برقعیه
| برقعیه | |
|---|---|
 | |
| نام | برقعیه |
| موسس | محمد‌بن‌علی‌بن برقعی |
| عقیده | پیرو عقاید اسماعیلیه |
برقعیه شاخه‌ای از فرقه «اسماعیلیه» و پیروان محمد‌بن‌علی‌بن برقعی بودند.
شرح حال
از این فرقه جز در کتاب تحفه اثنی عشریه، در سایر منابع نامی برده نشده‌است و به‌نظر می‌رسد که شرح حال وی با زندگی‌نامه علی بن محمّد عبدالرحیم معروف به صاحب الزنج به هم آمیخته است.
تاریخچه
محمد بن علی بن برقعی خود را از علویان می‌دانست در حالی که از علویان نبود جز آن که از راه نکاح مادر با علویان، خود را به آن سلسله مستند می‌کرد. وی در سال 255 هجری قمری در اهواز خروج کرد و بر تمام خوزستان و بصره حاکم شد.
سرانجام
موسس برقعیه توسط لشکری که معتضد عباسی فرستاد شکست خورده و اسیر شد. وی را در سال 260 هجری قمری به بغداد بردند و به امر معتضد به دار آویختند[۱].
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 100، با ویرایش و اصلاح گسترده عبارات.
