجلیل از برخی افراد به کار می‌رفت؛ برای نمونه این عبارت درمورد پیامبر(ص)، خلفای راشدین و امام حسین(ع) به کار رفته است. بنابر گفته راجکوسکی اولین

قرآن مهر، ج 12، ص 21 همان، ص 23. المنیر، ج 15، ص 5. بصائر ذوی التمییز، ج 1، ص 288؛ المنیر، ج 15، ص 5. ثواب الاعمال، ص 107؛ الدرالمنثور، ج 5، ص 181. بصائر ذوی‌التمییز،

پيشين، ص 432 الشرقاوى، منصور محمد هيكل، پيشين، ص 431 ولپينارلى، عبدالباقى، پيشين، ص 273. وجدانى، صادق، پيشين، ص 28 بروسوى، اسماعيل حقى، پيشين، ص 27. و علوى

الأولی، 1417/1996، ج 13، ص 352 طبری، محمد بن جریر (م 310)؛ تاریخ طبری، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، اساطیر، چاپ پنجم، 1375 ش، ج 7، ص 2727. بلعمی، تاریخنامه

سوره مائده به توطئه یهود برای قتل پیامبر(صلی‌الله علیه وآله وسلم) اشاره کرده است همچنین در روایت‌هایش به شیوه نماز پیامبر در سفر و سفارش وی به صحابه در چگونگی

آمده است: «ستونی که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به آن تکیه می‌کرد صداى ناله‌ای سر داد، به طورى که تمام مسجد به لرزه در آمد. پیامبر (صلی الله علیه و

مقدمه اول ص 20. همان، ص30. دائرة المعارف قرآن، ج4، ص 66. المحرر الوجيز فی تفسير الکتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع

بگیرند یا شبیخون بزنند. اصحاب رسول خدا(ص) آنها را گرفتند و به حضور پیامبر (ص) آوردند. جمعی از قریش حرکت کردند و نزدیک سپاه پیامبر (ص) آمدند و شروع به تیراندازی

الصادقین، ص 25947، حدیث 4. آثار الصادقین، ص 25946، حدیث 3. انیس العارفین، ص 24. مستدرک الوسایل، ج 1، ص 183- باب 30، حدیث 24 و بحارالانوار، ج 6، ص 234. سفينة

طبقات الکبری، ج3، ص 82. همان، ص 103. همان، ص 83. همان، ص 83. عزالدین ابوالحسن علی بن محمد بن الاثیر، اسدالغابه فی معرفه الصحابه، ج2، ص 375. برگرفته از سایت

تاریخ بغداد است که ابن‌عساکر مطالب آن را نزد مشایخ بغداد و دمشق که بعضاً از اصحاب خطیب بوده‌اند، خوانده و شنیده بود . کتاب را پیش گفتاری است مفصل از پیشینه

المقال، ج1، ص 391 ابن هشام، السیره النبویه، تحقیق مصطفی السقاءو... ، ج2، ص 144 محمدبن سعد، طبقات الکبری، ج8، ص 163 محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج18، ص 21 ابوعبدالله

خورشیدی، چاپ اول، ص 382 با ویرایش و اصلاح عبارات شیخ صدوق، علل الشرایع، قم، نشر داوری، چاپ اول، ج 1، ص 223 ابن درید، جمهرة اللغة، ج‏۲، ص 792 ابن ابی الحدید،

محمد باقر مجلسی(ره)، ج ۵۵، ص ۳۴۱، ناشر: مؤسسه الوفاء، بیروت وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۴۸۰ وسائل الشیعه، ج ۱۰،ص ۴۹۷ وسائل الشیعه، ج ۱۰،ص ۵۰۲ امام رضا(علیه‌السلام):

حمایت ابولهب از پیامبر و نیز طراحی نقشه ناموفق قتل پیامبر(صلی الله علیه) با مشارکت طوایف مختلف را می‌توان مهم‌ترین اقدامات وی بر ضد پیامبر اسلام دانست. مسلمانان

التفسیر و الحدیث تفسیر فخر رازی، ج8 ص 80. ... و فیه دلیل لا شیء أقوی منه علی فضل أصحاب الکساء علیهم‌السلام تفسیر کشاف جلد1 ص 370 (ذیل آیه 61 آل عمران). ...نزلت

