نتایج جستجو

ممطوره» یعنی سگان‌ باران‌خورده، گرفته شده است که از پلشتی و پلیدی افکار و عقاید رهبران این طایفه حکایت می‌کند. دلیل نامیده شدن این گروه به ممطوره این است

سیاسی، اجتماعی و استفاده از عقاید معتزله‌بغداد، خاصه آرای ابوالقاسم بلخی م ۳۱۹ هـ. ق عقاید جدید کلامی ارائه کرد. پیروان عقاید ابن‌شهاب که به مطرفیه مشهور

یافتند و آشکارا به اظهار عقاید خود و نقد آرای دیگران پرداختند و میراث گرانسنگی از تالیفات و مصادر اولیه علوم دینی مانند عقاید، حدیث، فقه، تفسیر و... از

ابو‌اسماعیل مطبخی بودند که کتاب‌هایی را دربارۀ فرقه خود نوشت. ابواسماعیل مطبخی عقاید خاصی داشت از جمله می‌گفت: یک رکعت از نماز صبح و نماز عشاء واجب نیست؛ زیرا

کجا بحث از عقاید مذاهب و مکاتب به میان می‌آید، به این فرقه و موسس و آرای آن نیز به طور پُر‌رنگ اشاره می‌شود. با این‌حال هیچ متن و سندی از عقاید این فرقه

عبدلیه پیروان عبداللّه‌بن‌عیسی بودند. عبدالله‌بن عیسی‌معتقد بود که کودکان، دیوانگان و چارپایان وقتی از دنیا بروند درد و عذابی متوجه آنان نمی‌شود و علاوه

معیه همراه با طوایف صواکیه و ذمیه از شاخه‌های فرقه «کرامیه» اند. معیه معتقدند که اگر خداوند گناهان کبیره یک نفر را ببخشد، باید گناهان کبیره دیگران را نیز

غیبیه‏ از شاخه‌های فرقه «نصیریه» بودند. این طایفه به نام حیدریه نیز خوانده می‌شدند، زیرا پیشوا‎ی آنها مرد‎ی به نام علی حیدر‎ی بود که در قرن نهم هجر‎ی قمری

فضلیه‏ از خوارج و یکی از پانزده شاخه‌ این فرقه و از پیروان فضل‌بن‌عبدالله هستند. پیروان این فرقه معتقدند که تعقل حجت در خبر پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه

بنابراین، «کاکائیه» به معنى برادرى یا برادران است. این فرقه عقایدی مشابه به عقاید فرقه شبک دارند و قایل به تناسخ و حلول هستند . مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق

ضمیریه‏ فرقه‌ای هستند که نام‌شان برگرفته از نام نهری از نهرهای بصره است که تعدادی روستا در کنار آن قرار دارد. این فرقه گروهی از شیعیان بودند که در بیرون

یعجوریه‏ پیروان احمد بن على یعجورى بودند. وی دارای تالیفاتی بوده است. یعجوریه معتقد بودند که مرتکبان گناه کبیره چون قتل نفس، زنا و سرقت اگر پشیمان شده

مهاجریه‏ از آن دسته فرقه‌هایی هستند که نام بنیان‌گذارشان معلوم نیست. این فرقه قایل به تجسم بودند. همچنین می‌گفتند که نمی‌توان خداوند را به صورت وصف کرد،

عبیدیه‏ اصحاب عبیدالمکتب‌‏‌اند. عبیدالمکتب معتقد بود که هر چیزی غیر از شرک بخشیده خواهد شد و بنده هر گاه در حال توحید بمیرد، بابت هر گناهی انجام داده و

فشاریه‏ از جمله فرقه‌های کلامی اسلامی است. آنها معتقدند که دنیا و اموال آن بین اولاد آدم مشترک است و هر مردی دو برابر یک زن می‌برد، زیرا پدر و مادر همه

نعيميه‏ از فرقه‌های «زيديه» و پيرو نعيم بن يمان بودند. مسعودی مورخ مشهور، نعیمیه را از زیر‌شاخه‌های فرقه‌های هشت‌گانه زیدیه شمرده است که عبارت‌اند از:

«مجهولیه‏» یکی از شاخه‌های فرقه «عجارده» بودند. ابوالحسن اشعری و عبدالقاهر بغدادی،،، در آثار خود 14 فرقه را که عبارت است از: «میمونیه، خلفیه، حمزیه، شعیبیه،

طالبیه‏ از پیروان طالب‌بن‌عبداللّه بن‌صباح بودند. عبیدالله‌بن‌صباح پدر طالب در دوران کودکی‌اش از امام محمد باقر (علیه‌السلام)، غرائب و خوارقی( موضوعات

معتزله می‌دانند. ابن کلاب از متکلمین اهل سنت در عصر مأمون عباسی بوده و در عقاید خویش به طور کامل از احمد بن حنبل پیروی نکرده است. وی در بیشتر امور با اهل

عمرویه ‏(پیروان عمرو نبطی) و مانند مفضلیه از غلاة شیعه بودند. عمرو نبطی اگرچه فطحی مذهب بوده است، اما نجاشی او را توثیق کرده است. با اینحال ابن‌داود نام

یاشوطیه‏ از طوایف «نصیریه»هستند. این طایفه در منطقه سوریه زندگی می‌کردند. یاشوطیه به تثلیث: خداشناسی، نبوت و امامت عقیده داشتند و خالقیت علی بن ابی طالب

منکریه‏ از شاخه‌های هفتاد و سه ملت است. گویا نام «منکریه» در این کتاب(هفتاد و سه ملت) به اشتباه آمده است و صحیح آن چنانکه در «الفرق المفترقه» آمده باید

از یاران خود پیشی گرفت و به سبب آرای مخالفش از جمع ایشان فاصله گرفت. ثمره عقاید افراطی این شخصیت معتزلی جواز قتل مخالفین بود. هشام سر انجام در سال 226 هجری

نسويه‏ از خوارج جزيره در شمال عراق بودند. این فرقه قایل به قیاس در شرع بودند و مثل بیهسیه نکاح مومنه را با مشرک جایز می‌دانستند و می‌گفتند همان‌طور که

وارديه‏ از شاخه‌های فرقه جهمیه به حساب می‌آیند. در منابع آمده است که جهمیه 12 فرقه اند که عبارت است از: معطله، مریسیه، ملتزمه، واردیه، زنادقه، حرقیه، مخلوقیه،

فضیلیه‏ از شاخه‌های فرقه «خوارج» بودند. فضیلیه معتقد بودند که تفاوتی میان گناهان کوچک و بزرگ نیست و هر گناهی چه کوچک یا بزرگ، شرک به حساب می‌آید. همچنین

عبدکیه‏ پیروان شخصی به نام عبدک بودند. عبدک معتقد بود که مال دنیا برای همه افراد به طور کل حرام است، مگر آن که فرد به اندازه ضرورت و رفع نیاز واجب از آن

کتاب‌ها و رساله‌های زیادی در زمینه‌های کلام، تفسیر، حدیث، منطق و رد بر آراء و عقاید مخالفان به جا مانده است. در این قسمت نام برخی از آثار وی فهرست می‌شود. ۱-

وهمیه‏ جزء فِرَق دوازده‌گانه جبریه می‌باشد. نام بقیه فرقه‌ها عبارت است از: احمدیه، احدیه، ثنویه، کسلیه، شیطانیه، شریکیه، رویدیه، ناکثیه، متبریه، قاسطیه،

عجزیه از فرقه‌های مربوط به «جبریه» هستند. عجزیه می‌گویند که‎ انسان مجبور به کسب است و نمی‌تواند مانع آن بشود. همچنین او مانند شتری است که زمام (افسار)

مکرميه‏ فرقه‌ای از «ثعالبه» از فرق خوارج و از پيروان ابو‌مکرم بودند. مقريزی نام او را ابی‌المکرم و شهرستانی مکرم بن عبداللّه عجلی نوشته‏‌اند. ابوالحسن

«كنانیه»‏ از فرقۀ «کیسانیه» و پیرو عامر بن واثل كنانى هستند. عامر بن واثِلَه کِنانی ملقب به ابوطفیل از اصحاب پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم) بود که در

کلازیه‏ یکی از طائفه‌های چهارگانه نصیریه و از علویان ساکن در سوریه هستند. دیگر طائفه‌های مربوط به این فرقه عبارت است از: حیدریه، شمالیه و غیبیه. بنیان‌گذار

معاذیه‏ از فرق «مرجئه» پیروان یحیی‌بن‌معاذ رازی بودند. یحیی‌بن‌معاذ از زاهدان صوفی مسلک و از روسای طریقت ایرانی در قرن سوم هجری قمری بود. او از مردم ری

محروقیه در برخی از منابع حرقیه نامیده شده است. محروقیه‏ معتقدند که آتش دوزخ به کافران مهلت بقا نمی‌دهد و آنها را به جهت گناه‌شان خواهد سوازند و خاکستر

یونسیه‏ از شاخه‌های فرق «مرجئه» و از پیروان یونس بن عون نمیرى بودند. موسس این فرقه معتقد بود که معنای ایمان آن است که از دل و زبان برآید و آن شناختن خداى

«معبدیه»‏ از شاخه‌های فرق «ثعالبه» و از خوارج بودند که پس از ثعلبة‌بن‌مشکان پیرو مردی از خوارج به نام معبد شدند. معبد درباره گرفتن زکات از موالی و بردگان

عینیه‏ از فرقۀ «غلاة» شیعه بودند. عینیه معتقد بودند که [[علی بن ابی طالب (ع)|حضرت علی (علیه‌السلام)]] در الوهیت بر حضرت محمد (صلی الله عیه وآله وسلم) مقدم

یعقوبیه‏ از فرق «زیدیه» و از پیروان یعقوب بن عدى کوفى بودند. یکی از مورخین مشهور فرقه یعقوبیه را از شاخه‌های فرق هشت‌گانه زیدیه بر‌شمرده است که نام بقیه

کنزیه‏ از فرقه‌های مربوط به خوارج هستند. این طایفه را از آن جهت کنزیه نامیدند که اموال خویش را به صورت گنج در زیر زمین پنهان مى‌کردند. در منابع مربوط به

قولیه‏ یکی دیگر از فرقه‌های اسلامی است که مجرده نیز خوانده می‌شوند. قولیه معتقد بودند که هر کسی به محض گفتن جمله لا اله الّا اللّه، مؤمن حقیقی خواهد بود،

«محمّدیه‏» طرفداران امامت محمد بن علی بن محمد بن علی بن موسی الرضا (علیه‌السلام) بودند. وی که به سید محمد معروف است، از سادات جلیل‌القدر علوی بود که در

عقلیه از جمله فرقه‌های کلامی مربوط به شیعه «امامیه» بودند. عقلیه معتقد بودند که نظر و قیاس؛ به علم و معرفت خداوند پیوند می‌خورد و زمانی که پیامبران مبعوث

ملامتيه‏ از فرقه‌های مربوط به «صوفیه»‌اند. «ملامتيه» طايفه‌ای از صوفيه و مربوط به قرن سوم هجری قمری و بعد از آن بودند. این طایفه در خراسان مشهور بودند

غیریه‏ از شاخه‌های فرقه مربوط به «غلاة» بودند. در‎ برخی از منابع آمده است که «غیریه» از جهمیه‌اند. این فرقه معتقد بودند که حضرت محمد (صلی‌الله علیه وآله

«محمّره» یا سرخ‏‌جامگان از «غلاة» شیعه و از «حلولیه» (باطنیه)‏‌اند. در برخی از منابع، علاوه بر اینکه محمّره را از غلاة شیعه به حساب نیاوردند، حتی گفتند

که استاد ایشان بوده می‌باشد. کتب امام لقانی در موضوعات فقه، فتوا، حدیث، عقاید و لغت بوده. در زیر به آنها اشاره می‌شود: حاشیة علی مختصر خلیل. منار أصول

ملتزقيه‏ در برخی از منابع از فرقه جهمیه محسوب شده است. آنها معتقدند که خداوند در تمام مکان‌ها حضور دارد. «يقولون: ان اللّه تعالی بكلّ مكان»،. ابن کمال

عابدیه ‏یکی از شاخه‌های فرقۀ «کرّامیه» هستند. فخر رازی می‌نویسد: فرقه‌هایی چون طرائقیه، اسحاقیه، حماقیه، عابدیه، یونانیه، سورمیه و هیصمیه از کرامیه منشعب

لفظیه پیروان حسین کرابیسی هستند و معتقدند که الفاظ قرآن غیر مخلوق است. بنیان‌گذار این مکتب شخصی به نام ابوعلی حسین بن علی بن یزید کرابیسی مهلّبی بغدادی

مخلوقیه‏ از شاخه‌های فرقه اهل حدیث‌اند. در منابع مربوط به فرقه‌شناسی، نام زیر شاخه‌های فرقه اهل حدیث بدین قرار است: حشویه، مخلوقیه، لفظیه، نصفیه، فاضلیه،

«لوزیه»‏ از جمله فرقه‌هایی است که نام آن در کتاب هفتاد و سه ملت آمده است. لوزیه معتقدند که انسان‌ها مثل بادام، گردو، پسته و فندق سر‌بسته هستند به طوری

«معلومیه» از شاخه‌های عجارده از خوارج است. ابوالحسن اشعری و عبدالقاهر بغدادی،،، در آثار خود چهارده فرقه را که عبارت است از: میمونیه، خلفیه، حمزیه، شعیبیه،

کسبیه‏ از فرقه جبریه‌اند. برخی از منابع، جبریه را به دوازده فرقه تقسیم کرده‌اند که عبارتند از: مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه،

عبادیه‏ پیروان ابوسهل عباد بن سلیمان بن علی صَیمَری بصری از متکلمین بزرگ معتزله بوده‌اند. مناظره وی با ابن کلّاب مهم‌ترین حادثه نقل شده از وی است. اقوال

مقاتلیه‏ از فرقه‌های مربوط به «جبریه» و پیرو «مقاتل‌بن‌سلیمان» بودند. در کتاب الفرق و التواریخ آمده است: مقاتل‌بن‌سلیمان از بزرگان «مرجئه» بود و با مقاتل

چیزی می‌گویند که دارای پنج رکن باشد. این طایفه چون درباره پنج‌تن معصومین عقاید خاص و غلو‌آمیز داشتند، از این‌جهت به مخمسه معروف شدند. این فرقه معتقد بودند

مولهیه‏ طایفه‌ای است که نامش در کتاب هفتاد و سه ملت آمده است. این طایفه معتقدند که خداوند فقط علم به کلیات دارد، اما به جزییات احاطه ندارد. چنان‌که سلاطین،

یزیدیه پیروان «یزید بن ابى انیسه» خارجى بودند که از مردم بصره بود و به فارس رفت. یزیدبن‌ابی‌انیسه معتقد بود که خداوند پیامبرى را از مردم ایران مبعوث می‌کند

معمریه‏ از فرقه‌های مربوط به «معتزله» و از پیروان معمر‌بن‌عباد‌سلمی بودند. وی در روزگار هارون‌الرشید می‌زیست و در سال 215 هجری قمری درگذشت. در کتاب «المنیه

نمیریه‏ از «غلاة» شیعه و پیروان محمد بن نصیر نمیری بودند که در زمان امام علی بن محمد (ع) به امامت او گرائیدند و پس از وی به مردی به نام محمدبن نصیر نمیری

عوفیه‏ از شاخه «بیهسیه» و از خوارج بودند. عوفیه خود دارای دو گروه شدند. گروه اول معتقد بودند که هر کسی از دار هجرت و میدان جهاد بازگردد و دست از جنگ بکشد،

