اهل الاهواء: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵<references />↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اهل الاهواء به فرقههایی میگویند که در عقاید دینی و شرعی با عامه [[اهل سنت|اهلسنت]] مخالفاند. | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان =اهل الاهواء | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =اهل الاهواء | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = | |||
| عقیده = مخالف با عقاید و آراء اهل سنت | |||
}} | |||
'''اهلالاهواء''' به فرقههایی میگویند که در عقاید دینی و شرعی با عامه [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] مخالفاند. | |||
==معنای اهواء در لغت== | == معنای اهواء در لغت == | ||
اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است. | اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است. | ||
==معنای اهواء در اصطلاح== | == معنای اهواء در اصطلاح == | ||
اهلالاهواء در اصطلاح متکلمان اهلسنت | اهلالاهواء در اصطلاح متکلمان [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]]، به فرقههایی گفته میشود که در عقاید دینی و فروع کلامی با آنها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شدهاند. مثل [[جبریه]]، [[قدریه]]، [[مجسمه]] و [[معطله]] که اهلالاهواء نامیده میشوند<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | {{فرق و مذاهب}} | ||
[[رده:فرق و مذاهب]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۶
اهل الاهواء | |
---|---|
نام | اهل الاهواء |
عقیده | مخالف با عقاید و آراء اهل سنت |
اهلالاهواء به فرقههایی میگویند که در عقاید دینی و شرعی با عامه اهلسنت مخالفاند.
معنای اهواء در لغت
اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.
معنای اهواء در اصطلاح
اهلالاهواء در اصطلاح متکلمان اهلسنت، به فرقههایی گفته میشود که در عقاید دینی و فروع کلامی با آنها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شدهاند. مثل جبریه، قدریه، مجسمه و معطله که اهلالاهواء نامیده میشوند[۱].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات.