سلیمانیه (زیدیه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «سليمانيه‏ پيروان سليمان بن جرير از فرق «زيديه» و همان جريريه‏ اند.ابن اثیر...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
سليمانيه‏ پيروان سليمان بن جرير از فرق «زيديه» و همان جريريه‏ اند.ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب سُلَیمانی را به ضم سین، فتح لام و سکون یاء ضبط کرده است. <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج2، ص132</ref>
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = سلیمانیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =سلیمانیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =سلیمان‌بن‌جریر
| عقیده = اصول اندیشه‌های سلیمانیه با دیگر فرقه‌های زیدیه اختلاف چندانی ندارد. 1. در باره مسئله خلافت حضرت علی را بر حق می‌دانستند اما خلافت ابوبکر و عمر را نیز پذیرفته بودند و می‌گفتند اگر خطایی رخ داده اجتهادی بوده.2. انسان قبل از انجام فعل دارای استطاعت و جزئی از وجود مستطیع است. 3. در مسأله بداء و تقیه امامیه را مورد انتقاد و طعن قرار داده  می‌گفتند شرط نیست که امام از نظر علم افضل امت باشد، بلکه همان مقدار که بتواند جامعه اسلامی و مسلمین را اداره کند کافی است و حتی لازم نیست که مجتهد و خبیر به مواقع اجتهاد و آگاه به حلال و حرام باشد.
}}


==وجه انتساب==
'''سلیمانیه‏'''  یا جریریّه از پیروان ''سلیمان‌بن‌جریر'' از فرق «[[زیدیه]]»‏‌اند. ابن‌اثیر سُلَیمانی را به ضم سین، فتح لام و سکون یاء ضبط کرده است<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج2، ص132</ref>.
ایشان را از این جهت سلیمانیه نام نهادند که  به متکلم معروف، سلیمان بن جریر رقی منسوب می باشند. <ref>فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص62</ref> <ref>رازی مرتضی، تبصرة العوام، ص186</ref> <ref>اقبال آشتیانی عباس، خاندان نوبختی، ص 186</ref> <ref>آملی محمد شمس الدین، نفائس الفنون فی عرایس العیون، ج2، ص276</ref>


== شرح حال==
== وجه انتساب ==
سلیمان بن جریر الرقی پایه گذار فرقه سلیمانیه یا جریریه است. <ref>مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۱، ص۴۳۹.</ref>
ایشان از آن جهت سلیمانیه نامیده شدند که از متکلم معروف، ''سلیمان‌بن‌جریر رقی'' پیروی می‌کردند<ref>فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص62</ref>،<ref>رازی مرتضی، تبصرة العوام، ص186</ref>،<ref>اقبال آشتیانی عباس، خاندان نوبختی، ص 186</ref>،<ref>آملی محمد شمس الدین، نفائس الفنون فی عرایس العیون، ج2، ص276</ref>.
<ref>سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۷، ص۱۹۹.</ref> وی را از علمای کلامی زیدیه و نیز از فقها شمرده اند. <ref>اصفهانی ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۳۲۵.</ref> <ref>صنعانی احمد ابن قاسم، البحر الزخار، ج۱، ص۱۵.</ref> او مردم را به مکتب زیدیه می‌خوانده است. <ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۳۲۵.</ref> و مناظراتی با هشام بن حکم در مجلس متکلمین در محضر هارون داشته <ref>شهر آشوب، محمد، مناقب آل ابی طالب، ج۱، ص۲۳۵.</ref> و نیز از کسانی بود که به دربار هارون عباسی خدماتی شایسته نموده است.
از سابقه اعمال و اعتقادات او به دست می‌آید که او در اعتقاد زیدی بوده ولی در عمل عباسی بوده و با امامیه رابطه‌ای جز خصومت و بغض و عناد ندارشته است. <ref>نباطی بیاضی علی بن یونس، الصراط المستقیم، ج۲، ص۲۷۰.</ref>   


==تاریخ تاسیس فرقه==
== شرح حال ==
ظهور این فرقه مربوط به دوره حکومت منصور دوانیقی است. <ref>شهرستانی، عبدالکریم، الملل و النحل، ص۱۸۶.</ref>    
''سلیمان‌بن‌جریر رقی'' پایه‌گذار فرقه سلیمانیه یا جریریه است<ref>مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۱، ص۴۳۹.</ref>،<ref>سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۷، ص۱۹۹.</ref>، او از علمای کلامی زیدیه و نیز از فقها بود<ref>اصفهانی ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۳۲۵.</ref>،<ref>صنعانی احمد ابن قاسم، البحر الزخار، ج۱، ص۱۵.</ref>. این شخصیت، مردم را تشویق می‌کرد تا به مکتب زیدیه در آیند<ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۳۲۵.</ref>. علاوه مناظراتی با هشام بن حکم در مجلس متکلمین در محضر هارون داشته است<ref>شهر آشوب، محمد، مناقب آل ابی‌طالب، ج۱، ص۲۳۵.</ref>. سلیمان از کسانی بود که برای دربار هارون عباسی خدماتی شایسته‌ای انجام داد.
از سابقه اعمال و اعتقادات این شخص به‌دست می‌آید که وی در اعتقاد زیدی ولی در عمل عباسی بوده و با امامیه رابطه‌ای جز همراه با  بغض و عناد نداشته است<ref>نباطی بیاضی علی بن یونس، الصراط المستقیم، ج۲، ص۲۷۰.</ref>.


==اعتقادات==  
== تاریخ تاسیس فرقه ==
پیروان این فرقه معتقد بودند که امامت بايد شواریی باشد و به محض آن كه دو تن از بزرگان امت بر آن اتفاق كنند، امامت شرعی خواهد شد.
این فرقه در دوره حکومت [[منصور عباسی|منصور دوانیقی]] تاسیس شد<ref>شهرستانی، عبدالکریم، الملل و النحل، ص۱۸۶.</ref>.
آنان امامت مفضول يعنى خلافت ابو بكر و عمر را قبول داشتند و مى‏گفتند كه مسلمانان با اين كه در بيعت امير المؤمنين على (ع) ترك اصلح كردند اما فاسق و كافر شمرده نمى‏شوند. سليمانيه از عثمان بيزارى جسته و به كفر وى گواهى مى ‏دادند.
در نزد اين فرقه كسى كه با حضرت على (ع) وارد جنگ شود، كافر است از اين جهت سليمانيه، عايشه و طلحه و زبير را براى اقدام شان به جنگ با على (ع) كافر حساب می کردند. سليمان در مسأله «بداء» و «تقيه» اماميه را مورد انتقاد و طعن قرار داد و مى ‏گفت شرط نيست كه امام از نظر علم افضل امت باشد. بلکه همان قدر كه بتواند مسلمين را اداره كند كافى است و حتى لازم نيست كه مجتهد و خبير به مواقع اجتهاد باشد و از حرام و حلال سر در بياورد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 234</ref>


==سر انجام سلیمان==
== اصول اعتقادی ==  
سليمان بن جرير  متهم به قتل ادريس بن عبد اللّه مؤسس دولت ادارسه در مغرب بود. وی در توطئه‏ اى به امر هارون الرّشيد با زهر مسموم و از دنیا رفت. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 234</ref> <ref>مقریزی، الخطط، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 352.</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بين الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره،  سال 1948میلادی، ص 24- 148.</ref> <ref>الملل و النحل شهرستانى، ترجمه افضل الدين صدر تركه اصفهانى، به تصحيح سيد محمد رضا جلالى نائينى، طبع تهران، 1321 شمسی، ص 141- 142.</ref> <ref>اشعری قمی سعد بن عبد الله، المقالات و الفرق، تحقيق  محمد جواد مشكور، تهران، سال 1963 میلادی ، ص 78- 79</ref> <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين، ج 1، ص 135- 136.</ref>
اصول اندیشه‌های سلیمانیه با دیگر فرقه‌های زیدیه اختلاف چندانی ندارد.