را صافی یا صافیه می‌نامیدند و در آناتولی ساکن بودند. صافیه از نظر منش و عقاید، به شیعه امامیه نزدیک بودند. جمعیت صافیه حدود چهل‌هزار خانوار برآورد می‌شد

«مستدرکه» همراه با دو فرقه زعفرانیه و برغوثیه از شاخه‌های فرقه نجاریه به‌شمار می‌رود. فخر‌ رازی این فرقه را از «جبریه» شمرده که معتقدند بر انجام افعال

که از علم به او می‏‌رسد، به دیگران تعلیم دهد. دیگر عقاید تعلیمیه عبارت است از: وجوب تقلید در عقاید اصولی مانند وجود صانع، توحید، نبوت، عدل و غیر آن. معنای

«مسقطیه»‏ لقب دیگر «نزاریه» از اسماعیلیه است که به «سقیطه» نیز نامیده می‌شوند. این فرقه از این جهت «مسقطیه» نامیده شد، چون معتقد بودند که امام مکلّف به

الثانی انتخاب کردند. وی چهل سال خلافت کرد و نظام نوینی بدان مذهب داد. عقاید احمدیه با عقاید دیگر مسلمانان اختلاف بسیاری ندارد جز در سه اصل: اول- طبیعت مسیح یافتن

بغدادی هستند که از غلاة به‌شمار می‌‏رفت. این فرقه امامت را به همان ترتیب عقاید امامیه باور داشتند. جز این‌که می‌‏گفتند امام در بین مردم همچون «عین‏ اللّه‏

حقائقیه و اسحاقیه از کرّامیه خراسان منشعب شده است. وی در ادامه هیچ اشاره‌ای به عقاید و باورهای فرق مذکور اشاره نکرده است، ولی این مطلب را می‌گوید مادامی که این

به واقع نزدیک‌تر باشد. به‌طوری‌که از منابع مختلف برمی‌‏آید، عقاید خرّمیه آمیخته‏‌ای از عقاید دینی ایرانی پیش از اسلام و اعتقادات غلاة شیعه بوده است. نوبختی

ناووسیه کسانی هستند که معتقدند امام صادق علیه‌السلام زنده و او مهدی منتظر است. این فرقه یکی از فرق انحرافی در شیعه محسوب می‌شود. موسس فرقه ناووسیه شخصی

کربیه‏ از فرقه «کیسانیه» و از پیروان ابوکرب ضریر بودند و می‏‌گفتند: محمد‌حنفیه زنده است و اکنون در کوه رضوی (حوالی مدینه) زندگی می‌کند و ما منتظر خروج

اهل‌سنت با همه اختلافی که با معتزلیان دارند، وی را اهل دیانت دانسته‌اند. وی عقاید معتزلان را در بغداد منتشر می‌کرد و فصیح و نیکو بیان بود. ابوموسی آرای مخصوصی

نورساعیه‏ از فرقه‌های «خرمیه» و «ابو مسلمیه» بودند. در برخی از منابع این فرقه به نام نورسعیه معرفی شده است. دلیل آورده‌اند که نام این فرقه برگرفته از آیه

اهل‌‎سنت و بنیان‌گذار اندیشه سلفیت و وهابیت است. شناخت عقاید وهابیون در گرو شناخت ابن تیمیه و عقاید اوست. در این مقاله به بررسی زندگی، شخصیت، تحصیلات و مبانی

و از اهل بیت (علیه‌السّلام) در این عقاید باطل هزینه نمود. وی بر مبنای اعتقادات فرقه علیاویه بوده و در بخشی از عقاید غلو‌آمیز نیز معتقد به گزافه‌گوئی‌های

منجمیّه از شاخه‌های فرقه معروف به هفتاد‌ و‌ سه ملت هستند. منجمیه معتقدند که هفت ستاره و سیّاره پدران و عناصر چهارگانه خاک، باد، آب و آتش مادران‏ هستی‌اند

راغب ص۱۷۵. آموزش عقاید مصباح یزدی ص11 آموزش عقاید مصباح یزدی ص11 آیت‌الله حسن‌زاده آملی، هزار و یک کلمه - قم، چاپ: دوم، 1381 ش. آموزش عقاید مصباح یزدی ص14

از او دریافت کرده است. آنچه گذشت، قسمتی از عقاید و باورهای فرقه دروزیه است که هیچ‌گونه شباهت و سنخیتی با عقاید اسلامی ندارند و کاملاً منحرف و بیگانه از اسلام

اهل‌الاهواء به فرقه‌هایی می‌گویند که در عقاید دینی و شرعی با عامه اهل سنت مخالف‌اند. اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است. اهل‌الاهواء در اصطلاح

در مناطقی از ایران که در کنار مرز این کشور با ترکیه واقع شده، سکونت و در عقاید با اختلاف‌های جزیی به فرقه شبک شباهت دارند. آنان خدا را به یگانگی می‌شناسند

احمدیه فرقه‌اى نو‌ظهور و تجدید‌نظر‌طلب در عقاید و احکام اسلامی است که محل پیدایش آن به منطقه شبه قاره برمی‌گردد. مؤسس این فرقه غلام احمد قادیانى است. مؤسس

مخمّسه‏ پیروان «ابوالخطاب» بودند. نام اصلی ابوالخطاب، محمد‌بن‌مقلاص اسدی کوفی معروف به ابو‌زینب اسدی است. وی در ابتداء از اصحاب امام صادق ـ علیه‌السلام

موارد زیر خلاصه کرد: 1. این گروهک‌ها جمعیت اندکی را تشکیل می‌داده‌اند و چون عقاید فاسدی داشته‌اند، عده کمی در اطراف ایشان جمع می‌شدند. 2. به دلیل باطل بودن

پیروان اندک می‌شمارد. [۲۱] اشعری [۲۲] و بغدادی [۲۳] عقاید بکریه را ـ که عقاید خاص کلامی است ـ در کنار عقاید نجاریّه، جَهمیّه و ضِراریّه به طور مستقل آورده‌اند

بسیاری از عقاید و اعمال، تسری پیدا می‌کند. صوفیان همواره توسط سلفی‌ها به بدعت در دین و خرافه متهم می‌شوند. در مقابل، تصوف از خود دفاع و عقاید سلفی‌ها را

مالکی‌مذهب بود. وی پس از سفری به عربستان به وهابیت متمایل شد و به تبلیغ عقاید وهابیان مشغول شد. اما در پی آشنایی با یکی از استادان دانشگاه بغداد به عراق

(موسس) آن در دست نیست. به طور معمول، هر فرقه‌ای شیخ و بزرگی دارد که آداب و عقاید آن فرقه مستند به اوست، اما درباره بکاریه باید گفت هیچ نام و نشانی از بزرگ

طریقه «بکتاشیه» در قرن شانزدهم میلادی در آناتولی (آسیای صغیر) گسترده شد. عقاید ایشان شبیه «قزلباشیه»، «شبک» و «علی‌اللهیان» کرد است. با اینکه بیشتر «بکتاشیه»

قادری بریلوی (از علمای بزرگ پاکستان) عقاید بریلوی‌ها را در کتاب «عقاید اهل سنت و جماعت» آورده است. برخی از عقاید بریلوی بر اساس این کتاب به این شرح است:

عارف علی نایض (متولد ۱۹۶۲ بنغازی - لیبی)، مسلمان و متخصص در عقاید و تطبیق ادیان و استاد فلسفه در چند دانشگاه دولتی و موسسه بین‌المللی است. او در گفتگوها

معتزله و مؤسس فرقه نجاریه شاگرد وی بوده و عقاید او را اتخاذ کرده است. مرجئه بغداد نیز پیروان او بوده‌اند. مجموعه عقاید کلامی وی باعث طرد او از جانب اهل سنت

ماتریدیه یکی از مکاتب مشهور در حوزه علم کلام است که به پیروی از افکار و عقاید ابومنصور محمد‌بن‌ محمود ماتریدی شکل گرفته است. این مکتب، یکی از چهار مکتب

