سعدیان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =سعدیان
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =سعدیان
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده = 
}}
'''سعدیان''' (نام دیگر: اشراف سعدیه) دودمانی بودند که در نیمه اول سده ۱۰ق بر [[مغرب‌|مغرب]] اقصی فرمانروایی می‌کردند<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%B9%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86 سعدیان]</ref>.
'''سعدیان''' (نام دیگر: اشراف سعدیه) دودمانی بودند که در نیمه اول سده ۱۰ق بر [[مغرب‌|مغرب]] اقصی فرمانروایی می‌کردند<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%B9%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86 سعدیان]</ref>.


==گستره امپراتوری سعدیان==
==گستره امپراتوری سعدیان==
[[پرونده:امپراتوری سعدیان.png|جایگزین=|بندانگشتی|گستره امپراتوری سعدیان در دوران احمد المنصور]]
[[پرونده:امپراتوری سعدیان.png|جایگزین=|بندانگشتی|گستره امپراتوری سعدیان در دوران احمد المنصور]]
سعدیان نسب خود را به [[حسن بن علی]] می‌رساندند و به همین دلیل به اشراف ملقب شدند. برخی نیز بر این باورند که نسب این طایفه به [[حلیمه سعدیه]] مادر رضاعی [[پیامبر]] می‌رسد<ref>استانلی لین پل، و.و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان (تابستان ۱۳۶۳)، تاریخ دولتهای اسلامی و خاندانهای حکومتگر جلد اوّل، ترجمهٔ صادق سجادی، تهران: نقش جهان، ص. ص۸۲</ref>. نام کامل و القاب مؤسس سلسله یعنی محمد المهدی القائم بامرالله نشان می‌دهد که چگونه سعدیان در ابتدا از انتظارات مردم برای ظهور [[مهدی موعود]] و احساسات آنها در اعتلای [[مذهب]] و [[جهاد]] علیه [[مسیحیان]] سود جستند.
سعدیان نسب خود را به [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن بن علی]] می‌رساندند و به همین دلیل به اشراف ملقب شدند. برخی نیز بر این باورند که نسب این طایفه به [[حلیمه سعدیه]] مادر رضاعی [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] می‌رسد<ref>استانلی لین پل، و.و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان (تابستان ۱۳۶۳)، تاریخ دولت‌های اسلامی و خاندان‌های حکومت‌گر،  جلد اوّل، ترجمهٔ صادق سجادی، تهران: نقش جهان، ص. ص۸۲</ref>. نام کامل و القاب مؤسس سلسله یعنی محمد المهدی القائم بامرالله نشان می‌دهد که چگونه سعدیان در ابتدا از انتظارات مردم برای ظهور [[حجت بن الحسن (مهدی)|مهدی موعود]] و احساسات آنها در اعتلای [[مذهب]] و [[جهاد]] علیه [[مسیحیان]] سود جستند.


=== گسترش و بسط تدریجی قلمرو نفوذ ===
شرفای سعدی از پایگاهی در ناحیه سوس واقع در جنوب مراکش، به تدریج چیرگی خود را بر نواحی شمالی گستردند و وطاسیان را در سال ۹۵۶ق (۱۵۴۹م) از فاس بیرون کردند. آنان ترکان را از الجزایر و پرتغالیان را از سرزمین‌های ساحلی بیرون کرده و احمد المنصور، تیمبوکتو را تصرف و مملکت آفریقایی گائو (واقع بر رود [[نیجر]]، در [[مالی]]) را منقرض ساخت و بنابراین اقتدار او برای مدتی از [[سنگال]] تا بورنو امتداد داشت.
شرفای سعدی از پایگاهی در ناحیه سوس واقع در جنوب مراکش، به تدریج چیرگی خود را بر نواحی شمالی گستردند و وطاسیان را در سال ۹۵۶ق (۱۵۴۹م) از فاس بیرون کردند. آنان ترکان را از الجزایر و پرتغالیان را از سرزمین‌های ساحلی بیرون کرده و احمد المنصور، تیمبوکتو را تصرف و مملکت آفریقایی گائو (واقع بر رود [[نیجر]]، در [[مالی]]) را منقرض ساخت و بنابراین اقتدار او برای مدتی از [[سنگال]] تا بورنو امتداد داشت.


در سده ۱۷م که نهضت‌های استقلال طلب در گوشه و کنار [[مراکش]] پیدا شد، همبستگی سلطنت کاهش یافت و آخرین امیر شرفای سعدی با وجود کمک‌های انگلیسی‌ها و هلندیها در ۱۰۶۹ق (۱۶۵۹م) از میان رفت<ref>کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسله‌های اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدره‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه)، ص. ص۶۹-۷۰</ref>.
در سده ۱۷م که نهضت‌های استقلال‌طلب در گوشه و کنار [[مراکش]] پیدا شد، همبستگی سلطنت کاهش یافت و آخرین امیر شرفای سعدی با وجود کمک‌های انگلیسی‌ها و هلندیها در ۱۰۶۹ق (۱۶۵۹م) از میان رفت<ref>کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسله‌های اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدره‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه)، ص. ص۶۹-۷۰</ref>.


==فرمانروایان==
==فرمانروایان==
# محمد المهدی القائم بامرالله (۹۱۷ق)     (در سوس)
# محمد المهدی القائم بامرالله (۹۱۷ق)     (در سوس)
#
# احمد الأعرج                 (۹۲۳ق)     (در مراکش)
# احمد الأعرج                 (۹۲۳ق)     (در مراکش)
#   
# محمد الشیخ                 (۹۲۳ق)     (نخست در سوس، سپس در فاس)
# محمد الشیخ                 (۹۲۳ق)     (نخست در سوس، سپس در فاس)
#
# عبدالله الغالب                 (۹۶۴ق)
# عبدالله الغالب                 (۹۶۴ق)
#
# محمد المتوکل             (۹۸۱ق)
# محمد المتوکل             (۹۸۱ق)
#
# ابو مروان عبدالمالک یکم     (۹۸۳ق)
# ابو مروان عبدالمالک یکم     (۹۸۳ق)
#
# احمد المنصور             (۹۸۶ق)
# احمد المنصور             (۹۸۶ق)
#
# شیخ مامون         (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق)     (بر سر جانشینی پدر در نبرد)
# شیخ مامون         (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق)     (بر سر جانشینی پدر در نبرد)
#
# عبدالله الواثق           (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (در مراکش))
# عبدالله الواثق           (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (در مراکش))
#
# زیدان الناصر بن احمد (۱۰۱۲ق-۱۰۳۹ق)     (بر سر جانشینی پدر در نبرد (نخست در فاس))
# زیدان الناصر بن احمد (۱۰۱۲ق-۱۰۳۹ق)     (بر سر جانشینی پدر در نبرد (نخست در فاس))
#
# عبدالملک بن زیدان       (۱۰۳۴ق)
# عبدالملک بن زیدان       (۱۰۳۴ق)
#
# الولید بن زیدان           (۱۰۴۲ق)     (فقط در مراکش)
# الولید بن زیدان           (۱۰۴۲ق)     (فقط در مراکش)
#
# محمد الشیخ الصغیر       (۱۰۴۵ق)     (فقط در مراکش)   
# محمد الشیخ الصغیر       (۱۰۴۵ق)     (فقط در مراکش)   
#
# احمد العباس           (۱۰۶۴ق-۱۰۶۹ق) (فقط در مراکش)
# احمد العباس           (۱۰۶۴ق-۱۰۶۹ق) (فقط در مراکش)
#


==دودمان‌های فرمانروا در مراکش==
==دودمان‌های فرمانروا در مراکش==
خط ۵۵: خط ۵۲:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{فرق و مذاهب}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۵۶

سعدیان
نامسعدیان

سعدیان (نام دیگر: اشراف سعدیه) دودمانی بودند که در نیمه اول سده ۱۰ق بر مغرب اقصی فرمانروایی می‌کردند[۱].

