حرقیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
}} | }} | ||
'''«حرقیه»''' یکی از شاخه‌های فرقۀ [[جهمیه|جهمیه]] | '''«حرقیه»''' یکی از شاخه‌های فرقۀ [[جهمیه|جهمیه]]اند. | ||
== اعتقادات == | ==اعتقادات== | ||
پیروان این فرقه معتقدند که انسان‌های مستحق عذاب، فقط یک بار در [[جهنم]] می‌سوزند و پس از آن رنج عذاب را تحمل نخواهند کرد. | پیروان این فرقه معتقدند که انسان‌های مستحق عذاب، فقط یک بار در [[جهنم]] می‌سوزند و پس از آن رنج عذاب را تحمل نخواهند کرد. | ||
== دو دلیل حرقیه بر یک‌بار سوزاندن == | ==دو دلیل حرقیه بر یک‌بار سوزاندن== | ||
'''«حرقیه»''' بر یک‌بار سوزاندن اهل عذاب، دلایلی دارند که به آنها اشاره می‌کنیم: | '''«حرقیه»''' بر یک‌بار سوزاندن اهل عذاب، دلایلی دارند که به آنها اشاره می‌کنیم: | ||
# مستحقین عذاب نه می‌میرند و نه زنده می‌شوند، زیرا خداوند فرموده است: {{متن قرآن|إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیی|سوره = طه|آیه = 74}}؛ هر کسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخی است که در آن نه می‌میرند و نه زنده می‌شوند. | #مستحقین عذاب نه می‌میرند و نه زنده می‌شوند، زیرا خداوند فرموده است: {{متن قرآن|إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیی|سوره = طه|آیه = 74}}؛ هر کسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخی است که در آن نه می‌میرند و نه زنده می‌شوند. | ||
# کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یک‌بار دچار کفر شده‌اند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت، فقط یک‌بار در آتش دوزخ می‌سوزند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> با این‌حال در برخی دیگر از منابع ضمن اشاره به این نکته که حرقیه بخشی از فرقه جهمیه‌اند، در نحوه عذاب اهل آتش گفته‌اند: اهل آتش چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از ایشان باقی نخواهد ماند<ref>دبستان المذاهب؛ به اهتمام رضا زاده ملک؛ دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89.</ref>،<ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن؛ الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة؛ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92.</ref>،<ref>حنفی عبدالمنعم؛ موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة؛ ص 272.</ref>. | #کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یک‌بار دچار کفر شده‌اند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت، فقط یک‌بار در آتش دوزخ می‌سوزند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> با این‌حال در برخی دیگر از منابع ضمن اشاره به این نکته که حرقیه بخشی از فرقه جهمیه‌اند، در نحوه عذاب اهل آتش گفته‌اند: اهل آتش چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از ایشان باقی نخواهد ماند<ref>دبستان المذاهب؛ به اهتمام رضا زاده ملک؛ دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89.</ref>،<ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن؛ الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة؛ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92.</ref>،<ref>حنفی عبدالمنعم؛ موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة؛ ص 272.</ref>. | ||
==پانویس== | |||
{{پانویس }} | |||
{{فرق و مذاهب}} | {{فرق و مذاهب}} | ||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۶
| حرقیه | |
|---|---|
 | |
| نام | حرقیه |
| عقیده | انسان‌های مستحق عذاب فقط یک بار در جهنم می‌سوزند و پس از آن رنج عذاب را تحمل نخواهند کرد. |
«حرقیه» یکی از شاخه‌های فرقۀ جهمیه‌اند.
اعتقادات
پیروان این فرقه معتقدند که انسان‌های مستحق عذاب، فقط یک بار در جهنم می‌سوزند و پس از آن رنج عذاب را تحمل نخواهند کرد.
دو دلیل حرقیه بر یک‌بار سوزاندن
«حرقیه» بر یک‌بار سوزاندن اهل عذاب، دلایلی دارند که به آنها اشاره می‌کنیم:
- مستحقین عذاب نه می‌میرند و نه زنده می‌شوند، زیرا خداوند فرموده است:
إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیی [طه–74] 
؛ هر کسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخی است که در آن نه می‌میرند و نه زنده می‌شوند. - کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یک‌بار دچار کفر شده‌اند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت، فقط یک‌بار در آتش دوزخ می‌سوزند[۱] با این‌حال در برخی دیگر از منابع ضمن اشاره به این نکته که حرقیه بخشی از فرقه جهمیه‌اند، در نحوه عذاب اهل آتش گفته‌اند: اهل آتش چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از ایشان باقی نخواهد ماند[۲]،[۳]،[۴].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ دبستان المذاهب؛ به اهتمام رضا زاده ملک؛ دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89.
- ↑ عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن؛ الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة؛ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92.
- ↑ حنفی عبدالمنعم؛ موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة؛ ص 272.