برداشت. البته علت وجود انشعابات گسترده در خوارج را گاهی می‌توان در تحمیل عقاید شخصی افرادی جستجو کرد که در جوامع آن روز دارای نفوذ فراوانی بوده‌اند و افرادی

بِدعِیّه یا بِدَعیّه، نام گروهی از خوارج است که اطلّاع مبسوط و دقیقی از عقاید ایشان و افرادی که به این فرقه منسوب هستند، در دست نیست. بدعیه دسته ای از

غیلانیه‏ از فرق «مرجئه» و پیرو ابو‌مروان غیلان بن مسلم دمشقی متوفی در 105 هجری بودند. قاضی عضدالدین ایجی در کتاب «مواقف» گاهی او را مروان و زمانی ابو‌مروان

عمرویه از پیروان ابو‌عثمان عمرو بن عبید بن باب بودند. وی از سران معتزله و داماد واصل‌بن‌عطا بود. ابوعثمان عمرو بن عبید از موالی بنی‌تمیم و از اسیرانی بود

عبداللطیف فوده (زاده:۱۹۶۷م) پژوهشگر و متفکر در زمینه عقاید اسلامی، محقق و عالم علم کلام بر طبق عقاید اشعریه معاصر، با آگاهی گسترده از فلسفه و منطق و دارای

تارکیه( شاکیه) نام تارکیه(شاکیه) عقیده شاخه ای از مرجئه و تابع عقاید این گروه v t e

در زمان خود بزرگ‌ترین مروج مذهب «حنبلی» به شمار می‌‏رفت. او می‌خواست که عقاید اهل سنت و جماعت را به زمان رسول خدا صلوات الله علیه و روزگار سه خلیفه ابوبکر،

قرامطه یکی از شاخه‌های منشعب از فرقه اسماعیلیه و منسوب به مردی به نام حمدان قرمط بودند. تاریخ‏‌نگاران درباره وجه تسمیه «قرمط» اختلاف نظر دارند: طبری و

آورد و به تبع او هزاران شیعه امامی را که در قول و فعل تابع او بودند، به عقاید حلولی خویش معتقد کرد. به‌ویژه آنکه جماعتی از درباریان خلیفه در باره حلّاج،

پاول‌فقیریه نام پاول‌فقیریه مبدأ شکل گیری بنگلادش عقیده منحرف از عقاید دینی و دارای عقاید خاص مذهبی v t e

مجسمه به فرقه‌هایی می‌گویند که در توحید به تجسّم خداوند معتقدند. اعتقاد به تجسیم در ابتدا از طرف افرادی چون یحیی بن معین، احمد بن حنبل، سفیان ثوری، اسحاق

از ایشان‌ جدا شده و به‌ جبرگرایان‌ پیوسته‌ بودند. اگر چه برغوثیّه بیشتر عقاید حسین‌بن‌محمّد نجّار را پذیرفته بودند، اما بر خلاف نجار (مکتسب) را فاعل واقعی

توحیدیه‏ شاخه‌ای از فرقه «دروزیه» و از مهم‌ترین انشعابات اسماعیلیه هستند. پیروان این فرقه در مذهب خود به هفت ستون تکلیفی و قانونی اعتقاد دارند و آن را

تقابل این گروه با اهل‌ سنت، همانند تقابل فرقه‌های معلومیه و مجهولیه در اصول‌ عقاید است. ر. ک. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی،

صاعدیه‏ پیروان مردی به نام ابن‌صاعد بودند. ابن‌صاعد معتقد بود که بعثت انبیاء بعد از حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلّم) ممکن است. وی در تایید این ادعا

تشریع اباضی قرآن، سنت، اجماع، قیاس و استدلال می‌باشد، آنها مصدر اساسی دین در عقاید، عبادات، اخلاق ومعاملات را قرآن می‌دانند. مصدر دوم: سنتی است که باید به حد

موسویه یا موسائیه‏ گروهی از فرقه غلاة بودند که از امام کاظم (علیه‌السلام) طرفداری کرده و منتظر رجعت او بودند. به فرقۀ موسویه «واقفیه» نیز می‌گفتند که در

بر‌این، می‌توان گفت که رشیدیه چون از شاخه‌های ثعالبه هستند، از این‌جهت، تابع عقاید ایشان نیز می‌باشند. از جمله اینکه گرفتن زکات از بندگان (بردگان) وقتی که دیگر

«مبتوره‏» پیروان شخصی به نام کثیر الابتر بودند که ملقب به کثیر البتری بود. مبتوره شاخه‌ای از زیدیه بودند و می‌گفتند که بیعت با ابوبکر و عمر خطا نبوده؛

به معنی مفسّر «اوستا» کتاب زرتشت است و چون مانویان و مزدکیان جرأت اظهار عقاید دینی خود را نداشتند به تفسیر اوستا پرداخته می‌گفتند: منظور ما از این سخنان

حسبیه، شاخه‌ای از فرقه جبریه است و در شمار هفتاد و سه فرقه‌ اسلامی قرار دارد. در متون قدیم، تعداد فرقه‌های‌ اسلامی را هفتاد‌ و‌ سه فرقه می‌شمردند و به

اسحاقیه از فِرق «غلاة» و از پیروان اسحاق‌بن‌زید‌بن حارث از یاران عبدالله‌بن‌معاویة‌بن جعفر‌بن‌محمد(علیه‌السلام) هستند. از جمله فِرقی که از جناحیه منشعب

صلتیه‏ پیروان مردی به نام صلت‌بن‌عثمان بودند. برخی او را صلت‌بن ابی‌الصلت خوانده‌‏اند. ابن اثیر در «الّلباب » نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت خوانده‌است.

اثنینیّه گروهی هستند که درباره پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) تفکری غلو‌آمیز دارند. پیروان این فرقه، حضرت محمد (ص) و حضرت علی (ع) را خدا می‌دانند. آنها به دو

شریکیه‏ شاخه‌ای از غلاة شیعه ‌هستند. شریکیه معتقدند، همان‌گونه که حضرت موسی (علیه‌السلام) با برادرش هارون در نبوت شریک بود، علی‌بن‌ ابی‌طالب (علیه‌السلام)

نحو از شاگردان مبرّد بود و در شعبان سال 321 هجری درگذشت. برخی از مهم‌ترین عقاید ابوهاشم از قرار زیر است: معتقدند که شارع می‌تواند افراد را بدون آن که مرتکب

صباحیه‏ فرقه‏‌ای منسوب به شخصی به نام ابوالصباح سمرقندی هستند. این فرقه قائل‌اند که جهان قدیم و خالق فقط خدای تعالی است. از منظر ایشان خداوند پیوسته آفریده‌های

شمریه‏ شاخه‌ای از فرقه شش‌گانه مرجئه و از پیروان شخصی به نام ابوشمر بودند. نام سایر فرقه‌های منشعب از مرجئه عبارت است از: رزّامیه، غیلانیه، تومنیه، صالحیه

طیاریه‏، از فرق «غلاة شیعه» منسوب به جعفر طیّار پسر عموی رسول خدا بودند. طیّاریّه معتقد بودند که روح‌القدس همان طور که در کالبد حضرت عیسی (علیه السلام)

جَوارِبیّه فرقه‌ای از غلاة‌ مُشَبِّهه و پیرو داوود جَواربی هستند. پیروان این فرقه چون قائل به‌ تشبیه بودند، از این‌رو برای خداوند اعضا و جوارحی چون اعضا

رعینیه‏ از یاران اسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی بودند. وی منسوب به «ذی رُعَین» و از تیره‌های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال‌های آغازین قرن پنجم واقع شده

بلالیه‏ شاخه‌ای از فرقه «غلاة» و منسوب به ابوطاهر محمد‌بن‌علی بن‌بلال از اصحاب امام یازدهم می‌باشد. ابوطاهر از اصحاب امام یازدهم (علیه‌السلام) و از منکران

