سریه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '[[امام صادق' به '[[جعفر بن محمد (صادق)') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سریه''' شاخهای از فرقه «[[غلاة]]» و پیروان مردی به نام [[ | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان =سریه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =سریه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = 1 ق | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس =سری اقصم | |||
| عقیده = 1.موسس این فرقه ادعای پیامبری داشت و امام جعفر صادق علیه السلام را خدا می دانست. 2. موسس این فرقه ادعا می کرد که روح موسی پیامبر در وی حلول کرده است. | |||
}} | |||
'''سریه''' شاخهای از فرقه «[[غلات|غلاة]]» و پیروان مردی به نام [[سری اقصم]] بودند. وی مانند ابوالخطاب مدعی پیامبری بود و [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر بن محمد]] (علیهالسلام) را خدا میدانست و میگفت: از طرف امام صادق (علیهالسلام) بر مردم مبعوث شده و مانند [[حضرت موسی|موسی(ع)]] پایبرجا و زورمند است و همان روح موسی در وی حلول کرده است. | |||
همچنین میگفتند: جعفر همان اسلام است و اسلام همان سلام و او خداوند ارجمند والاست، چنانکه یهودیان گفتند: | همچنین میگفتند: جعفر همان اسلام است و اسلام همان سلام و او خداوند ارجمند والاست، چنانکه یهودیان گفتند: | ||
«... نحن أبناء الله و أحباؤه ...» سوره مائده، آیه 18. یعنی ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی ص | «... نحن أبناء الله و أحباؤه ...» سوره مائده، آیه 18. یعنی ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی ص | ||
خط ۷: | خط ۱۹: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] |
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۵۴
سریه | |
---|---|
نام | سریه |
تاریخ شکل گیری | 1 ق، ۱ ش، ۶۲۲ م |
موسس | سری اقصم |
عقیده | 1.موسس این فرقه ادعای پیامبری داشت و امام جعفر صادق علیه السلام را خدا می دانست. 2. موسس این فرقه ادعا می کرد که روح موسی پیامبر در وی حلول کرده است. |
سریه شاخهای از فرقه «غلاة» و پیروان مردی به نام سری اقصم بودند. وی مانند ابوالخطاب مدعی پیامبری بود و جعفر بن محمد (علیهالسلام) را خدا میدانست و میگفت: از طرف امام صادق (علیهالسلام) بر مردم مبعوث شده و مانند موسی(ع) پایبرجا و زورمند است و همان روح موسی در وی حلول کرده است. همچنین میگفتند: جعفر همان اسلام است و اسلام همان سلام و او خداوند ارجمند والاست، چنانکه یهودیان گفتند: «... نحن أبناء الله و أحباؤه ...» سوره مائده، آیه 18. یعنی ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم.[۱] بنا بر قول کشّی، امام صادق (علیه السلام)، سریاقصم، ابوالخطاب و بزیع را دروغگو دانسته و گفته است: شیطان خود را به ایشان مینمایاند.[۲] [۳] [۴]