==پانویس==  
=== خلافت ===
سلیمانیه عقیده داشتند هرچند علی (‌علیه‌السلام) برترین شخص برای خلافت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] بوده است، با این حال خلافت ابوبکر و عمر را نیز پذیرفته بودند و می‌گفتند که اگر خطایی در‌این‌باره رخ داده باشد، اجتهادی بوده است. بر همین مبنا امامت مفضول یعنی خلافت ابوبکر و عمر را قبول داشتند و می‌گفتند که مسلمانان با این‌که در بیعت [[علی بن ابی‌طالب|امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام)]] اصلح را ترک کردند، اما فاسق و کافر شمرده نمی‌شوند. سلیمانیه بر خلاف موضع مسالمت جویانه‌شان در موضوع خلافت ابوبکر و عمر، اما در برخورد با عثمان و خلافت وی او را سخت نکوهیدند و به کفر او و فسق طرفدارانش حکم کردند و علاوه عایشه، طلحه و زبیر را به دلیل جنگ با امام علی ‌علیه‌السلام، کافر شمردند. همین موضع سبب شده است که اهل سنت، سلیمان‌بن‌جریر و پیروان او را تکفیر کنند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 234 با ویرایش </ref>،<ref>صابری حسین، تاریخ فرق اسلامی، ج2، ص 101</ref>.


[[رده: فرق و مذاهب]]
=== اسماء و صفات ===
[[رده: کلام ]]
سلیمانیه در مسأله اسماء و صفات الهی معتقد بودند که خداوند عالِم است به علمی که آن علم نه خود اوست و نه غیر او، و علم او یک شئ است. آنان درباره قدرت، حیات و دیگر صفات نیز چنین عقیده ای داشتند<ref>صابری حسین، تاریخ فرق اسلامی، ج2، ص 101</ref>.
[[رده: مذاهب کلامی ]]
 
=== استطاعت ===
همچنین معتقد بودند که انسان قبل از انجام فعل دارای استطاعت و جزئی از وجود مستطیع است<ref>صابری حسین، تاریخ فرق اسلامی، ج2، ص 101</ref>.
 
=== بداء  و تقیه ===
سلیمان در مسأله «[[بداء]]» و «[[تقیه]]» [[امامیه]] را مورد انتقاد و طعن قرار داد و می‌گفت شرط نیست که [[ائمه|امام]] از نظر علم افضل امت باشد، بلکه همان مقدار که بتواند جامعه اسلامی و مسلمین را اداره کند کافی است و حتی لازم نیست که مجتهد و خبیر به مواقع اجتهاد و  آگاه به حلال و حرام باشد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 234 با ویرایش</ref>.
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
{{فرق و مذاهب}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۵۸

سلیمانیه
نامسلیمانیه
موسسسلیمان‌بن‌جریر
عقیدهاصول اندیشه‌های سلیمانیه با دیگر فرقه‌های زیدیه اختلاف چندانی ندارد. 1. در باره مسئله خلافت حضرت علی را بر حق می‌دانستند اما خلافت ابوبکر و عمر را نیز پذیرفته بودند و می‌گفتند اگر خطایی رخ داده اجتهادی بوده.2. انسان قبل از انجام فعل دارای استطاعت و جزئی از وجود مستطیع است. 3. در مسأله بداء و تقیه امامیه را مورد انتقاد و طعن قرار داده می‌گفتند شرط نیست که امام از نظر علم افضل امت باشد، بلکه همان مقدار که بتواند جامعه اسلامی و مسلمین را اداره کند کافی است و حتی لازم نیست که مجتهد و خبیر به مواقع اجتهاد و آگاه به حلال و حرام باشد.

سلیمانیه‏ یا جریریّه از پیروان سلیمان‌بن‌جریر از فرق «زیدیه»‏‌اند. ابن‌اثیر سُلَیمانی را به ضم سین، فتح لام و سکون یاء ضبط کرده است[۱].

وجه انتساب

ایشان از آن جهت سلیمانیه نامیده شدند که از متکلم معروف، سلیمان‌بن‌جریر رقی پیروی می‌کردند[۲]،[۳]،[۴]،[۵].