بر دیگری رجحان داشت، شخص به بهشت یا جهنم می‌رود. با این‌‌حال ابومعاذ به عقاید مرجئی خود پای‌بند بوده و معقتد بود که کیفر و عذاب ابدی تنها برای کافران است،

اوزاعیه یکی از قدیمی‌ترین مذاهب مرتبط با فقه اهل حدیث است. ابن‌اثیر در اللباب فی تهذیب‌الانساب اَوْزَاعی را به فتح الف، سکون واو و فتح زاء ضبط کرده است

اسکافیه از فرقه‌های کلامی معتزله بغداد و از پیروان ابوجعفر محمد‌بن‌عبدالله اسکافی قمری هستند. اسکافی در اصل از سمرقند بود. وی مردی ادیب و متکلم بود و دانش

گفته است و دچار «سوء عاقبت» نیز خواهد شد. پیروان تجانیه درباره احمد تجانی عقاید مبالغه‌آمیزی دارند، از جمله معتقدند که هر کسب او را ببیند، خصوصا در روزهای

تقسیم شدند، یکی «بهره علییه» و دیگری بهره «ناکوشیه». فرقه اخیر تحت تأثیر عقاید هندویی، خوردن گوشت را از گناهان می‏‌شمارند. اما فرقه دیگر از بهره، «جعفریه»

شاکه یا شاکیه شاخه‌ای از فرقه‌های «مشبهه» شیعه‌اند. در برخی از منابع نام این فرقه شاکیان آمده و غیاث‌اللّغة این فرقه را از «مرجئه» شمرده است. شاکه معتقدند

که قبلا گفتیم اینان مستقیم و یا غیر مستقیم در ارتباط با خلفای اموی به طرح عقاید خویش می‌پرداختند. این سلسله از عقایدشان، بسیار مقبول دستگاه‌های حکومتگر نیمه

علویان ترکیه پیروان شاخه‌ای محلی از اسلام هستند. بیشتر پیروان آن در ترکیه و کمی در سوریه‌اند. برخی علویان را شاخه‌ای از شیعیان دوازده امامی دانسته‌اند

اسواریه یکی از فرقه‌های کلامی منسوب به معتزله و از پیروان علی اسواری بودند. این فرقه از شعبه‌های نظامیه است و معتقدند که خداوند به انجام کاری که به عدم

است. بعدا این فرقه مانند «بربهاریه» از نظر فقهی به حنابله پیوستند. اصول عقاید این فرقه بنا به روایت‏ ابویعلی بن الفراء (درگذشته در 458 ه) در کتاب «الغنیه»

حشویه‏ لقبی طعن‌آمیز برای طیفی از گرایش‌های سیاسی ـ اعتقادی در تاریخ اسلام است که منسوبان به آن، همواره از سوی مخالفان متهم به جهل و بی‌اعتنایی به روش‌های

خازمیه‏ مربوط به فرقه خوارج و شعبه‌‏ای از عجارده می‌باشند. نام این فرقه در کتاب «مختصر الفرق بین الفرق» حازمیه آمده است و در کتاب «الملل و النحل» شهرستانی،

الدین" که در آن فقه مالکی را سازماندهی کرده، شهرت یافت. علاوه بر این در باب عقاید و تصوف نیز مرجع مهمی برای علمای مذهب مالکی است. ابن عاشر در تأمین مجوز شرعی

خلفیه‏ از فرق «خوارج» و پیرو شخصی به نام خلف هستند که از میمونیه بود و با حمزه خارجی جنگید. در برخی از منابع آمده است که خلفیه نام دو فرقه مربوط به خوارج

مالکیه فرقه‌‏ای از شیعه و از پیروان مالک بن حارث بن عبد یغوث نخعی‏ معروف به مالک اشتر بودند که در سال 37 هجری قمری به شهادت رسید. او یکی از دلیران عرب

دانست و یا اینکه آنها را از مشاهیر کلامی به شمار آورد، لذا هر آنچه در حوزه عقاید به آنها منسوب است حاصل آموزه‌هایی است که از کتاب و سنت پیدا است. به طور عمومی

شمراخیه‏ شاخه‌ای از فرقه‌ خوارج و از پیروان عبداللّه‌بن‌شمراخ بودند. شمراخیه پشت سر هر کسی که به‌سوی قبله نماز می‏‌خواند، نماز اقامه می‌کردند هر چند نمازگزار

شریعیه‏ از غلاة شیعه و از پیروان مردی به نام شریعی بودند. وی منسوب به ابومحمد حسن شریعی و از سردمداران فرقه شریعیه بود. این شخص در ابتدا از اصحاب امام

بیان داشته‌اند که: به نظر می‎رسد وحدت واقعی که در آن بینش‌ها و اندیشه‎ها و عقاید در مسائل مورد اختلاف فرق، مانند مسائل مربوط به حوادث عصر صحابه و اختلافات

بیان عقاید خود که به تفکرات تشیع نزدیک است جانب احتیاط را رعایت می‌کنند. طریقت رفاعیه نیز از این موضوع مستثنا نیست. این طریقه به دلیل اشتراک عقاید، که در

باقریه نام‏ گروهی از «شیعیان» است که به رجعت امام باقر (علیه‌السلام) اعتقاد دارند. آنها معتقدند که رشتۀ امامت از امام علی (علیه‌السلام) به یکی از نوادگانش

راستای عقاید خود سخنرانی می‌کنند و اکثرا خود را شیعه و یا سنی متعلق به جریانات مختلف فکری مذهبی می‌دانند. اکثرا این علما در فضای مجازی پاکستان به عقاید یکدیگر

سحابیه (غمامیه) از غلاة شیعه و از قائلان به الوهیت و رجعت علی بن ابی طالب ‌علیه‌السلام هستند. به نظر می‌رسد که این فرقه از شاخه‌های سبأییه باشند. سحابیه

سابقیه از جمله فرقه‌هایی هستند که معتقدند سعادت و شقاوت هر فردی از قبل نوشته شده است. بنابراین، نه طاعت سودی دارد و نه گناه زیان. ابن‌حجر عسقلانی از خانقاهی

اخنسیه از جمله فرقه‌های ضاله‌ای است که از خوارج منشعب شده است. اینان از اصحاب اخنس بن قیس از ثعالبه هستند. رئیس این فرقه اخنس‌بن‌قیس است. اخنس در لغت به

دستور داد تا سر او را بریدند. در منابع کلامی‌، عقاید مختلفی‌ به‌ جعد نسبت‌ داده‌ شده‌ است‌. این‌ عقاید را می‌توان‌ ذیل‌ دو عنوان‌ کلی‌ تقسیم‌ کرد: قول‌

زیدیه بودند و یا خود را از حامیان این فرقه می‌دانستند، از این جهت دارای همان عقاید بودند. شیعیان معقتدند که شمشیر و زره... پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)

اخباریه فرقه‌ای هستند که تابع اخبار بوده و «اجتهاد» را باطل می‌دانند. مؤسس این مذهب در میان شیعیان متأخر ملامحمّدامین بن محمد شریف استرآبادی (در گذشته

راوندیه پیرو عبداللّه‌ راوندی بودند. قابل ذکر اینکه این فرقه با محمد‌بن‌اسحاق راوندی متکلّم مشهور قرن نهم هجری ارتباطی نداشتند. بیشتر پیروان عبدالله‌ راوندی

یارانش را از آن فرقه و از طیف ازارقه بر می‌شمرد. جز آن‌که چیزهای دیگری بر عقاید ایشان می‌افزاید. بطحیه مخالف اجماع را باور نداشته و منکر آن در میان امت اسلام

تَمیمیّه (یا زُراریه) شاخه‌ای از فرقه‌های غلاة شیعه است. این فرقه در باب امامت واقفی‌اند و امامت را تا امام هفتم می‌پذیرند و او را قائم آل محمد می‌دانند