گستره امپراتوری سعدیان

گستره امپراتوری سعدیان در دوران احمد المنصور

سعدیان نسب خود را به حسن بن علی می‌رساندند و به همین دلیل به اشراف ملقب شدند. برخی نیز بر این باورند که نسب این طایفه به حلیمه سعدیه مادر رضاعی پیامبر اسلام می‌رسد[۲]. نام کامل و القاب مؤسس سلسله یعنی محمد المهدی القائم بامرالله نشان می‌دهد که چگونه سعدیان در ابتدا از انتظارات مردم برای ظهور مهدی موعود و احساسات آنها در اعتلای مذهب و جهاد علیه مسیحیان سود جستند.

گسترش و بسط تدریجی قلمرو نفوذ

شرفای سعدی از پایگاهی در ناحیه سوس واقع در جنوب مراکش، به تدریج چیرگی خود را بر نواحی شمالی گستردند و وطاسیان را در سال ۹۵۶ق (۱۵۴۹م) از فاس بیرون کردند. آنان ترکان را از الجزایر و پرتغالیان را از سرزمین‌های ساحلی بیرون کرده و احمد المنصور، تیمبوکتو را تصرف و مملکت آفریقایی گائو (واقع بر رود نیجر، در مالی) را منقرض ساخت و بنابراین اقتدار او برای مدتی از سنگال تا بورنو امتداد داشت.

در سده ۱۷م که نهضت‌های استقلال‌طلب در گوشه و کنار مراکش پیدا شد، همبستگی سلطنت کاهش یافت و آخرین امیر شرفای سعدی با وجود کمک‌های انگلیسی‌ها و هلندیها در ۱۰۶۹ق (۱۶۵۹م) از میان رفت[۳].

فرمانروایان

  1. محمد المهدی القائم بامرالله (۹۱۷ق) (در سوس)
  2. احمد الأعرج (۹۲۳ق) (در مراکش)
  3. محمد الشیخ (۹۲۳ق) (نخست در سوس، سپس در فاس)
  4. عبدالله الغالب (۹۶۴ق)
  5. محمد المتوکل (۹۸۱ق)
  6. ابو مروان عبدالمالک یکم (۹۸۳ق)
  7. احمد المنصور (۹۸۶ق)
  8. شیخ مامون (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد)
  9. عبدالله الواثق (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (در مراکش))
  10. زیدان الناصر بن احمد (۱۰۱۲ق-۱۰۳۹ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (نخست در فاس))
  11. عبدالملک بن زیدان (۱۰۳۴ق)
  12. الولید بن زیدان (۱۰۴۲ق) (فقط در مراکش)
  13. محمد الشیخ الصغیر (۱۰۴۵ق) (فقط در مراکش)
  14. احمد العباس (۱۰۶۴ق-۱۰۶۹ق) (فقط در مراکش)

دودمان‌های فرمانروا در مراکش

  1. ادریسیان (۷۸۰-۹۷۴) (عرب)
  2. مغراوه (۹۸۷-۱۰۷۰) (بربر)
  3. مرابطان (۱۰۷۳-۱۱۴۷) (بربر)
  4. موحدون (۱۱۴۷-۱۲۶۹) (بربر)
  5. مرینیان (۱۲۵۸-۱۴۲۰) (بربر)
  6. وطاسیان (۱۴۲۰-۱۵۴۷) (بربر)
  7. سعدیان (۱۵۵۴-۱۶۵۹) (عرب)
  8. علویان (۱۶۶۶- تا کنون) (عرب)

پانویس

  1. سعدیان
  2. استانلی لین پل، و.و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان (تابستان ۱۳۶۳)، تاریخ دولت‌های اسلامی و خاندان‌های حکومت‌گر، جلد اوّل، ترجمهٔ صادق سجادی، تهران: نقش جهان، ص. ص۸۲
  3. کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسله‌های اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدره‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه)، ص. ص۶۹-۷۰