سارقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
بدون خلاصۀ ویرایش
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''سارقیه‏''' از فرقه های مسلمان هستند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =سارقیه 
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =سارقیه 
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده =1. اگر کسی ده درهم بدزدد و یک درهم آن را صدقه دهد، آن یک درهم کفاره بقیه دراهم سرقتی خواهد شد، زیرا خداوند فرمود: من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها. 2. اگر کسی با زنی زنا کند و بعد غسل کند، آن غسل کفاره گناهان زانی می‌شود.
}}


==اعتقادات==
'''سارقیه‏''' از فرقه‌های مسلمان هستند.
بخشی از اعقتادات سارقیه بدین شرح است: معتقدند که اگر کسی ده درهم بدزد و یا از راه ظلم و تعدى بستاند، اگر یک درهم از آن را [[صدقه]] دهد، [[کفاره]] بقیه دراهم خواهد شد. زیرا خداوند فرمود: «من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها و من جاء بالسیئة فلا یجزى إلا مثلها و هم لا یظلمون.» [[سوره انعام]]، آیه 160. یعنى هر کسی کار نیک کند، ده بار پاداش گیرد. همچنین معتقد بودند که اگر کسى با زنى زنا کند و سپس غسل نماید، آن غسل کفاره آن گناه باشد و در دنیا و آخرت باز نخواهد شد. این طایفه احادیثى جعل کرده و به پیامبر صلوات الله علیه نسبت دادند و افراد را به عبادات و طاعات ترغیب می کردند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، ص 222 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>العراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 89</ref> <ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذهبی، مربوط به قرن ششم، به تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، چاپ تهران، سال 1341 شمسی، ص 18
 
== اعتقادات ==
بخشی از اعقتادات سارقیه بدین شرح است: معتقدند که اگر کسی ده درهم بدزدد و یا از راه ظلم و تعدی بستاند، اگر یک درهم از آن را [[صدقه]] دهد، آن صدقه [[کفاره]] بقیه دراهم خواهد شد، زیرا خداوند فرمود: «من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها و من جاء بالسیئة فلا یجزی إلا مثلها و هم لا یظلمون.» [[سوره انعام]]، آیه 160. یعنی: هر کسی کار نیکی به‌جا آورد، ده برابر آن پاداش دارد، و هر کسی کار بدی انجام دهد، جز به‌مانند آن، کیفر نخواهد دید؛ و ستمی بر آنها نخواهد شد.
 
همچنین معتقد بودند که اگر کسی با زنی زنا کند و سپس غسل کند، آن غسل کفاره آن گناه می‌شود و در دنیا و آخرت باز نخواهد شد. این طایفه احادیثی جعل کرده و به پیامبر صلوات الله علیه نسبت دادند و افراد را به عبادات و طاعات ترغیب می‌کردند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، ص 222 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>العراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 89</ref> <ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذهبی، مربوط به قرن ششم، به تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، چاپ تهران، سال 1341 شمسی، ص 18
</ref>
</ref>


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
{{فرق و مذاهب}}


[[رده: کلام ]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
<references />

نسخهٔ ‏۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۴

سارقیه
نامسارقیه
عقیده1. اگر کسی ده درهم بدزدد و یک درهم آن را صدقه دهد، آن یک درهم کفاره بقیه دراهم سرقتی خواهد شد، زیرا خداوند فرمود: من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها. 2. اگر کسی با زنی زنا کند و بعد غسل کند، آن غسل کفاره گناهان زانی می‌شود.

سارقیه‏ از فرقه‌های مسلمان هستند.

اعتقادات

بخشی از اعقتادات سارقیه بدین شرح است: معتقدند که اگر کسی ده درهم بدزدد و یا از راه ظلم و تعدی بستاند، اگر یک درهم از آن را صدقه دهد، آن صدقه کفاره بقیه دراهم خواهد شد، زیرا خداوند فرمود: «من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها و من جاء بالسیئة فلا یجزی إلا مثلها و هم لا یظلمون.» سوره انعام، آیه 160. یعنی: هر کسی کار نیکی به‌جا آورد، ده برابر آن پاداش دارد، و هر کسی کار بدی انجام دهد، جز به‌مانند آن، کیفر نخواهد دید؛ و ستمی بر آنها نخواهد شد.

همچنین معتقد بودند که اگر کسی با زنی زنا کند و سپس غسل کند، آن غسل کفاره آن گناه می‌شود و در دنیا و آخرت باز نخواهد شد. این طایفه احادیثی جعل کرده و به پیامبر صلوات الله علیه نسبت دادند و افراد را به عبادات و طاعات ترغیب می‌کردند. [۱] [۲] [۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، ص 222 با ویرایش و اصلاح عبارات
  2. العراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 89
  3. هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذهبی، مربوط به قرن ششم، به تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، چاپ تهران، سال 1341 شمسی، ص 18