اصحاب‌الرأی عنوان‌ پیروان‌ یکی‌ از دو گرایش‌ اصلی‌ در فقه‌ سده‌های‌ نخستین‌ اسلامی‌ است که‌ مروج‌ کاربرد شیوه‌های‌ اجتهاد‌الرأی‌ در استنباط فقهی‌ بوده‌اند

ضراریه‏ پیروان ضرار‌بن‌عمرو کوفی هستند. ضرار‌بن‌عمرو غطفانی ضبّی کوفی قاضی (م حدود 230 هـ) از فقها و از سران معتزله بوده که بعدا به جبریه گرویده و فرقه

خیاطیه‏ شاخه‌ای از «معتزله» و پیرو ابوالحسین خیاط‌ بودند. نام وی در اصل، عبدالرحیم بن محمد بن عثمان مکنی به ابوالحسین بود. ابوالحسن خیاط از سران معتزله

رزامیه‏ فرقه‌ای از غالیان شیعه و شاخه‌ای از فرقه «کیسانیه‌ راوندیه»اند. بنیان‌گذار این فرقه شخصی به نام رزام‌بن‌سابق یا سایق است. البته برخی از منابع این

نداشته است. منسوب به کوهی به نام «النصیریه» «Nasarie» می‌باشند که گروهی با عقاید خاص در اطراف این کوه زندگی می‌کردند و از نظر تاریخی بعد از سال 488 وجود داشته‌اند

حربیه شاخه‌ای از فرقه‌ کیسانیه و از پیروان عبداللّه‌‌بن‌عَمرو‌بن حرب‌کندی هستند. این فرقه از جمله فرقه‌های غالی نیز شناخته شده است. آنها پس از مرگ ابوهاشم

خشبیه یا سرخابیه از پیروان شخصی به‌نام سرخاب طبری از فرقه زیدیه بودند که پس از مختار‌بن‌ابی‌عبید ثقفی ظهور کردند. این فرقه در زمان هشام‌بن‌عبدالملک و پس

خفافیه‏ شعبه‌ای از فرقه کرامیه بودند. صاحب «تبصرة العوام» از عقاید خفافیه نقل می‌کند که معتقدند اسماء، اعراض است به ذات شخص و جمله اعراض از اصوات و غیره

خدمت مشغول شد. ابن‌ابی‌العَزاقِر از فقهای امامیه بود و آثار فراوانی درباره عقاید و فقه شیعه نوشت. آثار وی تا قبل از آن که از تشیع روی برگرداند، مورد توجه

سؤال دینی. گوناگون؛ در دو مجلد. عقاید، فقه و اخلاق. عدالة الصحابه. توضیح المسایل جنگی. جهاد اسلامی- در دو مجلد. عقاید برای همه. خداشناسی منها دین. جوان

صباحیه پیروان حسن‌بن علی بن‌محمد (حسن صباح) هستند که او را مؤسس دعوت جدید خوانند. حسن صباح در شهر قم که پایگاه شیعیان اثنی‌عشری بود، به‌دنیا آمد. پدرش

صُفریه‏ به ضمّ صاد از این جهت صفریه نامیده می‌شوند که از فرقه « خوارج حروریه» و منسوب به عبداللّه‌بن‌صفّار هستند و یا چون رئیس‌شان زیادبن‌اصفر است، صُفریه

است. مجموعه تعلیمات اسلام از یک لحاظ به سه بخش تقسیم می‌گردد: الف: اصول عقاید: یعنی چیزهایی که هر مسلمان باید بدان‌ها معتقد شود. کاری که در این زمینه برعهده

بصریون‏ پیروان مکتب کلامی «معتزله» بودند. مکتب معتزله که خود گونه‌ای انشعاب یافته از مکتب بصره با شاخص حسن بصری بوده است، در نیمه نخست سده دوم هجری قمری،

از هم متفاوت هستند که با استناد به آنها نمی‌توان درباره این فرقه و آراء و عقاید مربوط به آن به طور مستند و دقیق اظهار نظر کرد. در ادامه به دو عنوان از یعفوریه

ازارقه‏ فرقه‏‌ای از خوارج هستند که نام خود را از پیشوای خویش نافع بن ازرق که کنیه‌اش ابوراشد بود گرفتند. پس از کشته شدن نافع، پیروان او با عبیداللّه بن

بغدادیون مکتبی کلامی و از معتزله بودند. کلام‌ معتزلی در نیمه نخست قرن دوم هجری قمری توسط واصل‌بن‌عطا و عمرو‌بن‌عبید بر پایه سنت‌های فکری بصره شکل گرفت

ابتریه یا بتریه به فتح یا ضمّ باء، شاخه‌ای از فرقه «زیدیه» و از یاران حسن‌بن‌صالح‌بن حیّ و کثیر‌النواء، شاعر معروف‌اند که او را ابتر لقب داده بودند. این

آقاخانیه فرقه‏‌ای از «اسماعیلیان» نزاری و منسوب به آقاخان محلّاتی هستند. نیای این خانواده سید ابوالحسن خان اهل کهک قم بود که از سادات اسماعیلیه به شمار

شبیبیه‏ شاخه‌ای از فرقه خوارج و از پیروان شبیب بن یزید بن نعیم بن قیس شیبانی بودند. شبیب بن یزید بن ابی‌نعیم شیبانی، از بزرگان خوارج و از شجاعان زمان خویش

زیدیه در یمن، ص 90 زیدیه «تاریخ و عقاید»، ص 49 دولت زیدیه در یمن، ص 90 و زیدیه «تاریخ و عقاید»، ص 50-51 زیدیه «تاریخ و عقاید»، ص 52 دولت زیدیه در یمن، ص 90

44. این فرقه نیز هم چون دیگر فرق غلاه شیعه از عقاید خاص به خود بر خوردار بودند که در این‌جا به بخشی از عقاید موسس آن اشاره می‌شود. ابو‌منصور معتقد بود که

کردستان عراق و ایران زندگی می‌کنند. این فرقه‌ها دارای عقاید مذهبی ثنوی اسرارآمیزی هستند که آمیخته با عقاید اسلامی است و خود را به‌دین یعنی صاحب دین خوب می‏‌نامند

دفع شبهات با دلیل و برهان و تطبیق آنها با قواعد عقلیّه است. علم کلام علم عقاید اسلامی است و در گذشته به آن علم «اصول دین» و یا علم «توحید و صفات» هم می‌گفته‌اند

زمینه می‎نویسد: «کتاب ملل و نحل شهرستانی از کتاب‎های معروف در قلمرو تاریخ عقاید ملل جهان است که همگان با نام و موضوع آن آشنایی دارند، این کتاب در همه کتابخانه‎ها

روی کار آمدن دولت‌های شیعی مستقل همچون آل بویه در ایران شیعیان توانستند عقاید خود را تا حدود بسیاری به صورت آزاد بیان کنند. محمد بن محمد بن نعمان در ۱۱

ام‌کلثوم دیگری بوده است. اعتقاد به امامت کلیات عقیده او در باب امامت با عقاید امامیه تطابق دارد؛ زیرا او استحقاق امامت را به نص می‌داند و امام را واجب

لذت پرستی می‌باشد. یکی از مؤلفان «تاریخ تصوف در اسلام» پس از نقل اقوال و عقاید مسلمانان و بعضی از مستشرقین درباره اصل و اشتقاق کلمه «صوفی» و «متصوف»، نتیجه

حتی اگر این خطا موجب می‌شد که شخص کسی را به قتل برساند. 8.از جمله بارزترین عقاید خوارج نجدات این بود که آنها امامت را لازم‏ نمى‌دانستند و معتقد بودند که مردم

رأی و یا زندیق می‌‏خواندند. بیشتر گفتار نظام از موضوعات فلسفه و بر اساس عقاید امبذقلس و انكساغورس از فلاسفه یونان بود. عبدالقاهر بغدادی می‌‏نویسد که نظّام

عبدالقاهر بن طاهر بن محمد بغدادی اسفراینی تمیمی، فقیه شافعی و متکلم اشعری قرن چهارم هجری قمری است. وی در بغداد متولد شده و سپس در نیشابور سکونت گزیده است

کرد: درسنامه، مانند تهذیب المنطق و الکلام. شرح درسنامههای رایج، مانند شرح عقاید نسفی. تعلیقه بر دیگر آثار و شرح آنها، مانند حاشیه بر کشّاف. برخی از دیگر

سیزده هجری قمری مبدأ شکل گیری شیراز موسس سید علی محمد شیرازی عقیده انحراف از عقاید حقه دین v t e

مسدود می‌کند. از این رو امامان شیعه به طور جدی با جریان غلو مبارزه کرده و عقاید صحیح را بیان نموده‌اند. آنها با افشاگری درباره ی رؤسای غالیان و سرانجام صادر

برجسته شافعی و حنفی به شمار می‌رود، در عناد و کینه‌ورزی نسبت به تاریخ و عقاید شیعه سنگ تمام گذاشته و با تالیف کتاب «الصواعق المحرقه»، اعتبار علمی خود را

«قرمطیان» با عقاید التقاطی خود، که مخلوطی از عقاید زردشتی، مانوی و اسلامی بود، به مبارزه با عقاید و مقدسات مسلمین پرداختند، کلینی با شجاعت شیعی خویش عقاید آنها

اخلاق و عقاید می‌باشد. مصباح یزدی، آثار متعددی درباره علوم اسلامی از جمله تفسیر، فلسفه، اخلاق و معارف اسلامی دارد. «آموزش فلسفه» و «آموزش عقاید» متن درسی

حنیفه، ابوهاشم و حسن به کسب دانش پرداختو سپس به بصره رفت، که در آن زمان کانون عقاید و افکار گوناگون اسلامی و غیراسلامی بود و حدود چهار سال نزد حسن بصری که خود

ابوبکر احمد بن علی بن ثابت معروف به خطیب بغدادی، از مورخان و محدثان مشهور اهل سنت در قرن ۵ قمری است. کتاب «تاریخ بغداد» از مهمترین آثار اوست. احمدبن علی

بود، استقلال فکرى خود را حفظ کرده بود و نظرش را آزادانه ابراز مى‌کرد. آرا و عقاید وى در سازمان محمدیه بسیار مؤثر بوده است. . او در همین دهه نشریه ادوارىِ پدومان

قاسم الرسی، آثار بسیاری درباره عقاید کلامی نگاشت که در برخی از منابع به بیست و سه رساله اشاره شده است که در بیان توحید و عقاید «زیدیه» و رد بر «رافضه» نوشته

است. ساختن گنبد و بارگاه بر روی قبرها شرک است. این معیارهای خود ساخته و عقاید را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: یک دسته از این معیارها و اعمال را، از آن

(1115 – 1206) هستند، و او پیرو مکتب ابن تیمیه و شاگردش ابن قیم جوزی بود که عقاید جدیدی را در جزیرة العرب بنیاد نهاد. نام این فرقه از نام پدر او عبدالوهاب

هستند و مقداری از عقاید خود را از اساطیر عوام فراگرفته‏‌اند. این سخن که می‌گویند خداوند در ازل در «درّی» پنهان بود، برگرفته از عقاید مانوی است. اهل حق

می‌کردند . عَلّال بَختی طریقۀ ابوالعباس را تصوف فلسفیِ مشتمل بر عقاید اسلامی، فلسفۀ مشرق زمین و عقاید گِنوسی دانسته است. مشرب عرفانی سبتی مبتنی بر «صدقه» و «جود»

گروه تا حدود سال 440 هجری قمری در منطقه ماوراء‌النهر زندگی می‌کردند و پیرو عقاید حلولیه بودند. علاوه معتقد بودند که برکوکیه خاستگاه مهدویت است. بااین حال

سبب مذهب‌ جعفری را کنار مذاهب چهارگانه مذهب‌ پنجم شناخته‌اند. امّا اصول عقاید شیعیان توحید و نبوت و معاد و عدل و امامت است. شیعه امامیه، صفت عدالت را از

نگاشت و با وجود نهی اصحاب سنت و حدیث، برای اثبات عقاید خویش از دلایل کلامی بهره جست. و اصول آن را با عقاید اهل‌سنت و جماعت وفق داد و مذهب اشعری را بنیاد نهاد

محتوای حکومت‌، از طریق همه‌پرسی تعیینِ نظامِ سیاسی کشور، برگزیده‌اند. اصول عقاید اسلامی شیعه (توحید، نبوت‌، معاد، عدل و امامت‌) و اصل کرامت و آزادی توأم با

ولایت‌، خود را مؤمن و بقیه مسلمانان را مسلم می‌دانند. ایمان یعنی باور به عقاید اسلامی همراه با عمل به فرامین الهی و انجام عمل صالح. این‌گونه تعریف از ایمان،

اثر مشهور وی تکمیل کتاب ناتمام سیرۃ النبی در پنج مجلد مجموعه‌ای در رفتار و عقاید، روش و سنت محمد پیامبر اسلام و معارف اسلامی است. شبلی نعمانی به دلیل بیماری

تابعین دارند. آنان معتقدند که عقاید اسلامی باید به همان نحو بیان شوند که در عصر صحابه و تابعین مطرح بوده است، یعنی عقاید اسلامی را باید از کتاب و سنت فراگرفت

عبارتند از: عبدالله محمد حنفی و احمد نور بن عبدالله: اساتید او در علوم تجوید، عقاید، فقه، واجیات و نحو؛ احمد بن علی العرفج: استاد او در فقه شافعی؛ عبدالعزیز

از مذهب واقفه و ردّ شیعیان‌ قطعیه تعصب داشته و در حدود سی کتاب در تأیید عقاید خود تألیف کرد که یکی از آنها کتابی درباره امامت بود که گویا ابوسهل نوبختی

دروازه‌های علم و معرفت را بگشاید. در آن زمان بغداد کانون مباحث علمی و تبادل آزاد عقاید بین دانشمندان شیعه و سنی بوده است. از آنجایی که بغداد مرکز خلافت آل عباس

سخن خود بازگشته و در مسأله مرگ امام موسی بن جعفر (ع) درنگ کرده و دوباره به عقاید واقفیه بازگشتند و با این کارشان به مولفه مشهور شدند.البته اکنون گروهی به

فلسطین منصوب کرد و محمود عباس ظاهراً به دلیل محبوبیت روزافزون و ابراز آشکار عقاید سیاسی یک طرفه و دارای بار نژادی او را در ژوئیه ۲۰۰۶ از مقام مفتی عزل کرد

کرده بود. کتاب البلغه نیز در فقه الهادی کتاب النبوات در اصول عقاید کتاب التبصره نیز در اصول عقاید کتاب الافاده در فقه سیاسه المریدین همچنین جوابیه‌ای بر نوشتار

وی از شاگردان ابوالهذیل علّاف به شمار می‌رفت. ثمامه چون خودش معتزلی بود، عقاید معتزلیان را نزد مامون عباسی تبلیغ می‌کرد و می‌گفت که خداوند چون در افعال

رادیکال در میان جنبش‌های اسلامی معاصر شد. افکار او تأثیر بلافصلی بر آراء و عقاید مسلمانان منطقه و دیگر بلاد اسلامی گذاشت. باور بسیاری از محققان آن است‌که

وی جدا شد و در رد ابوعلی و سایر معتزله رسالاتی نوشت. ابوعلی در پاره‌ای از عقاید با معتزلی‌ها اختلاف داشت. ابوهاشم جبایی پسرش بود. ابوعلی تفسیری به فارسی

را در دهان او انداخته و حکمت را در سینه او تثبیت کرده است. ابوالحسن‌اشعری عقاید این فرقه را با شرحی که گذشت بیان کرده است. ر. ک. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین

امامان را خدا و یا پیامبر می‌خواندند. اصول اعتقادی مفوضه، شکل تکامل‌یافته عقاید غلاة صدر اول بود. چنین به نظر می‌رسد که جریان فکری مفوضه پیوندی نامبارک از

مبدأ شکل گیری بصره عراق موسس ابوالحسن علی‌بن‌اسماعیل اشعری عقیده جمع میان عقاید اهل‌حدیث و معتزله v t e

تیجانیّه یکی از طریقه‌های رایج تصوف در آفریقای مرکزی و غربی است که به وسیلۀ ابوالعباس احمد بن محمد تیجانی (تجانی) حسنی (۱۱۵۰- ۱۷ شوال ۱۲۳۰ق/ ۱۷۳۷-۲۲ سپتامبر

2. سوسیالیست‌ها وقتی به بحث پیرامون عقاید ابن‌حزم می‌پردازند، به‌صورت گزینشی عمل کرده و مواردی را که نشان‌گر عقاید سوسیالیستی وی می‌شود را برمی‌شمرند؛

کرده و بدون کمترین توجیه عقلانی و یا وحیانی آنها را تبلیغ می‌ کنند. این عقاید نه تنها از ساختار مستحکمی برخوردار نیستند، بلکه در تناقض با هم دیگر می‌ باشند

کننده، اسفراینی آتشی است سوزنده و ابن فورک شمشیری است بُرنده. از مهم‌ترین عقاید اصولی وی، نسخ قرآن به وسیله سنت است. این شخصیت در نیشابور از دنیا رفت و ابتدا

نام دوازده امام داشت. آنان در آناتولی پراکنده‌‏اند و مذهب‌شان ترکیبی از عقاید «نصیریه» است و نژاد آنها مخلوطی از کرد و ترک می‌‏باشد. قزلباشیه موی سر را

همین دلیل اعتقادات ایشان نیز همان عقاید بشیریه است که در کتاب‌های مختلف بیان شده است و به‌عنوان نمونه به برخی از عقاید باطل ایشان اشاره می‌کنیم: 1. سمیعیه

ابوالحسن اشعری نیز در شرح فرقه‌های غلاة به این گروه اشاره کرده و ضمن بیان عقاید آنان می‌نویسد که بنا بر نقلی ایشان را یعمریه نیز می‌خوانند. مشکور محمدجواد،

دانسته‌اند کـه با ایـن لقب از شیعه اثنی‌عشریه جـدا و متفـاوت باشند. اسماعیلیه در عقاید خود که متکی بر فلسفیات است، به عدد هفت اهمیتی ویژه می‌دادند. این اهمیت از

صفوف مسلمانان و اختلاف میان شیعه و سنی دست به پخش شبهاتی زده‌اند که جزو عقاید رسمی شیعه نیست و یا از اساس بهتان و دروغ است همچون مثال‌هایی که در ادامه

جزء مؤسسان اسماعیلیه آورده است. در آثار اسماعیلیه در دو کتاب به تفصیل از عقاید ابوالخطاب سخن رفته است. نخست کتاب مشهور «ام‌الکتاب» است که از کتاب‌های سرّی

یاران امام صادق (ع) و امام موسی کاظم (ع) بود و درباره تشبیه خدا و عرش او عقاید افراطی داشت. در منابع رجالی نام او را جزء بزرگان شیعه امامیه آورده‌اند و

کلامی پیرو اهل سنت شافعی و از لحاظ فقهی مالکی هستند و رهبران این فرقه كه عقاید صوفیه دارند، اغلب در شهر طوبی ساكن هستند و به همین دلیل طوبی، شهر مقدس مریدیه

(اهل سنت و جماعت) در کشور پاکستان آغاز شد و توطئه‌های نامقدس برای تحریف عقاید اهل سنت آغاز شد، محمد سلیم قدری به شهادت رسید. وی در شب بیست و هفتم ماه مبارک

هم به ویژه منطقه احساء - به صورت محدودتر ادامه حیات می‌دهد. مالکی‌ها در عقاید کلامی پیرو اشعریه هستند. اصحاب حدیث، اهل حجاز بوده و پیروان مالک بن انس،

شده‌اند، زعفرانیه، برغوثیه و مستدرکه. نجاریه نیز چون سایر فرقه‌ها، دارای عقاید مخصوص به خود بودند که به برخی از آنها به صورت مختصر اشاره می‌شود. 1. معتقدند

جعفر سبحانی در چهار رشته از علوم اسلامی رجال، عقاید، فرق و مذاهب برای حوزه علمیه کتاب نوشت. در رشته عقاید، کتاب «المحاضرات فی‌ الالهیات» (تلخیص کتاب ۴ جلدی

عبدالکریم شهرستانی وی را از بزرگان شاخص الحاد قدریه معرفی کرده و او را در عقاید کلامی، اهل غلو دانسته است. محور اندیشه‌های منسوب که از معمّر روایت شده است،

النعمان»، در فقه حنبلی. «إقامة الحجة الباهرة علی هدم کنائس مصر والقاهرة» عقاید «الکلام السدید فی تحریر علم التوحید». شیخ احمد الدمنهوری سرانجام پس از سال‌ها

دارد. این فرقه افزون بر عقاید و آراء مشترک با سایر فرقه‌های صوفیه مثل وحدت وجود، حلول، ‌سیر و سلوک خانقاهی و امثال اینها عقاید اختصاصی دارد. که این فرقه

عبدالحسین هژیر، علی رزم‎آرا و حسین علاء از جمله فعالیت‎های سیاسی و مبتنی بر عقاید مذهبی نواب صفوی و فدائیان اسلام به شمار می‎رود. برخی از نویسندگان تاریخ معاصر،

وحدت اسلامی این است که پیروان هر یک از مذاهب گوناگون اسلامی در عین حال که عقاید و احکام خاص آن مذهب را برای خود حفظ می‌کنند و به آنها پای‌بند هستند، در روابط

بسیار آگاه بود. ابن الساعی در تاریخ خود گفته است که او فقیهی فاضل و آگاه در عقاید بود. او اهل قدرت و بزرگواری بود و مسجد الوزیر را از اشراف السخاوی خارج و

عبرانیان یا یهودیان مانند اعراب آشوری از نژاد سامی هستند. زبان، ادبیات، فرهنگ، آداب، رسوم و اعتقادات این اقوام چنان به یکدیگر نزدیک است که دانشمندان معتقد

را راجع به اسلام و مسائل جهام اسلام تغییر دهد تا اینکه آنها از بسیاری از عقاید نادرست دیرین خود دست بکشند. 2. توجه به اصلاحات دینی: شیخ محمد عبده چاره مقابله

اختصاص داده است. برخی صاحب‌نظران معتقدند از آن رو عدل چنین جایگاهی در اصول عقاید شیعه یافته است که فرقه‌های اسلامی بنا به دلایلی‌ حسّاسیّتی ویژه بدان داشته

ماه به طول نینجامید. این شک همچون محرکی غزالی را به وارسی دقیق و همه‌جانبه عقاید خود وا داشت. او در سال 488 هـ. ق به زهد و عرفان روی آورد و آنچه در بغداد

نگاشته است. ابوالهذیل دارای اعتقادات خاصی بوده است که طبق اظهار نظر برخی او عقاید خود را در ابتدای امر از فلاسفه گرفته است. و بعد با پر و بال دادن و نیز توجیه

قرار دارد و یکی از بهترین دیدنی‌های عربستان محسوب می‌شود که افراد به دلیل عقاید دینی و یا تاریخی خود از این غار دیدن می‌کنند. فضای داخلی غار بسیار زیبا و

سلطان حیدرعلی و پسرش سلطان تیپو رابطه نزدیک داشت. او کتاب‌هایی در تبیین عقاید اهل سنت و جماعت تألیف کرد و در حل مسائل فوری که اسلام و امت اسلامی را تحت

صواکیه نام صواکیه عقیده پیرو عقاید کرّامیه. v t e