جعفریه (غلاة شیعه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
| عقیده = {{فهرست جعبه افقی |قائلین به [[رجعت]] |توقف امامت پس از [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام جعفر بن محمد (صادق‌)]] }}
| عقیده = {{فهرست جعبه افقی |قائلین به [[رجعت]] |توقف امامت پس از [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام جعفر بن محمد (صادق‌)]] }}
}}
}}
'''جعفریه‏''' شاخه‌ای از فرقه [[غلات|غلاة‌]] [[مذهب شیعه|شیعه‌]] هستند. ایشان پیرو [[عبدالرحمن بن محمد المشهور|عبدالرحمن‌بن‌محمد]] از متکلمان شیعه به‌شمار می‌رفتند و به [[امامت]]، غیبت و [[رجعت]] [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام جعفر صادق (علیه السلام)]] معتقد بودند. به این فرقه، «جعفریه واقفه» نیز می‌گویند، زیرا در امامت حضرت‌صادق (علیه السلام) توقف کردند و قائل به رجعت او شدند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان‌قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 141 با ویرایش.</ref><ref>.ابن‌ندیم ابوالفرج محمد‌بن‌یعقوب، الفهرست، ص 198.</ref><ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911 میلادی، ج 4، ص 177.</ref><ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 147</ref>.
'''جعفریه‏''' شاخه‌ای از فرقه [[غلات|غلاة‌]] [[مذهب شیعه|شیعه‌]] هستند. ایشان پیرو [[عبدالرحمن بن محمد المشهور|عبدالرحمن‌بن‌محمد]] از متکلمان شیعه به‌شمار می‌رفتند و به [[امامت]]، غیبت و [[رجعت]] [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (علیه السلام)]] معتقد بودند. به این فرقه، «جعفریه واقفه» نیز می‌گویند، زیرا در امامت حضرت صادق (علیه السلام) توقف کردند و قائل به رجعت او شدند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان‌قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 141 با ویرایش.</ref><ref>.ابن‌ندیم ابوالفرج محمد‌بن‌یعقوب، الفهرست، ص 198.</ref><ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911 میلادی، ج 4، ص 177.</ref><ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 147</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۱

جعفریه (غلاة شیعه)
نامجعفریه
نام رایججعفریه (غلاة شیعه)
تاریخ شکل گیری2 ق، ۲ ش‌، ۶۲۳ م
موسسعبدالرحمن‌بن‌محمد
عقیده

جعفریه‏ شاخه‌ای از فرقه غلاة‌ شیعه‌ هستند. ایشان پیرو عبدالرحمن‌بن‌محمد از متکلمان شیعه به‌شمار می‌رفتند و به امامت، غیبت و رجعت امام جعفر صادق (علیه السلام) معتقد بودند. به این فرقه، «جعفریه واقفه» نیز می‌گویند، زیرا در امامت حضرت صادق (علیه السلام) توقف کردند و قائل به رجعت او شدند[۱][۲][۳][۴].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان‌قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 141 با ویرایش.
  2. .ابن‌ندیم ابوالفرج محمد‌بن‌یعقوب، الفهرست، ص 198.
  3. مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911 میلادی، ج 4، ص 177.
  4. شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 147