اهل الاهواء: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵<references />↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
اهل الاهواء به فرقه‌هایی می‌گویند که در عقاید دینی و شرعی با عامه [[اهل سنت|اهل‌سنت]] مخالف‌اند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =اهل الاهواء  
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =اهل الاهواء
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده = مخالف با عقاید و آراء اهل سنت 
}}
'''اهل‌الاهواء''' به فرقه‌هایی می‌گویند که در عقاید دینی و شرعی با عامه [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] مخالف‌اند.


==معنای اهواء در لغت==
== معنای اهواء در لغت ==
اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.
اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.


==معنای اهواء در اصطلاح==
== معنای اهواء در اصطلاح ==
اهل‌الاهواء در اصطلاح متکلمان اهل‌سنت درباره فرقه‌هایی رایج شده است که در عقاید دینی و فروع کلامی با آنها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شده‌اند. مثل [[جبریه]]، [[قدریه]]، [[مجسمه]] و [[معطله]] اهل اهواء شمرده می‌شوند.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات.</ref>
اهل‌الاهواء در اصطلاح متکلمان [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]]، به فرقه‌هایی گفته می‌شود که در عقاید دینی و فروع کلامی با آنها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شده‌اند. مثل [[جبریه]]، [[قدریه]]، [[مجسمه]] و [[معطله]] که اهل‌الاهواء نامیده می‌شوند<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: فرق و مذاهب]]
{{فرق و مذاهب}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۶

اهل الاهواء
ناماهل الاهواء
عقیدهمخالف با عقاید و آراء اهل سنت

اهل‌الاهواء به فرقه‌هایی می‌گویند که در عقاید دینی و شرعی با عامه اهل‌سنت مخالف‌اند.

معنای اهواء در لغت

اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.

معنای اهواء در اصطلاح

اهل‌الاهواء در اصطلاح متکلمان اهل‌سنت، به فرقه‌هایی گفته می‌شود که در عقاید دینی و فروع کلامی با آنها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شده‌اند. مثل جبریه، قدریه، مجسمه و معطله که اهل‌الاهواء نامیده می‌شوند[۱].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات.