راسبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (تمیزکاری)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''راسبیه‏''' از فِرق [[خوارج]] و پیروان عبدالله بن وهب راسبی الازدی بودند که در سال 38 هجری قمری در نهروان کشته شد.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =راسبیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =راسبیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری = 38 ق
| قرن شکل گیری = قرن اول هجری قمری
| مبدأ شکل گیری =
| موسس = عبدالله‌بن‌وهب راسبی‌الازدی
| عقیده = 
}}
'''راسبیه‏''' از شاخه‌های فِرقه [[خوارج]] و از پیروان عبدالله‌بن‌وهب راسبی الازدی بودند که در سال 38 هجری قمری در [[جنگ نهروان]] کشته شد.


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
نسب عبدالله بن وهب راسبی ازدی به بنی راسب بن میدعان بن مالک بن نصر از قبیله ازد می‌رسد.<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref>
نسب عبدالله‌بن‌وهب راسبی ازدی به بنی‌راسب‌بن‌میدعان بن‌مالک بن‌نصر از قبیله ازد می‌رسد<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref>. وی در زمان حیات [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلّی‌الله علیه وآله)]] به‌دنیا آمد. [[ابن حجر هیتمی|ابن‌حجر]] از او با عبارت «له ادراک» یاد کرده است<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref> و به علت سجده‌های زیادش ملقب به ذوالثَّفِنات شده بود<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابة، ج۵، ص۷۸.</ref>. [[زرکلی]] او را از پیشوایان [[اباضیه]] معرفی نموده و از شجاعت و فصاحت او یاد کرده است.<ref>زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۱۴۳.</ref> عبدالله‌بن‌وهب در فتح عراق، [[سعد بن ابی وقاص|سعد‌بن‌ابی‌وقاص]] را همراهی می‌کرد<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۷.</ref> و در جنگ‌های زمان حضرت علی (علیه‌السّلام) همراه حضرت بود، اما پس از ماجرای حکمیت، از حضرت جدا شد<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۶۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref>.
وی در زمان حیات پیامبر اکرم(ص) به دنیا آمد. ابن حجر از او با عبارت «له ادراک» یاد کرده است <ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref>و به علت سجده‌های زیادش ملقب به ذوالثَّفِنات شده بود.<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref> زِرِکلی او را از پیشوایان اباضیه معرفی نموده و از شجاعت و فصاحت او یاد کرده است.<ref>زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۱۴۳.</ref> عبدالله بن وهب در فتح عراق، سعد بن ابی وقاص را همراهی می‌کرد<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۷.</ref> و در جنگ‌های حضرت علی(ع) آن حضرت را همراهی می‌کرد تا اینکه پس از ماجرای حکمیت، از حضرت علی(ع) جدا شد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۶۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref>  
== سرانجام ==
== سر انجام ==
در برخی از منابع نوشته‌اند: عبدالله‌بن‌وهب و گروهش عبدالله‌بن‌خباب ارت را که از صحابه رسول خدا بود در سال 38 هجری قمری کشتند و علاوه، شکم بسیاری از زنان را دریدند و گروهی را از دم تیغ گذرانیدند. حضرت علی (علیه‌السّلام) با چهار هزار نفر از یاران خویش به جنگ وی و همراهانش رفت و عبدالله‌بن‌وهب راسبی و حرقوص‌بن‌زهیر بجلی را به قتل رساند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم 199</ref><ref>مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، چاپ پاریس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 136.</ref><ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948میلادی، ص 46- 48.</ref>.
در برخی از منابع نوشته اند: عبدالله بن وهب و گروهش عبدالله بن خباب ارت را که از صحابه رسول خدا بود در سال 38 هجری قمری کشتند و علاوه، شکم بسیاری از زنان را دریدند و گروهی را از دم تیغ گذرانیدند. حضرت علی (ع) با چهار هزار نفر از یاران خویش به جنگ وی و همراهانش رفت و عبدالله بن وهب راسبی و حرقوص بن زهیر بجلی را به قتل رساند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم 199</ref> <ref>مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوى کلمان هوار، چاپ پاریس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 136.</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى، چاپ قاهره، سال 1948میلادی، ص 46- 48.</ref>
 
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{فرق و مذاهب}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:خوارج]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۷

راسبیه
نامراسبیه
تاریخ شکل گیری38 ق، ۳۷ ش‌، ۶۵۸ م
قرن شکل گیریقرن اول هجری قمری
موسسعبدالله‌بن‌وهب راسبی‌الازدی

راسبیه‏ از شاخه‌های فِرقه خوارج و از پیروان عبدالله‌بن‌وهب راسبی الازدی بودند که در سال 38 هجری قمری در جنگ نهروان کشته شد.

تاریخچه

نسب عبدالله‌بن‌وهب راسبی ازدی به بنی‌راسب‌بن‌میدعان بن‌مالک بن‌نصر از قبیله ازد می‌رسد[۱]. وی در زمان حیات پیامبر اکرم (صلّی‌الله علیه وآله) به‌دنیا آمد. ابن‌حجر از او با عبارت «له ادراک» یاد کرده است[۲] و به علت سجده‌های زیادش ملقب به ذوالثَّفِنات شده بود[۳]. زرکلی او را از پیشوایان اباضیه معرفی نموده و از شجاعت و فصاحت او یاد کرده است.[۴] عبدالله‌بن‌وهب در فتح عراق، سعد‌بن‌ابی‌وقاص را همراهی می‌کرد[۵] و در جنگ‌های زمان حضرت علی (علیه‌السّلام) همراه حضرت بود، اما پس از ماجرای حکمیت، از حضرت جدا شد[۶].

سرانجام

در برخی از منابع نوشته‌اند: عبدالله‌بن‌وهب و گروهش عبدالله‌بن‌خباب ارت را که از صحابه رسول خدا بود در سال 38 هجری قمری کشتند و علاوه، شکم بسیاری از زنان را دریدند و گروهی را از دم تیغ گذرانیدند. حضرت علی (علیه‌السّلام) با چهار هزار نفر از یاران خویش به جنگ وی و همراهانش رفت و عبدالله‌بن‌وهب راسبی و حرقوص‌بن‌زهیر بجلی را به قتل رساند[۷][۸][۹].

پانویس

  1. ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.
  2. ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.
  3. ابن حجر عسقلانی، الاصابة، ج۵، ص۷۸.
  4. زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۱۴۳.
  5. طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۷.
  6. بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۶۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۷۸.
  7. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم 199
  8. مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، چاپ پاریس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 136.
  9. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948میلادی، ص 46- 48.