طالبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «طالبيه‏ پيروان طالب بن عبد اللّه بن صباح بودند. ==شرح حال== عبد الله بن صباح پد...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
طالبيه‏ پيروان طالب بن عبد اللّه بن صباح بودند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = طالبیه‏
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس = طالب‌بن‌عبداللّه بن‌صباح
| عقیده = اعتقاد به «مظهریت» [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام محمد باقر (علیه‌السلام)]]
}}
'''طالبیه‏''' از پیروان طالب‌بن‌عبداللّه بن‌صباح بودند.
 
==شرح حال==
==شرح حال==
عبد الله بن صباح پدر طالب از امام محمد باقر (ع) وقتی که در دوره کودکی قرار داشت، غرائب و خوارقى مشاهده كرد.
عبیدالله‌بن‌صباح پدر طالب در دوران کودکی‌اش از [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام محمد باقر (علیه‌السّلام)]]، غرائب و خوارقی (موضوعات عجیب و غریب شبیه معجزه) مشاهده کرد.
==عقاید==
 
این گروه به «مظهريت» امام محمد باقر (ع) اعتقاد داشتند.
==عقاید ==
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 325</ref> <ref>ام الكتاب، منسوب به ابو الخطاب به تصحيح ايوانف، طبع لايپزيك، ص 3- 11.</ref>
این گروه به «مظهریت» [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام محمد باقر (علیه‌السّلام)]] اعتقاد داشتند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم؛ ص 325.</ref><ref>ام‌الکتاب؛ منسوب به ابو الخطاب به تصحیح ایوانف؛ طبع لایپزیک، ص 3 - 11.</ref>.


==پانویس==
{{پانویس}}


=پانویس=
{{فرق و مذاهب}}


[[رده: کلام]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۵

طالبیه‏
موسسطالب‌بن‌عبداللّه بن‌صباح
عقیدهاعتقاد به «مظهریت» امام محمد باقر (علیه‌السلام)

طالبیه‏ از پیروان طالب‌بن‌عبداللّه بن‌صباح بودند.

شرح حال

عبیدالله‌بن‌صباح پدر طالب در دوران کودکی‌اش از امام محمد باقر (علیه‌السّلام)، غرائب و خوارقی (موضوعات عجیب و غریب شبیه معجزه) مشاهده کرد.

عقاید

این گروه به «مظهریت» امام محمد باقر (علیه‌السّلام) اعتقاد داشتند[۱][۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم؛ ص 325.
  2. ام‌الکتاب؛ منسوب به ابو الخطاب به تصحیح ایوانف؛ طبع لایپزیک، ص 3 - 11.