شرح حال

سلیمان‌بن‌جریر رقی پایه‌گذار فرقه سلیمانیه یا جریریه است[۶]،[۷]، او از علمای کلامی زیدیه و نیز از فقها بود[۸]،[۹]. این شخصیت، مردم را تشویق می‌کرد تا به مکتب زیدیه در آیند[۱۰]. علاوه مناظراتی با هشام بن حکم در مجلس متکلمین در محضر هارون داشته است[۱۱]. سلیمان از کسانی بود که برای دربار هارون عباسی خدماتی شایسته‌ای انجام داد. از سابقه اعمال و اعتقادات این شخص به‌دست می‌آید که وی در اعتقاد زیدی ولی در عمل عباسی بوده و با امامیه رابطه‌ای جز همراه با بغض و عناد نداشته است[۱۲].

تاریخ تاسیس فرقه

این فرقه در دوره حکومت منصور دوانیقی تاسیس شد[۱۳].

اصول اعتقادی

اصول اندیشه‌های سلیمانیه با دیگر فرقه‌های زیدیه اختلاف چندانی ندارد.

خلافت

سلیمانیه عقیده داشتند هرچند علی (‌علیه‌السلام) برترین شخص برای خلافت پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم) بوده است، با این حال خلافت ابوبکر و عمر را نیز پذیرفته بودند و می‌گفتند که اگر خطایی در‌این‌باره رخ داده باشد، اجتهادی بوده است. بر همین مبنا امامت مفضول یعنی خلافت ابوبکر و عمر را قبول داشتند و می‌گفتند که مسلمانان با این‌که در بیعت امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) اصلح را ترک کردند، اما فاسق و کافر شمرده نمی‌شوند. سلیمانیه بر خلاف موضع مسالمت جویانه‌شان در موضوع خلافت ابوبکر و عمر، اما در برخورد با عثمان و خلافت وی او را سخت نکوهیدند و به کفر او و فسق طرفدارانش حکم کردند و علاوه عایشه، طلحه و زبیر را به دلیل جنگ با امام علی ‌علیه‌السلام، کافر شمردند. همین موضع سبب شده است که اهل سنت، سلیمان‌بن‌جریر و پیروان او را تکفیر کنند[۱۴]،[۱۵].

اسماء و صفات

سلیمانیه در مسأله اسماء و صفات الهی معتقد بودند که خداوند عالِم است به علمی که آن علم نه خود اوست و نه غیر او، و علم او یک شئ است. آنان درباره قدرت، حیات و دیگر صفات نیز چنین عقیده ای داشتند[۱۶].

استطاعت

همچنین معتقد بودند که انسان قبل از انجام فعل دارای استطاعت و جزئی از وجود مستطیع است[۱۷].

بداء و تقیه

سلیمان در مسأله «بداء» و «تقیه» امامیه را مورد انتقاد و طعن قرار داد و می‌گفت شرط نیست که امام از نظر علم افضل امت باشد، بلکه همان مقدار که بتواند جامعه اسلامی و مسلمین را اداره کند کافی است و حتی لازم نیست که مجتهد و خبیر به مواقع اجتهاد و آگاه به حلال و حرام باشد[۱۸].

پانویس

  1. ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج2، ص132
  2. فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص62
  3. رازی مرتضی، تبصرة العوام، ص186
  4. اقبال آشتیانی عباس، خاندان نوبختی، ص 186
  5. آملی محمد شمس الدین، نفائس الفنون فی عرایس العیون، ج2، ص276
  6. مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۱، ص۴۳۹.
  7. سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۷، ص۱۹۹.
  8. اصفهانی ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۳۲۵.
  9. صنعانی احمد ابن قاسم، البحر الزخار، ج۱، ص۱۵.
  10. اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۳۲۵.
  11. شهر آشوب، محمد، مناقب آل ابی‌طالب، ج۱، ص۲۳۵.
  12. نباطی بیاضی علی بن یونس، الصراط المستقیم، ج۲، ص۲۷۰.
  13. شهرستانی، عبدالکریم، الملل و النحل، ص۱۸۶.
  14. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 234 با ویرایش
  15. صابری حسین، تاریخ فرق اسلامی، ج2، ص 101
  16. صابری حسین، تاریخ فرق اسلامی، ج2، ص 101
  17. صابری حسین، تاریخ فرق اسلامی، ج2، ص 101
  18. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 234 با ویرایش