چاپ لیدن، 1964، ج 1، ص 2405. چه قومی "خونخواران تاریخ بشریت" لقب گرفته‌اند؟ ر. ک. : گنجینه‌ای از تلمود، ص 84. مثلاً به وسیله اصحاب اخدود که در سوره بروج

ش1، ص 75 همان، ص 78 همان، ص 79 ماهنامه ادبیات داستانی، ش 102، ص 25 پیرایش داستان کوتاه در جهان عرب، صابر امامی، ادبیات داستانی، ش 102، ص 75 همان،، ص 77

از اثبات وجود پیامبر(ص) می‌فرماید: «همان سان که پیامبر حافظ و مقوّم دین است و دین متقوَّم به اوست، امام نیز چنین است. با این تفاوت که پیامبر از طریق وحی،

ساخت. حضرت محمد (ص) در مسجد خویش زاویه‌ای معین کرده و گروهی از صحابه را به‌عنوان سالکان طریقت برگزیده بود که در آن زاویه با پیامبر (ص) خلوت‌ها داشتند.

سوره‌ احزاب‌ بود که‌ به‌ صراحت‌ از زنان‌ پیامبر می‌خواهد که‌ در خانه‌هایشان‌ قرار گیرند. در میان‌ همسران‌ پیامبر اکرم‌ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) حَفْصه‌

اخبارالطوال، ص 239؛ الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180. اشتقاق، ص 296. استیعاب، ج 2، ص 467؛ الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180. الجرح و التعدیل، ج 4، ص 337. الوافی بالوفیات،

معاصر، ۱۳۸۹ش، ص ۱۹۷ اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۰. اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۰-۲۱۱. اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۴ اسفندیاری،

بحار الأنوار: ج 94 ص 11، باب 53، حديث 14 شیخ کلینی محمد بن یعقوب، الكافی، ج 2 ص، 628، حديث 6. مجلسی محمد باقر، بحار الأنوار: ج 83، ص 75، باب 39، حديث 10

روی آوردند. پیامبر اسلام(ص) ایشان را تحت حمایت خود قرار داد. برخی از مفسران، از نزول شماری از آیات قرآنی در شأن آنان سخن گفته‌اند. پیامبر صلوات الله علیه

ج5، ص 251. تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 311. همان، ص 313. همان. الكشف و البیان، ج 6، ص 205. همان. همان. تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 314. تفسیر نمونه، ج 13، ص 3.

أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّ‌قِیمِ کَانُوا مِنْ آیاتِنَا عَجَبًا [کهف–۹] ‎ (ترجمه: مگر پنداشتی اصحاب کهف و اصحاب رقیم[خفتگان غار لوحه‌دار]

بود. به علت نزدیکی و همراهی زید با پیامبر، زید تحت تاثیر رفتار پیامبر قرار گرفته بود و سعی می‌کرد که افعال و کردار پیامبر را انجام دهد. وی با مردم بسیار مهربان

۲۰۰۳ دستگیر شد و پس از عفو سلطنتی در زمان دولت بونکیران، در سالگرد تولد پیامبر در فوریه ۲۰۱۲ آزاد شد. او به همراه عمر الحدوشی، محمد عبدالوهاب الرفیقی (ابوحفص)

باقر(ع) و امام صادق(ع) نام برد. این دو بزرگوار با بهره‌گیری از کتاب خدا و سنت پیامبر(ص) در حلقه‌های درس خویش از روش مقارن در تمامی رشته‌های علوم اسلامی از قبیل

ابن ابی الحدید، ج 2، ص 291 بحار الانوار، ج 53، ص 113 سفینة البحار، ج 2، ص 524 همان، ص 525 بحار الانوار، ج 40، ص 200؛ نفس المهموم، ص 60 شرح نهج‌البلاغه ابن

به‌ سبب‌ صورت‌ الهی‌ که‌ از سوی‌ پیامبر(ص‌) منصوص‌ است‌. آنگاه‌، ابن‌ عربی‌ پس‌ از اشاره‌ به‌ این‌ نکته‌ که‌ پیامبر(ص‌) نفس‌ جهان‌ است‌ و به‌ تمام‌ صورت‌

انتشارات دار اطلس الخضر، ج1، ص 293 بخاری، محمد، خلق افعال العباد و الرد علی الجهمیه، عربستان، ریاض، انتشارات دار اطلس الخضر، ج1، ص 300 ،بخاری، محمد، خلق افعال

