حدیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان = | | عنوان =حدّیّه | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام = | | نام = حدّیّه | ||
| نام رایج = | | نام رایج = | ||
| تاریخ شکل گیری = | | تاریخ شکل گیری = | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| عقیده = 1. خداوند دارای حد است، اما ذاتش محدود نیست. 2. عرش جایگاه خداوند و محل استقرار اوست. | | عقیده = 1. خداوند دارای حد است، اما ذاتش محدود نیست. 2. عرش جایگاه خداوند و محل استقرار اوست. | ||
}} | }} | ||
'''حدّیه''' بر این باور هستند که [[خدا|خداوند]] دارای حد است، اما ذاتش محدود نیست. | '''حدّیه''' بر این باور هستند که [[خدا|خداوند]] دارای حد است، اما ذاتش محدود نیست. | ||
همچنین معقتدند که [[عرش]] جایگاه خداوند و محل استقرار اوست، آنچنان که آیه‌شریفه: «الرحمن علی العرش استوی» <ref>سوره طه، آیه 5</ref> را مطابق با میل و فهم خود تفسیر می‌کنند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 همراه با باز نویسی و ویرایش.</ref> <ref>العراقی محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 77 | همچنین معقتدند که [[عرش]] جایگاه خداوند و محل استقرار اوست، آنچنان که آیه‌شریفه: «الرحمن علی العرش استوی» <ref>سوره طه، آیه 5</ref> را مطابق با میل و فهم خود تفسیر می‌کنند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 همراه با باز نویسی و ویرایش.</ref> <ref>العراقی محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 77 | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۲
| حدّیّه | |
|---|---|
 | |
| نام | حدّیّه |
| عقیده | 1. خداوند دارای حد است، اما ذاتش محدود نیست. 2. عرش جایگاه خداوند و محل استقرار اوست. |
حدّیه بر این باور هستند که خداوند دارای حد است، اما ذاتش محدود نیست. همچنین معقتدند که عرش جایگاه خداوند و محل استقرار اوست، آنچنان که آیه‌شریفه: «الرحمن علی العرش استوی» [۱] را مطابق با میل و فهم خود تفسیر می‌کنند[۲] [۳].
