حلولیه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «حلولیه عنوانی عام برای تمام فرقه هایی است که به «حلول» خداوند در آدم ابو الب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حلولیه عنوانی عام برای تمام | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان =حلولیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =حلولیه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = | |||
| عقیده =خداوند در صورت بشر مجسم می‌شود. | |||
}} | |||
'''حلولیه''' عنوانی عام برای تمام فرقه‌هایی است که به «حلول» خداوند در [[حضرت آدم|آدم ابوالبشر]] ، [[پیامبران|انبیاء]] و [[ائمه]] و دیگران معتقد بودند. | |||
== | == معنای حلول == | ||
حلول در لغت به‌معنای فرود آمدن در جایی، وارد شدن به کسی 2 - داخل شدن روح کسی در کسی دیگر.<ref>ر.ک. فرهنگ معین.</ref> | |||
و در اصطلاح حکما عبارت است از یکی شدن چیزی با چیز دیگر، چنانکه از اشاره به یکی، اشاره به دیگری لازم آید. اما حلول در اینجا به‌معنای تجسّم و تجسد خداوند به صورت بشر است که آن را به فرانسه noitanracni گویند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165 با ویرایش و اصلاح و جابجایی کلی عبارات.</ref> | |||
== | == اعتقاد کلی == | ||
حلولیه قائل به تجسّم و تجسّد خداوند به صورت بشرند. | |||
== | == فرقه‌هایی که قایل به حلول‌اند == | ||
بیشتر [[غلات|غلاة]] [[مذهب شیعه|شیعه]] مانند: [[سبائیه]]، [[بیانیه]]، [[جناحیه]] و [[نجدیه]] از [[نصریه]]، [[رزامیه]]، [[اسماعیلیه|باطنیه]]، [[عزاقریه|عزاقرّیه]]، [[حلمانیه]] و [[دروزیه]] قایل به «حلول» بودند. | |||
علاوه، فرقه‌های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلولیه شمرده میشوند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165 | |||
</ref>. | |||
== پانویس == | |||
[[رده: مذاهب | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۵
| حلولیه | |
|---|---|
 | |
| نام | حلولیه |
| عقیده | خداوند در صورت بشر مجسم می‌شود. |
حلولیه عنوانی عام برای تمام فرقه‌هایی است که به «حلول» خداوند در آدم ابوالبشر ، انبیاء و ائمه و دیگران معتقد بودند.
معنای حلول
حلول در لغت به‌معنای فرود آمدن در جایی، وارد شدن به کسی 2 - داخل شدن روح کسی در کسی دیگر.[۱] و در اصطلاح حکما عبارت است از یکی شدن چیزی با چیز دیگر، چنانکه از اشاره به یکی، اشاره به دیگری لازم آید. اما حلول در اینجا به‌معنای تجسّم و تجسد خداوند به صورت بشر است که آن را به فرانسه noitanracni گویند. [۲]
اعتقاد کلی
حلولیه قائل به تجسّم و تجسّد خداوند به صورت بشرند.
فرقه‌هایی که قایل به حلول‌اند
بیشتر غلاة شیعه مانند: سبائیه، بیانیه، جناحیه و نجدیه از نصریه، رزامیه، باطنیه، عزاقرّیه، حلمانیه و دروزیه قایل به «حلول» بودند. علاوه، فرقه‌های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلولیه شمرده میشوند[۳].