1333 هجری شمسی، ص 123. بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بين الفرق؛ با اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری؛ قاهره، سال 1948 میلادی؛ ص 155 (البركوكيه) و ص 215. ابن حزم اندلسی؛

سنت، نقل‌هایی وجود دارد که نشانه حلال و مشروع بودن ازدواج موقت، در زمان پیامبر اکرم و بعد آن است و نشانه این است که این ازدواج، یکی از انواع ازدواج‌ها

قرآن، ج5، ص 306. تفسير قرآن مهر، ج 22، ص: 351. التحرير و التنوير، ج 30، ص 485. أسماء سور القرآن و فضائلها، ص 560. همان، ص 561. الكشف و البيان، ج 10، ص 299.

ادهم را مغایر با مفهوم زهد در اسلام دانسته و آن را مورد نهی و توبیخ پیامبر اسلام(ص) معرفی کرده است.ابراهیم ادهم ازدواج و فرزندآوری را مغایر با زهد و گوشه‌گیری

اختلاف‌ نظر داشتند، به‌ کتاب‌ خدا و (سنت‌) پیامبر (ص‌) باز گردند، یا به‌ آنان‌ می‌گوید: هر آنچه‌ پیامبر (ص‌) بر ایشان‌ آورده‌ است‌، بگیرند و از هر آنچه‌

پیشین، ج 7، ص 145. همان، ص 149. همان، ص 150. همان، ص 146 و الفسوی، پیشین، ج 2، ص 57. ابن کثیر دمشقی، پیشین، ج 9، ص 275. کاتب واقدی، پیشین، ج 7، ص 119. همان،

المفهوس، أ خ ر مجمع البیان، ج 1، ص 123 تفسیر صدرالمتألهین، ج 1، ص 303 التفسیر الکبیر، ج 28، ص 303 بحار الأنوار: ج ۱۰ ص ۱۳ بحار الأنوار:ج ۱۰ ص۲۵۶ ح ۱۲۰۱

سنن الترمذی، ج ۵، ص ۶۳۶، ح ۳۷۲۱؛ المعجم الکبیر، ج ۷، ص ۸۲، ح ۶۴۳۷ عن سفینة؛ تاریخ بغداد، ج ۹، ص ۳۶۹ الرقم ۴۹۴۴؛ التاریخ الکبیر، ج ۱، ص ۳۵۸ الرقم ۱۱۳۲؛ اسد

و غریب در آن پناه می‌گرفتند و اصحاب الصفّه بنا بر مشهورترین اقوال به آنجا منسوبند. این گروه در قسمت شمالی مسجد پیامبر (ص) در محلی مسقف و بزرگ و خارج از

المستدرک ج 3 ص 155 المستدرک ج 3 ص 154 تاریخ بغداد ج 5 ص 293 تاریخ بغداد ج12 ص 328 تاریخ بغداد ج5 ص 157 صحیح البخاری ج 4 ص 210 صحیح البخاری ج 4 ص 183 مسند احمد

عقلانیت، می‌باشد و در نهایت، امت وسط گروهی ممتاز، برگزیده، واسطه بین مردم و پیامبر(ص)، شاهد اعمال همه مردم در دنیا و گواه بر آنان در آخرت، دانسته‌ شده است.

ابوالفرج اصفهانی؛ الاغانی؛ ج ۱۷، ص ۳۰. امینی، عبدالحسین؛ الغدیر؛ ج ۴، ص ۵۰. ابوالفرج اصفهانی؛ الاغانی؛ ج ۱۷، ص ۳۰. همان؛ ج ۱۷، ص ۳۰. امینی، عبدالحسین؛ الغدیر؛

الله تسخیری، ص 37 ـ به نقل از تاریخ الفقه الاسلامی ص 3 الرسائل ومقالات، الشیخ الجعفر السبحانی، ص 426 فی ظلّ أصول الإسلام، الشیخ جعفر السبحانی، ص 25، نقل از

الباری ج 7 ص 6 (لسان العرب ج 13 ص 333) (تهذیب اللغة ج 5 ص 84) (المستدرک علی اصحیحین ج 1 ص 284 و مند احمد ج 4 ص 80 و کنزالعمال ج 10 ص 228 و الکافی ج 1 ص 403